Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.88.2018.1.AJ
z 3 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2018 r. (data wpływu 15 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe,
• określenia limitu wartości sprzedaży uprawniającej do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz określenia limitu wartości sprzedaży uprawniającej do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą od 1 maja 2011 r. i dokonuje rejestracji obrotu przy pomocy kasy rejestrującej. Działalność ma charakter sezonowy, od maja do października. Po zakończeniu sezonu likwiduje (wyrejestrowuje) Pani działalność gospodarczą, rejestruje się w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna i w okresie pomiędzy sezonami pobiera zasiłek dla bezrobotnych. Gdyby nie zasiłek, nie miałaby Pani żadnego źródła utrzymania. Ma Pani wątpliwość, czy przy kolejnej rejestracji działalności gospodarczej, musi Pani kupować nową kasę. Uważa Pani, że taka sytuacja nie jest uregulowana przepisami. W § 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących przewidziano sytuację, kiedy podatnik likwiduje definitywnie działalność gospodarczą, pozbywa się składników majątku związanych z jej prowadzeniem, wyrejestrowuje kasę z ewidencji prowadzonej przez urząd skarbowy, dokonuje odczytu pamięci fiskalnej.

W każdym roku, na dzień zakończenia działalności gospodarczej dokonuje Pani odczytu z kasy fiskalnej, jednak kasy nie likwiduje i nie kupuje nowej w dniu rozpoczęcia działalności w kolejnym roku. Dotychczasowa kasa jest w pełni sprawna, jest zarejestrowana w urzędzie skarbowym, po przeglądach technicznych, tak więc od strony formalno-prawnej jest dochowana przez Panią należyta staranność.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie odnoszą się do zagadnienia podmiotowości podatników będących osobami fizycznymi. Podmiotowość ta wynika z ewidencji NIP. Osoba fizyczna prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą na własne nazwisko. Ponowne rozpoczęcie działalności gospodarczej przez takiego podatnika jest traktowane jako kontynuacja jego działalności. Dodać należy, że nie ma znaczenia, czy rodzaj prowadzonej działalności jest taki sam, jak przez jej zakończeniem. Istotne jest natomiast, że działalność prowadzi ta sama osoba, ten sam podatnik. Wynika to z faktu, że podmiotem gospodarczym (podatnikiem VAT) jest osoba fizyczna, a nie jednostka gospodarcza. NIP nadany osobie fizycznej zawsze będzie ten sam, niezależnie od tego, ile razy będzie podejmowała i likwidowała działalność gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

„Czy przy kolejnej rejestracji działalności gospodarczej, musi Pani kupować nową kasę”?

Czy w każdym roku prowadzenia działalności ma Pani pełny limit zwolnienia podmiotowego, tj. 200.000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, rejestrując kolejny raz działalność gospodarczą, po przerwie między sezonami, ma Pani prawo używać dotychczasową kasę rejestrującą.

W sytuacji, gdy likwiduje Pani działalność gospodarczą, a po kilku miesiącach rozpoczyna ją ponownie, jest Pani traktowana jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą, i przysługuje pełny (roczny) limit zwolnienia podmiotowego, czyli 200.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej,
• prawidłowe w zakresie określenia limitu wartości sprzedaży uprawniającej do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku.

Stosownie do zapisu art. 96 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363).

Jak wynika z zapisu § 2 pkt 19 tego rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o raporcie fiskalnym (dobowym, okresowym, w tym miesięcznym, oraz rozliczeniowym) – rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Na podstawie § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku zakończenia przez kasę pracy w trybie fiskalnym podatnik:

1. wykonuje raport fiskalny dobowy i raport fiskalny okresowy (miesięczny);
2. składa w terminie 7 dni od dnia zakończenia pracy kasy w trybie fiskalnym wniosek do naczelnika urzędu skarbowego o dokonanie odczytu pamięci fiskalnej kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia;
3. składa wniosek o wyrejestrowanie kasy z ewidencji prowadzonej przez naczelnika urzędu skarbowego;
4. dokonuje przy pomocy serwisanta kasy odczytu zawartości pamięci fiskalnej kasy przez wykonanie raportu rozliczeniowego za cały okres pracy kasy w obecności pracownika urzędu skarbowego.

Stosownie do zapisu § 15 ust. 2 powołanego rozporządzenia, odczyt, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, powinien być zakończony protokołem z czynności odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy sporządzonym przez pracownika urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem § 27. Raport stanowi załącznik do protokołu. Wzór protokołu stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Jak wynika z § 35 powołanego rozporządzenia, podatnicy użytkujący kasy, które zostały nabyte w okresie ważności:

1. decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania,
2. potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydanego po dniu 1 września 2011 r.

– mogą je nadal stosować do prowadzenia ewidencji po upływie tego okresu, pod warunkiem że kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Należy zauważyć, że użyty w powołanym wyżej przepisie termin „zakończenie (przez kasę) pracy (w trybie fiskalnym)” nie został zdefiniowany w powołanym rozporządzeniu, jak również w ustawie o podatku od towarów i usług, zatem należy odwołać się do definicji słownikowej.

W znaczeniu Internetowego Słownika Języka Polskiego PWN „zakończyć” oznacza doprowadzić coś do końca, przestać coś robić, być ostatnią częścią czegoś, wykończyć czymś jakąś rzecz, natomiast „likwidacja” to – w znaczeniu ww. Słownika – postępowanie zmierzające do uregulowania spraw organizacyjnych i majątkowych rozwiązywanego przedsiębiorstwa lub organizacji.

W tym miejscu trzeba podkreślić, że kasa rejestrująca jest szczególnym urządzeniem, którego podstawowym zadaniem jest nie tylko rzetelne dokumentowanie osiąganych przez podatników obrotów i podatku należnego, ale również stworzenie dokładnego mechanizmu kontroli obrotów z tytułu sprzedaży dokonywanej na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, czyli na rzecz podmiotów niezainteresowanych uzyskaniem potwierdzenia dokonanej transakcji. Tym samym, zadaniem regulacji dotyczących realizacji obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest także zapobieganie ewentualnym nadużyciom. Natomiast w przypadku podatników zwolnionych, rzetelna mechaniczna kontrola uzyskiwanych przez nich obrotów pozwala również na dokładne ustalenie momentu przekroczenia kwoty granicznej, która uprawnia do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku.

Użytkowanie kasy rejestrującej musi być zatem zgodne z przepisami określonymi w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w aktach wykonawczych i nadzorowane jest zarówno przez podmiot prowadzący serwis główny, jak i właściwy miejscowo urząd skarbowy.

Na gruncie niniejszej sprawy należy również wskazać, że zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r., poz. 2168 z późn. zm.), przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 1a.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 14a ust. 3).

Na podstawie art. 14a ust. 4 ww. ustawy, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej – stosownie do zapisu art. 14a ust. 5 ustawy – następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, nie wcześniej niż w dniu złożenia wniosku, i trwa do dnia złożenia wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej lub do dnia wskazanego w tym wniosku, który nie może być wcześniejszy niż dzień złożenia wniosku (art. 14a ust. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani sezonową działalność gospodarczą od 2011 r. Okres działalności przypada na miesiące od maja do października, w związku z czym po zakończeniu sezonu likwiduje ją Pani – wyrejestrowuje z ewidencji działalności gospodarczej i otwiera ponownie. Ewidencję sprzedaży prowadzi Pani przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W każdym roku, na dzień zakończenia działalności gospodarczej dokonuje Pani odczytu z kasy fiskalnej, jednak kasy nie likwiduje i nie kupuje nowej w dniu rozpoczęcia działalności w kolejnym roku.

Analiza powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że likwidacja działalności, a w konsekwencji zaprzestanie pracy kasy w trybie fiskalnym, zobowiązuje podatnika do dokonania odczytu zawartości pamięci fiskalnej kasy, tj. wykonania – z udziałem pracownika urzędu skarbowego – fiskalnego raportu rozliczeniowego.

Należy zauważyć, że zgłoszenie likwidacji działalności gospodarczej jest świadomym działaniem podatnika, mającym u podstaw definitywne zakończenie dokonywania wszelkich czynności w związku z dokonywaniem transakcji sprzedaży.

Wykonanie raportu rozliczeniowego jest zatem zasadne w przypadku likwidacji działalności, bowiem powoduje blokowanie działania kasy, a co za tym idzie – uniemożliwia jej późniejszą pracę, dlatego też powinno być poprzedzone wykonaniem raportu fiskalnego dobowego i raportu fiskalnego okresowego.

Mając powyższe na uwadze – zdaniem tutejszego organu – w przedstawionym opisie sprawy zobowiązana Pani była postąpić zgodnie z regulacjami zawartymi w § 15 ust. 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Niemniej jednak, nie oceniając zasadności dokonywania zgłoszenia likwidacji działalności gospodarczej w przypadku jej sezonowego charakteru oraz sposobu i konsekwencji zgłoszenia tej likwidacji we właściwym Urzędzie Skarbowym w odniesieniu do obowiązków wynikających z zapisu § 15 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, skoro jak wskazano we wniosku, na dzień zgłoszenia likwidacji działalności gospodarczej w ubiegłym roku nie dokonano przy pomocy serwisanta kasy odczytu zawartości pamięci fiskalnej kasy przez wykonanie raportu rozliczeniowego za cały okres pracy kasy w obecności pracownika urzędu skarbowego, o czy mówi § 15 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia, to – pod warunkiem, że użytkowana przez Panią kasa rejestrująca zapewnia prawidłowość rozliczeń – rejestrując kolejny raz działalność gospodarczą w bieżącym roku, po przerwie między sezonami, może Pani wyjątkowo prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu tej kasy.

Niemniej jednak, oceniając całościowo argumentację zawartą we wniosku, w którym powołując przepis § 15 ww. rozporządzenia wskazano, że przedstawiona w stanie faktycznym sytuacja nie jest uregulowana przepisami, jak również fakt, że przedstawione we wniosku stanowisko własne

odnosi się do cyklicznie powtarzanych okoliczności likwidowania prowadzonej działalności gospodarczej po zakończeniu sezonu i ponownego jej rejestrowania w nowym sezonie, stanowisko to uznano za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii limitu kwoty obrotu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku likwidacji działalności gospodarczej i rozpoczęcia jej ponownie po kilu miesiącach należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują zatem odrębnie kategorii podatnika rozpoczynającego sprzedaż (działalność), tym samym, nie precyzują kiedy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług rozpoczynającym, a kiedy z podatnikiem kontynuującym działalność gospodarczą.

Jak wynika z treści art. 96 ust. 1 powołanej ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15 – z uwzględnieniem wyjątków określonych w przepisie art. 96 ust. 3, są obowiązane przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej, określonej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3).

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy).

Natomiast na stosownie do treści art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności przez osobę fizyczną, a następnie ponowne (w kolejnym sezonie) rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje, iż mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wznowienie działalności po kilkumiesięcznej przerwie w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podejmując ponownie działalność gospodarczą w kolejnym sezonie (w kolejnym roku) w niezmienionej formie prawnej (jako osoba fizyczna), uczyni to Pani jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą, a nie jako podmiot rozpoczynający wykonywanie działalności gospodarczej. W świetle powyższego, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co oznacza, że może Pani korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług do momentu przekroczenia wartości sprzedaży w wysokości 200.000 zł.

Tym samym, przedstawione przez Panią stanowisko w tym zakresie uznano za prawidłowe.

Końcowo należy nadmienić, że w niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii poruszonych w zadanym pytaniu. Nie dotyczy natomiast kwestii związanych z oceną prawidłowości czynności podjętych w momencie likwidacji działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.