Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.569.2017.1.RW
z 8 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2017 r. (data wpływu 7 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu opłat leasingowych motocykla – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu zakupu paliwa, części zamiennych, opłat eksploatacyjnych i ubezpieczenia motocykla – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z nabycia odzieży ochronnej (kasku, kurtki, kombinezonu, spodni, butów, rękawic) do jazdy na motocyklu oraz faktur z tytułu udziału w szkoleniach doszkalających technikę jazdy na motocyklu – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu opłat leasingowych motocykla, prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu zakupu paliwa, części zamiennych, opłat eksploatacyjnych i ubezpieczenia motocykla, prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z nabycia odzieży ochronnej (kasku, kurtki, kombinezonu, spodni, butów, rękawic) do jazdy na motocyklu oraz faktur z tytułu udziału w szkoleniach doszkalających technikę jazdy na motocyklu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego sklasyfikowaną zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności jako 69.20.Z. W swojej działalności Wnioskodawca świadczy usługi z zakresu doradztwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 794) – dalej u.d.p.:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
   
   

Działalność prowadzona jest przede wszystkim w kancelarii Wnioskodawcy, w stałym miejscu prowadzania działalności gospodarczej, ale również poza nią. W związku z faktem, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 stycznia 2017 r. wciąż jego działania nakierowane są na pozyskanie nowych klientów. Spotkania takie odbywają się zwykle poza kancelarią, w miejscu siedziby potencjalnego klienta lub w innych miejscach ogólnie dostępnych. Ponadto Wnioskodawca reprezentuje swoich klientów przed organami podatkowymi oraz przed sądami administracyjnymi i w związku z tym często jego obecność poza kancelarią jest niezbędna do właściwego wykonywania swojego zawodu.

Wnioskodawca na mocy umowy leasingu operacyjnego do podróży służbowych wykorzystuje samochód osobowy będący przedmiotem tej umowy. Wnioskodawca ze względu na postanowienia ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) – dalej u.p.t.u. nie może stosować zwolnienia z podatku od towarów i usług i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Prowadząc opodatkowaną tym podatkiem działalność gospodarczą Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie w jakim jest on związany tymi czynnościami. W związku z tym w miesięcznych deklaracjach odliczane są wydatki wynikające z otrzymanych faktur z tytułu opłat leasingowych, paliwa i innych wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego. Kwota odliczenia nie przekracza 50% kwoty wynikających z faktur zakupu zgodnie z art. 86a u.p.t.u. oraz w związku wyjaśnieniami ministra właściwego do spraw finansów publicznych zawartymi w broszurze „Nowe zasady odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi” dostępnej na stronie ministerstwa finansów. Pomimo faktu, że samochód ten wykorzystywany jest wyłącznie do działalności gospodarczej to podatnik nie jest wstanie zagwarantować braku możliwości użycia go w innych celach i zdecydował się na odliczenie częściowe kwot z faktur dotyczących eksploatacji samochodu osobowego.

W celu zoptymalizowania czasu przemieszczania się pomiędzy miejscem prowadzenia działalności a klientami, organami podatkowymi oraz sądami administracyjnymi Wnioskodawca rozważa zawarcie umowy leasingu operacyjnego, na mocy której będzie on w swojej działalności wykorzystywał motocykl. Wnioskodawca posiada prawo jazdy zarówno kategorii B jak i A i jest uprawniony do kierowania tego typu pojazdami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu opłat leasingowych motocykla?
2. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu zakupu paliwa, części zamiennych, opłat eksploatacyjnych i ubezpieczenia motocykla?
3. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z nabycia odzieży ochronnej (kasku, kurtki, kombinezonu, spodni, butów, rękawic) do jazdy na motocyklu oraz faktur z tytułu udziału w szkoleniach doszkalających technikę jazdy na motocyklu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie art. 2 pkt 45 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1260) – dalej u.p.r.d., motocykl jest pojazdem samochodowym zaopatrzonym w silnik spalinowy o pojemności skokowej przekraczającej 50 cm³.

Zgodnie z art. 2 pkt 34 u.p.t.u. przez pojazdy samochodowe w ustawie VAT rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86 ust. 1 u.p.t.u. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych faktur z tytułu nabycia towarów i usług. Ograniczenie i wyjątek od powyższej zasady wprowadza art. 86a u.p.t.u., zgodnie z którym w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w tym motocyklami) kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty wynikającej z otrzymanych faktur. Do wydatków związanych z pojazdami zalicza się: nabycie, używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy leasingu, nabycie paliwa do napędu tych pojazdów, naprawy i innych towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdów.

Zdaniem Wnioskodawcy używanie w prowadzonej działalności gospodarczej przez niego na mocy umowy leasingu operacyjnego motocykla uprawnia go do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z faktur z tytułu opłat leasingowych, zakupu paliwa, zakupu części motocyklowych, innych towarów i usług związanych z eksploatacją takich jak naprawa, serwis ubezpieczenie, opłaty autostradowe. Wykorzystywanie motocykla przyspieszy prowadzenie działalności gospodarczej ze względu na ograniczenie czasu spędzonego w ruchu miejskim.

Dodatkowo zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie odzieży motocyklowej, której niektóre elementy, np. kask są wymogiem niezbędnym do jazdy na motocyklu w ruchu na drogach publicznych. Determinuje to art. 40 u.p.r.d. Dodatkowo części specjalnej garderoby motocyklowej nie tylko w znaczny sposób poprawiają bezpieczeństwo kierującego pojazdem, ale umożliwiają jazdę motocyklem w określonych warunkach atmosferycznych.

Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 20 kwietnia sygn. akt I SA/Sz 60/11:

„Skoro organy podatkowe a priori uznały, że skarżąca wykorzystuje motocykl w działalności gospodarczej, to niezrozumiałe jest dlaczego organy nie uznały za koszty uzyskania przychodów wydatków na odzież specjalistyczną motocyklową, w szczególności na nabycie butów, kurtki skórzanej, kamizelki, spodni i rękawic. Skoro bowiem w obecnych czasach jeżdżenie motocyklem wymaga używania odzieży specjalistycznej ze wzmocnieniami, stanowiącymi ochronę przed niższymi temperaturami oraz przed skutkami ewentualnych wypadków drogowych, a ponadto zasady bezpieczeństwa wymagają, aby motocyklista był ubrany w odzież specjalnie przystosowaną do jazdy motocyklem, to w konsekwencji należy zgodzić się z tym, że wydatki na nabycie specjalistycznej (ochronnej) odzieży motocyklowej pozostają w związku z osiąganymi przychodami, tym bardziej, że odzież motocyklowa różni się istotnie od odzieży standardowej”.

Jeżeli więc wykorzystywanie motocykla jest związane z prowadzoną działalnością to nabywanie elementów odzieży motocyklowej, jako element wymagany innymi przepisami prawa lub bezpośrednio wpływający na bezpieczeństwo kierującego pojazdem powinno korzystać z prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego w takiej mierze jak odliczenie wynikające z używania na podstawie umowy leasingu oraz nabywania paliwa do jego napędu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu opłat leasingowych motocykla – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu zakupu paliwa, części zamiennych, opłat eksploatacyjnych i ubezpieczenia motocykla – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z nabycia odzieży ochronnej (kasku, kurtki, kombinezonu, spodni, butów, rękawic) do jazdy na motocyklu oraz faktur z tytułu udziału w szkoleniach doszkalających technikę jazdy na motocyklu – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”, przez złożenie deklaracji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego sklasyfikowaną zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności jako 69.20.Z. W swojej działalności Wnioskodawca świadczy usługi z zakresu doradztwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym – dalej u.d.p.

Działalność prowadzona jest przede wszystkim w kancelarii Wnioskodawcy, w stałym miejscu prowadzania działalności gospodarczej, ale również poza nią. W związku z faktem, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 stycznia 2017 r. wciąż jego działania nakierowane są na pozyskanie nowych klientów. Spotkania takie odbywają się zwykle poza kancelarią, w miejscu siedziby potencjalnego klienta lub w innych miejscach ogólnie dostępnych. Ponadto Wnioskodawca reprezentuje swoich klientów przed organami podatkowymi oraz przed sądami administracyjnymi i w związku z tym często jego obecność poza kancelarią jest niezbędna do właściwego wykonywania swojego zawodu.

W celu zoptymalizowania czasu przemieszczania się pomiędzy miejscem prowadzenia działalności a klientami, organami podatkowymi oraz sądami administracyjnymi Wnioskodawca rozważa zawarcie umowy leasingu operacyjnego, na mocy której będzie on w swojej działalności wykorzystywał motocykl. Wnioskodawca posiada prawo jazdy zarówno kategorii B jaki A i jest uprawniony do kierowania tego typu pojazdami.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu opłat leasingowych motocykla, z tytułu zakupu paliwa, części zamiennych, opłat eksploatacyjnych i ubezpieczenia motocykla oraz z otrzymanych faktur z tytułu nabycia odzieży ochronnej (kasku, kurtki, kombinezonu, spodni, butów, rękawic) do jazdy na motocyklu oraz faktur z tytułu udziału w szkoleniach doszkalających technikę jazdy na motocyklu.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach mowa jest o pojazdach samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Rozpatrując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia przez Wnioskodawcę motocykla, należy przede wszystkim wyjaśnić czy w odniesieniu do motocykli zastosowanie znajdą wymienione wcześniej przepisy art. 86a ustawy regulujące kwestie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z używaniem pojazdów samochodowych oraz czy dla identyfikacji motocykli można stosować przepisy o statystyce publicznej. Należy zatem ustalić, czy motocykl jest pojazdem samochodowym w rozumieniu przepisów Prawo o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1260) pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

W konwencji o ruchu drogowym, podpisanej w Genewie w dniu 19 września 1949 r., która została przez nasze Państwo ratyfikowana i opublikowana w 1959 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 321), art. 4 stanowi, że pojazd samochodowy oznacza każdy pojazd poruszający się po drogach o własnym napędzie przy pomocy urządzenia mechanicznego, przeznaczony zazwyczaj do transportu osób lub towarów, a nie będący pojazdem poruszającym się po szynach lub połączonym z przewodami elektrycznymi.

Przez pojazd, zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy o Prawo o ruchu drogowym rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Z kolei przez motocykl, w myśl art. 2 pkt 45 ww. ustawy rozumie się pojazd samochodowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej przekraczającej 50 cm3, dwukołowy lub z bocznym wózkiem – wielośladowy; określenie to obejmuje również pojazd trójkołowy o symetrycznym rozmieszczeniu kół.

Z powyższych przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym wynika, że motocykl jest pojazdem samochodowym, a zatem w kwestii prawa do odliczenia zastosowanie będą mieć przepisy art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że zgodnie z dyspozycją art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z otrzymanych faktur z tytułu opłat leasingowych motocykla, z tytułu zakupu paliwa, części zamiennych, opłat eksploatacyjnych i ubezpieczenia przedmiotowego motocykla.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur nabycia odzieży ochronnej (kasku, kurtki, kombinezonu, spodni, butów, rękawic) do jazdy na motocyklu oraz faktur z tytułu udziału w szkoleniach doszkalających technikę jazdy na motocyklu, tut. organ stwierdza, że zgodnie z art. 86a ustawy prawo do odliczenia podatku przysługuje podatnikowi w przypadku nabycia towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem wskazanych i ściśle określonych przez ustawodawcę pojazdów poprzez zastosowanie określenia „tych”. Powyższe oznacza, że nabywane towary i usługi muszą być ściśle związane z eksploatacją i używaniem pojazdów wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Nabyte przez Wnioskodawcę akcesoria w postaci odzieży ochronnej (kasku, kurtki, kombinezonu, spodni, butów, rękawic) do jazdy na motocyklu oraz usługi szkoleniowe dotyczące doskonalenia techniki jazdy na motocyklu nie spełniają zatem podstawowego warunku wynikającego z art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług pozwalającego na odliczenie podatku od ich zakupu, gdyż nie stanowią towarów związanych z eksploatacją lub używaniem pojazdu.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu nabycia odzieży ochronnej (kasku, kurtki, kombinezonu, spodni, butów, rękawic) do jazdy na motocyklu oraz faktur z tytułu udziału w szkoleniach doszkalających technikę jazdy na motocyklu.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie, tutejszy organ informuje, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem, interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy, wydana interpretacja straci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.