Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.229.2019.1.ANK
z 25 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 maja 2019 r. (data wpływu 5 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy obecny rok podatkowy Wnioskodawcy, pierwszy po zmianie, trwa od 1 stycznia 2019 r. do 30 września 2020 r., a kolejne lata podatkowe obejmują okresy od 1 października do 30 września roku następnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2019 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy obecny rok podatkowy Wnioskodawcy, pierwszy po zmianie, trwa od 1 stycznia 2019 r. do 30 września 2020 r., a kolejne lata podatkowe obejmują okresy od 1 października do 30 września roku następnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Rok podatkowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej też „Wnioskodawca” lub „Spółka”) pokrywał się dotychczas (tj. do dnia 31 grudnia 2018 r.) z rokiem kalendarzowym. W styczniu 2019 r. wspólnik Wnioskodawcy zadecydował o zmianie roku podatkowego Spółki. W związku z powyższym, podjął 31 stycznia 2019 r. uchwałę o zmianie umowy Spółki w zakresie dotyczącym roku podatkowego. Wspólnik postanowił, że rok podatkowy będzie rozpoczynał się każdorazowo 1 października i kończył 30 września roku następnego.

Spółka poinformowała Naczelnika Urzędu Skarbowego o zmianie roku podatkowego pismem, które zostało doręczone w styczniu 2019 r. Spółka poinformowała, że rokiem podatkowym będzie okres od 1 stycznia 2019 r. do 30 września 2020 r., czyli pierwszy rok po zmianie będzie obejmował 21 miesięcy. Kolejne lata podatkowe będą rozpoczynały się każdorazowo 1 października i kończyły 30 września roku następnego. Ponadto zostało złożone zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca złożył wniosek o zarejestrowanie ww. zmiany umowy Spółki do właściwego sądu rejestrowego. W dniu 20 maja 2019 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie w przedmiocie rejestracji zmiany umowy Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy obecny rok podatkowy Wnioskodawcy, pierwszy po zmianie, trwa od 1 stycznia 2019 r. do 30 września 2020 r., a kolejne lata podatkowe obejmują okresy od 1 października do 30 września roku następnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, aktualny rok obrotowy rozpoczął się 1 stycznia 2019 r. i będzie trwał przez kolejnych 21 miesięcy, tj. do 30 września 2020 r.

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”) rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Szczególne postanowienia odnośnie roku podatkowego zawiera art. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej jako: „UPDOP”), który w ust. 1 stanowi, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym naczelnika właściwego urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 3 UPDOP, w razie zmian roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 4 UPDOP o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

Mając na względzie treść powyższych przepisów, rok podatkowy - co do zasady - pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Odmiennie ustalenie roku podatkowego przez podatnika wymaga kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek:

• podatnik musi określić inny rok podatkowy niż kalendarzowy w umowie spółki lub statucie, lub w innym dokumencie regulującym ustrój podmiotu innego niż spółka oraz
• podatnik powinien poinformować o tym w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.
  
  

W odniesieniu do Spółki wszystkie wskazane powyżej warunki zostały spełnione, tj. Spółka:

1. podjęła uchwałę o dokonaniu zmiany w umowie Spółki, polegającej na zmianie dotychczasowego roku obrotowego (podatkowego) na rok rozpoczynający się w dniu 1 października danego roku kalendarzowego i kończący się w dniu 30 września następnego roku. Po powzięciu uchwały przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników, Spółka złożyła w Sądzie Rejonowym wniosek o zmianę danych w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: „KRS”). Postanowieniem z dnia 20 maja 2019 r. Sąd Rejonowy dokonał wpisu w KRS zmiany umowy Spółki;
2. zawiadomiła właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zmianie roku podatkowego na inny niż rok kalendarzowy doręczając stosowane zawiadomienie w styczniu 2019 r. oraz w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 UPDOP.
   
   

Należy podkreślić, że w świetle powołanego art. 8 ust. 3 UPDOP, ustawodawca dopuścił możliwość zmiany roku podatkowego przez podatnika kontynuującego działalność podlegającą opodatkowaniu, pod warunkiem, że zmian zostanie dokonana z zachowaniem ww. wymogów. Ustawodawca pozostawił zatem w gestii podatnika zarówno możliwość zadecydowania o możliwości wyboru roku podatkowego ale i również o zmianie wcześniej ustalonego roku podatkowego.

Z przedstawionego w niniejszym wniosku stanu faktycznego wynika, że rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywał się dotychczas z rokiem kalendarzowym. Dnia 31 stycznia 2019 r. wspólnik Wnioskodawcy podjął uchwałę o zmianie umowy Spółki zmieniając rok podatkowy w ten sposób, że rozpoczyna się od 1 października a kończy 30 września kolejnego roku. Wnioskodawca złożył wniosek o wpis przedmiotowej uchwały do sądu rejestrowego i sąd ten zarejestrował zmianę dnia 20 maja 2019 r. Spółka poinformowała o zmianie roku podatkowego właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz złożyła zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1 UPDOP. Rejestracja przez sąd zmiany umowy potwierdziła, iż zachowane zostały wymogi formalne uchwały, a zatem, zmiana umowy Spółki nie została dokonana z naruszeniem prawa i stała się obowiązująca.

Należy jednocześnie zauważyć, że Wnioskodawca nie miał wpływu na termin, w jakim został rozpatrzony przez sąd wniosek o dokonaniu wpisu w rejestrze. W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zdaniem Wnioskodawcy, została zrealizowana istotna przesłanka, że Wnioskodawca podjął stosowną uchwałę dotyczącą zmiany treści umowy Spółki oraz dokonał odpowiedniego zgłoszenia do sądu rejestrowego. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wprowadza bowiem dodatkowych wymogów decydujących o skuteczności zmiany przyjętego przez podatnika roku podatkowego, poza warunkami wskazanym powyżej.

Ponadto Wnioskodawca zawiadomił o zmianie również właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego i złożył zeznanie o którym mowa w art. 27 ust. 1 UPDOP.

Przekładając powyższe na niniejszy stan faktyczny należy stwierdzić, że wspólnik Wnioskodawcy dokonał zmiany roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym na okres obejmujący dwanaście kolejnych miesięcy, tj. kończący się 30 września każdego roku. Wnioskodawca precyzuje w tym miejscu, że obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poza dokonaniem zmiany umowy spółki oraz zawiadomieniu o tym fakcie właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 UPDOP, nie nakładają na podatników innych warunków, od których spełnienia uzależniona jest możliwość zmiany roku podatkowego.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że pierwszy po zmianie rok podatkowy rozpoczął się 1 stycznia 2019 r. i zakończy się 20 września 2020 r. a kolejne lata podatkowe obejmują okresy od 1 października do 30 września następnego roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351), przez rok obrotowy rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.

Z powyższego przepisu wynika, że rok obrotowy stosowany jest również dla celów podatkowych. Ogólną definicję roku podatkowego zawiera art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, który stanowi, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Zasady określania roku podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostały szczegółowo uregulowane w treści art. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, dalej: „Ustawa o CIT”).

W związku z tym, że w zakresie przedłożonej Organowi do rozstrzygnięcia kwestii w ustawie o CIT nastąpiły zmiany w brzmieniu normujących tę sprawę przepisów, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć przepisy w jakim brzmieniu (przed, czy po nowelizacji) znajdą w sprawie zastosowanie.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 8 ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. nadanym ustawą z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. z 2018 r. poz. 2244), rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Z kolei art. 8 ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe. Brzmienie tego artykułu w obecnym stanie prawnym się nie zmieniło.

Art. 8 ust. 4 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. wskazywał, że zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać najpóźniej w terminie 30 dni, licząc od dnia zakończenia ostatniego roku podatkowego.

Z art. 8 ust. 4 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. wynika natomiast, że o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

Z powołanego wcześniej art. 8 ust. 3 ustawy o CIT, wynika że skutki prawne zmiany dokonanej w dokumencie regulującym ustrój podatnika nastąpią dopiero po zakończeniu trwającego roku podatkowego. Aby więc skutecznie przeprowadzić zmiany w statucie muszą one być dokonane (uchwalone) przed rozpoczęciem roku podatkowego którego dotyczą.

Z powyższego wynika, że po pierwsze – w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie przepisy w brzmieniu do 31 grudnia 2018 r. – po drugie, podjęta 31 stycznia 2019 r. uchwała nie wywiera skutków prawnych w zakresie zmiany roku podatkowego, została bowiem podjęta w trakcie zmienianego roku. Przyjęcie odmiennego punktu widzenia skutkowałoby powstaniem niepewności co do roku podatkowego Wnioskodawcy w okresie od rozpoczęcia zmienianego roku do czasu podjęcia uchwały o jego zmianie, tj. do 31 stycznia 2019 r.

Jak wcześniej wskazano w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie przepisy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. Przepisy te (art. 8 ust. 4 ustawy o CIT) nakazywały o zmianie roku podatkowego powiadomić naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni licząc od dnia zakończenia ostatniego roku podatkowego. Skoro ostatni rok podatkowy zakończył się 31 grudnia 2018 r. oznacza to, że zawiadomienie o jakim mowa w art. 8 ust. 4 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.) Wnioskodawca winien złożyć do w właściwego organu podatkowego do 30 stycznia 2019 r., podczas gdy uchwała o zmianie roku podatkowego została podjęta 31 stycznia 2019 r. Z oczywistych względów taki stan rzeczy nie mógł mieć miejsca.

W związku z tym, że:

1. uchwała o zmianie roku podatkowego nie została podjęta przed zakończeniem ostatniego roku podatkowego,
2. Spółka nie zawiadomiła właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 30 stycznia 2019 r. o zmianie roku podatkowego

-nie można przyjąć, że Wnioskodawca dokonał skutecznej zmiany roku podatkowego.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym stanie faktycznym doszło do skutecznej zmiany roku podatkowego Spółki, a tym samym pierwszy po zmianie rok podatkowy rozpoczął się 1 stycznia 2019 r. i będzie trwał do 30 września 2020 r. a kolejne lata podatkowe obejmują okresy od 1 października do 30 września roku następnego – należało uznać za nieprawidłowe.

Rokiem podatkowym Spółki jest zatem okres od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.