2019.08.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-3.4011.361.2019.2.RR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.361.2019.2.RR
z 13 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 12 czerwca 2019 r. (data wpływu 13 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2019 r. (data wpływu 30 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

skutków podatkowych wycofania nieruchomości oraz inwestycji na cudzym gruncie z majątku spółki jawnej i przekazania ich do prywatnych majątków wspólników będących osobami fizycznymi (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe,

skutków podatkowych wniesienia ww. nieruchomości aportem do nowo powstałej spółki jawnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe,

możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez nowo powstałą spółkę jawą (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek wspólny nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm), w związku z powyższym pismem z dnia 17 lipca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.361.2019.1.RR, Organ podatkowy na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków ww. wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia tego wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 17 lipca 2019 r. (skutecznie doręczono w dniu 19 lipca 2019 r.), zaś w dniu 30 lipca 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku wspólnego (nadane w dniu 25 lipca 2019 r.).

We wniosku wspólnym złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana (…)

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana (…)

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana (…)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zakład (…) powstał w (…) Początkowo działalność prowadzona była w formie spółki (…), którą później od (…) przekształcono w spółkę jawną. Od 2014 r. wspólnikami są: (…) z udziałem w zysku 98% i (…) z udziałem w zysku po 1%. Podstawowym przedmiotem działalności spółki jawnej zgodnie z PKD jest 10.13 Z, 10.12 Z, 10.11 Z. Działalność spółki polega na przetwórstwie mięsa oraz dystrybucji wyrobów mięsnych, a także wyrobów garmażeryjnych i kulinarnych. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Ponadto w toku swojej działalności spółka nabyła oraz wybudowała nieruchomości, w których powierzchnie wynajmowane są innym podmiotom na cele związane z prowadzeniem działalności usługowej lub handlowej:

Nieruchomość – pawilon handlowy o powierzchni użytkowej 697 m ², położony w (…) przy ul. (…) oraz (…), wybudowany na działce będącej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni Mieszkaniowej (…), z którą spółkę łączy umowa dzierżawy zawarta na 29 lat począwszy od 3 sierpnia 2010 r. ze zobowiązaniem jej przedłużenia na kolejne 15 lat. Spółka nabyła ww. nakład na obcym gruncie w dniu 12 czerwca 2015 r. Transakcja podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Od dnia oddania do użytkowania lokale użytkowe znajdujące się w budynku są przedmiotem wynajmu.
Nieruchomość – pawilon handlowy o powierzchni użytkowej 1 179,49 m², położony w (…) przy ul. (…), wraz z dźwigiem osobowym OH630z z napędem hydraulicznym, kompensatorem mocy pojemnościowej ConVari IND 0255/St/400, placami i drogami wewnętrznymi oraz dwoma wiatami śmietnikowymi. Pawilon został kupiony jako inwestycja w trakcie budowy od innego podmiotu. Transakcja została opodatkowana podatkiem VAT. Ukończenie budowy (oddanie do użytkowania) przez spółkę nastąpiło w dniu 19 marca 2018 r. Od zakupów materiałów i usług związanych z budową spółka odliczała podatek VAT naliczony. Budynek wraz z dźwigiem, kompensatorem, drogami i placami oraz dwoma wiatami śmietnikowymi, został wybudowany na gruncie będącym w wieczystym użytkowaniu Spółdzielni Mieszkaniowej (…), z którą spółkę łączy umowa dzierżawy zawarta na 29 lat począwszy do dnia 28 października 2016 r. ze zobowiązaniem do jej przedłużenia lub odkupem po cenie rynkowej z dnia odkupu nakładu. Od dnia oddania do użytkowania lokale użytkowe znajdujące się w budynku są przedmiotem wynajmu.
Budynek o powierzchni użytkowej 444,53 m², wraz z wieczystym użytkowaniem gruntu o powierzchni 1 374 m² i zewnętrzną siecią wody i kanalizacji, zakupiony przez spółkę w dniu 12 października 2016 r. Transakcja zakupu podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W budynku znajdują się lokale użytkowe, gdzie w jednym spółka prowadzi sklep mięsny, a drugi jest wynajmowany innemu podmiotowi na prowadzenie lokalu gastronomicznego (gospody). Przed zakupem przez okres 10 lat spółka była najemcą całego budynku od poprzedniego właściciela.

Działalność spółki związana z wynajmowaniem nieruchomości jest przedmiotowo różna od podstawowej działalności, pełni inne funkcje gospodarcze, angażuje inne aktywa, posiada inne koszty oraz ma inny profil ryzyka gospodarczego. Dlatego też Zainteresowani planują podjąć uchwałę w przedmiocie wycofania wyżej wymienionych nieruchomości do majątku wspólnego wszystkich wspólników w takiej samej proporcji, w jakiej partycypują oni w prawie do udziału w zyskach tej spółki, a następnie planują przekazanie ich jako wkład do nowo powstałej spółki jawnej, (zajmującej się budową, zakupem, administrowaniem, wynajmowaniem nieruchomości), w której będą w tym samym udziale partycypować w zyskach. Nowa spółka jawna także będzie czynnym podatnikiem VAT. Wszelkie zawarte umowy najmu dotyczące tych nieruchomości będą kontynuowane. Powyższe plany podyktowane są względami biznesowymi, tj. odseparowaniem dwóch różnych obszarów działalności prowadzonych przez spółkę oraz chęci uporządkowania struktury biznesowej i zabezpieczenia majątku związanego z nieruchomościami, które służą innemu celowi niż działalność produkcyjna.

W piśmie z dnia 24 lipca 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że wycofanie składników majątkowych, o których mowa we wniosku i przekazanie ich nastąpi z majątku spółki jawnej do majątków prywatnych Zainteresowanych po to, aby wnieść je jako aport do nowo utworzonej i do tego powołanej spółki jawnej. Nieruchomości wniesione do nowo utworzonej spółki jawnej będą nadal wynajmowane i będą z tego tytułu generować przychód podlegający opodatkowaniu. Nieruchomości na etapie przeniesienia ich do majątków prywatnych Zainteresowanych nie wygenerują przychodu podlegającego opodatkowaniu, ponieważ wszystkie czynności planowane z przeniesieniem praw własności zaplanowane są na 1 dzień. Wobec czego nastąpi zakończenie umów z dotychczas wynajmującą spółką jawną i podpisanie nowych umów z nowo utworzoną spółką jawną dedykowaną tego rodzaju działalności.

Wskazano także, że składniki majątkowe wymienione we wniosku zostały wprowadzone przez spółkę jawną do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i dokonywane były od nich odpisy amortyzacyjne:

nieruchomość – pawilon handlowy przy ul. (…) – amortyzacja liniowa, stawka 2,5% rocznie,
nieruchomość – pawilon handlowy przy ul. (…) – amortyzacja liniowa, stawka 2,5% rocznie,
dźwig osobowy OH630z – amortyzacja degresywna, stawka 10%, współczynnik modyfikujący 2,
kompensator mocy pojemnościowej ConVari IND 0255/St/400 – amortyzacja degresywna, stawka 10%, współczynnik modyfikujący 2,
place i drogi wewnętrzne, dwie wiaty śmietnikowe – amortyzacja liniowa, stawka 4,5% rocznie,
nieruchomość, lokal handlowy i gastronomiczny w (…) przy ul. (…) – amortyzacja liniowa, stawka 10% rocznie.

Nowo utworzona spółka jawna będzie wynajmować dotychczasowej spółce jawnej lokale w których obecnie są prowadzone sklepy firmowe, w tym również lokal na ul. (…) w (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wycofanie nieruchomości oraz inwestycji na cudzym gruncie z majątku spółki jawnej i przekazanie ich do prywatnych majątków wspólników, w taki sposób, że wspólnicy staną się współwłaścicielami przekazanych nieruchomości w udziałach odpowiadających udziałowi poszczególnych wspólników w majątku spółki (spółkowym udziałom kapitałowym poszczególnych wspólników), generować będzie dla nich przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Wycofanie nieruchomości odbędzie się na zasadzie nieodpłatnego przeniesienia ich własności z majątku spółki do majątku osobistego wspólników spółki jawnej.
Czy następnie wniesienie aportem do nowo powstałej spółki jawnej, tak wycofanych nieruchomości oraz inwestycji na cudzym gruncie, będzie rodziło u wspólników przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym?
Czy nowy podmiot (nowa spółka jawna) będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuowania metody amortyzacji przyjętej w spółce jawnej, z której przedmiot wkładu został wycofany?

Zdaniem Zainteresowanych,

Ad. 1

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94., poz. 1037, z późn. zm., dalej: „Kodeks”), spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. Kodeksu, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana

Z kolei, art. 28 ww. Kodeksu precyzuje, że majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 351, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomościach,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych, rzeczy.

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pól roku, licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

środkami trwałymi,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
wartościami niematerialnymi i prawnymi.

– ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści powyższych przepisów wynika, że przychodami z działalność gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania wyżej wymienionych nieruchomości i inwestycji na cudzym gruncie przez spółkę jawną do majątku prywatnego jej wspólników, mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem tych praw. W wyniku bowiem takich czynności dojdzie do przeniesienia prawa własności ze spółki (posiadającej odrębny majątek) na jej wspólników. Czynności takie nie będą miały jednak dla spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie prawa własności z majątku spółki do majątku prywatnego jej wspólników, spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, Zainteresowani uważają, że jeżeli przekazanie prawa własności wymienionych we wniosku nieruchomości z majątku spółki jawnej do majątków osobistych jej wspólników będzie miało charakter nieodpłatny, to czynność ta nie będzie rodziła dla żadnego wspólnika spółki jawnej skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych w postaci powstania obowiązku podatkowego.

Zainteresowani wskazują, że podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanych przez siebie interpretacjach podatkowych w podobnych sprawach:

w interpretacji indywidualnej z dnia 3 kwietnia 2019 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.97. 2019.2.ES,

w interpretacji indywidualnej z dnia 27 marca 2019 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.96. 2019.2 ES.

Ad. 2

Z treści przytoczonych powyżej przepisów (art. 10 i art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wynika, że dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym powstanie, jeśli nastąpi odpłatne zbycie wycofanych z majątku spółki jawnej nieruchomości przed upływem czasu w nich określonego (pięć lub sześć lat). Wniesienie do nowej spółki osobowej wkładu niepieniężnego (aportu) powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa na spółkę. Na mocy art. 50 Kodeksu spółek handlowych, wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy równy wartości wkładu określony w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw i obowiązków wspólnika. Niemniej jednak w przypadku aportu wnoszonego do spółki osobowej (nowej spółki jawnej) jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje uprawnienie do udziału w zyskach i stratach spółki a także prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. Udział ten, pomimo że posiada wartość materialną, nie stanowi ceny nabycia. Otrzymując udział, wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym jakim jest spółka osobowa. Aby mówić o sytuacji odpłatnego zbycia w zamian za wkład niepieniężny (aport), osoba go wnosząca powinna otrzymać ekwiwalent świadczenia w postaci zapłaty ceny nabycia. Taka sytuacja wystąpiłaby np. gdyby wspomniane nieruchomości zostały sprzedane a nie wniesione jako wkład do spółki osobowej. W związku z tym, wniesienie nieruchomości i inwestycji na cudzym gruncie (wycofanych wcześniej z majątku spółki osobowej do majątków wspólników) tytułem aportu do innej spółki osobowej (nowej spółki jawnej) nie rodzi po stronie wnoszących wspólników obowiązku podatkowego, jest to czynność prawna neutralna podatkowo.

Zdaniem Zainteresowanych, potwierdza to regulacja art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą, wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Zainteresowani wskazują, że podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanych przez siebie interpretacjach podatkowych w podobnych sprawach:

w interpretacji indywidualnej z dnia 10 kwietnia 2019 r., nr 0114-KDIP3 -1.4011.131.2019.1.MT,

interpretacji indywidualnej z dnia 4 lutego 2019 r., nr 0115-KDIT3.4011.568.2018.2.JŁ.

Ad. 3

W art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czytamy: za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany. Jednocześnie w art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czytamy: podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

W ust. 3d czytamy: przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a.

Dlatego też, zdaniem Zainteresowanych, przedmiot wkładu wcześniej wycofany do majątku wspólników, a następnie wniesiony jako wkład do nowej spółki osobowej (jawnej), należy w nowej spółce wycenić w wartości jaka była podstawą odpisów amortyzacyjnych w poprzedniej spółce, oraz kontynuować wybraną wcześniej metodę amortyzacji z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

skutków podatkowych wycofania nieruchomości oraz inwestycji na cudzym gruncie z majątku spółki jawnej i przekazania ich do prywatnych majątków wspólników będących osobami fizycznymi (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe,

skutków podatkowych wniesienia ww. nieruchomości aportem do nowo powstałej spółki jawnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe,

możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez nowo powstałą spółkę jawą (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm. – dalej k.s.h.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Spółki osobowe, w świetle regulacji Kodeksu spółek handlowych nie są wprawdzie osobami prawnymi, ale dysponują licznymi atrybutami osób prawnych, takimi jak wyodrębnienie majątkowe, zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych.

Konsekwencją wyodrębnienia majątkowego spółek osobowych jest to, że spółka jest właścicielem majątku wniesionego w formie wkładów przez wspólników oraz uzyskanego w trakcie swego istnienia, a nie wspólnicy na zasadach współwłasności łącznej, jak np. w przypadku spółki cywilnej. Należy zwrócić uwagę, że handlowe spółki osobowe jako odrębne podmioty mają swój majątek z wszelkimi wynikającymi stąd konsekwencjami.

W myśl art. 22 § 1 k.s.h., spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31 (§ 2 ww. przepisu).

Jednocześnie jednak pamiętać należy, że spółka jawna nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki jawnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to w odniesieniu do jej dochodów uzyskanych z tej spółki zastosowanie znajdują zasady opodatkowania przewidziane w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.).

Zatem, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
spółkę kapitałową w organizacji,
spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 omawianej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

− wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste wspólników spółek niebędących osobami prawnymi (np. spółki jawnej) mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem ww. składnika majątku. W wyniku tej czynności dojdzie bowiem do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki niebędącej osobą prawną na wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak dla tej spółki charakteru odpłatnego, ponieważ w zamian za przeniesienie prawa własności ww. składnika majątku z majątku spółki niebędącej osobą prawną do majątku prywatnego jej wspólników, spółka ta nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Niezależnie od powyższego, należy mieć na uwadze, że wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu na spółkę. Na mocy art. 50 ustawy Kodeks spółek handlowych, wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy, odpowiadający wartości rzeczywiście wniesionego wkładu, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika. Niemniej jednak, w przypadku aportu wnoszonego do spółki osobowej, jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje bowiem udziały, a więc uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. One zaś, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia. Otrzymując bowiem udziały wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki osobowej.

Aby mówić o sytuacji „odpłatnego zbycia”, w zamian za świadczenie polegające na wniesieniu aportu, osoba go wnosząca winna otrzymać ekwiwalent świadczenia w postaci zapłaty ceny nabycia. Taka sytuacja miałaby miejsce w razie sprzedaży przedmiotu aportu. W związku z tym, wniesienie aportu do spółki niebędącej osobą prawną nie rodzi z tego tytułu obowiązku podatkowego.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Spółką niebędącą osobą prawną – do której odnosi się zwolnienie przedmiotowe z cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy – jest również spółka jawna.

Zaznaczenia przy tym wymaga, że regulacja art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołuje się w swej treści do „przedsiębiorstwa” lub „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Zwolnienie z opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu wniesienia aportu do spółki osobowej nie jest uzależnione od rodzaju składników majątku będących przedmiotem tego aportu. Bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy, pozostaje zatem kwestia, czy przedmiot aportu stanowi całe przedsiębiorstwo, czy tylko jego część, czy też poszczególne składniki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że Zainteresowani są wspólnikami spółki jawnej. Działalność spółki polega na przetwórstwie mięsa oraz dystrybucji wyrobów mięsnych a także wyrobów garmażeryjnych i kulinarnych. Ponadto w toku swojej działalności spółka nabyła oraz wybudowała nieruchomości w których powierzchnie wynajmowane są innym podmiotom na cele związane z prowadzeniem działalności usługowej lub handlowej. Działalność spółki związana z wynajmowaniem nieruchomości jest przedmiotowo różna od podstawowej działalności, pełni inne funkcje gospodarcze, angażuje inne aktywa, posiada inne koszty oraz ma inny profil ryzyka gospodarczego. Dlatego też Zainteresowani planują podjąć uchwałę w przedmiocie wycofania składników majątkowych, o których mowa we wniosku i przekazanie ich z majątku spółki jawnej do majątków prywatnych Zainteresowanych po to, aby wnieść je jako aport do nowo utworzonej i do tego powołanej spółki jawnej, zajmującej się budową, zakupem, administrowaniem, wynajmowaniem nieruchomości. Wszelkie zawarte umowy najmu dotyczące tych nieruchomości będą kontynuowane. Powyższe plany podyktowane są względami biznesowymi, tj. odseparowaniem dwóch różnych obszarów działalności prowadzonych przez spółkę, oraz chęci uporządkowania struktury biznesowej i zabezpieczenia majątku związanego z nieruchomościami, które służą innemu celowi niż działalność produkcyjna.

nieruchomość – pawilon handlowy przy ul. (…) – amortyzacja liniowa, stawka 2,5% rocznie,
nieruchomość – pawilon handlowy przy ul. (…) – amortyzacja liniowa, stawka 2,5% rocznie,
dźwig osobowy OH630z – amortyzacja degresywna, stawka 10%, współczynnik modyfikujący 2,
kompensator mocy pojemnościowej ConVari IND 0255/St/400 – amortyzacja degresywna, stawka 10%, współczynnik modyfikujący 2,
place i drogi wewnętrzne, dwie wiaty śmietnikowe – amortyzacja liniowa, stawka 4,5% rocznie,
nieruchomość, lokal handlowy i gastronomiczny w (…) przy ul. (…)– amortyzacja liniowa, stawka 10% rocznie.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że jeśli planowane wycofanie nieruchomości oraz inwestycji na cudzym gruncie z majątku spółki jawnej i przekazanie ich do majątków osobistych wspólników, nie będzie nosić w istocie cech odpłatnego zbycia, to ww. wycofanie nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie będzie bowiem wiązała się z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, po stronie Zainteresowanych jako wspólników spółki jawnej, nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, nieodpłatne wycofanie z majątku spółki jawnej nieruchomości oraz inwestycji na cudzym gruncie i przekazanie ich do prywatnych majątków Zainteresowanych w części odpowiadającej Ich udziałowi w zysku tej spółki, nie spowoduje powstania po stronie Zainteresowanych przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Również wniesienie przez Zainteresowanych wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości oraz inwestycji na cudzym gruncie do nowo powstałej spółki jawnej, w której będą wspólnikami, nie spowoduje po Ich stronie powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną.

Oznacza to, że dla Zainteresowanych, jako wnoszących aport, czynność ta nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Przy tym bez znaczenia dla możliwości zastosowania ww. zwolnienia pozostaje przedmiot aportu. Zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają bowiem aporty wnoszone do spółek osobowych, niezależnie od tego jaką mają postać (jednego składnika majątku, zespołu składników majątkowych itp.).

W związku z powyższym, stanowisko Zainteresowanych w odniesieniu do pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pytania oznaczonego we wniosku nr 3, należy zauważyć, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

być właściwie udokumentowany.

Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Ustawodawca przyjął jednocześnie zasadę, że wydatki na nabycie składników majątku wykorzystywanych przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 22h ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia i uregulowany został w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
wartość określoną zgodnie z art. 19 – jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.

Zgodnie z powyższą regulacją, sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych przez spółkę niebędącą osobą prawną w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) uzależniony jest od wcześniejszego statusu przedmiotu wkładu. Jeżeli są nim składniki amortyzowane uprzednio przez wnoszącego wkład – należy przyjąć ich historyczną wartość początkową.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli nowo powstała spółka jawna otrzyma w formie aportu środki trwałe (składniki majątkowe, o których mowa we wniosku), które były już przedmiotem amortyzacji, to oznacza, że przy określaniu ich wartości początkowej znajdzie zastosowanie art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Co do odpisów amortyzacyjnych należy wskazać, że zgodnie z art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Na mocy art. 22h ust. 3d ww. ustawy, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a.

Z powyższego wynika obowiązek kontynuacji zasad amortyzacji m.in. w razie nabycia przez spółkę niebędącą osobą prawną wkładu niepieniężnego (aportu) – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany. Ta kontynuacja dotyczy uwzględnienia dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuację metody amortyzacji.

Należy zatem stwierdzić, że z chwilą wniesienia aportem do nowo powstałej spółki jawnej wskazanych we wniosku składników majątkowych (nieruchomości oraz inwestycji na cudzym gruncie) będą one stanowić własność tej spółki. Przy czym, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkową ww. składników majątkowych, będących przedmiotem aportu, będzie stanowić wartość początkowa tych składników majątkowych, która była podstawą odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w spółce jawnej, z której ww. składniki majątkowe zostaną wycofane.

Ponadto nowo powstała spółka jawna będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od określonej w powyższy sposób wartości początkowej ww. składników majątkowych, z uwzględnienia dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuację metody amortyzacji.

Zatem, nowo powstała spółka jawna, której Zainteresowani będą wspólnikami, będzie uprawniona, na podstawie art. 22h ust. 3 w zw. z ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do dokonywania odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości tych odpisów dokonanych przez spółkę jawną oraz kontynuowania metody amortyzacji przyjętej przez tę spółkę, z której ww. składniki majątkowe, stanowiące przedmiot wkładu niepieniężnego, zostaną wycofane.

W związku z powyższym, stanowisko Zainteresowanych w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Zainteresowanych może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § I ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17. 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § la ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin