Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.293.2018.1.AG
z 28 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2018 r. (data wpływu 29 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku wliczenia przychodów z tytułu odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym do wartości przychodu ze sprzedaży, która decyduje o statusie małego podatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku wliczenia przychodów z tytułu odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym do wartości przychodu ze sprzedaży, która decyduje o statusie małego podatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Podatnik” lub „Spółka”) została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w 2012 r. i od tego czasu prowadzi działalność gospodarczą.

Zgodnie z umową Spółki może prowadzić działalność gospodarczą m.in. w następujących obszarach:

• 64.2 (PKD 2007) Działalność holdingów finansowych;
  

• 64.91 (PKD 2007) Leasing finansowy;
  

• 64.92 (PKD 2007) Pozostałe formy udzielania kredytów;
  

• 64.99 (PKD 2007) Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych;
  

• 70.22 (PKD 2007) Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.
  
  
  

W trakcie 2017 r. Spółka osiągnęła przychody między innymi z tytułu odsetek bankowych.

W 2018 r. oraz w przyszłości planowane jest także generowanie przychodów z ww. tytułu. Spółka jest podatnikiem podatku CIT i powzięła wątpliwość, czy osiągane przez nią przychody wskazane powyżej mieszczą się w definicji przychodu ze sprzedaży przewidzianej dla tzw. małych podatników. Spółka nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy osiągnięte przez Spółkę przychody wskazane powyżej należy rozumieć jako przychody ze sprzedaży, o których mowa art. 4a pkt 10 Ustawy CIT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Osiągnięte przez Spółkę przychody z tytułu odsetek bankowych nie stanowią przychodów ze sprzedaży, o których mowa art. 4a pkt 10 Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 4a pkt 10 Ustawy CIT, pojęcie małego podatnika oznacza podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Ustawa CIT nie zawiera ani definicji przychodu ani definicji sprzedaży.

Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do przykładowego wyliczenia w art. 12 ust. 1 przysporzeń majątkowych zaliczanych do kategorii przychodów.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego, „sprzedaż” oznacza (odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę (https://sjp.pwn.pl/szukaj/sprzeda%C5%BC.html).

Natomiast na mocy art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii, praw oraz wody (art. 555 Kodeksu cywilnego). Kodeks cywilny definiując sprzedaż wskazuje na aspekt przeniesienia prawa własności rzeczy lub praw. W sensie cywilistycznym sprzedaż nie dotyczy świadczenia usług.

Sprzedaż usług pojawia się w definicji sprzedaży zawartej w art. 2 pkt 22 Ustawy VAT, rozumianej jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W niektórych interpretacjach organy podatkowe uznają, że przyjęta na gruncie Ustawy CIT definicja „małego podatnika” jest zbieżna z definicją „małego podatnika” na gruncie Ustawy VAT (art. 2 pkt 25 ustawy o VAT) – np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 6 grudnia 2009 r., sygn. ITPB3/423-543/09/AM.

Pojęcie „sprzedaży” w Ustawie CIT pojawia się wielokrotnie. Ustawa CIT nie odwołuje się jednak ani do przepisów ustawy VAT ani do Kodeksu cywilnego.

W ocenie Wnioskodawcy należy w związku z tym posłużyć się literalnym brzmieniem przepisu i uznać, iż „przychody ze sprzedaży” w myśl art. 4a pkt 10 Ustawy CIT oznaczają wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego. Nie obejmują natomiast przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Odnosząc się szczegółowo do wskazanych przez Spółkę przychodów Wnioskodawca wskazuje poniżej szczegółowe stanowisko własne i jego uzasadnienie.

Przychody z odsetek bankowych nie mieszczą się w pojęciu przychodów ze sprzedaży, o których mowa art. 4a pkt 10 Ustawy CIT.

Przez umowę rachunku bankowego bank zobowiązuje się względem posiadacza rachunku, na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego środków pieniężnych oraz, jeżeli umowa tak stanowi, do przeprowadzania na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych (art. 725 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie zaś z art. 52 ust. 2 pkt 5 prawa bankowego, jeśli strony umowy o prowadzenie rachunku bankowego postanowią, iż środki przechowywane na rachunku bankowym podlegają oprocentowaniu, wówczas umowa rachunku bankowego powinna określać wysokość tego oprocentowania i przesłanki dopuszczalności jego zmiany przez bank, a także terminy wypłaty, postawienia do dyspozycji lub kapitalizacji należnych odsetek.

Z powyższych przepisów wynika, iż odsetki są pochodną od posiadanego przez Wnioskodawcę kapitału, przechowywanego na rachunku bankowym. Nie są efektem żadnej dokonanej przez niego sprzedaży.

Także organy podatkowe potwierdzają stanowisko, zgodnie z którym odsetki me mieszczą się w pojęciu przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy CIT; por. interpretacja Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 czerwca 2014 r.. sygn. ILPB4/423-131/14-2/ŁM:

„Wskazane w ww. regulacji sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać także należy, że nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia.

Zatem przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów”.

Identycznie interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 grudnia 2009 r., sygn. ITPB3/423-548/09/AM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Ustawą z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1550) – na mocy art. 2 pkt 7 tej ustawy – nadano nowe brzmienie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a i art. 24b, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;
   
2. 15% podstawy opodatkowania - w przypadku:
   1. małych podatników,
      
   2. podatników rozpoczynających działalność – w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.
   
   
   

Tym samym – co do zasady – podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 19% podstawy opodatkowania. Jednocześnie w 2017 r. stawkę tę obniżono do 15% podstawy opodatkowania dla niektórych podatników. Z obniżonej stawki korzystać mogą:

• mali podatnicy,
  

• podatnicy rozpoczynający działalność – w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.
  
  
  

W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać także należy, że nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Zatem, przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Taka interpretacja „przychodu ze sprzedaży” koreluje z tożsamą regulacją zawartą w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), w myśl której, przez małego podatnika rozumie się podatnika od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Z kolei sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług).

Zauważyć jednakże należy, że odwołanie się do definicji „sprzedaży” zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, dla potrzeb ustalenia „wartości przychodów ze sprzedaży” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawsze jest uzasadnione. Wskazać bowiem należy na możliwe istotne rozbieżności, które mogą powstać pomiędzy wartością sprzedaży ustaloną na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem ze sprzedaży według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istnieją bowiem sytuacje, w których określona sprzedaż nie podlega podatkowi VAT (np. sprzedaż usług poza terytorium kraju), a podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych i odwrotnie sprzedaż, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca osiągał i planuje osiągać w przyszłości przychody m.in. z tytułu odsetek bankowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy do wartości przychodu ze sprzedaży potrzebnego do określenia, czy Wnioskodawca jest małym podatnikiem, należy wliczać przychody z ww. tytułu.

Zgodnie z przywołanym przez Wnioskodawcę art. 725 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę rachunku bankowego bank zobowiązuje się względem posiadacza rachunku, na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego środków pieniężnych oraz, jeżeli umowa tak stanowi, do przeprowadzania na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych.

Jak stanowi natomiast art. 52 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 1876, z późn. zm.), umowa rachunku bankowego powinna określać w szczególności – o ile strony zastrzegają oprocentowanie środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku – wysokość tego oprocentowania i przesłanki dopuszczalności jego zmiany przez bank, a także terminy wypłaty, postawienia do dyspozycji lub kapitalizacji należnych odsetek.

Z powyższych przepisów wynika, że odsetki od środków zgromadzonych na rachunku bankowym są pochodną kapitału zgromadzonego na tym rachunku.

Na podstawie powyższego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że odsetki od środków zgromadzonych na rachunku bankowym, jako nie związane z jakąkolwiek sprzedażą, nie mogą zostać wliczone do wartości przychodu ze sprzedaży, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustalając więc status małego podatnika, uprawniający do zastosowania 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych, przy obliczaniu limitu na podstawie art. 4a pkt 10 ww. ustawy, należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, w tym wskazanych w niniejszym wniosku przychodów z tytułu odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym.

W związku z powyższym, należy przyznać rację Wnioskodawcy, że osiągnięte przychody z tytułu ww. odsetek nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, stanowisko Spółki we wnioskowanym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.