2018.10.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.536.2018.2.PR
z 19 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2018 r. (data wpływu 20 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 września 2018 r. (data wpływu 13 września 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży samochodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży samochodu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 września 2018 r. (data wpływu 13 września 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie mechaniki pojazdowej i handlu samochodami używanymi. Jest czynnym podatnikiem VAT, a deklaracje składa w cyklu miesięcznym, podatek dochodowy rozlicza na zasadach ogólnych w formie zaliczek miesięcznych w oparciu o prowadzoną PKPiR.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje zakupu samochodów używanych na zagranicznym portalu aukcyjnym w celu dalszej ich odsprzedaży. W przypadku wygrania aukcji otrzymuje dokument zwany „confirmation of sale”, czyli „potwierdzenie sprzedaży”, na którym znajdują się kompletne dane firmy (nazwa, adres, NIP unijny), jak również numer „order”, czyli numer „zamówienia”. Na tym dokumencie znajdują się cztery pozycje zawierające:

Dane zakupionego pojazdu (marka, model, unikalny numer VIN, przebieg, data pierwszej rejestracji) oraz cenę po jakiej Wnioskodawca zakupił pojazd wyrażoną w walucie euro.
Cenę usługi przygotowania dokumentacji związanej z nabyciem tego samochodu, wyrażoną w walucie euro.
Cenę przygotowania samochodu do odbioru wyrażoną w walucie euro.
Opłatę aukcyjną (auction fee) związaną z wygraniem aukcji na zakup samochodu wyrażoną w walucie euro.

Wszystkie te pozycje wchodzą w skład sumarycznej ceny na dokumencie „potwierdzenie sprzedaży”, otrzymanym od kontrahenta z portalu aukcyjnego i na jego podstawie Wnioskodawca dokonuje zapłaty za zakupiony towar na rachunek bankowy kontrahenta, podany w tym dokumencie. Jest to rzeczywista cena nabycia jaką Wnioskodawca ponosi przy zakupie samochodów na tym portalu aukcyjnym.

Do pierwszej ww. pozycji Wnioskodawca otrzymuje fakturę z identyczną ceną, danymi kontrahenta i zakupionego samochodu, jak w dokumencie zamówieniowym z portalu aukcyjnego. Samochód ten nabywany jest na zasadzie art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w procedurze, o której mowa w art. 312-325 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L. Nr 347), a więc spełnia definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 i 5 ww. ustawy.

Zaznaczyć trzeba, że podmiot sprzedający z faktury jest podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Do drugiej i trzeciej pozycji Wnioskodawca otrzymuje fakturę od innego kontrahenta (inna nazwa, adres, NIP unijny), niż w dokumencie „confirmation of sale”, jednak z tą samą kwotą wyrażoną w walucie euro. Do opłaty aukcyjnej Wnioskodawca otrzymuje fakturę od jeszcze innego kontrahenta, który w ww. dokumentach nie został wykazany. Wszystkie te faktury za usługi rozliczone są zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zaznacza, że na wszystkich otrzymanych fakturach znajduje się unikatowy numer VIN zakupionego samochodu, a ich przeliczenia na złote polskie dokonuje według kursu średniego waluty euro, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający datę wystawienia faktury i w takiej kwocie wprowadza do PKPiR.

Samochody kupione na portalu aukcyjnym sprowadzane są do Polski przez firmę zewnętrzną, której Wnioskodawca zleca przewóz i od której otrzymuje fakturę za wykonaną usługę.

W przedstawionym stanie faktycznym zostały wymienione wszystkie koszty, jakie Wnioskodawca ponosi na zakup samochodu, a które ukazują rzeczywistą cenę nabycia zakupionego pojazdu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów podstawa opodatkowania marży dla procedury VAT marża powinna zostać naliczona od ceny nabycia samochodu, w której zawierać się będzie cena zakupionego samochodu, usługa przygotowania go do odbioru, usługa przygotowania dokumentów odnośnie samochodu, opłata aukcyjna związana z jego zakupem oraz usługa transportu samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, do wszystkich samochodów kupowanych na tym portalu aukcyjnym zawsze musi doliczyć usługi związane ze sprzedażą (przygotowanie dokumentów, przygotowanie samochodu do odbioru), jak również opłatę aukcyjną. Dopiero sumaryczna cena wszystkich tych kosztów pozwala ustalić mu rzeczywisty wydatek, jaki będzie musiał ponieść, aby samochód nabyć. Potwierdzeniem tego faktu jest zapłata dokumentu „confirmation of sale”, który wszystkie te koszty uwzględnia. Dodatkowo do tych wydatków zawsze musi doliczyć koszty usługi transportowej zakupionego pojazdu.

Zaznaczyć trzeba, że wystawiane na portalu aukcyjnym samochody stanowią wyłączną własność podmiotu (firmy), który prowadzi portal aukcyjny, gdyż wszelkie prawa od pierwotnych właścicieli zostały przeniesione na ten podmiot przed wystawieniem ich do sprzedaży na portalu aukcyjnym. Zaznaczyć trzeba, że faktura wystawiona przez kontrahenta zagranicznego zawiera stawkę podatku „marginal taxation” z opisem na dole faktury, że stawka ta dotyczy towarów używanych.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, do celów przeliczenia podatku VAT marża Wnioskodawca powinien od kwoty faktury sprzedaży samochodu odjąć cenę nabycia sprzedawanego samochodu składającą się z ceny zakupionego pojazdu, kosztu usługi przygotowania go do odbioru, kosztu usługi przygotowania dokumentów, opłaty aukcyjnej związanej z zakupem samochodu oraz kosztu transportu samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Jak stanowi art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie mechaniki pojazdowej i handlu samochodami używanymi. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje zakupu samochodów używanych na zagranicznym portalu aukcyjnym w celu dalszej ich odsprzedaży. Samochody nabywane są na zasadzie art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy i spełniają definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W przypadku wygrania aukcji otrzymuje dokument potwierdzenia sprzedaży, na którym znajdują się kompletne dane firmy (nazwa, adres, NIP unijny), jak również numer zamówienia. Na tym dokumencie znajdują się cztery pozycje zawierające:

Dane zakupionego pojazdu (marka, model, unikalny numer VIN, przebieg, data pierwszej rejestracji) oraz cenę po jakiej Wnioskodawca zakupił pojazd wyrażoną w walucie euro.
Cenę usługi przygotowania dokumentacji związanej z nabyciem tego samochodu, wyrażoną w walucie euro.
Cenę przygotowania samochodu do odbioru wyrażoną w walucie euro.
Opłatę aukcyjną (auction fee) związaną z wygraniem aukcji na zakup samochodu wyrażoną w walucie euro.

Do drugiej i trzeciej pozycji Wnioskodawca otrzymuje fakturę od innego kontrahenta (inna nazwa, adres, NIP unijny), niż w dokumencie potwierdzenia sprzedaży jednak z tą samą kwotą wyrażoną w walucie euro. Do opłaty aukcyjnej Wnioskodawca otrzymuje fakturę od jeszcze innego kontrahenta.

Samochody kupione na portalu aukcyjnym sprowadzane są do Polski przez firmę zewnętrzną, której Wnioskodawca zleca przewóz i od której otrzymuje fakturę za wykonaną usługę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży samochodu.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie sprzedawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy towaru.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca otrzymuje osobne faktury – za usługę przygotowania samochodu do odbioru i usługę przygotowania dokumentów samochodu, opłatę aukcyjną oraz usługę transportu samochodu – wystawione przez inne podmioty niż sprzedawca samochodu. Fakt, że zdaniem Wnioskodawcy należności za samochód, usługę przygotowania samochodu do odbioru, usługę przygotowania dokumentów samochodu, opłatę aukcyjną oraz usługę transportu ukazują rzeczywistą cenę nabycia zakupionego przez niego samochodu używanego nie zmienia tego, że Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić te należności różnym podmiotom. Podobnie to, że Wnioskodawca dokonuje zapłaty za ww. czynności na ten sam numer rachunku bankowego nie zmienia faktu, że należności te przysługują różnym podmiotom.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia samochodu używanego winien uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne sprzedawcy samochodu, tj. kwotę nabycia samochodu. Natomiast należności za usługi związane z jego zakupem i transportem, tj. za usługę przygotowania samochodu do odbioru, usługę przygotowania dokumentów samochodu, opłatę aukcyjną oraz usługę transportu samochodu, które są należne innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu nie stanowią elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania przy sprzedaży przez Wnioskodawcę towaru używanego (samochodu) jest różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (kwotą należną pierwotnemu sprzedawcy zapłaconą przez Wnioskodawcę), pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług. Przy czym – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – przy określaniu kwoty nabycia winien uwzględnić on tylko kwotę wynikającą z faktury za samochód, która należna jest sprzedawcy samochodu, bez uwzględnienia kwot wynikających z faktur za: usługę przygotowania samochodu do odbioru, usługę przygotowania dokumentów samochodu, opłatę aukcyjną oraz usługę transportu samochodu, które są należne innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin