Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.490.2017.1.IF
z 15 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 20 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości skorzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości skorzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zamierza zakupić w miejscowości nadmorskiej pięć domków z przeznaczeniem ich pod wynajem dla wczasowiczów w okresie letnim. Domki które zamierza zakupić są drewniane i w każdym z nich znajdują się dwa pokoje na poddaszu zaś na parterze jest łazienka oraz pomieszczenie kuchenne. Pomieszczenie kuchenne nie posiada drzwi ani też nie jest oddzielone ścianką od pozostałej części domku. W pomieszczeniu kuchennym, które to nazwane jest aneksem kuchennym, antresolą czy też kuchnią z jadalnią oprócz wyposażenia kuchennego (kuchenki, zlewu, lodówki) znajdują się również telewizor i łóżko.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym będę posiadała prawo do opodatkowania zamierzonej działalności gospodarczej podatkiem dochodowym od osób fizycznych w formie karty podatkowej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie posiadała prawo do uproszczonej formy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych tj. kartą podatkową działalności gospodarczej, którą zamierzam prowadzić. Przekonanie to uzasadnia treść art. 23 ust. 1a w związku z treścią pozycji 4 tabeli XII załącznika nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazane uregulowania przewidują możliwość opodatkowania kartą podatkową usług hotelarskich polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12. Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego liczba pokoi w domkach wynosi 10 pokoi, a tym samym, według Wnioskodawczyni, spełnia Ona wymogi określone w ustawie do opodatkowania kartą podatkową. Przekonanie to uzasadnia fakt, iż pomieszczenie znajdujące się na parterze domku zwane aneksem kuchennym nie stanowi pokoi, gdyż nie posiada drzwi ani też nie jest oddzielone ścianką od pozostałej części domku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 2157 z późn. zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej „tabelą”, w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy – przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także – na zasadach i w warunkach określonych w części XII tabeli – osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne. Pod pozycją 4 części XII tabeli wymieniono, jako podlegające opodatkowaniu kartą podatkową – usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12, wskazując, że wysokość stawki podatku zależy od ilości mieszkańców miejscowości w której świadczone są usługi.

W świetle powyższego, osoby fizyczne mogą skorzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej, w przypadku gdy łączna liczba pokoi wykorzystywanych na usługi hotelarskie polegających na wynajmowaniu pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków) we wszystkich obiektach nie przekracza 12.

Dokonując wykładni przepisu art. 23 ust. 1 pkt 1a ww. ustawy należy mieć na uwadze, iż karta podatkowa jest uproszczoną formą opodatkowania przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W założeniach ustawodawcy to forma opodatkowania skierowana do osób prowadzących działalność zarobkową w mniejszych rozmiarach.

Z wykładni art. 23 ust. 1a ww. ustawy, wynika, że powołany przepis przyznaje prawo do opodatkowania w formie karty podatkowej podatnikom prowadzącym usługi hotelarskie w ograniczonym zakresie, tj. jeżeli łączna liczba pokoi (w tym w domkach turystycznych) nie przekracza 12. Kryterium ilościowe decydujące w ocenie ustawodawcy o małym rozmiarze prowadzonej działalności gospodarczej zostało w tym wypadku przypisane do podatnika.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie, we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli,
2. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
3. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
4. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
5. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,
6. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności lub może dołączyć do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na krótkoterminowym, sezonowym wynajmie 5 domków letniskowych w miejscowości nadmorskiej. W domkach letniskowych na parterze znajdować będzie się pomieszczenie kuchenne oraz łazienka. Pomieszczenie kuchenne , które nazywane jest aneksem kuchennym, antresolą czy też kuchnia z jadalnią wyposażone jest oprócz wyposażenia kuchennego, w telewizor i łóżko.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiuje pojęcia „pokój” użytego w części XII tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do tej ustawy. Takiej definicji nie zawiera również żadna inna ustawa podatkowa a tym bardziej przepisy wykonawcze w postaci rozporządzeń. Ponadto, ww. ustawa nie odsyła do odrębnych przepisów w zakresie warunków, jakim powinny odpowiadać pokoje przeznaczone do wynajmu. Określa tylko maksymalną liczbę pokoi – 12 dla możliwości zastosowania do opodatkowania przepisu art. 23 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, należy sięgnąć do definicji słownikowej pojęcia „pokój”, aby ustalić, jakie znaczenie ma ono w języku powszechnym.

Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego pod redakcją Stanisława Skorupka, Haliny Anderskiej, Zofii Łempickiej (Wydawnictwo Naukowe PWN Sp. z o.o., Warszawa 1968. Wydanie IX 1993) przez pokój rozumie się „pomieszczenie z oknami i drzwiami oddzielone ścianami od innych”.

Stosownie natomiast do definicji aneksu zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/) aneksem jest „małe pomieszczenie przylegające do większego albo wnęka lub wydzielona część pomieszczenia o innym niż ono przeznaczeniu”.

Mając na uwadze treść przytoczonej powyżej definicji stwierdzić należy, iż aneks kuchenny nigdy nie występuje jako samodzielne pomieszczenie. Zawsze jest częścią innego pomieszczenia, tj. pokoju.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 30 września 2015 r. o sygn. I SA/Gd 815/15, w którym sąd stwierdził, że „aneks kuchenny nie stanowi oddzielnej, samodzielnej kuchni, zawsze jest on elementem pokoju (…)Wydzielenie w pokoju dziennym miejsca na kuchenkę i zlewozmywak nie czyni z tego pomieszczenia kuchni, nie zmienia bowiem jego przeznaczenia”.

Ponadto, w ocenie tutejszego organu omawiany przepis art. 23 ust. 1a ww. ustawy brzmi jednoznacznie, a z jego treści nie wynika aby termin „pokój” został użyty w jakimś specjalnym znaczeniu. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 sierpnia 2012 r. sygn. akt II FSK 47/11 wskazuje, że: Jeżeli znaczenie językowe przepisu jest jasne, wówczas – zgodnie z zasadą clara non sunt interpretanda – nie ma potrzeby sięgania po inne, pozajęzykowe metody wykładni. Gdyby intencją ustawodawcy było objęcie przewidzianą w nim uproszczoną formą opodatkowania przychodu z tytułu wynajmu domków turystycznych, to przepis ten taką sytuację określałby wprost. Użyty przez ustawodawcę zwrot „w tym także w domkach turystycznych” wydaje się nie pozostawiać wątpliwości, iż ograniczenie liczbowe w zakresie ilości wynajmowanych pokoi uprawniające do skorzystania z najbardziej uproszczonej formy opodatkowania dotyczy także, pokoi w domkach turystycznych. Odmienne rozumienie przepisu prowadziłoby do wniosku, że jego część zaczynająca się od słów „w tym także w domkach turystycznych” jest niepotrzebna a dla oceny prawa do opodatkowania kartą podatkową świadczących usługi hotelarskie w ramach wynajmu domków letniskowych, w ogóle nie miałaby znaczenia liczba wynajmowanych pokoi, a jedynie liczba wynajmowanych domków, co pozostaje w sprzeczności z treścią powołanego przepisu.

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o ww. przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, odwołując się do słownikowej definicji pojęcia "aneks", przedmiotowe pomieszczenie kuchenne opisywane przez Wnioskodawczynię jest pokojem, bowiem znajdujący się w nim aneks kuchenny nie stanowi oddzielnej, samodzielnej kuchni. Jest elementem pokoju przeznaczonego do spożywania posiłków, relaksu i wypoczynku. Ponadto, wydzielenie w ww. pomieszczeniu miejsca na kuchenkę, lodówkę, zlewozmywak oraz inne urządzenia kuchenne i sanitarne nie czyni z tego pomieszczenia kuchni, nie zmienia bowiem jego przeznaczenia.

Podkreślić należy, że dla stwierdzenia czy dane pomieszczenie jest pokojem, nie ma znaczenia, czy ma ono charakter typowej sypialni, jadalni, kuchni czy pokoju wypoczynkowego przeznaczonego do relaksu.

W konsekwencji, w ocenie organu pomieszczenie kuchenne zwane również aneksem kuchennym znajdujące się na parterze wyposażone m.in. w zlew, lodówkę, kuchenkę, łóżko i telewizor stanowi „pokój” w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zatem, Wnioskodawczyni nie będzie miała możliwości opodatkowania planowanej działalności gospodarczej polegającej na krótkoterminowym, sezonowym wynajmie 5 domków letniskowych zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej, ponieważ przekroczony zostanie ustawowy wymóg wynajmu nie więcej niż 12 pokoi.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedz traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.