Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.325.2018.1.MŁ
z 24 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2018 r. (data wpływu 18 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją grantu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją grantu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie złożyło wniosek o powierzenie grantu w ramach poddziałania objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla zadań realizowanych w ramach projektu grantowego do lokalnej grupy działania. Wniosek otrzymał pozytywną rekomendację i w dniu 30 maja 2018 roku została podpisana umowa o powierzenie grantu pomiędzy Lokalną Grupą Działania a grantobiorcą, którym jest Stowarzyszenie. Projekt jest w fazie początkowej, przewidywany termin zakończenia to grudzień 2018 roku. Jednym z załączników do wniosku o płatność składanym do Lokalnej Grupy Działania w celu uzyskania refundacji nakładów poniesionych w projekcie jest indywidualna interpretacja w zakresie prawa podatkowego o kwalifikowalności podatku VAT. Stowarzyszenie prowadzi działalność gospodarczą, ale nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz nie składa deklaracji VAT-7, ponieważ sprzedaż towarów i usług odbywa się wyłącznie na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a roczny obrót nie przekracza kwoty 150 000 zł. Dodatkowo towary i usługi oferowane na rynku w ramach działalności nie są związane z akcyzą oraz wyroby nie zawierają metali szlachetnych. Ponadto żadna z usług nie jest objęta obowiązkiem wynikającym z ustawy dotyczącym VAT-u. Przedsiębiorstwo wystawia faktury na sprzedawane dobra i usługi zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Stowarzyszenie nie ma możliwości również odzyskania tegoż podatku z uwagi, iż nie dotyczy go podatek od towarów i usług. W wyniku realizacji projektu grantowego Stowarzyszenie nie osiągnie żadnego przychodu. Efekty realizowanego projektu nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT i będą udostępniane nieodpłatnie i bez żadnych ograniczeń dla wszystkich osób pragnących z nich korzystać. Wszystkie poniesione koszty w projekcie grantowym przez Stowarzyszenie kwalifikują się do refundacji przez Lokalną Grupę Działania. Stowarzyszenie zatem nabywając towary czy usługi w ramach realizowanego przedsięwzięcia otrzyma faktury uwzględniające podatek VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Stowarzyszeniu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących zakup materiałów i usług przeznaczonych do realizacji grantu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku realizacji projektu nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a tym samym Stowarzyszenie nie ma prawa o ubieganie się o jego zwrot. Grant zrealizowany przez Stowarzyszenie będzie ogólnodostępny dla wszystkich, bezpłatny, co nie będzie się wiązało z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez Stowarzyszenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r., poz. 210, z późn. zm.), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ustawy Prawo o stowarzyszeniach).

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Z przepisów ustawy wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca złożył wniosek o powierzenie grantu w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla zadań realizowanych w ramach projektu grantowego do Lokalnej Grupy Działania. Wniosek otrzymał pozytywną rekomendację i w dniu 30 maja 2018 roku została podpisana umowa o powierzenie grantu pomiędzy Lokalną Grupą Działania a grantobiorcą, którym jest Stowarzyszenie. Projekt jest w fazie początkowej, przewidywany termin zakończenia to grudzień 2018 roku. Jednym z załączników do wniosku o płatność składanym do Lokalnej Grupy Działania w celu uzyskania refundacji nakładów poniesionych w projekcie jest indywidualna interpretacja w zakresie prawa podatkowego o kwalifikowalności podatku VAT. Stowarzyszenie prowadzi działalność gospodarczą, ale nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz nie składa deklaracji VAT-7, ponieważ sprzedaż towarów i usług odbywa się wyłącznie na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a roczny obrót nie przekracza kwoty 150 000 zł. Dodatkowo towary i usługi oferowane na rynku w ramach działalności nie są związane z akcyzą oraz wyroby nie zawierają metali szlachetnych. Ponadto żadna z usług nie jest objęta obowiązkiem wynikającym z ustawy dotyczącym VAT-u. Przedsiębiorstwo wystawia faktury na sprzedawane dobra i usługi zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Stowarzyszenie nie ma możliwości również odzyskania tegoż podatku z uwagi iż nie dotyczy go podatek od towarów i usług. W wyniku realizacji projektu grantowego Stowarzyszenie nie osiągnie żadnego przychodu. Efekty realizowanego projektu nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT i będą udostępniane nieodpłatnie i bez żadnych ograniczeń dla wszystkich osób pragnących z nich korzystać.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących zakup materiałów i usług przeznaczonych do realizacji grantu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a efekty realizowanego projektu – jak wskazał Wnioskodawca – nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT, będą udostępniane nieodpłatnie i bez żadnych ograniczeń dla wszystkich osób pragnących z nich korzystać. W wyniku realizacji projektu grantowego Stowarzyszenie nie osiągnie żadnego przychodu. Zatem Stowarzyszenie nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków (towarów i/lub usług) poniesionych z tytułu realizacji ww. grantu.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących zakup materiałów i usług przeznaczonych do realizacji grantu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku

z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Tutejszy organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.