Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.467.2018.2.AS
z 19 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2018 r. (data wpływu 31 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2018 r. (data wpływu 21 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od nakładów poniesionych podczas realizacji projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od nakładów poniesionych podczas realizacji projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 21 września 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zdarzenie przyszłe – uznanie podatku od towarów i usług jako kwalifikowalny w realizacji projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, w ramach Działania 2.1 (…) oraz umowy o dofinansowanie projektu z dnia 31 lipca 2018 r.

Projekt polega na wdrożeniu w placówce zintegrowanego systemu informatycznego oraz e-usług medycznych, zwiększając tym samym jakość oraz dostępność oferty. W wyniku realizacji projektu nastąpi dostosowanie placówki do założeń dotyczących informatyzacji placówek ochrony zdrowia m.in. wymagań prawnych z zakresu wdrożenia (…).

Instytut, jako podmiot leczniczy wpisany do Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą świadczy usługi opieki medycznej, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) są zwolnione z podatku VAT. Zarówno na dzień sporządzenia wniosku o dofinansowanie, jak również mając na uwadze planowany sposób wykorzystania w przyszłości majątku wytworzonego w związku z realizacją projektu (w okresie realizacji projektu oraz w okresie trwałości projektu), Wnioskodawca nie ma możliwości obniżenia VAT należnego o VAT naliczony od wydatków poniesionych. Nabywane w projekcie w ramach nakładów inwestycyjnych środki trwałe, wartości niematerialne oraz usługi będą służyły wyłącznie działalności zwolnionej z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

W piśmie z dnia 19 września 2018 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że:

Wszystkie towary i usługi zakupione na potrzeby realizacji projektu będą wykorzystywane przez Instytut wyłącznie do czynności zwolnionych od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Głównym celem projektu jest zwiększenie dostępności oraz jakości oferty Instytutu dla pacjentów, poprzez wykorzystanie nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych we wdrożeniu zintegrowanego systemu informatycznego, umożliwiającego świadczenie usług on-line oraz prowadzenie elektronicznej dokumentacji medycznej. W efekcie realizacji projektu pacjenci uzyskają możliwości realizacji spraw zdrowotnych przez Internet, nie będzie konieczna obecność przy załatwianiu każdej sprawy, algorytmy usprawnią pracę i zwiększą bezpieczeństwo informacji o pacjentach. W konsekwencji zmniejszy się czasochłonność obsługi, kolejki skrócą się, a dostęp do usług służby zdrowia poprawi się, co zachęci pacjentów do częstszych badań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedstawiony we wniosku sposób interpretacji przepisów w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od nakładów poniesionych podczas realizacji Projektu jest prawidłowy i zgodny ze stanowiskiem Ministra Finansów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zadania dotyczące realizacji Projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, w ramach Działania 2.1 (…) oraz umowy o dofinansowanie projektu z dnia 31 lipca 2018 r., związane są wyłącznie z działalnością leczniczą opodatkowaną stawką ZW, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w związku z czym prawo do odliczenia podatku od towarów i usług nie przysługuje. Zatem według stanowiska Wnioskodawcy kosztem kwalifikowalnym w Projekcie będzie kwota brutto poniesionych wydatków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, w ramach Działania 2.1. Projekt polega na wdrożeniu w placówce zintegrowanego systemu informatycznego oraz e-usług medycznych, zwiększając tym samym jakość oraz dostępność oferty. W wyniku realizacji projektu nastąpi dostosowanie placówki do założeń dotyczących informatyzacji placówek ochrony zdrowia m.in. wymagań prawnych z zakresu wdrożenia (…). Wnioskodawca, jako podmiot leczniczy wpisany do Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą świadczy usługi opieki medycznej, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług są zwolnione z podatku VAT. Wszystkie nabywane w projekcie w ramach nakładów inwestycyjnych środki trwałe, wartości niematerialne oraz usługi będą służyły wyłącznie działalności zwolnionej z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług. Głównym celem projektu jest zwiększenie dostępności oraz jakości oferty dla pacjentów, poprzez wykorzystanie nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych we wdrożeniu zintegrowanego systemu informatycznego, umożliwiającego świadczenie usług on-line oraz prowadzenie elektronicznej dokumentacji medycznej. W efekcie realizacji projektu pacjenci uzyskają możliwości realizacji spraw zdrowotnych przez Internet, nie będzie konieczna obecność przy załatwianiu każdej sprawy, algorytmy usprawnią pracę i zwiększą bezpieczeństwo informacji o pacjentach. W konsekwencji zmniejszy się czasochłonność obsługi, kolejki skrócą się, a dostęp do usług służby zdrowia poprawi się co zachęci pacjentów do częstszych badań.

Na tle powyższego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy ma on prawo do odliczenia podatku VAT od nakładów poniesionych podczas realizacji projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika VAT czynnego towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie będzie spełniony, gdyż wszystkie towary i usługi zakupione na potrzeby realizacji projektu – jak wskazał Zainteresowany – będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tym samym nie będzie w analizowanym przypadku spełniona przesłanka wykorzystywania towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będzie spełniona jedna ze wskazanych w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanek warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. zakupione towary i usługi nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w brzmieniu obowiązującym do dnia 28 lutego 2017 r. – minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Od dnia 1 marca 2017 r. art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa otrzymał brzmienie: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

A zatem w aktualnie obowiązującym stanie prawnym organem uprawnionym do wydawania interpretacji indywidualnych jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Ponadto należy zaznaczyć, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W świetle powyższego tutejszy organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zdarzenie przyszłe pokrywać się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.