Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.560.2018.1.AD
z 11 września 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2018 r. (data wpływu 24 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 0% stawki podatku na roboty związane z odbudową (…) zlokalizowanych na wschód (…) – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 24 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 0% stawki podatku na roboty związane z odbudową (…) zlokalizowanych na wschód od (…).


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


A., zwany dalej Podatnikiem zamierza realizować postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego powadzonego w trybie przetargu nieograniczonego pn.: „…”. Inwestycja znajduje się w województwie … w powiecie …., zlokalizowana jest na obszarze pasa technicznego administrowanego przez A. Planowany remont (…) zostanie usytuowany na terenie pasa technicznego brzegu na działkach nr … obręb …., nr (…), obręb (…)., nr (…) obręb (…)., morskich wód wewnętrznych i wód terytorialnych RP. Remont (…) się na (…) km brzegu morskiego, kończąc na (…) km brzegu morskiego. Znajduje się w granicach odcinka wskazanego do ochrony w ramach realizacji ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o ustanowieniu programu wieloletniego „Program ochrony brzegów morskich" (Dz. U. z 2016 r. poz. 678) – (…).

Niniejsze roboty zostaną zlecone firmie budowlanej, podatnikowi podatku od towarów i usług, na podstawie przetargu nieograniczonego zgodnie z zapisami ustawy Prawa Zamówień Publicznych. Przewidywana wartość netto przedmiotowych robót wynosi: … zł (słownie: … zł ). Zakłada odbudowę istniejących … sztuk …. W ramach odbudowy … usunięte zostaną …, które uległy wychyleniu i wypłukaniu przez prądy morskie. W ich miejsce wbite zostaną nowe …, dłuższe od występujących obecnie. W ramach prac planuje się również (…).


Cel inwestycji:

Planowane działania zwiększą odporność konstrukcji … na warunki sztormowe występujące w tym rejonie oraz dynamiczne oddziaływanie prądów wzdłuż brzegowych. Zmniejszyło również zmiany abrazyjne brzegu morskiego w tym rejonie, a co za tym idzie zwiększy odporność brzegu morskiego i bezpieczeństwo zaplecza o dużej wartości przyrodniczej. Z doświadczenia wiadomo, że podjęcie odpowiednio wcześniejszych działań naprawczych konstrukcji hydrotechnicznych znacząco zmniejszy koszt późniejszych ich napraw. Pozwoli również na uniknięcie strat związanych ze zniszczeniami poszczególnych odcinków brzegu morskiego i ich zaplecza. Jest to szczególnie istotne dla obszarów o dużym znaczeniu ekonomicznym i przyrodniczym.


M. objęta jest formami ochrony przyrody:


  • Obszar Chronionego Krajobrazu „…” - powołany został w celu ochrony krajobrazu i naturalnych walorów przyrodniczych środowiska. W jego obrębie można wyróżnić krajobrazy: nadmorski-wydmowy, jeziorno-bagienny, równin morenowych, wzniesień morenowych, den dolin. Głównymi typami siedlisk są: roślinność nadmorska, bór bażynowy, środkowoeuropejski bór sosnowy, bór bagienny, uboga buczyna niżowa, żyzna buczyna niżowa, grąd suboceaniczny, acydofilna dąbrowa, ols, torfowisko niskie, subatlantyckie torfowisko wysokie, roślinność wodna, roślinność halofilna. Stwierdzono gniazdowanie ptaków wodno-błotnych rzadkich w skali kraju i Europy. Na terenie OCHK znajduje się kilkanaście optymalnych miejsc żerowania nietoperzy. Odnotowano występowanie licznych populacji żab zielonych i brunatnych. Z roślin występują tu m.in. jamik solankowy, koniczyna rozdęta, babka nadmorska, świbka morska, ponikło jednoprzysadkowe, starzec błotny, ostrzew spłaszczony. Ustanowienie obszaru chronionego krajobrazu nie wyklucza działalności człowieka na obszarze chronionym, jednakże musi być ona ściśle podporządkowana potrzebom przyrody.


Obszary sieci Natura 2000:


  • „...” (PLH…) - obejmuje tereny przymorskie, z eutroficznym, przymorskim jeziorem, oddzielonym od morza piaszczystą, miejscami bardzo wąską mierzeją. Jezioro jest typowym przykładem jeziora przymorskiego (siedlisko …) i wśród polskich jezior przymorskich należy do lepiej zachowanych - nie jest zdegradowane ani zanieczyszczone, brzegi nie są jeszcze masowo zurbanizowane, a prowadzona ekstensywna gospodarka rybacka nie zagraża ekosystemowi jeziornemu. Połączenie jeziora z morzem stanowi okresowo wypełniający się wodą kanał. Na brzegu morza są dobrze zachowane wydmy białe i szare oraz lasy nadmorskie - zwłaszcza lasy brzozowo-dębowe (…). Jezioro o powierzchni … ha, długości … km, szerokości … km i głębokości do …, jest typowym jeziorem przymorskim, oddzielonym od morza wąską mierzeją. Brzegi są trudno dostępne, porośnięte szuwarami. Długość linii brzegowej jeziora wynosi … km. Ok. … metrów na pn. od przystani rybackiej przy brzegu jeziora znajduje się głaz narzutowy z różowego granitu o obwodzie 6 m i wysokości - 1,2 m. Górna jego część widoczna jest przy niskim stanie wody. Występują tu dobrze wykształcone i zachowane, chociaż w różnych stadiach rozwoju nadmorskie wydmy białe oraz lasy nadmorskie, z dominacją lasu brzozowo-dębowego (Betulo-Ouercetum).
  • „…" (PLB…) - posiada powierzchnię … ha. Obszar obejmuje przybrzeżny pas wód Bałtyku o szerokości do 7-15 km i długości około 200 km, od jeziora po nasadę Półwyspu ... . Głębokość morza na tym odcinku sięga od 0 do 15 m. W czasie zimy, kiedy akweny północnego Bałtyku skuwa lód, liczne stada tych ptaków przemieszczają się na południe w poszukiwaniu pożywienia i otwartej, nie zmarzniętej tafli wody. Występowanie i liczebności nurów: rdzawoszyjego i czamoszyjego oraz grupy ptaków północnych: lodówki, nurnika i uhli pozwalają na sklasyfikowanie tego obszaru do sieci Natura 2000. Największe obserwowane w tym regionie zgrupowanie to około 217.000 osobników kaczki północnej - lodówki. Jej duże zgrupowania widoczne są corocznie także bezpośrednio w strefie brzegowej i nierzadko w basenach portowych. Akwen ostoi jest również ważnym miejscem zimowania dla innych gatunków - markaczki (obserwowane zgrupowanie 500 osobników), mewy pospolitej (200-2100). Liczne występowanie mew na morzu poza strefą brzegową jest zjawiskiem okresowym i wiąże się z obecnością kutrów rybackich na łowiskach. Stwierdza się też tutaj systematyczne występowanie birginiaka - ptaka gniazdującego w północnej tundrze i zimą pojawiającego się na Bałtyku. Przybrzeżne Wody Bałtyku stanowią cześć stałej trasy przelotów ptaków, które wzdłuż wybrzeży południowego Bałtyku odbywają wędrówkę dwa razy do roku. Na wodach omawianego obszaru zaobserwowano duże ssaki morskie - foki szare i obrączkowane oraz morświny.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Jaką należy zastosować stawkę podatku VAT do przedmiotowego postępowania?


Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęta stawka 0% w odniesieniu do remontu (…) wraz z umocnieniem dna w oparciu o brzmienie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług jest prawidłowa.

Zgodnie z treścią art. 4 Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego sporządzonej w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r., ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską w dniu 8 października 1999 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 346), niniejsza konwencja ma zastosowanie do ochrony środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, które obejmuje wodę i dno morskie łącznie z ich żywymi zasobami i innymi formami życia w morzu.

Z kolei jej art. 15 stanowi, że umawiające się Strony podejmą, indywidualnie i wspólnie, wszelkie właściwe środki w odniesieniu do obszaru Morza Bałtyckiego i jego przybrzeżnych ekosystemów, na które wpływ wywiera Morze Bałtyckie, w celu zachowania, środowisk przyrodniczych i różnorodności biologicznej oraz ochrony procesów ekologicznych. Środki takie zostaną również podjęte w celu zapewnienia zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych na obszarze Morza Bałtyckiego. W tym celu Umawiające się Strony będą dążyć do przyjęcia dalszych dokumentów zawierających odpowiednie wytyczne i kryteria.


W treści art. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r. poz. 519, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o: (...)


    13) ochronie środowiska rozumie się przez to podjęcie lub zaniechanie działań, umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej; ochrona ta polega w szczególności na:


    a) racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju,

    b) przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom,

    c) przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego;


    39) środowisku - rozumie się przez to ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnię ziemi, kopaliny, wody, powietrze, krajobraz, klimat oraz pozostałe elementy różnorodności biologicznej, a także wzajemne oddziaływania pomiędzy tymi elementami;

    (...).


W myśl art. 5 ww. ustawy, ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być realizowana z uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów.

Z treści art. 81 ust. 1 ustawy wynika, że ochrona zasobów środowiska realizowana jest na podstawie ustawy oraz przepisów szczególnych.

Szczegółowe zasady ochrony wód określają przepisy ustawy - Prawo wodne (ust. 2 powołanego artykułu).


W art. 16 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1566, z późn. zm.) ustawodawca zdefiniował cele środowiskowe dla wód morskich. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o celach środowiskowych dla wód morskich - rozumie się przez to:


  1. pożądany stan podstawowych cech i właściwości wód morskich, w tym dna i skały macierzystej znajdujących się na obszarze morza terytorialnego, wyłącznej strefy ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej i wód przybrzeżnych,
  2. presje i oddziaływania na wody morskie, w tym na dno i skałę macierzystą znajdujące się na obszarze morza terytorialnego, wyłącznej strefy ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej i wód przybrzeżnych


  • określone jakościowo lub ilościowo.


Z powyższego wynika, że nie funkcjonuje jednolita, uniwersalna definicja „środowiska morskiego". Powołane wyżej akty prawne, regulują bardzo szeroko „ochronę środowiska", w tym środowiska morskiego. Można zatem przyjąć, że pod pojęciem ochrony środowiska należy rozumieć działania mające na celu chronienie, zachowanie i odnowienie środowiska morskiego w sposób zapewniający jego naturalny kształt i znajdujące się w nim zasoby.

Istotnym aspektem jest określenie zasięgu środowiska morskiego podlegającego ochronie, a więc uznanie bądź nie brzegów morskich za jego element.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o ustanowieniu programu wieloletniego „Program ochrony brzegów morskich" (Dz. U. z 2016 r., poz. 678), w ramach Programu podejmuje się zadania dotyczące budowy, rozbudowy i utrzymywania systemu ochrony brzegów morskich przed erozją morską i powodzią od strony morza.

W art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2017 r., poz. 2205, z późn. zm.) ustawodawca wskazał, że pasem nadbrzeżnym jest obszar lądowy przyległy do linii brzegu morskiego.


Na podstawie ust. 2 ww. artykułu, w skład pasa nadbrzeżnego wchodzą:


  1. pas techniczny - stanowiący strefę wzajemnego bezpośredniego oddziaływania morza i lądu; jest on obszarem przeznaczonym do utrzymania brzegu w stanie zgodnym z wymogami bezpieczeństwa i ochrony środowiska;
  2. pas ochronny - obejmujący obszar, w którym działalność człowieka wywiera bezpośredni wpływ na stan pasa technicznego.


Z analizy powołanych regulacji wynika, że można zaaprobować wniosek, że brzeg morski mieści się w zakresie pojęcia „środowiska morskiego". Środowisko morskie nie dotyczy tylko samego morza, ale również brzegu morskiego, który niejako zakreśla obszar wód stając się jego zewnętrzną granicą, na której ląd styka się z morzem. W efekcie obszar środowiska morskiego (jego kształt) wyznacza dno oraz brzeg. W konsekwencji brzeg (plaża) pozostając pod stałym oddziaływaniem wody morskiej powoduje, że nie sposób oddzielić procesu ochrony brzegów morskich od ochrony środowiska morskiego. Coraz intensywniejsze oddziaływanie morza na brzeg morski skutkuje zagrożeniami zarówno dla brzegów morskich, jak i samych wód morskich, które to przejmują zanieczyszczenia lądowe.

W tym kontekście podejmowane działania, które mają na celu odtworzenie (odbudowę) linii brzegowej, zmniejszają negatywny wpływ zmian w środowisku zarówno lądowym, jak i morskim.

Zatem dokonując wykładni normy prawnej zawartej w art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług należy wziąć pod uwagę cel jaki powinny realizować swym zakresem wykonywane usługi, a więc w omawianym przypadku, celem tych czynności powinna być ochrona środowiska morskiego, bez względu na to, czy cel ten uzyskiwany jest poprzez bezpośrednie, czy pośrednie działanie na środowisko wodne, czy czynności te dotyczą jego wszystkich bądź niektórych nawet pojedynczych jego elementów.

Powyższe potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego I FPS 2/17 z dnia 11 grudnia 2017 r. Rozstrzygnięto, iż prace polegające na ochronie brzegu morskiego w tym rozbudowie i odbudowie umocnień są związane z ochroną środowiska morskiego w rozumieniu art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ww. uchwałą „środowisko morskie" ujmowane jest całościowo, jako środowisko obejmujące zarówno wody i dno morza, a także bezpośrednio z nimi związaną strefę brzegu morskiego, na który składa się podbrzeże, plaża, wydmy i klif. Ponadto w przedmiotowej uchwale NSA potwierdził, że będące m.in. przedmiotem oferty, sztuczne zasilanie brzegu piaskiem chroniąc brzeg morski, chroni także środowisko morskie, a tym samym znajduje zastosowanie stawka podatku VAT w wysokości 0%. Zdaniem Zamawiającego, przedmiotowa uchwala została wydana w oparciu o aktualny stan prawny. W związku z uchwałą NSA organy podatkowe, które do tej pory kwestionowały związek prac polegający na ochronie brzegu morskiego z ochroną środowiska, zmieniły to stanowisko odstępując od wydawania w tym przedmiocie decyzji wymiarowych w odniesieniu do podatników, którzy dla tego rodzaju prac stosowali stawkę 0% VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w świetle art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku – w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej aktów wykonawczych do tej ustawy.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usług związanych z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych.

Stosownie do treści ust. 2 ww. artykułu, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem niniejszej interpretacji jest określenie zakresu pojęć „środowisko morskie” i „ochrona środowiska morskiego”. Zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i rozporządzeniach wykonawczych do niej nie ma definicji legalnych powyższych pojęć. Ustawa nie odsyła również w tej materii do innych aktów prawnych.

Zgodnie z treścią art. 4 Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego sporządzonej w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r., ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską w dniu 8 października 1999 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 346), niniejsza konwencja ma zastosowanie do ochrony środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, które obejmuje wodę i dno morskie łącznie z ich żywymi zasobami i innymi formami życia w morzu.

Z kolei jej art. 15 stanowi, że umawiające się Strony podejmą, indywidualnie i wspólnie, wszelkie właściwe środki w odniesieniu do obszaru Morza Bałtyckiego i jego przybrzeżnych ekosystemów, na które wpływ wywiera Morze Bałtyckie, w celu zachowania środowisk przyrodniczych i różnorodności biologicznej oraz ochrony procesów ekologicznych. Środki takie zostaną również podjęte w celu zapewnienia zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych na obszarze Morza Bałtyckiego. W tym celu Umawiające się Strony będą dążyć do przyjęcia dalszych dokumentów zawierających odpowiednie wytyczne i kryteria.


W treści art. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2018 r., poz. 799, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:


    (…)

    13) ochronie środowiska – rozumie się przez to podjęcie lub zaniechanie działań, umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej; ochrona ta polega w szczególności na:


    a) racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju,

    b) przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom,

    c) przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego;


    (…)


    39) środowisku – rozumie się przez to ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnię ziemi, kopaliny, wody, powietrze, krajobraz, klimat oraz pozostałe elementy różnorodności biologicznej, a także wzajemne oddziaływania pomiędzy tymi elementami;
    (…).


W myśl art. 5 ww. ustawy, ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być realizowana z uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów.

Z treści art. 81 ust. 1 ustawy wynika, że ochrona zasobów środowiska realizowana jest na podstawie ustawy oraz przepisów szczególnych.

Szczegółowe zasady ochrony wód określają przepisy ustawy – Prawo wodne (ust. 2 powołanego artykułu).


W art. 16 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1566, z późn. zm.) ustawodawca zdefiniował cele środowiskowe dla wód morskich. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o celach środowiskowych dla wód morskich – rozumie się przez to:


  1. pożądany stan podstawowych cech i właściwości wód morskich, w tym dna i skały macierzystej znajdujących się na obszarze morza terytorialnego, wyłącznej strefy ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej i wód przybrzeżnych,
  2. presje i oddziaływania na wody morskie, w tym na dno i skałę macierzystą znajdujące się na obszarze morza terytorialnego, wyłącznej strefy ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej i wód przybrzeżnych


  • określone jakościowo lub ilościowo.


Z powyższego wynika, że nie funkcjonuje jednolita, uniwersalna definicja „środowiska morskiego”. Powołane wyżej akty prawne, regulują bardzo szeroko „ochronę środowiska”, w tym środowiska morskiego. Można zatem przyjąć, że pod pojęciem ochrony środowiska należy rozumieć działania mające na celu chronienie, zachowanie i odnowienie środowiska morskiego w sposób zapewniający jego naturalny kształt i znajdujące się w nim zasoby.

Istotnym aspektem jest określenie zasięgu środowiska morskiego podlegającego ochronie, a więc uznanie bądź nie brzegów morskich za jego element.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o ustanowieniu programu wieloletniego „Program ochrony brzegów morskich” (Dz. U. z 2016 r., poz. 678), w ramach Programu podejmuje się zadania dotyczące budowy, rozbudowy i utrzymywania systemu ochrony brzegów morskich przed erozją morską i powodzią od strony morza.

W art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2017 r., poz. 2205, z późn. zm.) ustawodawca wskazał, że pasem nadbrzeżnym jest obszar lądowy przyległy do linii brzegu morskiego.


Na podstawie ust. 2 ww. artykułu, w skład pasa nadbrzeżnego wchodzą:


  1. pas techniczny – stanowiący strefę wzajemnego bezpośredniego oddziaływania morza i lądu; jest on obszarem przeznaczonym do utrzymania brzegu w stanie zgodnym z wymogami bezpieczeństwa i ochrony środowiska;
  2. pas ochronny – obejmujący obszar, w którym działalność człowieka wywiera bezpośredni wpływ na stan pasa technicznego.


Z analizy powołanych regulacji wynika, że można zaaprobować wniosek, że brzeg morski mieści się w zakresie pojęcia „środowiska morskiego”. Środowisko morskie nie dotyczy tylko samego morza, ale również brzegu morskiego, który niejako zakreśla obszar wód stając się jego zewnętrzną granicą, na której ląd styka się z morzem. W efekcie obszar środowiska morskiego (jego kształt) wyznacza dno oraz brzeg. W konsekwencji brzeg (plaża) pozostając pod stałym oddziaływaniem wody morskiej powoduje, że nie sposób oddzielić procesu ochrony brzegów morskich od ochrony środowiska morskiego. Coraz intensywniejsze oddziaływanie morza na brzeg morski skutkuje zagrożeniami zarówno dla brzegów morskich, jak i samych wód morskich, które to przejmują zanieczyszczenia lądowe.

W tym kontekście podejmowane działania, które mają na celu zwiększenie odporności brzegu morskiego, zmniejszają negatywny wpływ zmian w środowisku zarówno lądowym, jak i morskim.

Zatem dokonując wykładni normy prawnej zawartej w art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług należy wziąć pod uwagę cel jaki powinny realizować swym zakresem wykonywane usługi, a więc w omawianym przypadku, celem tych czynności powinna być ochrona środowiska morskiego, bez względu na to, czy cel ten uzyskiwany jest poprzez bezpośrednie, czy pośrednie działanie na środowisko wodne, czy czynności te dotyczą jego wszystkich bądź niektórych nawet pojedynczych jego elementów.

Powyższe potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2017 r., sygn. akt FPS 2/17, w której to Sąd „(…) uznał, że usługi wykonywane przez skarżącą, dotyczące ochrony brzegów morskich są związane z ochroną środowiska morskiego w rozumieniu art. 83 ust 1 pkt 11 u.p.t.u., nawet, jeśli dodatkowo realizują inny cel np. ochrony brzegów morskich.”


Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa oraz uchwały NSA prowadzi do stwierdzenia, że prace jakie będą wykonane na rzecz Wnioskodawcy (zamawiającego w rozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych) polegające na odbudowie zespołu (…) wraz z umocowaniem dna, które mają na celu zwiększenie odporności brzegu morskiego i bezpieczeństwo zaplecza o dużej wartości przyrodniczej należy uznać za czynności, których celem jest ochrona środowiska morskiego. W konsekwencji usługi te będą podlegały opodatkowaniu stawką podatku 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług.


Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.


Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj