INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2011 r. (data wpływu 5 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu dla odsetek od depozytów automatycznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu dla odsetek od depozytów automatycznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadzi samodzielną działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych - wykonywanie posadzek w obiektach handlowych oraz przemysłowych. W 2011 r. zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane są za pomocą ksiąg rachunkowych. Od dochodu uzyskiwanego z działalności gospodarczej zobowiązany jest opłacać podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki podatkowej w wysokości 19%. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych opłaca miesięcznie.

Operacje finansowe związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą realizowane są za pośrednictwem rachunku bankowego prowadzonego na potrzeby firmy. W związku z tym, że Wnioskodawca często posiada wolne środki finansowe, w bieżącym roku podatkowym w ramach ww. rachunku bankowego zawiera z bankiem na czas oznaczony umowy o otwieranie depozytów automatycznych. Powyższą umowę zawarł m.in. na okres od dnia 8 czerwca 2011 r. do dnia 7 września 2011 r. Strony umowy ustaliły, że minimalna kwota depozytu wynosi 100.000 zł. Bank otwiera depozyty automatycznie pozostawiając każdorazowo na rachunku bankowym kwotę 50.000 zł. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę odsetki od depozytów pieniężnych o nazwie „depozyt automatyczny” są zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o rachunkowości, ewidencjonowane w księgach rachunkowych prowadzonych dla potrzeb działalności gospodarczej - na koncie przychody finansowe. Wnioskodawca od ww. przychodów w roku podatkowym 2011 nalicza i opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki podatkowej w wysokości 19%. Z uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z banku wyciągów nie wynika, iż od uzyskanych odsetek bank naliczał i pobierał jako płatnik podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca zamierza w przyszłości kontynuować lokowanie w banku wolnych środków finansowych w ramach zawieranych umów o otwieranie depozytów automatycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek uznania w roku podatkowym 2011, iż uzyskane przez niego jako osobę samodzielnie prowadzącą działalność gospodarczą odsetki bankowe uzyskane z tytułu lokowania w banku wolnych środków finansowych w ramach zawieranych umów o otwieranie „depozytów automatycznych”, które to odsetki bankowe są ewidencjonowane w prowadzonej przez Wnioskodawcę księdze rachunkowej, stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki podatkowej w wysokości 19%...

Zdaniem Wnioskodawcy, mając za podstawę treść art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, że uzyskane przez Wnioskodawcę odsetki z tytułu lokowania wolnych środków finansowych na podstawie umów o otwieranie „depozytów automatycznych” nie stanowią przychodu z kapitałów pieniężnych.

Reasumując powyższe należy uznać, iż w roku podatkowym 2011 uzyskane przez Wnioskodawcę, jako osobę samodzielnie prowadzącą działalność gospodarczą, odsetki bankowe z tytułu lokowania w banku wolnych środków finansowych w ramach zawieranych umów o otwieranie depozytów automatycznych, które to odsetki bankowe są ewidencjonowane w prowadzonej księdze rachunkowej, stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki podatkowej w wysokości 19%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest określona w pkt 3 i 7 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie zawarte w cytowanym powyżej art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje m.in. kapitały pieniężne, zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z odsetek od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą (art. 17 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością.

Kluczowym dla prawidłowego odczytania normy art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy jest ustalenie co należy rozumieć przez „rachunki bankowe utrzymywane w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą”.

Zdaniem organu, należy przyjąć, że chodzi tu o rachunki, za pośrednictwem których przyjmowane są i z których dokonywane są wszelkiego rodzaju płatności. Z faktem tym wiąże się przetrzymywanie środków pieniężnych na tych rachunkach i tylko z faktem uzyskiwania wynagrodzenia w postaci odsetek na takich rachunkach wiąże się obowiązek zaliczenia ich do przychodów z działalności gospodarczej. Natomiast wolne środki pieniężne przechowywane na rachunkach innych niż rachunek służący do bieżących rozliczeń nie stanowią środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem, odsetek od odrębnych lokat terminowych (depozytów) utworzonych dla lokowania wolnych środków pieniężnych pochodzących z działalności gospodarczej klientów, nawet przez bank prowadzący rachunek bieżący tych klientów nie można utożsamiać z odsetkami od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, gdyż rachunek lokaty, czy depozytu nie są rachunkami związanymi z bieżącą działalnością firmy, nie dokonuje się na nich operacji gospodarczych, t.j. nie dokonuje się z nich płatności za zakupione towary, usługi, czy też na te rachunki nie spływają środki za sprzedane towary, usługi.

W związku z powyższym, nie można uznać, że w przypadku odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach tego typu lokat (depozytów), mamy do czynienia z sytuacją objętą dyspozycją art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak bowiem wynika z wniosku „depozyt automatyczny” jest formą lokowania chwilowych nadwyżek środków na rachunkach, stanowi więc formę oszczędzania, przechowywania środków pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, dlatego też przychód ten zaliczyć należy do przychodów z kapitałów pieniężnych.

Konsekwencją powyższego brak jest możliwości zaliczenia przychodu z odsetek od depozytów automatycznych do przychodów z działalności gospodarczej, t.j. źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Przychód ten podlega opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

W przypadku lokat terminowych (depozytów) założonych w banku, pełni on funkcję płatnika i to na nim zgodnie z powyższym przepisem ciąży obowiązek poboru powyższego podatku.

Jednakże, zgodnie z art. 45 ust. 3b ww. ustawy, w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że odsetki bankowe uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu zawarcia na czas oznaczony umowy o otwieranie „depozytów automatycznych” z bankiem, w którym posiada rachunek związany z działalnością gospodarczą, stanowią przychód zaliczany do kapitałów pieniężnych. Nie podlegają tym samym zaewidencjonowaniu w księgach rachunkowych. Obowiązek wykazania powyższych odsetek w zeznaniu rocznym i odprowadzenia podatku z tego tytułu powstałby jedynie w sytuacji gdyby podatek ten nie został pobrany przez bank.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.