Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.66.2018.1.MPU
z 1 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 marca 2018 r. (data wpływu – 4 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych wykorzystywanych przez zakład energochłonny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych wykorzystywanych przez zakład energochłonny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest samodzielnym przedsiębiorstwem, spełniającym definicję finalnego nabywcy węglowego, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy o podatku akcyzowym. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest suszenie warzyw. Proces suszenia odbywa się z wykorzystaniem wyrobów węglowych, które są zużywane przez piece do wytwarzania ciepła i ciepłej wody.

Podstawowym paliwem zużywanym w procesie produkcji zatem jest węgiel, kupowany wraz z naliczonym podatkiem akcyzowym. Zakupywany węgiel jest w całości zużywany w procesie produkcji i jest jedynym zużywanym do tego celu paliwem. Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w ubiegłym roku wynosił więcej niż 10%.

Spółka nosi się z zamiarem wdrożenia systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004.

Jednocześnie Spółka planuje wdrożenie i certyfikowanie przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie akredytowaną jednostkę certyfikacyjną, Systemu Zarządzania Środowiskowego zgodnego z normą ISO 14001:2015, będącego uaktualnieniem normy ISO 14001:2004.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółkę będzie można uznać za przedsiębiorstwo energochłonne na podstawie przepisów ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r., a co za tym idzie czy Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z akcyzy przewidzianego w art. 31a ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r. przy warunku wdrożenia systemu zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004?
2. Czy Spółkę będzie można uznać za przedsiębiorstwo energochłonne na podstawie przepisów ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r., a co za tym idzie czy Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z akcyzy przewidzianego w art. 31a ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r. przy warunku wdrożenia systemu zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2015?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r. (na podstawie art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym; Dz. U. z 2016 r. poz. 2005), zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl art. 31a ust. 7 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Stosownie natomiast do art. 31c ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r. (na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym; Dz. U. z 2016 r. poz. 2005), za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. Europejski System Handlu Emisjami zgodny z ustawą z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266, 542, 1579 i 1948) i przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;
2. system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. poz. 1060);
3. uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2167 i 2359 oraz z 2016 r. poz. 266 i 1250), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej.
4. system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004;
5. system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001:2011.
   
   

Spółka jest samodzielnym przedsiębiorstwem, spełniającym definicję finalnego nabywcy węglowego. Zakupywany węgiel jest w całości zużywany w procesie produkcji ciepła i jest jedynym paliwem zużywanym do tego celu. Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Spółki przekracza 10%.

Wątpliwości Wnioskodawcy, w zakresie uznania za zakład energochłonny oraz możliwości zwolnienia od akcyzy, związane są z nowym brzmieniem art. 31 a ust. 1 pkt 8 ustawy, obowiązującym od 1 lipca 2017 r.

Mając na uwadze powyższe przepisy w pierwszej kolejności wskazać należy, że podmiot ubiegający się o prawo do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy, przewidzianego w art. 31 a ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r., obok zużywania wyrobów węglowych do celów opałowych, powinien spełniać również kumulatywnie przesłanki wynikające z ww. przepisu, to jest:

1. właściwie udokumentować nabycie wyrobów węglowych – stosownie do zapisów art. 31a ust. 3 i 4 ustawy,
2. spełniać definicję zakładu energochłonnego w rozumieniu definicji ustawowej zawartej w art. 31b ust. 7 ustawy,
3. wprowadzić w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej – stosownie do zapisów art. 31c ustawy.
   
   

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, Spółka będzie właściwe dokumentować nabycia wyrobów węglowych, jako odbiorca finalny. Spółka zużywa wyroby węglowe, których wartość zakupu przekracza 10% wartości produkcji sprzedanej Spółki, a zatem wypełnia normę niezbędną dla uznania za zakład energochłonny, stosownie do art. 31a ust. 7 ustawy. Przedsiębiorstwo wdroży system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004. Ewentualnie, Spółka wdroży system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2015, będący naturalnym uaktualnieniem certyfikatu ISO 14001:2004.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, iż:

1. Spółkę będzie można uznać za przedsiębiorstwo energochłonne na podstawie przepisów ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r., a co za tym idzie Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z akcyzy przewidzianego w art. 31a ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r. przy warunku wdrożenia systemu zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004.
2. Spółkę będzie można uznać za przedsiębiorstwo energochłonne na podstawie przepisów ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r., a co za tym idzie Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z akcyzy przewidzianego w art. 31a ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r. przy warunku wdrożenia systemu zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2015.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy – art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy.

I tak w załączniku nr 1 do ustawy umieszczono w pozycji:

1. 19 – pod kodem CN ex 2701 – węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;
2. 20 – pod kodem CN ex 2702 – węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu – jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych;
3. 21 – pod kodem CN ex 2704 00 – koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
   
   

Z objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy wynika, iż oznaczenie „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych – jak wynika z cyt. powyżej poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy – pozwala je zaliczyć do wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
   
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl art. 9a ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu – art. 9a ust. 4 ustawy.

Stosownie do art. 10 ust. 1a ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych – art. 10 ust. 1b ustawy.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym – w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu – wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego – udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego – udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.
   
   

Natomiast w myśl art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.
   
   

W myśl art. 31a ust. 7 ustawy przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie natomiast do art. 31c ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r. (na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U. 2016 r., 2005)), za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. Europejski System Handlu Emisjami zgodny z ustawą z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266, 542, 1579 i 1948) i przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;
2. system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz.U. poz. 1060);
3. uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2015 r. poz. 2167 i 2359 oraz z 2016 r. poz. 266 i 1250), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej.
4. system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004;
5. system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001:2011.
   
   

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, finalny nabywca węglowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
   
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe
   
   • niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.
   
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samodzielnym przedsiębiorstwem, którego głównym przedmiotem działalności jest suszenie warzyw. W procesie suszenia wykorzystywane są wyroby węglowe. Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w ubiegłym roku wynosił więcej niż 10%. Wnioskodawca nosi się z zamiarem wdrożenia w Spółce systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004, jednocześnie planuje, wdrożenie i certyfikowanie przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie akredytowaną jednostkę certyfikacyjną, Systemu Zarządzania Środowiskowego zgodnego z normą ISO 14001:2015, będącego uaktualnieniem normy ISO 14001:2004.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą:

• uznania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy za zakład energochłonny, stosownie do art. 31a ust. 7 ustawy,
• możliwości korzystania przez Spółkę, ze zwolnienia od akcyzy związanego z nowym brzmieniem art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, obowiązującym od 1 lipca 2017 r.
  
  

Mając na uwadze przywołane powyższej przepisy, w pierwszej kolejności wskazać należy, że podmiot ubiegający się o prawo do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy, przewidzianego w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, obok zużywania wyrobów węglowych do celów opałowych, powinien spełniać również kumulatywnie przesłanki wynikające z ww. przepisu, to jest:

1. wypełniać definicję ustawową zakładu energochłonnego, zawartą w art. 31b ust. 7 ustawy,
2. wprowadzić w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej – stosownie do zapisów art. 31c ustawy,
3. właściwie udokumentować nabycie wyrobów węglowych, zgodnie z zapisami art. 31a ust. 3-4 ustawy.
   
   

Wskazać w tym miejscu należy, że co do zasady podmiotem korzystającym ze zwolnienia jest pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu. W sytuacji zaś gdy sprzedaż wyrobów węglowych została dokonana zgodnie z wszystkimi warunkami uprawniającymi sprzedawcę do zastosowania zwolnienia z akcyzy, a wyroby węglowe zostały przez finalnego nabywcę węglowego zużyte do celów innych niż objęte zwolnieniem z podatku akcyzowego, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 w zw. z art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy, podatnikiem podatku akcyzowego stanie się finalny nabywca węglowy.

Wnioskodawca wskazał, że jest samodzielnym przedsiębiorstwem a udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w ubiegłym roku wynosił więcej niż 10%, tym samym Spółka spełnia warunek uznania jej za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy, wykorzystujący wyroby węglowe.

W tym miejscu Organ pragnie podkreślić, że dla uznania Spółki za zakład energochłonny każdorazowo wymagane jest, aby udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosił nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego ustalany jest ten udział.

Drugim z wymienionych powyżej warunków, umożliwiających zastosowanie zwolnienia od akcyzy, przewidzianego w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, jest wprowadzenie w życie systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Ustawodawca w art. 31c ustawy wymienia enumeratywnie systemy, które są uznawane za prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Wnioskodawca wskazał, że zamierza wdrożyć w Spółce System Zarządzania Środowiskowego, potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004, jednocześnie planuje, wdrożenie i certyfikowanie przez niezależną uprawnioną w tym zakresie akredytowaną jednostkę certyfikacyjną, Systemu Zarządzania Środowiskowego zgodnego z normą ISO 14001:2015, będącego uaktualnieniem normy ISO 14001:2004.

W art. 31c pkt 4 ustawy zostały wymienione systemy zarządzania środowiskowego i zarzadzania energią potwierdzone przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatami ISO (ISO 14001:2004).

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna 15 września 2015 r. opublikowała znowelizowaną wersję normy – ISO 14001:2015, określającą wymagania dla standardu zarządzania środowiskowego. Wszystkich użytkowników dotychczasowej wersji standardu normy (ISO 14001:2004) obowiązuje 3 letni okres przejściowy – liczony od daty oficjalnej publikacji nowej wersji normy – na jej wprowadzenie i kończący się z dniem 14 września 2018 r., w którym to dniu tracą ważność zakresy akredytacji jednostek certyfikujących systemy zarządzania odnoszące się m. in do ISO 14001:2004.

Dla stosowania zwolnienia z akcyzy istotne jest zatem, aby podmiot po tym okresie posiadał wprowadzony w życie system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001.

Podsumowując, po wprowadzeniu w Spółce Wnioskodawcy Systemu Zarządzania Środowiskowego ISO 14001:2004 (jak i po wdrożeniu i certyfikowaniu przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie akredytowaną jednostkę certyfikacyjną, Systemu Zarządzania Środowiskowego zgodnego z normą ISO 14001:2015, będącego uaktualnieniem normy ISO 14001:2004) potwierdzonego przez jednostkę posiadającą akredytację PCA, odpowiednim certyfikatem, Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Końcowo wskazać należy, że skorzystanie z prawa do zwolnienia od akcyzy, przewidzianego w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, wymaga właściwego dokumentowania nabycia wyrobów węglowych, zgodnie z zapisami art. 31a ust. 3-4 ustawy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca będzie spełniał wszystkie warunki określone w ustawie to jako finalny nabywca węglowy uprawniony będzie do nabycia wyrobów węglowych do celów opałowych z zastosowaniem zwolnienia o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Zatem stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.