Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.459.2018.1.KSZ
z 13 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2018 r. (data wpływu 19 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją projektu pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat realizuje projekt „…” współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, Oś priorytetowa 5 - „Infrastruktura transportowa regionalna i lokalna”, Działanie 5.1 - „Rozbudowa i modernizacja infrastruktury transportowej warunkującej rozwój regionalny”, Poddziałanie 5.1.6 - „Infrastruktura drogowa warunkująca rozwój regionalny”.

W ramach projektu zostało wybudowane nowe rondo wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. nowe chodniki, ścieżki rowerowe, zatoka postojowa, przebudowane zostały sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej, sieć gazowa oraz telekomunikacyjna, zostało wykonane nowe oświetlenie. Uwieńczeniem prac było zagospodarowanie zieleni w granicach projektowanego pasa drogowego.

Realizacja inwestycji skutecznie rozwiązała problem komunikacyjny w samym mieście, jak również zapewniła jego dostępność w wymiarze regionalnym.

Powiat jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług. Projekt nie generuje żadnych przychodów, projekt nie generuje dochodu. Inwestycje użyteczności publicznej nie należą do inwestycji komercyjnych. Wniosek dotyczy tylko podatku od towarów i usług.

Powiat oświadcza, że powstała infrastruktura nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych, a projekt był realizowany zgodnie z zadaniami publicznymi określonymi w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 814).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Powiat z tytułu poniesionych wydatków na realizację ww. projektu ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zadanie inwestycyjne dotyczące realizacji ww. projektu jest zadaniem publicznym, realizowanym przez Powiat, określonym w art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, Powiat nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został powołany. W związku z powyższym Powiatowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, więc uważa się, że podatek naliczony w fakturach a dotyczący wymienionego zadania winien być uznany jako koszt.

Powiat oświadcza również, że powstała infrastruktura nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższy przepis do dnia 31 grudnia 2013 r. miał brzmienie:

„Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.”.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Powyższa kwestia w analogiczny sposób uregulowana była:

• w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.) – w stanie prawnym obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.;
• w rozdziale 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.) – w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia do 5 kwietnia 2011 r.;
• w rozdziale 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.) – w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2010 r.;
• w rozdziale 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1336, z późn. zm.) – w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r.;
• w rozdziale 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.) – w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności oraz treść powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro poniesione w ramach realizowanego projektu wydatki, nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, to Powiat nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku nie stanowi środków wskazanych w przywołanych wyżej rozporządzeniach. Z powyższych względów, na podstawie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, Powiat nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.