Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.510.2018.2.AK
z 13 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2018 r. (data wpływu 21 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Utworzenie infrastruktury rekreacyjnej poprzez budowę siłowni zewnętrznej i placu zabaw ” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Utworzenie infrastruktury rekreacyjnej poprzez budowę siłowni zewnętrznej i placu zabaw „

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina realizuje projekt pn. „Utworzenie infrastruktury rekreacyjnej poprzez budowę siłowni zewnętrznej i placu zabaw” współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Operacja ma na celu poprawę jakości życia mieszkańców poprzez stworzenie dwóch obiektów ogólnodostępnej infrastruktury rekreacyjnej, tj. siłowni zewnętrznej w miejscowości i placu zabaw w miejscowości. Budowa siłowni zewnętrznej będzie polegała na wykonaniu następującego zakresu prac: utwardzenia terenu z kostki betonowej, montażu lamp solarnych, montażu urządzeń fitness, montażu elementów małej architektury, robót agrotechnicznych, wykonaniu nasadzeń oraz trawnika. Siłownia zewnętrzna zostanie wyposażona w 10 szt. urządzeń do ćwiczeń. Na terenie siłowni zostaną również zamontowane elementy małej architektury. Budowa placu zabaw będzie polegała na: wykonaniu przy urządzeniach zabawowych powierzchni bezpiecznej z piasku, montażu urządzeń zabawowych, elementów małej architektury oraz oświetlenia solarnego.

Inwestycja będzie służyć wszystkim mieszkańcom wsi i okolic. Poprzez utworzenie siłowni zewnętrznej i placu zabaw miejscowości staną się atrakcyjne pod względem rekreacyjnym, turystycznym i kulturalnym. Realizacja inwestycji pozwoli w pełni wykorzystać publiczne tereny obu miejscowości na aktywne spędzanie czasu wolnego przez dzieci, młodzież i osoby dorosłe oraz przyczyni się do rozwoju wśród mieszkańców inicjatyw lokalnych.

Obiekt przez cały rok będzie udostępniany nieodpłatnie mieszkańcom wsi i okolic. Uruchomienie siłowni zewnętrznej oraz placu zabaw ma charakter innowacyjny na poziomie miejsca realizacji operacji, ponieważ pozwoli na praktyczne wykorzystanie lokalnych zasobów społecznych. W obecnej chwili miejscowość nie posiada siłowni zewnętrznej a w N. brak jest placu zabaw.

Inwestycja w ramach projektu nie będzie wykorzystywana w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy realizując projekt dofinansowywany ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na operacje realizowane przez podmioty inne niż LGD w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 Gminie przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu należnego podatku VAT poniesionego w związku z realizacją ww. projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) obniżone kwoty podatku lub zwrot różnicy podatku należnego uzależnione są od zakresu w jakim nabywane towary i usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku związek ze sprzedażą opodatkowaną nie będzie istniał. Inwestycja w ramach niniejszego projektu nie będzie wykorzystywana w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym nie będzie spełniony warunek dający Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy nabyciu towarów i usług związanych z opisanym we wniosku projektem.

Analizując przedstawiony stan faktyczny oraz prawny Gmina stoi na stanowisku, że nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia i zwrotu kosztu podatku od towarów i usług poniesionego w związku z realizacją ww. projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Należy wskazać, że w myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 15 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. czynności, które realizują na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem, Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Natomiast zadania realizowane przez Gminę, wskazane w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, tj. zadania własne nałożone na gminę na podstawie odrębnych przepisów, nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina realizuje projekt pn. „Utworzenie infrastruktury rekreacyjnej poprzez budowę siłowni zewnętrznej i placu zabaw” współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Operacja ma na celu poprawę jakości życia mieszkańców poprzez stworzenie dwóch obiektów ogólnodostępnej infrastruktury rekreacyjnej, tj. siłowni zewnętrznej w miejscowości i placu zabaw.

Inwestycja będzie służyć wszystkim mieszkańcom wsi i okolic. Poprzez utworzenie siłowni zewnętrznej i placu zabaw miejscowości staną się atrakcyjne pod względem rekreacyjnym, turystycznym i kulturalnym. Realizacja inwestycji pozwoli w pełni wykorzystać publiczne tereny obu miejscowości na aktywne spędzanie czasu wolnego przez dzieci, młodzież i osoby dorosłe oraz przyczyni się do rozwoju wśród mieszkańców inicjatyw lokalnych. Obiekt przez cały rok będzie udostępniany nieodpłatnie mieszkańcom wsi i okolic.

Inwestycja w ramach projektu nie będzie wykorzystywana w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy nabędzie prawo do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatku nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca siłownia zewnętrzna i plac zabaw przez cały rok będą udostępniane nieodpłatnie mieszkańcom wsi i okolic. Powstały majątek nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a dzięki realizacji projektu nastąpi poprawa jakości życia mieszkańców poprzez stworzenie dwóch obiektów ogólnodostępnej infrastruktury rekreacyjnej.

W konsekwencji, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków na realizację projektu pn. „Utworzenie infrastruktury rekreacyjnej poprzez budowę siłowni zewnętrznej i placu zabaw”. Z wniosku wynika, że nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego (wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT), jaką jest związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zatem, Gmina nie będzie miała również prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.