Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.205.2019.1.BK
z 14 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 maja 2019 r. (data wpływu 14 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dochód spółdzielni mieszkaniowej z tytułu przedawnionego zobowiązania powstały w wyniku upływu terminu przedawnienia roszczeń o zwrot wkładu mieszkaniowego lub o zapłatę wartości rynkowej lokalu osobom uprawionym podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dochód spółdzielni mieszkaniowej z tytułu przedawnionego zobowiązania powstały w wyniku upływu terminu przedawnienia roszczeń o zwrot wkładu mieszkaniowego lub o zapłatę wartości rynkowej lokalu osobom uprawionym podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: „Spółdzielnia Mieszkaniowa”) powstała 15 czerwca 2015 r. w wyniku podziału innej spółdzielni mieszkaniowej (dalej: „Spółdzielni Mieszkaniowej 1”). W bilansie otwarcia na dzień 30 września 2015 r. przekazano salda zobowiązań z tytułu roszczeń o wypłatę wkładu mieszkaniowego lub wartości rynkowej lokalu osobom uprawnionym, które powstały w latach 2004-2007 w związku z wygaśnięciem spółdzielczych praw do lokali na podstawie art. 11 ust. 2 i 21 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Wartość tych zobowiązań stanowiły kwoty uzyskane przez Spółdzielnię Mieszkaniową 1 ze zbycia lokali w drodze przetargu po potrąceniu zaległych należności wobec ww. Spółdzielni. Do dnia dzisiejszego do Wnioskodawcy nie zgłosiły się osoby uprawnione do odbioru wkładu mieszkaniowego lub wartości rynkowej lokalu, co spowodowało, że zobowiązania z tego tytułu uległy przedawnieniu, ponieważ upłynął dziesięcioletni termin przedawnienia tych roszczeń. W związku z powyższym Wnioskodawca zaliczył wartość przedawnionych zobowiązań do przychodów operacyjnych i zamierza ją przeznaczyć na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych tzn. budowę parkingu dla członków i mieszkańców Spółdzielni Mieszkaniowej, z którymi zostaną zawarte umowy najmu miejsc postojowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód Wnioskodawcy z tytułu przedawnionego zobowiązania powstały w wyniku upływu terminu przedawnienia roszczeń o zwrot wkładu mieszkaniowego lub o zapłatę wartości rynkowej lokalu osobom uprawnionym podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku, gdy zostanie przeznaczony na budowę parkingu dla członków i mieszkańców Spółdzielni Mieszkaniowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z tytułu przedawnionego zobowiązania powstały w wyniku upływu terminu przedawnienia roszczenia o zwrot wkładu mieszkaniowego lub roszczenia o wypłatę wartości rynkowej lokalu osobom uprawnionym przeznaczony na budowę parkingu dla członków i mieszkańców Spółdzielni podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. z uwagi na to, że zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (spółdzielnia mieszkaniowa) powstały z podziału innej spółdzielni mieszkaniowej w bilansie otwarcia na dzień 30 września 2015 r. otrzymał salda zobowiązań z tytułu roszczeń o wypłatę wkładu mieszkaniowego lub wartości rynkowej lokalu osobom uprawnionym, które powstały w latach 2004-2007 w związku z wygaśnięciem spółdzielczych praw do lokali na podstawie art. 11 ust. 2 i 21 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Wartość tych zobowiązań stanowiły kwoty uzyskane przez dzieloną spółdzielnię mieszkaniowa ze zbycia lokali w drodze przetargu po potrąceniu zaległych należności wobec ww. spółdzielni. Do dnia dzisiejszego (tj. do dnia złożenia niniejszego wniosku) do Wnioskodawcy nie zgłosiły się osoby uprawnione do odbioru wkładu mieszkaniowego lub wartości rynkowej lokalu, co spowodowało, że zobowiązania z tego tytułu uległy przedawnieniu, ponieważ upłynął dziesięcioletni termin przedawnienia tych roszczeń. W związku z powyższym Wnioskodawca zaliczył wartość przedawnionych zobowiązań do przychodów operacyjnych i zamierza ją przeznaczyć na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych tzn. budowę parkingu dla członków i mieszkańców Spółdzielni Mieszkaniowej, z którymi zostaną zawarte umowy najmu miejsc postojowych.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż zasady funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowych określa ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 845 z późn. zm.).

Jak wynika z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 cyt. ustawy, przedmiotem działalności spółdzielni może być:

1. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych;
2. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
3. budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
4. udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
5. budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
   
   

W myśl art. 1 ust. 3 ww. ustawy, spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

Jak wynika z art. 4 tej ustawy, członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych określono zasady i cele działalności spółdzielni mieszkaniowych, a także prawa i obowiązki ich członków.

Z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn zm., dalej: „ustawa o CIT”) wynika, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Podkreślić należy, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Powinna być więc interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Zatem aby dochód podmiotów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W konsekwencji przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w ustawie o CIT należy rozumieć znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.:

• dźwigi osobowe i towarowe,
  
• aparaty do wymiany ciepła,
  
• kotłownie i hydrofornie wbudowane,
  
• klatki schodowe,
  
• strychy, piwnice, komórki,
  
• balkony, loggie,
  
• garaże,
  
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:
  
  1. budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,
  2. kotłownie i hydrofornie wolno stojące,
  3. osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
  4. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak:
  • zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,
  • rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,
  • sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,
  • budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,
  • budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,
  • inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu,
  • mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
  
  
  
  

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o CIT.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody podmiotów, o których mowa w tym przepisie otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Zgodnie z art. 117 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm., dalej: „Kodeks cywilny”), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu.

Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne (art. 117 § 2 Kodeksu cywilnego).

Zatem po upływie terminu przedawnienia dłużnik może uchylić się od spełnienia świadczenia. Natomiast zrzeczenie się prawa do korzystania z zarzutu przedawnienia oznacza, że wierzyciel może nadal ubiegać się o spełnienie świadczenia. Z cytowanych wyżej przepisów art. 117 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego wynika, że przedawnienie roszczenia majątkowego następuje zawsze, natomiast skutki podatkowe z tym związane nie następują tylko wówczas, gdy zobowiązany (dłużnik) zrzeka się korzystania z przedawnienia.

W wyniku przedawnienia zobowiązań, w dacie ich przedawnienia, wartość tych zobowiązań stanowi przysporzenie majątkowe spółdzielni mieszkaniowej. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy oraz umorzonych lub przedawnionych środków na rachunkach bankowych – w bankach.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że środki pieniężne wpłacone tytułem wkładu mieszkaniowego, które zostały przeznaczone na wybudowanie lokalu mieszkalnego, zawierają się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi. W związku z powyższym, uzyskany przez Spółdzielnię Mieszkaniową przychód powstały w wyniku upływu terminu przedawnienia roszczeń o zwrot wkładu mieszkaniowego lub o zapłatę wartości rynkowej lokalu osobom uprawionym stanowi przychód osiągnięty z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który ma wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki. Jednakże dochód ten, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.