2017.10.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.430.2017.2.MPE
z 13 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 18 sierpnia 2017 r. (data wpływu 25 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym o dodatkową opłatę w dniu 4 października 2017 r. na wezwanie organu z dnia 21 września 2017 r. (skuteczne doręczenie w dniu 4 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania darowizny ogółu praw i obowiązków w spółce jawnej na rzecz córki za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania darowizny ogółu praw i obowiązków w spółce jawnej na rzecz córki za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Wniosek uzupełniono o dodatkową opłatę w dniu 4 października 2017 r. na wezwanie organu z dnia 21 września 2017 r. ( skuteczne doręczenie w dniu 4 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z trzema innymi osobami - żoną, córką oraz mężem córki - są wspólnikami spółki jawnej (dalej jako: „Spółka”).

Wnioskodawca planuje dokonać darowizny całości przysługujących jemu praw i obowiązków w Spółce na rzecz córki (dalej jako: „Obdarowana”).

Umowa darowizny zawarta w formie pisemnej obejmować będzie całość praw i obowiązków przysługujących Wnioskodawcy. W związku z darowizną Wnioskodawca nie uzyska od Obdarowanej (dalej łącznie jako: „Strony”), ani od podmiotu trzeciego, żadnego wynagrodzenia bądź świadczenia w zamian za dokonaną darowiznę.

Strony nie prowadzą innej działalności gospodarczej poza działalnością prowadzoną w formie spółki jawnej, nie prowadzą także działalności maklerskiej czy brokerskiej.

Posiadanie przez Strony udziałów w Spółce nie jest stałym, bezpośrednim i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej. Strony w związku z posiadaniem udziałów w Spółce nie kontrolują i nie prowadzą działalności zarobkowej w oparciu o te udziały (prowadzą jedynie działalność gospodarczą w formie Spółki, w której są wspólnikami); nie wykonują także czynności podlegających opodatkowaniu VAT na rzecz Spółki.

Strony nie prowadzą działalności gospodarczej, w ramach której zajmowałyby się obrotem udziałami w spółkach zależnych.

W rezultacie dokonania darowizny wartość udziałów w Spółce nie ulegnie zmianie. W związku z darowizną Obdarowana nie przejmie długów i ciężarów ani zobowiązań darczyńcy - Wnioskodawcy. Wystąpienie Wnioskodawcy ze Spółki nastąpi bez żadnych spłat na jego rzecz, tj. bez zwrotu wkładu i przypadającej na nich równowartości majątku wspólnego. Wykonanie powyższej darowizny nastąpi poprzez zmianę umowy Spółki, na mocy której zmieniony zostanie wyłącznie skład osobowy wspólników.

Strony są polskimi rezydentami podatkowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku dokonaniem na rzecz Obdarowanej darowizny w postaci ogółu praw i obowiązków w Spółce u którejś ze Stron powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa darowizna nie jest objęta opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Przyjmuje się, że przedmiotem darowizny mogą być zarówno rzeczy, jak również prawa majątkowe. Udział w spółce osobowej, do której należy m.in. spółka jawna, określany jest jako ogół praw i obowiązków wspólnika. Do podstawowych praw i obowiązków wspólników zaliczyć można prawo reprezentowania spółki i prowadzenia jej spraw, prawo do udziału w zyskach spółki, obowiązek ponoszenia odpowiedzialności za zobowiązania spółki oraz obowiązek wniesienia wkładu.

Niewątpliwie więc udział w spółce jawnej nosi znamiona prawa majątkowego, w związku z czym może on stanowić przedmiot umowy darowizny.

Podkreśla się, że niedopuszczalne jest wydzielanie praw i obowiązków wspólnika spółki jawnej, jak również zbycie tylko pojedynczych praw bądź obowiązków. W przypadku zbycia takiego udziału na wspólnika przechodzi ogół praw i obowiązków w takim zakresie, w jakim przysługiwał on wspólnikowi występującemu w momencie dokonywania czynności przeniesienia.

Oznacza to, że skoro przedmiotem darowizny będzie ogół praw i obowiązków Wnioskodawcy w Spółce, to Obdarowana nabędzie całość przysługujących Wnioskodawcy praw i obowiązków w Spółce.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

dana czynność musi się zawierać w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu,
dana czynności musi zostać wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług definiuje towary jako rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (vide art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powyższy katalog czynności opodatkowanych definiuje zasadę powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Z tego tytułu należy wnosić, że warunek pierwszy umożliwiający opodatkowanie podatkiem od towarów i usług co do zasady jest spełniony.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów stanowi z kolei, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca ani Obdarowana nie prowadzą innej działalności gospodarczej poza działalnością prowadzoną w formie spółki jawnej, nie prowadzą także działalności maklerskiej czy brokerskiej. Posiadanie udziałów w Spółce nie jest stałym, bezpośrednim i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej. Strony w związku z posiadaniem udziałów w Spółce nie kontrolują i nie prowadzą działalności zarobkowej w oparciu o te udziały (prowadzą jedynie działalność gospodarczą w formie Spółki, w której są wspólnikami); nie wykonują także czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na rzecz Spółki. Strony nie prowadzą także działalności gospodarczej, w ramach której zajmowałyby się obrotem udziałami w spółkach zależnych.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy, darowizna przysługującego ogółu praw i obowiązków w Spółce nie odbywa się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w jakimkolwiek jej przejawie. Przedmiotowa darowizna nie zostanie dokonana w celach zarobkowych i w związku z jej dokonaniem Wnioskodawca nie uzyska od Obdarowanej, ani od podmiotu trzeciego, żadnego wynagrodzenia bądź świadczenia w zamian za dokonaną darowiznę.

Uwzględniając powyższe uwagi, w ocenie Wnioskodawcy, dokonanie darowizny ogółu praw i obowiązków w Spółce nie nastąpi w rezultacie wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym nie jest spełniony drugi z warunków umożliwiających opodatkowanie analizowanej darowizny, co oznacza że nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Innymi słowy, obowiązek podatkowy z ustawy o podatku od towarów i usług nie powstanie niezależnie od tego czy rozważana jest sytuacja prawno-podatkowa Wnioskodawcy czy Obdarowanej, gdyż czynność ta nie jest objęta zakresem stosowania tejże ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ze wskazanych regulacji wynika, że zbycie udziałów nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ponieważ udział jako zbywalne prawo majątkowe, nie stanowi towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do art. 8. ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Należy zaznaczyć, że czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc, nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku VAT, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Mimo powoływania przez ustawodawcę, m.in. w cytowanym art. 8 oraz art. 15 ustawy, pojęcia wartości niematerialnych i materialnych, ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera jego legalnej definicji, tj. definicji ustalającej w sposób wiążący rozumienie tego pojęcia na użytek powyższej ustawy.

Udziałem w spółce jawnej jest ogół praw i obowiązków wspólnika. Chodzi tu zarówno o prawa i obowiązki majątkowe, np.: prawo do podziału i wypłaty zysku, prawo do odsetek od udziału, prawo do wypłaty udziału w razie wystąpienia ze spółki, obowiązek wniesienia wkładu, obowiązek uczestniczenia w stratach, jak i o prawa i obowiązki niemajątkowe, np.: prawo do reprezentowania spółki, prawo do prowadzenia jej spraw, prawo do zasięgania informacji o stanie majątku i interesów spółki, prawo do przeglądania ksiąg i dokumentów spółki, prawo do wypowiedzenia umowy spółki, prawo żądania rozwiązania spółki, obowiązek prowadzenia spraw spółki, obowiązek lojalności.

Zgodnie z art. 10 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1578 z późn. zm.) ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi.

Natomiast w myśl art. 10 § 3 ww. ustawy, w przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika na inną osobę, za zobowiązania występującego wspólnika związane z uczestnictwem w spółce osobowej i zobowiązania tej spółki osobowej odpowiadają solidarnie występujący wspólnik oraz wspólnik przystępujący do spółki.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z trzema innymi osobami - żoną, córką oraz mężem córki - są wspólnikami spółki jawnej. Wnioskodawca planuje dokonać darowizny całości przysługujących jemu praw i obowiązków w Spółce na rzecz córki – Obdarowanej. Umowa darowizny zawarta w formie pisemnej obejmować będzie całość praw i obowiązków przysługujących Wnioskodawcy. W związku z darowizną Wnioskodawca nie uzyska od Obdarowanej, ani od podmiotu trzeciego, żadnego wynagrodzenia bądź świadczenia w zamian za dokonaną darowiznę.

Strony uczestniczą w zarządzaniu Spółką, tzn. zgodnie z zapisami umowy Spółki mają one prawo do samodzielnego prowadzenia spraw oraz reprezentowania Spółki. Każdy ze wspólników uczestniczy w zyskach i stratach Spółki w wysokości 25%. Strony nie prowadzą innej działalności gospodarczej poza działalnością prowadzoną w formie spółki jawnej, nie prowadzą także działalności maklerskiej czy brokerskiej. Posiadanie przez Strony udziałów w Spółce nie jest stałym, bezpośrednim i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej. Strony w związku z posiadaniem udziałów w Spółce nie kontrolują i nie prowadzą działalności zarobkowej w oparciu o te udziały (prowadzą jedynie działalność gospodarczą w formie Spółki, w której są wspólnikami); nie wykonują także czynności podlegających opodatkowaniu VAT na rzecz Spółki. Strony nie prowadzą działalności gospodarczej, w ramach której zajmowałyby się obrotem udziałami w spółkach zależnych.

Wątpliwości przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą tego czy w związku dokonaniem na rzecz Obdarowanej darowizny w postaci ogółu praw i obowiązków w Spółce u którejś ze Stron powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i zbywaniu własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95, TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika.

Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Posiłkując się tym orzecznictwem należy zatem stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a podmiot dokonujący tych czynności nie posiada statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem.

Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE przewiduje jednak pewne wyjątki, które pozwalają łączyć wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z faktem posiadania papierów wartościowych.

Dotyczy to sytuacji, gdy:

posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;
sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;
posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji, czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia, czy zbycia udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób ciągły.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie Polysar (C-60/90) stwierdzono, że spółka holdingowa może uzyskać status podatnika, jeżeli jest ona pośrednio lub bezpośrednio zaangażowana w zarządzanie spółkami, w których posiada udziały, z wyłączeniem czynności, które wykonuje w związku z pełnieniem funkcji właścicielskich.

W orzeczeniu z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. Beginvest przeciwko Państwu belgijskiemu Trybunał stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4(2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.

Również w orzeczeniu z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) przeciwko Staatssecretaris van Financien TSUE wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 (2) tej Dyrektywy. Wobec tego działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.

Wskazać zatem należy, że nie każde uczestnictwo w zarządzie przedsiębiorstwa pozwala na uznanie zarządzania za działalność gospodarczą, lecz tylko takie, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji opodatkowanych.

Jak wskazano powyżej udziały, co do zasady, nie stanowią towaru, a ich przekazanie – świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy, niemniej jednak obrót udziałami może być uznany za usługę w rozumieniu tej ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonywany przez podatnika w rozumieniu ustawy w ramach jego profesjonalnej aktywności.

A zatem, jeśli podatnik nie będzie uczestniczyć w zarządzaniu spółką, której udziały posiada oraz nie będą zachodziły przesłanki wyżej wymienione (tj. sprzedaż udziałów nie będzie prowadzona w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej oraz posiadanie udziałów nie będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej), to czynności samego przeniesienia udziałów w spółce nie będzie traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a podmiot dokonujący tej czynności nie uzyska statusu podatnika w tym zakresie.

W oparciu o powołane przepisy prawa podatkowego uznać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy, brak jest przesłanek pozwalających na uznanie, że darowiznę udziałów, tj. tzw. ogół praw i obowiązków w Spółce jawnej na rzecz innej osoby fizycznej (córki Wnioskodawcy) zaliczyć należy do płaszczyzny zawodowej Wnioskodawcy. Wprawdzie Wnioskodawca uczestniczył w zarządzaniu spółką jawną, której udziały mają być przedmiotem darowizny na rzecz córki, jednak nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie zarządzania udziałami. Wnioskodawca uczestniczy w zarządzaniu spółką (Wnioskodawca ma prawo samodzielnego prowadzenia spraw oraz reprezentowania spółki), jednakże powyższe nie wykonuje w zakresie wykraczającym poza zwykłe prawa i obowiązki wspólnika spółki jawnej. Ponadto Wnioskodawca nie prowadzi działalności maklerskiej czy brokerskiej. W ramach omawianej czynności Wnioskodawca nie uzyska od Obdarowanej, ani od podmiotu trzeciego, żadnego wynagrodzenia bądź świadczenia w zamian za dokonaną darowiznę.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo TSUE, jak również przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy uznać, że darowizna udziału w prawach i obowiązkach Wnioskodawcy (wspólnika Spółki jawnej) na rzecz córki nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast Wnioskodawca nie uzyska statusu podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w odniesieniu do tej czynności.

Podsumowując, czynność przekazania w formie darowizny przez Wnioskodawcę udziału (ogółu praw i obowiązków) w Spółce jawnej na rzecz Obdarowanej, pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług – nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem u żadnej ze stron wskazanej czynności.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie wskazuje się, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadków i darowizn wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin