Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.45.2018.1.SS
z 1 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2018 r. (data wpływu 30 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2018 r. (data wpływu 26 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „Rewitalizacja zdegradowanego budynku położonego (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „Rewitalizacja zdegradowanego budynku położonego (…)”. Wniosek uzupełniono w dniu 26 lutego 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie pt.: „Rewitalizacja zdegradowanego budynku położonego (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego).

Projekt realizowany w terminie od 02.02.2017 r. do 31.08.2018 r.

Przedsięwzięcie współfinansowane w wysokości 87,86 % kosztów kwalifikowanych.

Projekt zakłada rewitalizację zdegradowanego budynku dla potrzeb świetlicy środowiskowej poprzez przeprowadzenie robót budowlanych w zakresie przebudowy i adaptacji obiektu.

Prace budowlane będą polegały na:

• ociepleniu ścian i stropodachu wraz z wykonaniem nowej elewacji, wymianie części stolarki okiennej, drzwiowej, posadzek i podłóg,
• rozbiórce i budowie nowych ścianek działowych w celu wydzielenia pomieszczeń dla obsługi świetlicy i nowych sanitariów,
• wykonanie pochylni dla osób niepełnosprawnych, podestu oraz wykonanie nowego zadaszenia przed wejściami do budynku.
  
  

Inwestycja zakłada wymianę instalacji elektrycznej, monitoringu, c.o., wod-kan i cwu oraz wykonanie nowej wentylacji w projektowanych sanitariatach.

W ramach zagospodarowania terenu przyległego projektuje się roboty polegające na utwardzeniu terenu z kostki brukowej o łącznej pow. 115,00 m² – wykonanie ciągu pieszego na potrzeby dojścia do budynku oraz placyku w celu umieszczenia małej architektury, montażu stojaków na rowery oraz ławek przed obiektem projektowanej świetlicy.

Celem głównym projektu infrastrukturalnego jest aktywizacja społeczno-gospodarcza ludności zamieszkującej rewitalizowany obszar w Gminie poprzez przebudowę i adaptację zdegradowanego obiektu, na potrzeby świetlicy środowiskowej.

Przedmiotowy projekt wykorzystuje istniejącą bazę infrastrukturalną – zdewastowany budynek. W obiekcie po zakończeniu inwestycji będą świadczone różnorodne usługi dla osób zamieszkujących rewitalizowany obszar w ramach świetlicy środowiskowej.

W wyniku realizacji projektu zmniejszy się skala i poziom zidentyfikowanych problemów w części diagnostycznej LPR oraz pojawią się korzyści społeczne, gospodarcze i inne.

Wykonawcą zakresu rzeczowego projektu (w ramach 1 kontraktu) będzie podmiot wyłoniony w ramach przetargu nieograniczonego, zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych. Nad robotami będzie pełniony nadzór inwestorski. Wykonawca po zakończeniu pracy i wykonaniu zamówienia wystawi Gminie fakturę VAT.

Beneficjentem projektu będzie jednostka samorządu terytorialnego: Gmina, funkcjonująca na podstawie ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym oraz Statutu. Wdrożenie projektu umożliwi realizację zadań gminy w zakresie pomocy społecznej – zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym.

Właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu będzie Gmina Infrastruktura powstała po zakończeniu inwestycji zostanie przekazana w trwały zarząd gminnej jednostce organizacyjnej, którą jest Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.

Po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia nie będą pobierane żadne opłaty od użytkowników infrastruktury, będącej przedmiotem inwestycji. W prognozach budżetowych uwzględniono koszty związane z utrzymaniem projektu w fazie eksploatacyjnej, które zostaną pokryte przez zarządcę, którym będzie Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej – ze środków przekazanych z budżetu Beneficjenta. Ośrodek działa jako jednostka budżetowa w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych.

Wniosek uzupełniono w dniu 26 lutego 2018 r. o następujące informacje:

Infrastruktura powstała w ramach projektu pt.: „Rewitalizacja zdegradowanego budynku położonego (…)”, w ramach PROW na lata 2014-2020 będzie udostępniana użytkownikom nieodpłatnie. Projekt nie będzie generował przychodów. Nie będą również pobierane żadne opłaty od użytkowników projektu, a żadne pomieszczenia rewitalizowanego budynku nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy, ani podobnej odpłatnej umowy. Infrastruktura stanowiąca przedmiot projektu nie będzie wykorzystywana przez Beneficjanta do czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do wymienionego projektu istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie jest uznawany za podatnika w zakresie, w jakim realizuje zadanie projektowe.

Towary i usługi określone w projekcie, z których nabyciem podatek zostanie naliczony, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a między nimi nie istnieje związek, o którym mowa w art. 86 ww. ustawy.

Gmina w odniesieniu do wymienionego projektu nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w żadnej części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z pózn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. z 11.12.2006, Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

1. podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, oraz
2. podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
   
   

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych oraz kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 6 i 9 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie pt.: „Rewitalizacja zdegradowanego budynku położonego (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego). Projekt zakłada rewitalizację zdegradowanego budynku dla potrzeb świetlicy środowiskowej poprzez przeprowadzenie robót budowlanych w zakresie przebudowy i adaptacji ww. obiektu. Celem głównym projektu infrastrukturalnego jest aktywizacja społeczno-gospodarcza ludności zamieszkującej rewitalizowany obszar w Gminie poprzez przebudowę i adaptację zdegradowanego obiektu, na potrzeby świetlicy środowiskowej. Przedmiotowy projekt wykorzystuje istniejącą bazę infrastrukturalną – zdewastowany budynek. W obiekcie po zakończeniu inwestycji będą świadczone różnorodne usługi dla osób zamieszkujących rewitalizowany obszar w ramach świetlicy środowiskowej. W wyniku realizacji projektu zmniejszy się skala i poziom zidentyfikowanych problemów w części diagnostycznej LPR oraz pojawią się korzyści społeczne, gospodarcze i inne. Beneficjentem projektu będzie jednostka samorządu terytorialnego: Gmina, funkcjonująca na podstawie ustawy o samorządzie gminnym oraz Statutu. Wdrożenie projektu umożliwi realizację zadań gminy w zakresie pomocy społecznej – zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu będzie Gmina. Infrastruktura powstała po zakończeniu inwestycji zostanie przekazana w trwały zarząd gminnej jednostce organizacyjnej, którą jest Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej. Po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia nie będą pobierane żadne opłaty od użytkowników infrastruktury, będącej przedmiotem inwestycji. W prognozach budżetowych uwzględniono koszty związane z utrzymaniem projektu w fazie eksploatacyjnej, które zostaną pokryte przez zarządcę, którym będzie Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej – ze środków przekazanych z budżetu Beneficjenta. Ośrodek działa jako jednostka budżetowa w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych. Infrastruktura powstała w ramach ww. projektu będzie udostępniana użytkownikom nieodpłatnie. Projekt nie będzie generował przychodów. Nie będą również pobierane żadne opłaty od użytkowników projektu, a żadne pomieszczenia rewitalizowanego budynku nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy ani podobnej odpłatnej umowy. Infrastruktura stanowiąca przedmiot projektu nie będzie wykorzystywana przez Beneficjanta do czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – infrastruktura stanowiąca przedmiot projektu nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. projektu.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: „Rewitalizacja zdegradowanego budynku położonego (…)”, ponieważ – jak wynika z wniosku – infrastruktura stanowiąca przedmiot projektu nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy tut. Organ uznał za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.