INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność w zakresie usług leasingu, finansowania i najmu samochodów oraz kompleksowych usług zarządzania flotą samochodową. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka zawarła z podmiotem powiązanym – bankiem (…), mającym siedzibę we Francji (dalej: Pożyczkodawca) umowy odpłatnej pożyczki pieniężnej. Odpłatnością za udostępnienie Spółce kapitału są odsetki płatne przez nią na rzecz Pożyczkodawcy. Wszelkie ustalenia pomiędzy stronami odnośnie warunków udzielenia pożyczki oraz wynagrodzenia należnego Pożyczkodawcy z tytułu udzielenia Spółce pożyczki zostały zawarte w umowach pożyczki. Pożyczkodawca jest właścicielem 100% akcji udziałowca Spółki. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym opisie sprawy, w związku z zapłatą przez Spółkę odsetek na rzecz Pożyczkodawcy, zobowiązana ona jest do wykazania importu usług zwolnionych z VAT w składanej przez siebie deklaracji VAT...
2. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, Spółka wnosi o potwierdzenie, że czynność udzielenia jej pożyczki za wynagrodzeniem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC) na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959, dalej: ustawa o PCC).

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest pytanie nr 2, w zakresie opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, natomiast odnośnie przedstawionego stanu faktycznego w dniu 13 lutego 2012 r. wydana została interpretacja indywidualna nr ILPB2/436 -229/11-2/MK. Jednocześnie należy wskazać, że odnośnie pytania nr 1 dotyczącego podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, czynność udzielenia Spółce pożyczki za wynagrodzeniem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na treść art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC.

Jak stanowi art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959, dalej ustawa o PCC), opodatkowaniu podlega czynność cywilnoprawna, jaką jest umowa pożyczki. W ustawie tej przewidziano jednak szereg przypadków, w których czynności cywilnoprawne są wyłączone z opodatkowania PCC.

W szczególności, w świetle art. 2 pkt 4 ustawy o PCC „nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, (…) jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych”.
   
   

Spółka stoi na stanowisku, że jeżeli choć jeden z podmiotów jest z tytułu danej czynności opodatkowany VAT lub z tego podatku zwolniony (poza wyjątkami wskazanymi w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC), czynność zawarcia umowy pożyczki, nie podlega opodatkowaniu PCC.

Zdaniem Spółki, cywilnoprawna umowa pożyczki zawarta pomiędzy Spółką a Pożyczkodawcą nie podlega obowiązkowi uiszczenia PCC, gdyż spełniony jest warunek określony w przepisie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC. Mianowicie, jedna ze stron transakcji (Pożyczkobiorca) z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z opodatkowania VAT.

Wyłączenie z opodatkowania PCC na podstawie przepisu art. 2 ust. 4 lit. b) ustawy o PCC.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o PCC „nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach”.
   
   

Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Spółki do pytania nr 1, analizowana usługa udzielenia pożyczek jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, a podatnikiem zobowiązanym do zadeklarowania obrotu zwolnionego z tego tytułu jest Pożyczkobiorca – tj. Spółka będąca stroną analizowanej czynności cywilnoprawnej. Tym samym, jedna ze stron transakcji w związku z zawarciem umowy pożyczki jest zwolniona z opodatkowania VAT. Konsekwentnie, w analizowanej sytuacji spełniona jest wymieniona w art. 2 ust. 4 lit. b) ustawy o PCC przesłanka wyłączenia z opodatkowania PCC omawianych pożyczek zaciągniętych przez Spółkę.

Co więcej, stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo zostało ono potwierdzone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 marca 2011 r., sygn. IPPB2/436-8/11-4/AF, który wskazał, iż „skoro umowa pożyczki została objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższa czynność została wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych”.

Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 11 października 2010 r., sygn. ILPB2/436-146/10-4/MK wskazał, iż „usługa polegająca na udzieleniu pożyczki na podstawie zawartej umowy – zaklasyfikowana przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 65.22.10 „usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym” – korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy. W przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, udzielona pożyczka nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych”.

Podobne opinie organów podatkowych zostały wyrażone również m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 października 2010 r. (sygn. IBPBII/1/436 -174/10/MZ), a także Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 listopada 2010 r. (sygn. ITPB2/436-161/10/TJ) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 października 2010 r. (sygn. ILPB2/436-146/10-4/MK). Spółka pragnie podkreślić, iż przytoczone interpretacje stanowią jedynie przykłady ugruntowanego stanowiska prezentowanego przez organy podatkowe w przedmiotowej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Z kolei na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 7 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu – który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Zauważyć jednak należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się zakresie przedmiotowym ustawy, np. umowa pożyczki jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stanowi bowiem, że nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

Z kolei według definicji zawartej w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez „podatek od towarów i usług" rozumie się podatek nakładany ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Z kolei stosownie do art. 1a pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych „państwo członkowskie” to państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Jednakże o wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.

W wydanej w przedmiotowej sprawie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług z dnia 8 lutego 2012 r., znak ILPP4/443-758/11-3/BA Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził „że pożyczka pieniężna udzielona Zainteresowanemu przez podatnika zagranicznego, z tytułu importu której jest on zobowiązany do jej rozliczenia, korzysta ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.”

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji opisana we wniosku pożyczka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.