Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.84.2018.1.AKR
z 22 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2018 r. (data wpływu 8 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu i odpłatnego zbycia uprzednio wywłaszczonej nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu i odpłatnego zbycia uprzednio wywłaszczonej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni, urodzona w dniu 11 lutego 1928 r., była właścicielem nieruchomości, o powierzchni 0,2577 ha, położonej ….. (akt własności ziemi Nr …. z dnia 28 grudnia 1976 r.).

Aktem notarialnym z dnia 20 lipca 1989 r. (Repertorium A Nr …) nastąpiła sprzedaż ww. nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa (reprezentowanego przez Urząd Miasta i Gminy …..) na poczet planowanego m.in. na terenie tej nieruchomości wybudowania osiedla budownictwa wielorodzinnego, na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy z dnia 19 lutego 1986 r. – Nr …..

W dniu 22 sierpnia 2016 r. złożony został wniosek do Starostwa Powiatowego ….. o zwrot ww. wywłaszczonej nieruchomości na podstawie art. 136 i następnych ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 1774, z późn. zm.), w związku z niezrealizowanym celem przejęcia przez Skarb Państwa wywłaszczonej nieruchomości.

Na dzień złożenia wniosku brak jest ostatecznej decyzji dotyczącej zwrotu ww. wywłaszczonej nieruchomości Wnioskodawczyni. Termin prawny „wywłaszczonej nieruchomości” obowiązuje w protokole z rozprawy administracyjnej przeprowadzonej w dniu 31 stycznia 2018 r. w Starostwie Powiatowym w sprawie zwrotu ww. nieruchomości (Protokół ….2016 – Starostwo Powiatowe, Wydział Gospodarki Nieruchomościami). Nastąpiła wycena zwaloryzowanej kwoty odszkodowania za ww. nieruchomość na rzecz Gminy, będącej aktualnym właścicielem nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku zwrotu w przyszłości ww. nieruchomości po wywłaszczeniu, na podstawie decyzji Starostwa Powiatowego, która to decyzja pełni funkcję restytucyjną – czyli przywraca jedynie panujące wcześniej stosunki prawno-rzeczowe, należy uiścić podatek od odzyskanej nieruchomości?
2. Czy w przypadku zbycia (sprzedaży) ww. nieruchomości (odzyskanej po wywłaszczeniu) przed upływem pięciu lat podatkowych istnieje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości powoduje przywrócenie stanu sprzed wywłaszczenia i w tym przypadku nie zachodzi nabycie – w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jest to decyzja restytucyjna tzn. stwierdzająca, że nie nabywa się prawa własności nieruchomości lecz prawo to odzyskuje. Wobec tego przychód ze sprzedaży nieruchomości zwróconej po wywłaszczeniu nie podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni była właścicielem nieruchomości na podstawie aktu własności ziemi z dnia 28 grudnia 1976 r. Aktem notarialnym z dnia 20 lipca 1989 r. nastąpiła sprzedaż ww. nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, na poczet planowanego m.in. na terenie tej nieruchomości wybudowania osiedla budownictwa wielorodzinnego. W dniu 22 sierpnia 2016 r. złożony został wniosek do Starostwa Powiatowego o zwrot ww. wywłaszczonej nieruchomości na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami w związku z niezrealizowanym celem przejęcia przez Skarb Państwa wywłaszczonej nieruchomości. Na dzień złożenia wniosku brak jest ostatecznej decyzji dotyczącej zwrotu ww. wywłaszczonej nieruchomości Wnioskodawczyni.

W przedmiotowej sprawie istotna jest wiec kwestia, czy zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości stanowi jej nabycie w myśl powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2018 r., poz. 121, z późn. zm.) wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągniecia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi, m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony do przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancja ta jest instytucją zwrotu nieruchomości, w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.

Zgodnie z art. 136 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.

Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu.

Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia. Gdyby nie dokonane wywłaszczenie, Wnioskodawczyni nadal byłaby właścicielem nieruchomości.

Zatem, skoro decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości nie kreuje prawa do niej, lecz tylko przywraca stosunki własnościowe sprzed wywłaszczenia, to zwrot taki nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie, datą nabycia przez Wnioskodawczynię odzyskanej po wywłaszczeniu nieruchomości będzie 28 grudnia 1976 r., zgodnie z aktem własności, nie będzie natomiast data zwrotu nieruchomości w drodze decyzji administracyjnej.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej przepisów prawa uznać należy, że z tytułu odzyskania uprzednio wywłaszczonej nieruchomości Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Mający nastąpić w drodze decyzji administracyjnej zwrot wywłaszczonej nieruchomości nie będzie stanowił nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego, przyszłe, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej, odpłatne zbycie zwróconej nieruchomości nie będzie stanowiło dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie. Zatem, uzyskany przychód nie będzie podległ opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego…. , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.