Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.492.2018.1.AKR
z 15 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2018 r. (data wpływu 2 października 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia 6 listopada 2018 r. (data wpływu 6, 7 i 13 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 13 listopada 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, sprostowanie liczby zaistniałych stanów faktycznych oraz o adres e-puap.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach swojej działalności wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których została powołana, jak również działania podlegające regulacjom VAT.

Gmina zrealizowała projekt, który dotyczył budowy kompleksu rekreacyjnego. Zadanie obejmowało budowę następujących obiektów: boiska sportowo-rekreacyjnego o całkowitych wymiarach 34,77 m x 19 m o nawierzchni bezpiecznej EDPM, altany wraz ze stołami i ławkami oraz obiektów małej architektury: 2 betonowe stoły do gry w szachy o wymiarach 85 cm x 180 cm, betonowego stołu do gry w tenisa stołowego o wymiarach 152 cm x 274 cm, urządzeń siłowni zewnętrznej: orbitrek, wyciąg górny + pylon + wyciskanie siedząc, wioślarz, biegacz, twister + wahadło prasa nożna, drabinka + pylon + podciąg nóg. Projekt dotyczył również budowy ogrodzenia w postaci piłkochwytów wokół boiska o wysokości 400 cm, schodów terenowych wraz z platformą dla osób niepełnosprawnych, budowy dojść i chodników, budowy oświetlenia wraz z instalacją zasilającą, wykonania nasadzeń roślinności, dostawy i montażu koszy na śmieci. Powyższy projekt został sfinansowany częściowo ze środków własnych Gminy 36,37% oraz ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w wysokości (…) zł, jednak nie wyższych niż 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowalnych zadania. Kompleks rekreacyjny jest własnością Gminy, a z powstałych obiektów będzie mogła bezpłatnie korzystać cała społeczność Gminy.

Towary i usługi nabyte przez Gminę a związane z realizacją powyższego projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, generujących po stronie Wnioskodawcy podatek należny lub też czynności zwolnionych z opodatkowania.

Gmina nie wykorzystuje i nie wykorzysta towarów i usług nabytych w ramach projektu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów usług.

W uzupełnieniu do wniosku Gmina wskazała nazwę inwestycji: „Zagospodarowanie przestrzeni publicznej (…)”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina w świetle obowiązujących przepisów, miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją powyższego projektu Gmina nie ma i nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego w 100%, ani też do częściowego odliczenia w oparciu o proporcję sprzedaży (prewspółczynnik, współczynnik sprzedaży), o której mowa w art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 tej ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 tej ustawy. Ponieważ jak wyżej wskazano, towary i usługi nabywane przez Gminę do realizacji powyższego projektu nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a do celów innych niż działalność gospodarcza Gminy, Gmina nie ma i nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu działalności gospodarczej Gminy o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych dla sprawy towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach swojej działalności wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których została powołana, jak również działania podlegające regulacjom VAT.

Gmina zrealizowała projekt pn.: „Zagospodarowanie przestrzeni publicznej (…)”, który dotyczył budowy kompleksu rekreacyjnego. Zadanie obejmowało budowę następujących obiektów: boiska sportowo-rekreacyjnego o całkowitych wymiarach 34,77 m x 19 m o nawierzchni bezpiecznej EDPM, altany wraz ze stołami i ławkami oraz obiektów małej architektury:

2 betonowe stoły do gry w szachy o wymiarach 85 cm x 180 cm, betonowego stołu do gry w tenisa stołowego o wymiarach 152 cm x 274 cm, urządzeń siłowni zewnętrznej: orbitrek, wyciąg górny + pylon + wyciskanie siedząc, wioślarz, biegacz, twister + wahadło prasa nożna, drabinka + pylon + podciąg nóg. Projekt dotyczył również budowy ogrodzenia w postaci piłkochwytów wokół boiska o wysokości 400 cm, schodów terenowych wraz z platformą dla osób niepełnosprawnych, budowy dojść i chodników, budowy oświetlenia wraz z instalacją zasilającą, wykonania nasadzeń roślinności, dostawy i montażu koszy na śmieci. Powyższy projekt został sfinansowany częściowo ze środków własnych Gminy 36,37% oraz ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, jednak nie wyższych niż 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowalnych zadania. Kompleks rekreacyjny jest własnością Gminy, a z powstałych obiektów będzie mogła bezpłatnie korzystać cała społeczność Gminy.

Towary i usługi nabyte przez Gminę a związane z realizacją powyższego projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, generujących po stronie Wnioskodawcy podatek należny lub też czynności zwolnionych z opodatkowania.

Gmina nie wykorzystuje i nie wykorzysta towarów i usług nabytych w ramach projektu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów usług.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina realizuje zadanie w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym. Ponadto towary i usługi zakupione w celu realizacji przedmiotowego zadania nie są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zatem Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją ww. projektu. W analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług zakupionych w celu realizacji przedmiotowego projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swa aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.