Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.568.2018.1.KS
z 25 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2018 r. (data wpływu 4 września 2018 r.) uzupełnionym pismami z dnia 6 września 2018 r. (data wpływu 6 września 2018 r.), z dnia 4 września 2018 r. (data wpływu 10 września 2018 r.), z dnia 3 października 2018 r. (data wpływu 17 października 2018 r.) oraz z dnia 3 października 2018 r. (data wpływu 19 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 6 września 2018 r. (data wpływu 6 września 2018 r.) o dowód uiszczenia opłaty, z dnia 4 września 2018 r. (data wpływu 10 września 2018 r.) o prawidłowo podpisany wniosek, z dnia 3 października 2018 r. (data wpływu 17 października 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wyjaśnienie, że pismo w wersji papierowej stanowi uzupełnienie wniosku, a także z dnia 3 października 2018 r. (data wpływu 19 października 2018 r.) o prawidłowo podpisane doprecyzowanie opisu sprawy oraz wyjaśnienie, że pismo w wersji papierowej stanowi uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest Beneficjentem środków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Projekt pn. „(…)” realizował Miejski Zespół Szkół i Przedszkoli, który posługuje się NIPem Gminy.

Przedmiotem projektu jest wyposażenie dwóch szkół podstawowych, tj. Szkołę Podstawową A (SP A) i Szkołę Podstawową B (SP B) w pracownie (…) po jednej w każdej szkole w ramach wyposażenia pracowni w nowoczesny sprzęt i materiały dydaktyczne.

Celem projektu jest poprawienie warunków edukacji ogólnokształcącej, wspierających umiejętności kluczowe uczniów.

Ze względu na likwidację gimnazjów szacuje się, że nastąpi napływ uczniów w placówkach objętych wsparciem. W ramach projektu wyposażono Szkoły Podstawowe A i B, tj. zakupiono m.in. materiały dydaktyczne (…), inne, pozostałe wyposażenie. Projekt zrealizowany został w całości w 2018 r.

Etapy realizacji to: 1) opracowanie studium wykonalności, 2) ogłoszenie przetargu na dostawę i montaż wyposażenia pracowni (…) do szkół SP A i SP B, 3) wyposażenie pracowni, 4) promocja projektu.

W uzupełnieniu wniosku Gmina wyjaśniła, że:

1. Gmina jest czynnym podatnikiem.
2. Faktury wystawione w ww. sprawie są na Gminę, natomiast odbiorcą i płatnikiem jest Miejski Zespół Obsługi Szkół i Przedszkoli.
3. Nabyte towary nie służą sprzedaży opodatkowanej.
4. Realizowany projekt pn. „(…)” realizowany jest w ramach zadań własnych gminy, o których jest mowa w Ustawie o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 994).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina (Beneficjent projektu oraz Miejski Zespół Szkół i Przedszkoli jako jednostka realizująca projekt – faktury są wystawione z NIP-em Gminy Miejskiej) będzie miała możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, Beneficjentem projektu jest Gmina. Inwestycję zrealizował Miejski Zespół Obsługi Szkół i Przedszkoli jako jednostka budżetowa podległa pod Gminę. Od dnia 1 stycznia 2017 r. po centralizacji podatku VAT obowiązuje jeden numer identyfikacji podatkowej dla Gminy oraz jej jednostek organizacyjnych. W ramach przedsięwzięcia nie będzie odbywała się sprzedaż podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z powyższym nie będzie możliwości dokonania odliczenia podatku VAT, dlatego też podatek ten jest kosztem kwalifikowalnym.

Nie jest możliwe odzyskanie podatku naliczonego poprzez jego odliczenie zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 2017 r., poz. 1221). Zrealizowana Inwestycja nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi w ramach dofinansowania z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280) – jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r. – jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. – ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej – rozumie się przez to:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym – w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem. Jest ona Beneficjentem środków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Projekt pn. „(…)” realizował Miejski Zespół Szkół i Przedszkoli, który posługuje się NIPem Gminy. Faktury wystawione w ww. sprawie są na Gminę, natomiast odbiorcą i płatnikiem jest Miejski Zespół Obsługi Szkół i Przedszkoli.

Przedmiotem projektu jest wyposażenie dwóch szkół podstawowych, tj. Szkołę Podstawową A (SP A) i Szkołę Podstawową B (SP B) w pracownie (…) po jednej w każdej szkole w ramach wyposażenia pracowni w nowoczesny sprzęt i materiały dydaktyczne. Celem projektu jest poprawienie warunków edukacji ogólnokształcącej, wspierających umiejętności kluczowe uczniów. W ramach projektu wyposażono Szkoły Podstawowe nr A i B, tj. zakupiono m.in. materiały dydaktyczne (…), inne, środki dydaktyczne do realizacji podstawy programowej (…), tj. pomoce dydaktyczne, (…), inne, pozostałe wyposażenie. Projekt zrealizowany został w całości w 2018 r.

Etapy realizacji to: 1) opracowanie studium wykonalności, 2) ogłoszenie przetargu na dostawę i montaż wyposażenia pracowni (…) do szkół SP A i SP B, 3) wyposażenie pracowni, 4) promocja projektu.

Gmina wskazała, że nabyte towary nie służą sprzedaży opodatkowanej. Realizowany projekt pn. „(…)” realizowany jest w ramach zadań własnych gminy, o których jest mowa w ustawie o samorządzie gminnym.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zakup nowoczesnego sprzętu wraz z materiałami dydaktycznymi dla Szkół nr A i B odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując ten projekt działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika, że Gmina realizuje opisany projekt w ramach zadań własnych, zatem w tym zakresie działa ona w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a nabywając towary nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, a Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

W związku z wydatkami poniesionymi na wykonanie ww. projektu, Gmina nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686,z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie ma zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe powołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Dodatkowo tutejszy organ wyjaśnia, że wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są w terminie, o którym mowa w art. 14d § 1 Ordynacja podatkowej, tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosków. Wszystkie wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej załatwiane są z zachowaniem kolejności wpływu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.