Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-234/13-2/KS
z 20 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 31.12.2012 r. (data wpływu 03.01.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.01.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 17.08.1987 r. decyzją kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta i Gminy rodzice Wnioskodawczyni Edward i Janina S. zostali wywłaszczeni m.in. z działki rolnej o pow. 527 m² i aktem notarialnym z dnia 19.10.1987 r. Skarb Państwa wykupił tę działkę pod pracownicze ogródki działkowe. W roku 1988 działka o powierzchni 527 m² w wyniku modernizacji ewidencji gruntów miasta staje się działką o pow. 511 m².

W dniu 01.09.1996 r. umiera ojciec Wnioskodawczyni Edward S. Spadek po nim na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego (z dnia 23.05.1997 r.) nabyły: matka Wnioskodawczyni – Janina S. i jej córki: Jolanta H., Ewa S., Jadwiga F., Małgorzata W. i Wnioskodawczyni. Wszystkie wymienione spadkobierczynie, zapłaciły podatek spadkowy.

W dniu 13.10.2003 r. umiera matka Wnioskodawczyni – Janina S. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego (z 19.10.2004 r.) spadkobierczyniami zostają córki Wnioskodawczyni. Wszystkie spadkobierczynie zapłaciły podatek spadkowy.

Ponieważ działka o pow. 511 m2 nie została wykorzystana przez organy, które dokonały wywłaszczenia, spadkobierczynie E. i J., wystąpiły o jej zwrot, co zostało pozytywnie dla spadkobierczyń załatwione (decyzja Starosty Powiatu z dnia 12.07.2011 r.).

Wymienione spadkobierczynie wpłaciły na konto Starostwa Powiatowego stosowne kwoty pieniężne tytułem zwrotu odszkodowania, co było warunkiem zwrotu nieruchomości.

Kształt działki (długi, wąski trójkąt – konsekwencja wcześniejszych wywłaszczeń) i jej położenie sprawiły, że zainteresował się nią „Świeży” nabywca gminnych gruntów rolnych przylegających do niej. Jemu właśnie spadkobierczynie 31.07.2012 r. sprzedały tą nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po sprzedaży gruntów rolnych (w lipcu 2012 r.) uprzednio wywłaszczonego (w sierpniu 1987 r.) spadkobierczyniom – córkom E. i J., którzy zmarli kolejno 01.09.1996 r. i 13.10.2003 r. Wnioskodawczyni i pozostałe spadkobierczynie powinny zapłacić podatek dochodowy?

Niniejsza interpretacja dotyczy skutków podatkowych sprzedaży gruntu przez Wnioskodawczynię. Natomiast w zakresie skutków podatkowych sprzedaży gruntu przez pozostałe spadkobierczynie wydane zostanie odrębne rozstrzygniecie.

Zdaniem Wnioskodawczyni decyzja o zwrocie nieruchomości pełni funkcję restytucyjną, a więc przywraca prawo własności nieruchomości. Nieruchomość została zwrócona Wnioskodawczyni i jej siostrom (czyli spadkobierczyniom) decyzja z dnia 12.12.2011 r. ale zdaniem Wnioskodawczyni datą tą nie jest data nabycia tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datami nabycia przez spadkobierczynie zwróconej im nieruchomości są daty śmierci spadkodawców tj. 01.09.1996 r. (data śmierci ojca) i 13.10.2003 r. (data śmierci matki).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni spadkobierczynie E. i J. nie powinny płacić podatku dochodowego od sprzedanej w lipcu 2012 r. nieruchomości gruntowej, w tym Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub prawa wieczystego użytkowania gruntów następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wywieść należy, iż w dniu 17.08.1987 r. rodzice Wnioskodawczyni zostali wywłaszczeni m.in. z działki rolnej i aktem notarialnym z dnia 19.10.1987 r. Skarb Państwa wykupił tę działkę. W dniu 01.09.1996 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni a spadek nabyły: matka Wnioskodawczyni i jej córki w tym Wnioskodawczyni. W dniu 13.10.2003 r. umiera matka Wnioskodawczyni. Ponieważ działka będąca przedmiotem wywłaszczenia nie została wykorzystana przez organy, które dokonały wywłaszczenia, spadkobierczynie, wystąpiły o jej zwrot, (decyzja Starosty Powiatu Wyszkowskiego z dnia 12.07.2011 r.). W dniu 31.07.2012 r. sprzedały tą nieruchomość.

W przedmiotowej sprawie istotna jest więc kwestia, czy zwrot nieruchomości w trybie przedstawionym przez Panią stanowi nabycie nieruchomości w myśl powołanego uprzednio art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi, m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości, w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie do art. 136 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy, w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

Decyzja o zwrocie nieruchomości powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W związku z tym nie następuje nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie zwrotu nieruchomości. Ma miejsce restytucja stosunków sprzed wywłaszczenia, tj. zwrot prawa własności do nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców.

Zwrot nieruchomości dla spadkobierców skutkuje tym, że w spadku nabywają nie roszczenie, lecz prawo własności nieruchomości.

Zgodnie bowiem z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Z kolei w myśl art. 924 ww. ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a stosownie do art. 925 spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Powyższe oznacza, że dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych przyjąć należy, iż do nabycia przez Panią części nieruchomości doszło w dniu śmierci spadkodawców tj. w części w 1996 r. po ojcu, w 2003 r. po matce.

Uwzględniając powyższe, dokonana w maju 2012 r. sprzedaż części nieruchomości zgodnie z przynależnym udziałem nie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym uzyskany przychód nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zbycie części ww. nieruchomości nastąpiło bowiem po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż uzyskany przez Wnioskodawczynię w 2012 r. przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości wywłaszczonej, a następnie na podstawie decyzji administracyjnej zwróconej m.in. jednej ze spadkobierców –Wnioskodawczyni, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawczyni nabyła udziały w tej nieruchomości upłynął 5 letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.