Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.334.2017.1.MR
z 25 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.) uzupełnionym pismami z dnia 12 września 2017 r. (data wpływu 15 września 2017 r.) oraz z dnia 14 września 2017 r. (data wpływu 18 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn.: „Budowa sieci wodociągowej (…)” i „Budowa sieci wodociągowej z przyłączami na osiedlu domków jednorodzinnych (…) wraz z dokumentacją techniczną” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn.: „Budowa sieci wodociągowej (…)” i „Budowa sieci wodociągowej z przyłączami (…) wraz z dokumentacją techniczną”. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 12 września 2017 r. oraz z dnia 14 września 2017 r. o wskazanie przedmiotu wniosku i o adres elektroniczny ePUAP Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

1. Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina zamierza realizować zadania inwestycyjne pn.: „Budowa sieci wodociągowej (…)” i „Budowa sieci wodociągowej z przyłączami (…) wraz z dokumentacją techniczną”.
2. Zadania inwestycyjne realizować będzie Gmina, natomiast po zakończeniu zadania i przyjęciu na stan ewidencyjny Gminy, nastąpi przekazanie zakończonej inwestycji (środka trwałego) utworzonej w celu realizacji zadań własnych Gminy spółce z o.o., w której Gmina jest 100% udziałowcem.
3. Zadania inwestycyjne należą do zadań własnych Gminy określonych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 466, z późn. zm.). Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy „Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiana odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz”.
4. Usługi nabywane w ramach opisywanej inwestycji będą podlegały czynnościom opodatkowanym (ustawa z dnia 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.). Załącznik nr 3 wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku 7%, poz. 140 PKWiU 36.00.20 usługi związane z uzdatnianiem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych.
5. Po zrealizowaniu inwestycji przez Gminę nastąpi przekazanie sieci wodociągowych na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy przez Gminę Spółce Zakład Usług Komunalnych Sp. z. o.o., a zatem operatorem oraz podmiotem, który będzie pobierał opłaty od użytkowników korzystających z sieci wodociągowych będzie Spółka z o.o. powołana w tym celu przez Gminę (ze 100% udziałem Gminy).
6. Gmina będzie obciążać Spółkę za dzierżawę zgodnie z określoną stawką w umowie dzierżawy.
   
   

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że przedmiotowe inwestycje w momencie złożenia wniosku były w trakcie realizacji i już zostały zakończone. W związku z powyższym złożony wniosek dotyczy 2 stanów faktycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie realizując zadania pn.: „Budowa sieci wodociągowej (…)” i „Budowa sieci wodociągowej z przyłączami (…) wraz z dokumentacją techniczną” przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku od towarowi usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT a nabywane towary i usługi wykorzystywane będą na potrzeby realizowanych zadań inwestycyjnych służące czynnościom opodatkowanym, ponieważ umowa dzierżawy zaliczana jest do świadczenia usług (zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Nadto Gminie będzie przysługiwało prawo żądania zwrotu podatku VAT na jej rachunek bankowy w oparciu o art. 87 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym Gmina będzie obciążać (fakturować) Spółkę za dzierżawę sieci wodociągowej i będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT realizowała zadania inwestycyjne pn.: „Budowa sieci wodociągowej (…)” i „Budowa sieci wodociągowej z przyłączami (…) wraz z dokumentacją techniczną”. Po zakończeniu zadania i przyjęciu na stan ewidencyjny Gminy, nastąpi przekazanie zakończonej inwestycji (środka trwałego) utworzonej w celu realizacji zadań własnych Gminy Spółce z o.o., w której Gmina jest 100% udziałowcem. Usługi nabywane w ramach opisywanej inwestycji będą podlegały czynnościom opodatkowanym (usługi związane z uzdatnianiem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych PKWiU 36.00.20.). Po zrealizowaniu inwestycji przez Gminę nastąpi przekazanie sieci wodociągowych na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy przez Gminę Spółce z. o.o., a zatem operatorem oraz podmiotem, który będzie pobierał opłaty od użytkowników korzystających z sieci wodociągowych będzie Spółka z o.o. powołana w tym celu przez Gminę (ze 100% udziałem Gminy). Gmina będzie obciążać Spółkę za dzierżawę zgodnie z określoną stawką w umowie dzierżawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę całego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją ww. inwestycji.

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że dla czynności przekazania na podstawie umowy dzierżawy na rzecz Spółki z o.o. sieci wodociągowych w ramach wskazanych inwestycji, Gmina nie działa jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie może skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. W analizowanym przypadku Wnioskodawca występuje w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność – jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a wydatki związane z budową sieci wodociągowych będących przedmiotem opisanych we wniosku inwestycji, mają związek z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. odpłatną dzierżawą.

Ponadto Zainteresowany będzie miał również prawo wnioskować do urzędu skarbowego o zwrot różnicy pomiędzy podatkiem naliczonym i podatkiem należnym – o ile wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę całego podatku naliczonego wynikającą z faktur VAT dokumentujących dokonanie zakupów związanych z realizacją inwestycji pn.: „Budowa sieci wodociągowej (…)” i „Budowa sieci wodociągowej z przyłączami (…) wraz z dokumentacją techniczną”.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.