2018.10.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.437.2018.2.JK
z 10 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 9 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadań 1, 2 i 3 w ramach projektu pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2018 r. do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadań 1, 2 i 3 w ramach projektu pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)”. Wniosek uzupełniono w dniu 24 września 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej Gmina lub Wnioskodawca) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W roku 2018 realizuje projekt pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)” w ramach regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, działania 3.3. „Poprawa efektywności energetycznej w sektorze publicznym i mieszkaniowym”, osi 3 „Efektywna i zielona energia”.

Przedmiotowy projekt podzielony jest na trzy zadania:

Termomodernizacja budynku użyteczności publicznej budynku administracyjnego (…).
Termomodernizacja budynku użyteczności publicznej świetlicy wiejskiej (…).
Termomodernizacja budynku użyteczności publicznej budynku administracyjnego (…).

W budynku objętym zadaniem nr 1 mieści się Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, Urząd Stanu Cywilnego oraz Punkt Przedszkolny działający przy Publicznej Szkole Podstawowej. Za wyżywienie i pobyt dzieci w punkcie przedszkolnym pobierane są opłaty niepodlegające podatkowi VAT.

Inna działalność w budynku nie jest prowadzona.

W budynku objętym zadaniem nr 2 mieści się świetlica wiejska, wykorzystywana na cele kulturalne i społeczne niezwiązane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT oraz na potrzeby Ochotniczej Straży Pożarnej związane z działalnością statutową. W budynku tym nie jest prowadzona działalność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

W budynku objętym zadaniem nr 3 mieści się siedziba Urzędu Gminy. Budynek ten wykorzystywany jest na cele administracyjne. Jeden pracownik Urzędu Gminy pracujący w tym budynku zajmuje się rozliczaniem gospodarki wodno-ściekowej prowadzonej przez Urząd (fakturowanie, rozliczanie wpłat oraz egzekucja należności). Działalność opodatkowana podatkiem VAT w tym budynku nie jest prowadzona.

Ponadto w piśmie z dnia 20 września 2018 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1

Faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z realizacją zadań 1, 2 i 3 w ramach projektu pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)” są wystawiane na Gminę.

Ad. 2

Efekty projektu „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)” służyć będą:

budynek 1 – czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT;
budynek 2 – czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT;
budynek 3 – czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 3

Termomodernizacja budynków pełniących ważne funkcje społeczne jest związana z wykonywaniem zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Ad. 4

Gmina realizowałaby projekt „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)” na budynkach, które służą wyłącznie do wykonywania czynności innych niż działalność gospodarcza (niepodlegających opodatkowaniu), tj. zadań własnych gminy.

Ad. 5

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, który mieści się w termomodernizowanym budynku w ramach zadania 1 nie jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku VAT.

Ad. 6

Ochotnicza Straż Pożarna, która mieści się w termomodernizowanym budynku w ramach zadania 2, jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku VAT.

Ad. 7

Termomodernizowane budynki w ramach zadania 1 i 2 są własnością Gminy.

Ad. 8

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej oraz Ochotnicza Straż Pożarna użytkują termomodernizowane budynki w ramach zadań 1 i 2 na podstawie umów użyczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT w związku z realizacją zadań 1, 2 i 3 w ramach projektu pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT w związku z realizacją zadań 1, 2 i 3 w ramach projektu pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W tym szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 cyt. ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotowy projekt podzielony jest na trzy zadania:

Termomodernizacja budynku użyteczności publicznej budynku administracyjnego (…).
Termomodernizacja budynku użyteczności publicznej świetlicy wiejskiej (…).
Termomodernizacja budynku użyteczności publicznej budynku administracyjnego (…).

Faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z realizacją zadań 1, 2 i 3 w ramach projektu pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)” są wystawiane na Gminę.

Efekty projektu „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)” służyć będą:

budynek 1 – czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT;
budynek 2 – czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT;
budynek 3 – czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gmina realizowałaby projekt „Kompleksowa termomodernizacja (…)” na budynkach, które służą wyłącznie do wykonywania czynności innych niż działalność gospodarcza (niepodlegających opodatkowaniu), tj. zadań własnych gminy.

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, który mieści się w termomodernizowanym budynku w ramach zadania 1 nie jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku VAT.

Ochotnicza Straż Pożarna, która mieści się w termomodernizowanym budynku w ramach zadania 2, jest odrębnym od Gminy A podatnikiem podatku VAT.

Termomodernizowane budynki w ramach zadania 1 i 2 są własnością Gminy.

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej oraz Ochotnicza Straż Pożarna użytkują termomodernizowane budynki w ramach zadań 1 i 2 na podstawie umów użyczenia.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT w związku z realizacją zadań 1, 2 i 3 w ramach projektu pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)”.

Na podstawie powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – efekty projektu „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)” służyć będą:

budynek 1 – do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT;
budynek 2 – do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT;
budynek 3 – do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto wskazano również, że termomodernizacja budynków pełniących ważne funkcje społeczne jest związana z wykonywaniem zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Wnioskodawca zaznaczył także, że Gmina realizowałaby projekt „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)” na budynkach, które służą wyłącznie do wykonywania czynności innych niż działalność gospodarcza (niepodlegających opodatkowaniu), tj. zadań własnych gminy. Tym samym, w analizowanym przypadku, Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT w związku z realizacją zadań 1, 2 i 3 w ramach projektu pn. „Kompleksowa termomodernizacja budynków (…)”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją operacji nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin