INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2011 r. (data wpływu 26 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży miejsc parkingowych i garaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży miejsc parkingowych i garaży. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2011 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółdzielnią Mieszkaniową, która w roku 2003 zakończyła budowę budynku mieszkalno-usługowego wraz z garażami podziemnymi wielostanowiskowymi (…). Lokale były finansowane ze środków własnych przyszłych użytkowników, natomiast na niesprzedane garaże i miejsca postojowe został zaciągnięty kredyt. Spółdzielnia na lokale mieszkalne i usługowe ustanowiła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przed dniem 1 maja 2004 r. Decyzję o udzieleniu pozwolenia na użytkowanie mieszkań Spółdzielnia otrzymała w marcu 2003 r. W dniu 8 kwietnia 2005 r. Spółdzielnia otrzymała decyzję o udzieleniu pozwolenia na użytkowanie garażu podziemnego wielostanowiskowego zlokalizowanego w budynku mieszkalno-usługowym (…). W podziemiu znajduje się: X platform garażowych, X garaży i X miejsc postojowych. Wybudowane lokale mieszkalne i usługowe zostały sprzedane do roku 2003. Sukcesywnie sprzedawane były garaże i platformy garażowe, natomiast miejsca postojowe były przeznaczone pod wynajem. Od kwietnia 2005 r. Spółdzielnia rozpoczęła wynajem miejsc postojowych, nie sprzedanych garaży i platform garażowych. Spółdzielnia do dnia dzisiejszego je wynajmuje. Przychody z wynajmu stanowią pozostałe przychody operacyjne i opodatkowane są na zasadach ogólnych. Usługi wynajmu są udokumentowane fakturami VAT. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług wynajem niesprzedanych garaży, miejsc parkingowych i platform garażowych opodatkowany jest podstawową stawką podatku VAT. Od roku 2005 Spółdzielnia nie ponosiła wydatków na modernizację i ulepszenie przedmiotowych garaży. Zarząd Spółdzielni zamierza dokonać sprzedaży garaży i miejsc postojowych, które dotychczas były wynajmowane.

W piśmie z dnia 18 listopada 2011 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Spółdzielnia poinformowała, że:

1. wszystkie miejsca parkingowe i garaże przeznaczone były do ustanowienia na rzecz członków spółdzielczego prawa do miejsc parkingowych i garaży, ale w związku z brakiem chętnych do „kupna”, Zarząd przeznaczył niesprzedane garaże i miejsca postojowe pod wynajem. Pierwsze umowy o wynajem były podpisane już w roku 2005 więc upłynął okres dwóch lat.
2. Spółdzielnia prowadziła inwestycje przed dniem 1 maja 2004 r., tj. pod rządami starej ustawy o podatku VAT, czynności świadczone przez Spółdzielnię na rzecz jej członków nie były w ogóle objęte przepisami tej ustawy. Wobec powyższego, Spółdzielnia nie korzystała z obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z inwestycją.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż miejsc parkingowych i garaży może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż garaży i miejsc postojowych może korzystać już ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ w analizowanej sprawie zostały spełnione ustawowe warunki, dla stosowania zwolnienia od tego podatku, tj.:

• miejsca postojowe, garaże nie były ulepszane od roku 2003, a wydatki które były poniesione na małe remonty, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej,
• miejsca postojowe, garaże po wybudowaniu zostały przekazane na podstawie umów wynajmu,
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą upłynął okres dłuższy niż dwa lata.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy, sformułowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności – może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Należy zauważyć, iż za czynność podlegającą opodatkowaniu należy uznać nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Literalne brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy wskazuje bowiem, że jednym z warunków skorzystania ze zwolnienia jest to, by w stosunku do dostawy danego obiektu nie przysługiwało dokonującemu jego dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Na mocy art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący Spółdzielnią Mieszkaniową, w roku 2003 zakończył budowę budynku mieszkalno-usługowego wraz z garażami podziemnymi wielostanowiskowymi. W dniu 8 kwietnia 2005 r. Spółdzielnia otrzymała decyzję o udzieleniu pozwolenia na użytkowanie garażu podziemnego wielostanowiskowego. W podziemiu znajduje się: X platform garażowych, X garaży i X miejsc postojowych. Wybudowane lokale mieszkalne i usługowe, na które Spółdzielnia ustanowiła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przed dniem 1 maja 2004 r., zostały sprzedane do roku 2003. Sukcesywnie sprzedawane były również garaże i platformy garażowe, natomiast miejsca postojowe były przeznaczone pod wynajem. Od kwietnia 2005 r. Spółdzielnia rozpoczęła wynajem wszystkich miejsc postojowych, niesprzedanych garaży i platform garażowych. Spółdzielnia do dnia dzisiejszego je wynajmuje. Usługi wynajmu są udokumentowane fakturami VAT. Spółdzielnia zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług stosuje podstawową stawkę podatku VAT do wynajmu niesprzedanych garaży, miejsc parkingowych i platform garażowych. Od roku 2005 Spółdzielnia nie ponosiła wydatków na modernizację i ulepszenie przedmiotowych garaży. Spółdzielnia nie korzystała z obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z inwestycją. Zarząd Spółdzielni zamierza dokonać transakcji sprzedaży garaży i miejsc postojowych, które dotychczas były wynajmowane.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie do pierwszego zasiedlenia przedmiotowych miejsc postojowych, niesprzedanych garaży i platform garażowych doszło w roku 2005, tj. w momencie oddania ich do użytkowania w ramach umowy najmu, bowiem w tym momencie doszło do wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, zgodnie z art. 2 pkt 14 lit. a ustawy i od tego momentu minęło ponad 2 lata. Zatem, dostawa ww. miejsc postojowych, niesprzedanych garaży i platform garażowych korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Reasumując, dostawa miejsc parkingowych i garaży, będących wcześniej przedmiotem wynajmu, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.