Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.609.2018.1.EA
z 3 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2018 r. (data wpływu 21 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „….” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miejski Ośrodek Kultury w M. jest samorządową instytucją kultury, dla której organizatorem jest Gmina M. oraz jest wpisany do księgi rejestru instytucji kultury. Miejski Ośrodek Kultury działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 4062, z późn. zm.) o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Jest on samodzielnym podmiotem pod względem prawnym, finansowym i organizacyjnym, a także posiada osobowość prawną. Zgodnie ze statutem realizuje zadania w zakresie tworzenia, upowszechniania i ochrony kultury. Miejski Ośrodek Kultury realizował projekt pn. „…..” z udziałem własnym oraz środków pozyskanych z Unii Europejskiej w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy L.” objętych Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w zakresie: „Promowanie obszaru objętego LSR, w tym produktów lub usług lokalnych”. Przedsięwzięcie było zgodne ze statutowym zakresem działalności Wnioskodawcy. W ramach przedsięwzięcia zorganizowano m.in. show rowerowe, akademię rowerową, występy lokalnych artystów, projekcję filmu „…”, pokazy kulinarne z K., rodzinną sztafetę rowerową, rowerowe wyścigi na wesoło, występ kabaretu …, a także dyskotekę oraz zabawę taneczną. Warunkiem do zakwalifikowania w wyżej wymienionym projekcie kosztów brutto zadania jest uzyskanie interpretacji indywidulanej. Miejski Ośrodek Kultury w M. nie jest czynnym podatnikiem VAT i nie ma możliwości odzyskania podatku VAT. Miejski Ośrodek Kultury z tytułu zrealizowanego projektu nie osiągnął żadnego dochodu związanego z podatkiem VAT. Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu, były wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku. Miejski Ośrodek Kultury w M. nie mając możliwości odzyskania podatku VAT, może zaliczyć poniesione wydatki brutto jako koszt kwalifikowany, który w całości podlega zwrotowi w ramach wniosku o płatność z PROW 2014-2020.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Miejski Ośrodek Kultury w M. nie będąc czynnym podatnikiem VAT oraz korzystając ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT ma możliwość odzyskania podatku VAT z związku z realizacją projektu „……” dofinansowanego z PROW 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odzyskania podatku VAT z związku z realizacją projektu „…….”, ponieważ Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT w ramach prowadzonej działalności kulturalnej korzysta z ww. zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy).

Stosownie do art. 88 ust. 4 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w związku z faktem, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a dokonane zakupy – jak wynika z treści wniosku – nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną, nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „…….”.

Ponadto, z wniosku wynika także, że środki, które Wnioskodawca otrzymał na dofinansowanie zakupów, nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w powołanym rozporządzeniu. Zatem Wnioskodawcy nie przysługuje również zwrot podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie barku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie odnosi się do kwestii możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.