Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.328.2018.2.MD
z 16 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2018 r. (data wpływu 6 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 17 września 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczeń z tytułu ulgi rehabilitacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 17 września 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczeń z tytułu ulgi rehabilitacyjnej.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (umiarkowanym). Orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidztwa zostało wydane przez Rejonową Komisję Lekarską Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w A., z dnia 9 stycznia 2017 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że umiarkowany stopień niepełnosprawności został przyznany na podstawie:

1. przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C – § 50 p. 5 lit. c;
2. przewlekłego zaburzenia neurasteniczno-lękowego upośledzającego funkcjonowanie ustroju – § 78 p. 3 lit. c;
3. małej niedomykalności zastawki trójdzielnej i mitralnej z falą zwrotną;
4. przewlekłego zespołu bólowego szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego na tle zmian dyskopatyczno-zwyrodnieniowych – § 73 p. 2, § 55 p. 1 i 2 lit. c.

W orzeczeniu tym wskazano również schorzenia współistniejące:

• chorobę niedokrwienną serca stabilną – § 46 p. 4 lit. b,
• niewydolność mięśnia sercowego w okresie wydolności krążenia (NYHA II) – § 46 p. 2 lit. b.

Wnioskodawca otrzymał kategorię zdolności do pracy – „trwale niezdolny do służby w Policji – kategoria zdrowia C”.

Na podstawie badań RTG kręgosłupa szyjnego neurolog w dniu 14 grudnia 2016 r. zdiagnozował zmiany zwyrodnieniowe w postaci zwężenia krążka międzykręgowego na poziomie od C4 do C7 z brzeżną osteofitozą; objawy osteofitozy i zniesienie lordozy szyjnej.

W 2016 r. Wnioskodawca stwierdził u siebie problemy ze wzrokiem. Utrudniało to codzienne funkcjonowanie Wnioskodawcy. W 2017 r. Wnioskodawca trafił do specjalisty, który po licznych badaniach stwierdził, że Wnioskodawca ma rozszczep siatkówki w obu oczach.

Po konsultacji w Szpitalu, w dniu 13 kwietnia 2017 r., zidentyfikowano: rozwarstwienie siatkówek, soczewki mętniejące. Rozpoznanie brzmiało: H35.3 zwyrodnienie plamki i bieguna tylnego; zabieg obarczony dużym ryzykiem.

Z uwagi na pogarszający się wzrok zachodzi konieczność wymiany okularów korekcyjnych zarówno do bliży i dali. Bez okularów korekcyjnych jest niemożliwe normalne funkcjonowanie w codziennym życiu, jak dokonywanie przelewów w sieci komputerowej, poruszanie się w mieście. Brak okularów korekcyjnych powoduje zawroty głowy i zaburzenia równowagi.

Wydatek na zakup okularów korekcyjnych zostanie dofinansowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia Oddziału Wojewódzkiego w A. w kwocie 125 zł (potwierdzenie zlecenia z dnia 6 sierpnia 2018 r.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zakup okularów korekcyjnych do bliży i dali Wnioskodawca będzie mógł odliczyć w zeznaniu PIT-37, PIT-O za 2018 r. w części wydatki na cele rehabilitacyjne?

Zdaniem Wnioskodawcy, dzięki korekcyjnym okularom będzie miał możliwość poprawy jakości życia i będą to wydatki na rehabilitację narządu wzroku. Wnioskodawca uważa, że zakup okularów korekcyjnych jest formą rehabilitacji narządu wzroku, opóźniającą proces rozwarstwienia siatkówki. Bez okularów korekcyjnych Wnioskodawca nie jest w stanie normalnie funkcjonować, czytać książek, podpisać dokumentów w Urzędzie, czy też pomóc w lekcjach wnukom. Na skutek wady prawego oka Wnioskodawca nie widzi niektórych obiektów w pobliżu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie. (art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Według art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
      
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
      
      
      
2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
      
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (umiarkowanym). Orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidztwa zostało wydane przez Rejonową Komisję Lekarską Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w A., z dnia 9 stycznia 2017 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że umiarkowany stopień niepełnosprawności został przyznany na podstawie:

1. przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C – § 50 p. 5 lit. c;
2. przewlekłego zaburzenia neurasteniczno-lękowego upośledzającego funkcjonowanie ustroju – § 78 p. 3 lit. c;
3. małej niedomykalności zastawki trójdzielnej i mitralnej z falą zwrotną;
4. przewlekłego zespołu bólowego szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego na tle zmian dyskopatyczno-zwyrodnieniowych – § 73 p. 2, § 55 p. 1 i 2 lit. c.

W orzeczeniu tym wskazano również schorzenia współistniejące:

• chorobę niedokrwienną serca stabilną – § 46 p. 4 lit. b,
• niewydolność mięśnia sercowego w okresie wydolności krążenia (NYHA II) – § 46 p. 2 lit. b.

Wnioskodawca otrzymał kategorię zdolności do pracy – „trwale niezdolny do służby w Policji – kategoria zdrowia C”. Na podstawie badań RTG kręgosłupa szyjnego neurolog w dniu 14 grudnia 2016 r. zdiagnozował zmiany zwyrodnieniowe w postaci zwężenia krążka międzykręgowego na poziomie od C4 do C7 z brzeżną osteofitozą; objawy osteofitozy i zniesienie lordozy szyjnej. W 2016 r. Wnioskodawca stwierdził u siebie problemy ze wzrokiem. Utrudniało to codzienne funkcjonowanie Wnioskodawcy. W 2017 r. Wnioskodawca trafił do specjalisty, który po licznych badaniach stwierdził, że Wnioskodawca ma rozszczep siatkówki w obu oczach. Po konsultacji w Szpitalu, w dniu 13 kwietnia 2017 r., zidentyfikowano: rozwarstwienie siatkówek, soczewki mętniejące. Rozpoznanie brzmiało: H35.3 zwyrodnienie plamki i bieguna tylnego; zabieg obarczony dużym ryzykiem. Z uwagi na pogarszający się wzrok zachodzi konieczność wymiany okularów korekcyjnych zarówno do bliży i dali. Bez okularów korekcyjnych jest niemożliwe normalne funkcjonowanie w codziennym życiu, jak dokonywanie przelewów w sieci komputerowej, poruszanie się w mieście. Brak okularów korekcyjnych powoduje zawroty głowy i zaburzenia równowagi. Wydatek na zakup okularów korekcyjnych zostanie dofinansowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia Oddziału Wojewódzkiego w A. w kwocie 125 zł (potwierdzenie zlecenia z dnia 6 sierpnia 2018 r.).

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji oraz ułatwiające wykonywanie czynności życiowych” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej oraz ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że aby wydatki na zakup sprzętu rehabilitacyjnego podlegały odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, sprzęt ten musi posiadać właściwości leczniczo-rehabilitacyjne.

Ponadto z uregulowań zawartych w powołanym przepisie wynika, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek, cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter. Tak więc zakup urządzeń, sprzętów i narzędzi dokonany przez Wnioskodawcę musi mieć związek z chorobami i schorzeniami, które stanowiły podstawę do wydania orzeczenia o niepełnosprawności.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w ramach ulgi rehabilitacyjnej Wnioskodawca nie będzie mógł w rozliczeniu za 2018 r. odliczyć na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków poniesionych na zakup okularów korekcyjnych do bliży i dali, pomniejszonych o dofinansowanie z Narodowego Funduszu Zdrowia, ponieważ zakup ten nastąpi w związku ze schorzeniem narządu wzroku, które nie stanowiło podstawy do wydania orzeczenia o niepełnosprawności.

Zaliczenie Wnioskodawcy do II grupy inwalidztwa orzeczeniem z dnia 9 stycznia 2017 r. związane jest bowiem z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C, przewlekłym zaburzeniem neurasteniczno-lękowym upośledzającym funkcjonowanie ustroju, małą niedomykalnością zastawki trójdzielnej i mitralnej z falą zwrotną, przewlekłym zespołem bólowym szyjnym i lędźwiowo-krzyżowym na tle zmian dyskopatyczno-zwyrodnieniowych, którym towarzyszą schorzenia współistniejące, tj. choroba niedokrwienna serca stabilna i niewydolność mięśnia sercowego w okresie wydolności krążenia (NYHA II), a nie chorobą narządu wzroku.

Reasumując, Wnioskodawca nie może odliczyć wydatków poniesionych na zakup okularów korekcyjnych do bliży i dali w ramach ulgi rehabilitacyjnej, ponieważ ich zakup nie ma związku z chorobami i schorzeniami, stanowiącymi podstawę orzeczenia stopnia niepełnosprawności.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 cytowanej ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 powołanej ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.