Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.394.2018.1.MR
z 14 listopada 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2018 r. (data wpływu 26 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu w postaci nieodpłatnego świadczenia z tytułu pełnienia funkcji członków zarządu Spółki bez wynagrodzenia jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 26 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu w postaci nieodpłatnego świadczenia z tytułu pełnienia funkcji członków zarządu Spółki bez wynagrodzenia.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.


Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W Spółce członkowie zarządu pełnią swoje funkcje na podstawie powołania. Za pełnione funkcje zarządcze członkowie zarządu nie otrzymują wynagrodzenia od Spółki. Jednocześnie osoby fizyczne, które pełnią w Spółce funkcje członków zarządu bez wynagrodzenia są pracownikami podmiotu powiązanego - spółki matki, w której są wynagradzani z tego tytułu. Członkowie Zarządu nie otrzymują wynagrodzenia za pełnienie funkcji w Zarządzie w spółce matce, otrzymują wynagrodzenie z tytułu umów o pracę. Spółka matka posiada większościowy udział w kapitale zakładowym Spółki (99%). Członkowie zarządu nie posiadają udziałów ani w Spółce ani w spółce matce.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w związku z pełnieniem przez osoby fizyczne wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego funkcji członków zarządu Spółki bez uzyskiwania z tego tytułu jakiegokolwiek wynagrodzenia od Spółki, Spółka powinna wykazać przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń?


Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z pełnieniem przez osoby fizyczne wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego funkcji członków zarządu Spółki bez uzyskiwania z tego tytułu wynagrodzenia od Spółki, Spółka nie uzyskuje przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.


Uzasadnienie


Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy CIT (Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm.; dalej: CIT), z zastrzeżeniem wypadków, o których mowa w art. 21 i 22 — przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 Ustawy CIT).

Przepis art. 12 Ustawy CIT, regulujący kwestię przychodów, określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Przez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12, ustawodawca precyzuje więc rodzaje przychodów. Ponadto wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.


Ustawa CIT nie precyzuje również, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń.


Zgodnie z art. 12 ust. 6 Ustawy CIT, wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się:

  1. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;
  4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W związku z brakiem definicji nieodpłatnego świadczenia w Ustawie CIT, przy interpretacji tego pojęcia należy odwołać się do powszechnej definicji. W myśl Internetowego Słownika Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) „świadczenie” to: „obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz; też: to, co jest z tytułu takich zobowiązań wykonywane lub przekazywane”, „w prawie cywilnym: zachowanie się dłużnika przewidziane treścią zobowiązania”. Natomiast pojęcie „nieodpłatne” należy rozumieć jako: „niewymagające opłaty”.

Natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, w wyroku z dnia 27 października 2010 r„ sygn. akt I SA/Sz 501/10, wskazał, iż za nieodpłatne świadczenie należy uznać świadczenie majątkowe, o określonej wartości, które nie rodzi żadnych zobowiązań do świadczeń wzajemnych wobec świadczeniodawcy. Istotą świadczenia nieodpłatnego jest zatem brak świadczenia wzajemnego (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrok z dnia 4 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 1064/10).

Przez nieodpłatne świadczenie rozumieć zatem należy te wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (taką definicję przedstawiono m.in. w uchwałach Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06).


Nieodpłatnym świadczeniem, jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu.


Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe.

Dla celów podatkowych, za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

W ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki szczególną rolę odgrywają świadczenia wynikające z umowy spółki. Do takich świadczeń zaliczyć można m.in. obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki itp.

W przypadku tego rodzaju świadczeń wspólnika na rzecz Spółki nie można uznać, że Spółka uzyskała nieodpłatne świadczenie, nawet jeżeli nie zostało określone z tego tytułu dodatkowe wynagrodzenie wspólnika.


Należy bowiem podkreślić, że funkcje członków zarządu w Spółce są pełnione przez osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę w spółce matce będącej większościowym (99%) udziałowcem Spółki. Spółka matka, jako większościowy wspólnik Spółki miała prawo i obowiązek zarządzania Spółką.

Jako spółka kapitałowa spółka matka nie mogła w sposób bezpośredni wykonywać zadań zarządczych - zadania te są obecnie i będą także w przyszłości wykonywane poprzez pracowników spółki matki, którzy niejako reprezentowali tego większościowego wspólnika Spółki w wykonywaniu jego zadań, pełniąc w Spółce funkcje członków zarządu. Spółce matce, jako wspólnikowi Spółki z tytułu posiadania udziałów, przysługują określone prawa majątkowe, w szczególności prawo do dywidendy, czy prawo do otrzymania majątku Spółki w razie jej likwidacji.

Oznacza to, iż zarządzanie Spółką może przynieść wspólnikowi wymierne korzyści ekonomiczne i to te korzyści stanowią swoiste wynagrodzenie wspólnika za sprawowanie funkcji zarządczych. Brak bezpośredniego wynagradzania wspólnika za sprawowane przez niego funkcje zarządcze nie jest zatem podstawą do ustalenia przychodu z nieodpłatnego świadczenia. Wspólnik wykonuje swoje zadania poprzez zaangażowanie osób fizycznych, które są członkami zarządu w Spółce matce i jednocześnie będą — ale już bez wynagrodzenia wykonywali funkcję członków zarządu w Spółce (spółce córce).

Dlatego też brak bezpośredniego wynagrodzenia dla tych osób nie może być powodem powstania w Spółce przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, gdyż tego rodzaju świadczenia Spółka nie uzyskuje. Wspólnik wyznaczając osoby fizyczne do pełnienia funkcji członków zarządu w Spółce, realizuje swoje podstawowe prawo i zobowiązanie do pełnienia funkcji zarządczych w podmiocie, którego jest większościowym udziałowcem.

Celem wspólnika jest uzyskiwanie przez Spółkę większych zysków, co wpłynie na wysokość dywidendy przysługującej wspólnikowi. Tym samym działania członków zarządu będą wyrazem dbałości wspólnika o sprawy Spółki, jej rozwój i powiększanie zysków, a jednocześnie formą realizacji prawa do zapewnienia sprawnego funkcjonowania zarządu. W zamian za wyznaczenie osób fizycznych do pełnienia funkcji zarządczych, wspólnik zwiększa szanse Spółki na zwiększenie zysków, wpływając tym samym na zwiększenie własnego wynagrodzenia wypłaconego w formie dywidendy. Ekwiwalentem za zapewnienie działania członków zarządu będzie bowiem dla wspólnika wypłacona mu przez Spółkę dywidenda.

W związku z tym, pełnienie przez członków zarządu funkcji w zarządzie uznać należy za przejaw aktywności samego wspólnika, co - zgodnie z utrwalonym stanowiskiem organów podatkowych - nie jest uznawane za świadczenie nieodpłatne i nie stanowi przychodu w rozumieniu Ustawy CIT.


W konsekwencji, sam fakt wykonywania przez członków zarządu funkcji na rzecz Spółki, pomimo iż nie wiąże się z koniecznością wypłaty wynagrodzenia przez Spółkę, nie jest świadczeniem nieodpłatnym w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT.


Stanowisko powyższe potwierdza m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lipca 2009 r., nr: ITPB3/423-248/09/AW, w której czytamy: „(...) świadczenie otrzymane przez Spółkę, w postaci pełnienia przez wspólnika tejże Spółki funkcji prezesa bez wynagrodzenia w sytuacji, gdy spełniający uzyska lub ma uzyskać w przyszłości wzajemnie pewną korzyść majątkową (w szczególności tzw. dywidendę) — nie jest nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (…)”.

Na podobnym stanowisku opowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lipca 2012 r. nr: ITPB3/423-282/12/AW: „(...) cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku, gdy udziałowcy pełnią funkcje członków zarządu bez wynagrodzenia. Udziałowcy mają prawo do uzyskania w przyszłości od Spółki przysporzenia majątkowego w postaci dywidendy. W takim bowiem przypadku wynagrodzeniem wspólnika jest, wynikające z art. 191 § 1 Kodeksu spółek handlowych, prawo do udziału w zysku tej osoby prawnej.”

Powyższe interpretacje odnoszą się do sytuacji, w której wspólnik - osoba fizyczna, pełnił funkcje członka zarządu. Spółka zauważa jednak, iż nie ma znaczenia, czy funkcje zarządcze pełni wspólnik będący osobą fizyczną czy też wspólnik będący osobą prawną poprzez swojego pracownika/współpracownika/osobę zatrudnioną na podstawie umowy cywilnoprawnej czy na podstawie powołania.

Zarówno w jednym, jak i w drugim przypadku wspólnik za świadczone usługi otrzymuje ekwiwalent - korzyść ekonomiczną w postaci dywidendy. Nie ma znaczenia, iż w przypadku wspólnika będącego osobą prawną funkcje zarządcze w spółce zależnej pełnione są przez powołanego do tego celu członka zarządu udziałowca, który pełni swą funkcję w spółce matce na podstawie umowy o pracę lub na podstawie powołania.

Wspólnik - osoba prawna nie może wszak sam zasiąść w zarządzie, ale w tym celu oddelegowuje do pełnienia tej funkcji np. swojego pracownika, który wykonywać będzie te wszystkie czynności, jakie wykonywałby wspólnik będąc osobą fizyczną i mając uprawnienie do zasiadania w zarządzie.

Osoba fizyczna wyznaczona przez wspólnika pełniąc funkcje zarządcze realizuje wyłącznie cele gospodarcze wspólnika co do spółki zależnej. Nie stanowi ona niezależnej osoby realizującej własne cele gospodarcze. Jako osoba specjalnie wyznaczona przez wspólnika (osobę prawną), wykonuje zadania w jego imieniu.

Innymi słowy, członkowie zarządu wspólnika wykonujący swe funkcje u wspólnika na podstawie umowy o pracę, wykonują swoje czynności w spółce zależnej (u Wnioskodawcy) w celu realizacji założeń gospodarczych wspólnika, za co wspólnik otrzymuje korzyść ekonomiczną w postaci np. dywidendy.

Analogiczne poglądy były prezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 3 lutego 2011 r., nr: ITPB3/423-618/10/AM, w której to organ w pełni zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, iż: „(...) pełnienie przez nowego członka zarządu swej funkcji w imieniu Wspólnika, który będąc spółką z o.o. nie może jej pełnić samodzielnie, uznać należy za wyraz dbałości Wspólnika o Spółkę i jej zyski, co nie może być uznane za świadczenie nieodpłatne w rozumieniu ustawy. Ekwiwalentem za zapewnienie działania nowego członka zarządu będzie bowiem dla Wspólnika wypłacona mu przez Spółkę dywidenda. W opisanej sytuacji pełnienie przez nowego członka zarządu funkcji w zarządzie uznać należy, w kontekście zobowiązań Wspólnika, za przejaw aktywności samego Wspólnika, co - zgodnie z utrwalonym stanowiskiem organów podatkowych - nie jest uznawane za świadczenie nieodpłatne i nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy”.


Powyższe stanowisko zostało w całości potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

  • IPPB3/423-138/13-2/GJ,
  • IPPB3/423-136/13-2/GJ, I
  • PPB3/423-135/13-2/GJ.
  • Podobnie rozstrzygnął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 31 marca 2017 r., nr 1462-IPPB6.4510.10.2017.3.AG oraz

Zatem Minister Rozwoju i Finansów potwierdza jednoznacznie, że w sytuacji, gdy funkcje zarządcze są wykonywane przez osobę fizyczną wyznaczoną z ramienia wspólnika-osobę prawną, to po stronie podmiotu w którym funkcje zarządcze są wykonywane nie powstanie przychód z nieodpłatnego świadczenia.

Przykładowo w interpretacji z dnia 14 sierpnia 2015 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-91/15/APO) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że: „W ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki szczególną rolę odgrywają świadczenia wynikające z umowy spółki.

Do takich świadczeń zaliczyć można m.in. obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki itp. W przypadku tego rodzaju świadczeń wspólnika na rzecz Spółki nie można uznać, że Spółka uzyskała nieodpłatne świadczenie, nawet jeżeli nie zostało określone z tego tytułu dodatkowe wynagrodzenie wspólnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Prezes Zarządu pełni w Spółce funkcję na podstawie powołania, nie otrzymując z tego tytułu wynagrodzenia. Równocześnie, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce matce, posiadającej 100% udziałów w Spółce.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że nieodpłatne pełnienie funkcji Prezesa Zarządu Spółki, na podstawie powołania, przez osobę zatrudnioną równocześnie na podstawie umowy o pracę w spółce matce, nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń, w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, bowiem świadczeniodawca (spółka matka) uzyskuje lub uzyska w przyszłości od świadczeniobiorcy (Wnioskodawcy) świadczenie(a) ekwiwalentne (np. w postaci dywidendy).”

Na zakończenie Spółka pragnie podkreślić, że zgodnie z art. 201 § 1 - 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577 ze zm ), zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków. Do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona.

Natomiast § 4 tego przepisu stanowi, że członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Przez użyte w § 4 ww. przepisu sformułowanie „powołanie” należy rozumieć ustanowienie zarządu. Powołanie jest więc ogólnym terminem obejmującym każdą formę prowadzącą do nawiązania stosunku organizacyjnego do pełnienia funkcji. Od woli spółki zależy, czy powołanie będzie wyłączną podstawą wykonywania obowiązków, czy też nawiązana będzie umowa o pracę, czy umowa o zarządzanie.


Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie łączą wykonywania funkcji członka zarządu z wynagrodzeniem. Zatem należy przyjąć, że możliwa jest i przez prawo dopuszczalna sytuacja pełnienia funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia.


Z powyższego wynika, że wykonywanie czynności wynikających z prawa handlowego, a właściwych dla wypełnienia obowiązków zarządu spółki, może być nieodpłatne.


Zdaniem Spółki, już sama możliwość tego, że członkowie zarządu mogą pełnić swoje funkcje nieodpłatnie przemawia za tym, że nieustalenie wynagrodzenia z tego tytułu nie może skutkować powstaniem przychodu z nieodpłatnego świadczenia.


Skoro KSH przewiduje, że funkcje zarządcze mogą być wykonywane na rzecz spółki kapitałowej bez ponoszenia przez nią z tego tytułu jakiejkolwiek odpłatności, to nie można karać podatnika za to, że z tej możliwości skorzystał i odpłatności nie ustalił. Skoro z mocy samego prawa określone świadczenie może być wykonywane na rzecz podatnika bez wynagrodzenia, to otrzymanie tego świadczenia bez wynagrodzenia nie może stanowić podstawy do ustalania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Tym samym, w przypadku pełnienia funkcji członka zarządu w Spółce bez wynagrodzenia, gdy ten członek zarządu jest jednocześnie pracownikiem lub członkiem zarządu udziałowca będącego osobą prawną, w której ów pracownik lub członek zarządu otrzymuje wynagrodzenie za pełnienie swojej funkcji, to nie dochodzi do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w Spółce.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie braku powstania przychodu w postaci nieodpłatnego świadczenia z tytułu pełnienia funkcji członków zarządu Spółki bez wynagrodzenia – jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy .


Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych w uzasadnieniu własnego stanowiska wyrokach sądowych, należy stwierdzić, że wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 j.t.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj