Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.254.2019.1.NL
z 8 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 czerwca 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na moment podziału przez wydzielenie u Wnioskodawcy dojdzie do zakończenia roku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na moment podziału przez wydzielenie u Wnioskodawcy dojdzie do zakończenia roku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzi działalność w zakresie medycyny estetycznej. Wnioskodawca oferuje pełen zakres wzajemnie uzupełniających się zabiegów (...). Wspólnicy Wnioskodawcy planują dokonać podziału Wnioskodawcy poprzez wydzielenie do Spółki Przejmującej materialnych i niematerialnych składników majątku stanowiących na moment podziału zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP Wydzielane) w rozumieniu przepisów podatkowych.

Na moment podziału, majątek pozostający u Wnioskodawcy będzie również stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP Pozostające) w rozumieniu przepisów podatkowych.

Podział przez wydzielenie zostanie dokonany w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505 z późn. zm.). W następstwie podziału przez wydzielenie wspólnicy Wnioskodawcy otrzymają udziały Spółki Przejmującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na moment podziału przez wydzielenie u Wnioskodawcy dojdzie do zakończenia roku podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, na moment podziału przez wydzielenie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany (ale uprawniony) do zamknięcia ksiąg rachunkowych. W konsekwencji, w przypadku niezamknięcia ksiąg rachunkowych, nie dojdzie do zakończenia roku podatkowego Wnioskodawcy i nie powstanie obowiązek złożenia przez Wnioskodawcę zeznania rocznego CIT-8 za okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego Wnioskodawcy do dnia podziału przez wydzielenie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm.), rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Z powyższego wynika, iż zakończenie roku podatkowego na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może nastąpić w wyniku:

• zakończenia przyjętego przez podatnika roku podatkowego wskazanego w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe; albo
• wystąpienia sytuacji, w której z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych podatnika.
  
  

„Odrębnymi przepisami” wskazanymi w art. 8 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 351 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 5 ustawy o rachunkowości, księgi rachunkowe zamyka się, z zastrzeżeniem ust. 3, 3a, 3b i 3c (winno być: ust. 3-3d), na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek, jeżeli w wyniku podziału lub połączenia powstaje nowa jednostka, to jest na dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału - nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

Jednocześnie w myśl art. 12 ust. 3a ustawy o rachunkowości, można nie zamykać ksiąg rachunkowych, jeżeli podział jednostki następuje przez wydzielenie. Przepis ten daje możliwość, a nie obowiązek, niezamykania ksiąg rachunkowych przy podziale przez wydzielenie.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca na moment podziału przez wydzielanie nie będzie zobowiązany (ale uprawniony) do zamknięcia swoich ksiąg rachunkowych, albowiem ustawa o rachunkowości nie zawiera przepisów nakazujących dokonania zamknięcia ksiąg rachunkowych w przypadku podziału przez wydzielenie jeżeli w następstwie podziału nie powstanie nowy podmiot. W konsekwencji, w przypadku niezamknięcia ksiąg rachunkowych rok podatkowy Wnioskodawcy nie ulegnie zakończeniu na moment podziału przez wydzielenie, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia zeznania rocznego CIT-8 za okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego Wnioskodawcy do dnia poprzedzającego podział przez wydzielenie.

Powyższe stanowisko potwierdził m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 03 lipca 2017 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.77.2017.1.MS, w której wskazano, że „ustawa o rachunkowości nie zawiera przepisów nakazujących dokonania zamknięcia ksiąg rachunkowych w przypadku podziału przez wydzielenie jeżeli w następstwie podziału nie powstanie nowy podmiot. W konsekwencji rok podatkowy Wnioskodawcy nie ulegnie zakończeniu na moment podziału przez wydzielenie, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia zeznania rocznego CIT-8 za okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego Wnioskodawcy do dnia poprzedzającego podział przez wydzielenie”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.