Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.511.2019.2.SR
z 30 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2019 r. (data wpływu 21 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 18 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania świadczonych przez Gminę na rzecz Zakładu usług odpłatnego udostępniania udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystające ze zwolnienia od podatku – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie ww. udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania świadczonych przez Gminę na rzecz Zakładu usług odpłatnego udostępniania udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystające ze zwolnienia od podatku oraz prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie ww. udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 13 września 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.511.2019.1.SR.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 18 września 2019 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina K. (dalej: „Gmina”, „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm., dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie przepisów art. 7 ust. 1 pkt 3, art. 18 ust. 2 pkt 12 oraz art. 74 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1152 ze zm.) Gmina dnia 31 maja 2005 r. zawarła wraz z Gminą W. (dalej: „Gmina W.”; dalej łącznie Gmina oraz Gmina W. również jako: „Gminy”) porozumienie międzygminne w przedmiocie wykonywania przez Gminę W. zadania publicznego polegającego na zbiorowym odprowadzaniu ścieków na obszarze Gminy (dalej: „Porozumienie Międzygminne”).

W ramach realizacji postanowień Porozumienia Międzygminnego w 2006 r. została wybudowana i oddana do użytkowania oczyszczalnia ścieków w P. (dalej: „Oczyszczalnia”). Oczyszczalnia została następnie rozbudowana w 2011 r. Część nakładów na rozbudowę oczyszczalni poniosła Gmina K.

Właścicielem działki nr ..., objętej księgą wieczystą o numerze xxx, o powierzchni 1,2466 ha (dalej: „grunt”), na której wybudowano oczyszczalnię, była Gmina W. Działka ta objęta została miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy W. i znajduje się w terenach przeznaczonych pod urządzenia odprowadzające i unieszkodliwiające ścieki, tj. symbol planu NO oraz w terenach przemysłowo-usługowych, tj. symbol planu P/U, a więc stanowi ona teren budowlany w rozumieniu ustawy o VAT.

Na podstawie Porozumienia Międzygminnego, koszty wybudowania oraz późniejszego rozbudowania oczyszczalni zostały poniesione zarówno przez Gminę, jak i przez Gminę W., w udziałach o następującej wielkości: Gmina – 61%, Gmina W. – 39%. Wydatki były udokumentowane fakturami wystawianymi odpowiednio na Gminę i Gminę W. Koszty poniesione na wybudowanie oraz rozbudowanie oczyszczalni nie zostały przez Gminy rozliczone, tj. Gmina W. nie dokonywała zwrotu nakładów na rzecz Gminy.

Sprzedaż udziału w gruncie.

Obecnie Gminy podjęły decyzję o sprzedaży na rzecz Gminy udziału w wysokości 61/100 w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia (dalej: „udział w gruncie”), za określonym wynagrodzeniem, odpowiadającym wartości 61/100 udziału w gruncie. Decyzja o sprzedaży udziału w gruncie została podjęta w szczególności ze względu na fakt, że Gmina w odniesieniu do 61% nakładów poczynionych przez nią na oczyszczalnię dysponuje prawem do rozporządzania jak właściciel, natomiast nie dysponuje takim prawem w odniesieniu do gruntu, na którym oczyszczalnia się znajduje.

W związku z dokonaną sprzedażą, Gmina otrzyma od Gminy W. fakturę, dokumentującą nabycie udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia. Faktura zostanie wystawiona z zastosowaniem 23% stawki VAT. Gmina W. otrzymała interpretację indywidualną potwierdzającą taki sposób opodatkowania transakcji.

Planowane wykorzystanie nabytego udziału w gruncie.

Gmina wskazuje, że nabyty udział w gruncie zamierza wykorzystać w ten sposób, że wydzierżawi go (wraz z 61% udziałów w oczyszczalni) na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy na rzecz Zakładu w W. (dalej: „ZWiK”, „Zakład”), będącego zakładem budżetowym Gminy W.

Gmina wskazuje, że na jej terenie nie działa zakład budżetowy lub jednostka budżetowa, której działalność polegałaby na zbiorowym odprowadzaniu ścieków z obszaru Gminy. Zadania te wykonuje więc, na podstawie Porozumienia Międzygminnego, Zakład.

Czynność wydzierżawienia do Zakładu nabytego udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, która stanowi część infrastruktury kanalizacyjnej Gminy i za pomocą której wykonywane są czynności związane z oczyszczaniem ścieków na terenie Gminy, wpisuje się w cel realizowanych przez Gminę działań w zakresie gospodarowania jej mieniem. Gmina nie posiada w swojej strukturze organizacyjnej jednostki organizacyjnej, która mogłaby zajmować się gospodarką kanalizacyjną na jej terenie (brak jest odpowiedniego personelu, sprzętu, wiedzy technicznej, itd.). Również powstałe w przeszłości odcinki sieci kanalizacyjnej zostały przez Gminę wydzierżawione do Zakładu na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy, ponieważ Zakład ma techniczną możliwość zarządzania tą siecią. Taki sposób zarządzania infrastrukturą kanalizacyjną jest przyjęty pomiędzy Gminami od wielu lat. Dodatkowo, celem Gminy jest również skoncentrowanie gospodarki kanalizacyjnej w jednym podmiocie, który będzie odpowiadać za prowadzenie tej działalności całościowo na terenie Gminy.

Wynagrodzenie za dzierżawę udziału w gruncie.

Z tytułu dzierżawy udziału w gruncie Gmina będzie pobierać od Zakładu określone w umowie wynagrodzenie (czynsz dzierżawny).

Gmina pragnie zaznaczyć, że kalkulacja wysokości miesięcznego czynszu dzierżawnego w ramach umowy dzierżawy pomiędzy Gminą a Zakładem będzie opierała się na następujących okolicznościach:

• wysokości poniesionej przez Gminę ceny nabycia udziału w gruncie,
  
• wartości stawki amortyzacyjnej dla przedmiotu dzierżawy, która wskazuje na okres zużycia tego środka trwałego,
  
• okolicznościach związanych z tym, która ze stron umowy dzierżawy (Gmina czy Zakład) będzie ponosić bieżące koszty związane z funkcjonowaniem i utrzymaniem przedmiotu dzierżawy,
  
• wartości czynszu w umowach podobnego rodzaju (zawieranych przez inne jednostki samorządu terytorialnego),
  
• negocjacji wysokości czynszu z podmiotem niezależnym jakim jest Zakład działający w imieniu Gminy W. w stosunku do Gminy K.
  
• długości trwania umowy dzierżawy.
  
  

Jednocześnie Gmina zastrzega, że jako niezależny podmiot, w toku negocjacji z Zakładem co do wysokości czynszu dzierżawnego będzie dążyła do tego, aby kwota czynszu była możliwie (przy uwzględnieniu wskazanych powyżej okoliczności) jak najwyższa i oparta o realia rynkowe.

Gmina dodatkowo wskazuje, że wszelkie opisane w stanie faktycznym czynności, które były i są podejmowane przez nią i przez Gminę W., mają na celu uzgodnienie stanu prawnego oczyszczalni oraz gruntu, na którym się znajduje, z rzeczywistym sposobem ich wykorzystania oraz zarządzania nimi oraz uregulowanie kwestii własnościowych gruntu i oczyszczalni pomiędzy Gminami.

Ponadto w piśmie z 18 września 2019 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

Gmina wskazuje, że kwota nabycia przez nią udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, będzie wynosić ok. 502 tys. zł.

Gmina wskazuje, że planuje zawrzeć z Zakładem (Gminą W.) umowę dzierżawy udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, na czas nieokreślony.

Na pytanie Organu oznaczone nr 3 „Jaka będzie miesięczna wysokość kwoty czynszu z tytułu dzierżawy ww. udziału w gruncie?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Gmina wskazuje, że obecnie prowadzone są z Gminą W. rozmowy oraz analizy, zmierzające do negocjacji wysokości kwoty czynszu z tytułu dzierżawy udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia. W związku z powyższym, obecnie Gmina nie jest w stanie ostatecznie wskazać, ile będzie wynosić miesięczna wysokość kwoty czynszu z tytułu dzierżawy udziału w gruncie. Jednak wysokość czynszu z tytułu dzierżawy będzie skalkulowana w oparciu o następujące okoliczności:

• wysokość wartości udziału w gruncie;
• wartości czynszu w umowach podobnego rodzaju;
• przychodów, jakie Zakład może uzyskać z tytułu wykorzystania udziału w gruncie oraz kosztów, jakie Zakład będzie zobowiązany ponieść w związku z wykorzystaniem udziału w gruncie;
• negocjacji przeprowadzonych pomiędzy Zakładem i Gminą.
  
  

Na pytanie Organu „Czy wysokość czynszu dzierżawnego będzie umożliwiała zwrot kwoty nabycia ww. udziału w gruncie (proszę podać w jakim okresie) i skalkulowana będzie z uwzględnieniem realiów rynkowych?”, Wnioskodawca wskazał, że „Ze względu na brak ustalenia w chwili obecnej ostatecznej wysokości czynszu dzierżawnego, Gmina nie jest w stanie precyzyjnie odpowiedzieć na powyższe pytanie. Jednak mając na względzie kryteria, wymienione w odpowiedzi na pytanie 3, na których Gmina opierać się będzie przy kalkulacji wysokości czynszu dzierżawnego, Gmina będzie zmierzać do tego, by wysokość ta umożliwiła zwrot kwoty nabycia udziału w gruncie w jak najkrótszym możliwym okresie oraz by była ona skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych.

Na pytanie Organu „Jak będzie się przedstawiać stosunek wartości rocznego czynszu dzierżawnego do kwoty nabycia ww. udziału w gruncie, o której mowa we wniosku? (proszę podać stosunek procentowy: wartość czynszu dzierżawnego/kwota nabycia udziału w gruncie x 100).”, Wnioskodawca podał, że „Jak Gmina wskazywała powyżej, obecnie nie jest jej znana ostateczna wysokość czynszu dzierżawnego, w związku z czym nie jest w stanie określić, w jakiej relacji procentowej będzie on pozostawał w stosunku rocznym do kwoty nabycia udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia. Gmina wskazuje jednak, że w toku ustalania wysokości czynszu dzierżawnego będzie zmierzać do tego, by relacja ta kształtowała się na jak najwyższym poziomie, a co będzie zapewnione poprzez uwzględnienie w kalkulacji wysokości czynszu m.in. wartości udziału w gruncie.

Na pytanie Organu „Czy obrót z tytułu przedmiotowej dzierżawy będzie znaczący dla budżetu Gminy? Na jakim poziomie będą się kształtowały dochody z tytułu tej dzierżawy w skali roku w stosunku do dochodów ogółem/dochodów własnych Gminy?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Jak Gmina już wskazywała, obecnie nie jest jej znana ostateczna wysokość czynszu dzierżawnego z tytułu dzierżawy udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia. Wysokość ta będzie jednak ustalona na podstawie kryteriów wskazanych w odpowiedzi na pytanie 3 i Gmina będzie zmierzać do tego, aby była ona jak najwyższa, uwzględniając realia rynkowe oraz wartość samego udziału w gruncie. W związku z powyższym, w ocenie Gminy można przyjąć założenie, że obrót uzyskiwany z tytułu czynszu dzierżawnego, którego wysokość zostanie określona w oparciu o powyższe kryteria, będzie miał znaczenie dla dochodów uzyskiwanych przez Gminę z tytułu prowadzonej przez nią gospodarki nieruchomościami. Dodatkowo Gmina zwraca uwagę, że istotnym jest fakt, że Gmina uzyskuje dochody również z tytułu wykonywania innych, licznych zadań (m.in. subwencje oświatowe, dochody z mienia komunalnego, dochody uzyskane z podatków lokalnych). W związku z tym dochody uzyskiwane przez nią z jednego z segmentów jej działalności, jakim jest gospodarka nieruchomościami, stanowią jedynie ułamek uzyskiwanego przez nią obrotu. W związku z tym, biorąc pod uwagę skalę całego budżetu Gminy może okazać się, że obrót uzyskany przez Gminę z tytułu przedmiotowej dzierżawy udziału w gruncie nie będzie mieć dla całego budżetu Gminy (obejmującego obrót z całej jej działalności) tak kluczowego znaczenia, jak dla samego obrotu z gospodarki nieruchomościami. Gmina wskazuje również, że przyjmując dane za 2018 r., dochody wykonane Gminy wyniosły ogółem … zł. Natomiast dochód uzyskany z tytułu gospodarki nieruchomościami wyniósł …. zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy odpłatne udostępnienie udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, na rzecz Zakładu będzie stanowiło po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku?
2. Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Odpłatne udostępnienie udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, na rzecz Zakładu będzie stanowiło po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku.
2. Gminie przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Gminy.

Ad 1.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższych regulacji, w przypadku działań podejmowanych przez Gminę na podstawie umowy cywilnoprawnej, działa ona w roli podatnika VAT. Jednocześnie, mając na uwadze, iż umowa dzierżawy jest niewątpliwie umową cywilnoprawną uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. 2018 poz. 1025 z późn. zm.), w opinii Gminy, w ramach wykonywania przedmiotowej czynności, tj. odpłatnego udostępnienia nabytego udziału w gruncie na rzecz Zakładu na podstawie zawartej umowy dzierżawy, Gmina będzie działała w roli podatnika VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, iż pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT uzupełniają się w tym sensie, iż, co do zasady, czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. W konsekwencji, w związku z faktem, że czynność dzierżawy nie stanowi dostawy towaru, stanowi ona usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając zatem na uwadze, iż Gmina świadczyć będzie usługi dzierżawy na rzecz Zakładu za wynagrodzeniem (zgodnie z zawartą umową Zakład uiszczać będzie czynsz dzierżawny w określonej wysokości) i tym samym działać będzie w tym zakresie w roli podatnika VAT, przedmiotowa czynność podlega opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie, w opinii Gminy czynność ta nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z tego podatku.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-1.4512.154.2016.l.SJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że „umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jej dzierżawcę. W związku z tym należy uznać, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.”

Natomiast Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 września 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.310.2017.1.MR, stwierdził, iż „Wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na udostępnieniu (dzierżawie) Infrastruktury na rzecz zewnętrznego podmiotu, za którą Gmina będzie pobierała wynagrodzenie, w związku z czym, usługa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. W konsekwencji należy stwierdzić, że świadczenie realizowane na mocy zawartej przez Gminę umowy dzierżawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy i nie korzysta ze zwolnienia od podatku.”

Podobne stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął również w interpretacji indywidualnej z dnia 23 stycznia 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.737.2018.2.ASZ: „Świadczenie przez Wnioskodawcę usług, które sprowadza się do odpłatnego, dokonywanego na podstawie umowy udostępniania infrastruktury (sieci kanalizacyjnej), nie zostało przez ustawodawcę wymienione wśród usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych obniżoną stawką podatku, w konsekwencji będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. podstawową stawką podatku. Podsumowując, odpłatne dokonywanie przez Wnioskodawcę czynności, o których mowa w zdarzeniu przyszłym, tj. odpłatna dzierżawa infrastruktury kanalizacyjnej będzie stanowić świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT.”

Reasumując, zdaniem Gminy, odpłatne udostępnienie przez Gminę nabytego udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, na podstawie umowy dzierżawy na rzecz Zakładu stanowić będzie po stronie Gminy odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, niekorzystające ze zwolnienia z tego podatku.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje, gdy nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Mając na uwadze, iż Gmina nabędzie udział w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia z zamiarem jego późniejszego odpłatnego udostępnienia (bazującego na umowie cywilnoprawnej) na rzecz Zakładu, stwierdzić należy, iż ponosząc wydatki na nabycie tego udziału w gruncie Wnioskodawca działa jako podatnik VAT. Jeśli zaś chodzi o związek dokonywanych nabyć z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT, w kontekście planowanego zawarcia z Zakładem umowy dzierżawy udziału w gruncie, również ta przesłanka zostanie spełniona. W ocenie Gminy za bezsporny należy uznać fakt, iż poniesienie wydatków na nabycie udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, stanowiąca część infrastruktury kanalizacyjnej Gminy, jest konieczne i bezpośrednio związane z planowanym wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanej w postaci usługi dzierżawy. Gdyby Gmina nie nabyła udziału w gruncie, świadczenie usługi dzierżawy w ogóle nie byłoby możliwe – bez poniesienia powyższych wydatków nie powstałby bowiem przedmiot dzierżawy.

Tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wskazanych wydatków.

Stanowisko Gminy znajduje swoje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2017 r., sygn. 2461-IBPP3.4512.

233.2017.1.MD, w której organ podatkowy stwierdził, że „zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Miastu w związku z dzierżawą infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na rzecz spółki, będzie przysługiwać pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją projektu, pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek zawartych w art. 88 ustawy”.

Wskazać należy także na stanowisko wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 stycznia 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.586.2017.2.AR, w której wskazano: „Zamiarem Gminy jest bowiem to, aby cała infrastruktura kanalizacyjna na terenie Gminy była eksploatowana przez jeden podmiot, tj. przez Spółkę, zgodnie z umową zawartą ze Spółką przed rozpoczęciem realizacji Inwestycji. W tym celu Gmina podpisała ze Spółką list intencyjny wyrażający wolę dzierżawy Infrastruktury po jej ukończeniu na rzecz Spółki. Ponadto, zamiar dzierżawy znajduje również potwierdzenie w fakcie, iż Gmina uzyskała dofinasowanie do Inwestycji o charakterze netto. Na podstawie umowy dzierżawy Spółka będzie wykorzystywać Infrastrukturę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT tj. do odpłatnego świadczenia usług odprowadzania ścieków. Wydatki inwestycyjne związane z Infrastrukturą są/będą dokumentowane wystawianymi przez kontrahentów Gminy fakturami VAT, na których to Gmina oznaczona jest/będzie oznaczona jako nabywca przedmiotowych towarów i usług. Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – Gmina będzie miała prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach zakupowych dotyczących budowy sieci kanalizacji sanitarnej”.

Analogiczne stanowisko zostało również zaprezentowane w innych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w ostatnich miesiącach. Jako przykład wskazać można interpretacje:

• z dnia 5 marca 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.53.2019.1.MWJ,
• z dnia 23 stycznia 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.737.2018.2.ASZ,
• z dnia 19 września 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.498.2018.2.MR,
• z dnia 31 lipca 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.473.2018.1.AZ,
• z dnia 3 kwietnia 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-3.4012.77.2018.2.AT,
• z dnia 15 marca 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.63.2018.2.AZ.
  
  

Ponadto Gmina pragnie podkreślić, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina pragnie przytoczyć orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż „Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana będzie uiszczać VAT należny z tytułu świadczonej na rzecz Zakładu odpłatnej usługi udostępniania udziału w gruncie na podstawie umowy dzierżawy, powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość świadczenia tej usługi.

Reasumując, zdaniem Gminy, w związku z planowanym, odpłatnym udostępnieniem udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, na rzecz Zakładu na podstawie umowy dzierżawy, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z nabyciem udziału w gruncie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podkreślenia wymaga, że aby dana czynność – stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy – podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Wskazać należy, że umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) – przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powołanej definicji wynika, że dzierżawa jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu dzierżawy przez dzierżawcę.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina zamierza nabyty udział w gruncie wykorzystać w ten sposób, że wydzierżawi go (wraz z 61% udziałów w oczyszczalni) na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy na rzecz Zakładu w W., będącego zakładem budżetowym Gminy W. Czynność wydzierżawienia do Zakładu nabytego udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, która stanowi część infrastruktury kanalizacyjnej Gminy i za pomocą której wykonywane są czynności związane z oczyszczaniem ścieków na terenie Gminy, wpisuje się w cel realizowanych przez Gminę działań w zakresie gospodarowania jej mieniem. Gmina nie posiada w swojej strukturze organizacyjnej jednostki organizacyjnej, która mogłaby zajmować się gospodarką kanalizacyjną na jej terenie (brak jest odpowiedniego personelu, sprzętu, wiedzy technicznej, itd.). Z tytułu dzierżawy udziału w gruncie Gmina będzie pobierać od Zakładu określone w umowie wynagrodzenie (czynsz dzierżawny).

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że świadczenie usług wskazanych we wniosku na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Zakładem (Gminą W.) będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną. Zatem Gmina w takim przypadku nie będzie działać jako organ władzy publicznej i w konsekwencji, nie będzie mogła skorzystać z wyłączenia od opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

Wobec powyższego, odpłatne udostępnianie przez Gminę udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, na rzecz Zakładu (odpłatna dzierżawa), skutkujące uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Gminy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W rezultacie, biorąc pod uwagę przepisy ustawy oraz ww. okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, że odpłatne udostępnianie przez Gminę udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, na podstawie umowy dzierżawy zawartej z Zakładem, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy przepisu art. 8 ust. 1 ustawy w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić również należy, że zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Świadczenie przez Wnioskodawcę usług, które sprowadzają się do odpłatnego, dokonywanego na podstawie umowy, udostępniania udziału w gruncie, nie zostało przez ustawodawcę wymienione wśród usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych obniżoną stawką podatku, w konsekwencji będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. podstawową stawką podatku.

Podsumowując, odpłatne dokonywanie przez Wnioskodawcę czynności, o których mowa w opisie sprawy, tj. odpłatna dzierżawa udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, będzie stanowić świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania świadczonych przez Gminę na rzecz Zakładu usług odpłatnego udostępniania udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystające ze zwolnienia od podatku, jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stwierdzić należy, że każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a nabyty udział w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, będzie miał związek – jak wskazano wyżej – z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Gminę ww. udziału w gruncie na rzecz Zakładu (Gminy W.).

Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina zamierza wykorzystać nabyty udział w gruncie w ten sposób, że go wydzierżawi (wraz z 61% udziałów w oczyszczalni) na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy na rzecz Zakładu. Z tytułu dzierżawy udziału w gruncie Gmina będzie pobierać od Zakładu określone w umowie wynagrodzenie (czynsz dzierżawny). Gmina zaznaczyła, że obecnie prowadzone są z Gminą W. rozmowy oraz analizy, zmierzające do negocjacji wysokości kwoty czynszu z tytułu dzierżawy udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia. Kalkulacja wysokości miesięcznego czynszu dzierżawnego w ramach umowy dzierżawy pomiędzy Gminą a Zakładem będzie opierała się na następujących okolicznościach: wysokości poniesionej przez Gminę ceny nabycia udziału w gruncie, wartości stawki amortyzacyjnej dla przedmiotu dzierżawy, która wskazuje na okres zużycia tego środka trwałego, okolicznościach związanych z tym, która ze stron umowy dzierżawy (Gmina czy Zakład) będzie ponosić bieżące koszty związane z funkcjonowaniem i utrzymaniem przedmiotu dzierżawy, wartości czynszu w umowach podobnego rodzaju (zawieranych przez inne jednostki samorządu terytorialnego), negocjacji wysokości czynszu z podmiotem niezależnym jakim jest Zakład działający w imieniu Gminy W. w stosunku do Gminy K., długości trwania umowy dzierżawy, a także przychodów, jakie Zakład może uzyskać z tytułu wykorzystania udziału w gruncie oraz kosztów, jakie Zakład będzie zobowiązany ponieść w związku z wykorzystaniem udziału w gruncie. Jednocześnie w toku negocjacji z Zakładem co do wysokości czynszu dzierżawnego Gmina będzie dążyła do tego, aby kwota czynszu była możliwie (przy uwzględnieniu wskazanych powyżej okoliczności) jak najwyższa i oparta o realia rynkowe. Gmina będzie zmierzać do tego, by wysokość ta umożliwiła zwrot kwoty nabycia udziału w gruncie w jak najkrótszym możliwym okresie oraz by była ona skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych. Ponadto Gmina w toku ustalania wysokości czynszu dzierżawnego będzie zmierzać do tego, by relacja czynszu dzierżawnego do kwoty nabycia ww. udziału w gruncie kształtowała się na jak najwyższym poziomie, co będzie zapewnione poprzez uwzględnienie w kalkulacji wysokości czynszu m.in. wartości udziału w gruncie. Ponadto Gmina wskazała, że wszelkie opisane czynności, które były i są podejmowane przez nią i przez Gminę W., mają na celu uzgodnienie stanu prawnego oczyszczalni oraz gruntu, na którym się znajduje, z rzeczywistym sposobem ich wykorzystania oraz zarządzania nimi oraz uregulowanie kwestii własnościowych gruntu i oczyszczalni pomiędzy Gminami.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina będzie miała prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie udziału w gruncie, na którym znajduje się oczyszczalnia, ponieważ ww. udział w gruncie będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Prawo to będzie przysługiwało w przypadku niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie udziału w gruncie, jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w szczególności w interpretacji przyjęto wyjaśnienia Wnioskodawcy co do elementów mających służyć do ustalenia czynszu dzierżawnego, zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie ustalone, że wysokość czynszu odbiega od realiów rynkowych, czy też skalkulowana jest na zbyt niskim poziomie, interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.