Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.536.2018.1.MC
z 17 października 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2018 r. (data wpływu 22 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zrealizowanej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 22 sierpnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zrealizowanej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Nawiązując do interpretacji z dnia 25 lipca 2018 r. 0114-KDIPI-2.4012.307.3018.3.MC, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację z analogiczną transakcją. Dnia 26 czerwca 2017 r. firma zrealizowała jedną transakcję wysyłając jabłko eksportowe do firmy U. na Litwie.


Firma przeniosła prawo do rozporządzania jabłkami jak właściciel na firmę U. na podstawie procedury FCA – K., określającej, że to sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanego przez kupującego w oznaczonym miejscu. Towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego.


W wyniku zrealizowanej transakcji pomiędzy firmą a U., Wnioskodawca jednoznacznie wskazuje, że towar został wywieziony z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej – K., Litwa.


Do momentu wysyłki firma U. posiadała aktywny numer VAT, sprawdzony w systemie VIES. Wnioskodawca wskazuje, że w momencie transakcji firma U. była podatnikiem VAT na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego UE.


W momencie dokonywania transakcji firma była zarejestrowana jako podatnik VAT-UE o numerze NIP X, na podstawie potwierdzenia VAT-5UE.


Firma posiada w swej dokumentacji potwierdzenie odbioru towaru w postaci faktury, listu przewozowego - CMR oraz packing list, potwierdzone i opieczętowane przez firmę U. Firma posiada potwierdzenie numeru VAT z systemu VIES do transakcji, jak również dowód wpłaty gotówki za towar. Transakcja była gotówkowa. W załączaniu kopie dokumentów.

Wnioskodawca prosi o udzielenie interpretacji dotyczącej jednej transakcji z firmą U. W ubiegłym roku w czerwcu Wnioskodawca załadował jabłko świeże, przed dokonaniem transakcji firma została przez Wnioskodawcę sprawdzona w systemie VIES i w momencie wystawienia faktury firma była aktywna. Do transakcji dokonano przedpłaty za towar (Wnioskodawca dostał gotówkę). Samochód na pewno jechał na Litwę, zgodnie z danymi z CMR. Transport organizował odbiorca towaru, U.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy wobec powyższego opisana transakcja jest transakcją WDT?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Dokonana przez Wnioskodawcę transakcja z firmą U. Vilnius jest na pewno transakcją WDT.


Wnioskodawca ze szczególną starannością dopełnił wszystkich warunków dotyczących transakcji WDT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.


Na podstawie art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.


Zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.


Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.


W myśl art. 2 pkt 3 ustawy przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej, z tym że na potrzeby stosowania tej ustawy:

  1. Księstwo Monako traktuje się jako terytorium Republiki Francuskiej, wyspę Man traktuje się jako terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, suwerenne strefy Akrotiri i Dhekelia traktuje się jako terytorium Republiki Cypru,
  2. następujące terytoria poszczególnych państw członkowskich traktuje się jako wyłączone z terytorium Unii Europejskiej:
    • wyspę Helgoland, terytorium Buesingen - z Republiki Federalnej Niemiec,
    • Ceutę, Melillę, Wyspy Kanaryjskie - z Królestwa Hiszpanii,
    • Livigno, Campione dItalia, włoską część jeziora Lugano - z Republiki Włoskiej,
    • francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej - z Republiki Francuskiej,
    • Górę Athos - z Republiki Greckiej,
    • Wyspy Alandzkie - z Republiki Finlandii,
    • Wyspy Normandzkie - ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
  3. Gibraltar traktuje się jako wyłączony z terytorium Unii Europejskiej.


Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że dnia 26 czerwca 2017 r. Wnioskodawca zrealizował jedną transakcję wysyłając jabłko eksportowe do firmy U. na litwie. (VAT Code: …). Wnioskodawca przeniósł prawo do rozporządzania jabłkami jak właściciel na firmę U. na podstawie procedury FCA – K., określającej, że to sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanego przez kupującego w oznaczonym miejscu. W procedurze tej towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego. W wyniku zrealizowanej transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a U. towar został wywieziony z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej – K., Litwa. Do momentu wysyłki firma U. posiadała aktywny numer VAT, sprawdzony w systemie VIES. Wnioskodawca wskazuje, że w momencie transakcji firma U. była podatnikiem VAT na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego UE. W momencie dokonywania transakcji Wnioskodawca był zarejestrowany jako podatnik VAT-UE o numerze NIP: X na podstawie potwierdzenia VAT-5UE. Wnioskodawca posiada w swej dokumentacji potwierdzenie odbioru towaru w postaci faktury, listu przewozowego - CMR oraz packing list, potwierdzone i opieczętowane przez firmę U. Wnioskodawca posiada potwierdzenie numeru VAT z systemu VIES do transakcji, jak również dowód wpłaty gotówki za towar. Transakcja była gotówkowa. Do transakcji dokonano przedpłaty za towar (Wnioskodawca dostał gotówkę). Samochód na pewno jechał na Litwę, zgodnie z danymi z CMR. Transport organizował odbiorca towaru, U.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy zrealizowana transakcja stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


Na podstawie cytowanych powyżej przepisów wskazać należy, że dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel). Jednocześnie przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski, zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy wskazać, że zrealizowana przez Wnioskodawcę transakcja stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Jak wskazuje Wnioskodawca, w przedmiotowej sprawie w związku ze zrealizowaną transakcją przeniósł prawo do rozporządzania jabłkami jak właściciel na firmę U. W wyniku zrealizowanej transakcji towar został wywieziony z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej (Litwa). W momencie transakcji firma U. była podatnikiem VAT na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego UE. Wnioskodawca był zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. Zatem w analizowanym przypadku spełnione są przesłanki uznania transakcji dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz firmy U. za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania zrealizowanej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów należało uznać za prawidłowe.


Ponadto wskazać należy, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności, w kontekście zadanego pytania, przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wobec powyższego, dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku załączniki nie były przedmiotem merytorycznej analizy.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj