INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2011r. (data wpływu 21 grudnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2012r. (data wpływu 19 marca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku do dostawy preparatu HUWA-SAN TR-50 o symbolu PKWiU 20.20.14.0 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2011r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 16 marca 2012r. (data wpływu 19 marca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku do dostawy preparatu HUWA-SAN TR-50 o symbolu PKWiU 20.20.14.0.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zajmuje się sprzedażą środka chemicznego o nazwie HUWA-SAN TR-50. Środek ten zgodnie z zasadami metodycznymi PKWiU mieści się w grupowaniu 20.20.14.0. Taką informację Wnioskodawczyni otrzymała z Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi. Wymieniony preparat HUWA-SAN TR-50 jest oparty na mieszaninie koloidalnego srebra z nadtlenkiem wodoru, głównie jako środek dezynfekujący, również stosowany jako stymulator wzrostu do roślin ozdobnych i warzyw.

Produkt posiada pozwolenie Ministra Zdrowia nr 4236/10 na obrót produktami biobójczymi. W/g powyższego pozwolenia produkt przeznaczony jest do dezynfekcji narzędzi, sprzętu, wyposażenia (nie będących wyrobami medycznymi) i powierzchni w obszarze medycznym oraz innych placówkach użyteczności publicznej a także do dezynfekcji powierzchni, urządzeń, armatury i rurociągów w zakładach przemysłu spożywczego, tytoniowego i kosmetycznego.

Posiada właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze, prątkobójcze i wirusobójcze. Może być stosowany do urządzeń i powierzchni zarówno mających jak i nie mających kontaktu z żywnością i środkami żywienia zwierząt.

W uzupełnieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawczyni dodatkowo wyjaśniła, że HUWA-SAN TR-50 jest preparatem dezynfekującym, przeznaczonym do stosowania w obszarze medycznym, placówkach użyteczności publicznej a także w zakładach przemysłu spożywczego, tytoniowego i kosmetycznego. Posiada właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze, prątkobójcze i wirusobójcze. Może być stosowany do urządzeń i powierzchni mających bezpośredni kontakt z żywnością i środkami żywienia zwierząt. Produkt ten odpowiada definicji produktu biobójczego zawartej w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 13 września 2002r. o produktach biobójczych (Dz. U. z 2007r. Nr 39, poz. 252, z 2008r. Nr 171, poz. 1056, z 2009r. Nr 20, poz. 106, z 2010r. Nr 107, poz. 679, Nr 225, poz. 1464.) i zgodnie z art. 4 może znajdować się w obrocie i być stosowany w Polsce tylko wtedy, kiedy zostało wydane:

• pozwolenie na wprowadzanie do obrotu,
• pozwolenie tymczasowe, albo
• decyzja o wpisie do rejestru produktów biobójczych niskiego ryzyka, albo
• pozwolenie na obrót, o którym mowa w art. 54.
  
  

HUWA-SAN TR-50 posiada pozwolenie na obrót produktem biobójczym nr 4236/10 wydane przez Ministra Zdrowia dnia 22 listopada 2010 roku i może być, zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem, wprowadzany do obrotu do końca okresu przejściowego określonego w innych przepisach. Decyzja o wydaniu pozwolenia została podjęta na podstawie art. 54 ust. 1, ust. 2 i ust. 5 ustawy z dnia 13 września 2002r. o produktach biobójczych, w związku z art. 16 ust. 1 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998r. dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 23. str. 3) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.) w zw. z art. 26 ustawy z dnia 13 września 2002r. o produktach biobójczych (Dz. U. z 2007r. Nr 39, poz. 252, z późn. zm.).

Dodatkowo Wnioskodawczyni wyjaśniła, że HUWA-SAN TR-50, uwzględniając jego rodzaj, postać użytkową i przeznaczenie, jest produktem kategorii I, grupy 2 i 4 według rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 stycznia 2003 r. w sprawie kategorii i grup produktów biobójczych (Dz. U. Nr 16, poz. 150) i może uzyskać tylko pozwolenie na obrót na podstawie art. 54. ustawy z dnia 13 września 2002r. o produktach biobójczych. W okresie przejściowym Minister Zdrowia nie ma podstawy prawnej do wydania pozwolenia na wprowadzenie do obrotu, pozwolenia tymczasowego oraz decyzji o wpisie do rejestru produktów biobójczych niskiego ryzyka. Takie decyzje będą mogły być wydawane dopiero po zakończeniu przeglądu istniejących substancji czynnych realizowanego przez kraje Unii Europejskiej zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) NR 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz. Urz. UE z dn. 11 grudnia 2007r. Nr L325/3) i po wpisaniu substancji czynnych do załącznika I, IA lub IB dyrektywy 98/8/WE.

Uwzględniając postanowienia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/107/WE z dnia 16 września 2009r. zmieniająca dyrektywę 98/8/WE dotyczącą wprowadzania do obrotu produktów biobójczych w odniesieniu do przedłużenia niektórych terminów, okres przejściowy, na który są wydawane pozwolenia na obrót według art. 54. ustawy o produktach biobójczych zakończy się w dniu 14 maja 2014r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką VAT preparat HUWA-SAN TR-50 powinien być opodatkowany. Czy ma być to stawka 23% czy stawka obniżona... Jeżeli tak, to w jakiej wysokości... Czy tak jak Wnioskodawczyni uważa w wysokości 8%...

Zdaniem Wnioskodawczyni, preparat HUWA-SAN TR-50 powinien być opodatkowany stawką VAT obniżoną tj. 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

W poz. 83 ww. załącznika nr 3, umieszczając oznaczenie - ex 20.20.14.0, wymieniono, zaliczone do grupowania PKWiU 2008 20.20.14.0 „Środki odkażające” – wyłącznie preparaty odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mające zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych.

Należy również zauważyć, iż zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru”.

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru z danego grupowania.

W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU przez Wnioskodawczynię, towarów objętych zapytaniem.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „w ochronie zdrowia”. W procesie stosowania prawa organ podatkowy dokonuje interpretacji norm prawnych zawartych w ustawach i rozporządzeniach za pomocą różnych wykładni. Jednakże w przypadku prawa podatkowego dominującą wykładnią jest wykładnia literalna, gdyż w prawie tym obowiązuje prymat wykładni gramatycznej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) „ochrona” oznacza „zabezpieczenie przed czymś niekorzystnym, złym lub niebezpiecznym”, „to, co przed czymś ochrania”.

Z kolei przez „zdrowie” zgodnie z ww. słownikiem należy rozumieć „stan żywego organizmu, w którym wszystkie funkcje przebiegają prawidłowo”, „stan, w jakim znajduje się żywy organizm”, „dobre funkcjonowanie jakiegoś systemu”.

Wobec powyższego, analiza treści zapisu „wyłącznie w ochronie zdrowia” – zawartego w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług – dokonana w oparciu o wykładnię językową prowadzi do wniosku, że przedmiotowe preparaty muszą być przeznaczone tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Zatem „ochrona” ta dotyczy wszelkich organizmów żywych bez względu na ich gatunek lub rodzaj. Preparaty te winny mieć za zadanie obronić daną jednostkę przed czymś co może stanowić dla jej zdrowia zagrożenie.

Podkreślić należy, iż istotny z punktu widzenia „zastosowania” tych preparatów jest cel ich sprzedaży do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia, a nie ich dalsze, faktyczne wykorzystanie przez nabywcę. Ponadto ustawodawca w żaden sposób nie wskazuje, że przedmiotowe preparaty muszą być wykorzystywane wyłącznie przez podmioty zajmujące się ochroną zdrowia. Zatem nie ma podstaw prawnych aby uznać, że produkty te muszą być nabywane przez placówki z zakresu opieki zdrowia, tj. przychodnie, gabinety zabiegowe, stomatologiczne, kosmetyczne, hurtownie farmaceutyczne. Ważnym elementem jest sprzedaż tych produktów jako środków do zastosowania wyłącznie w ochronie zdrowia, a nie charakter miejsca, w którym zostaną one użyte.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 13 września 2002r. o produktach biobójczych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 39, poz. 252 ze zm.), produkt biobójczy stanowi substancję czynną lub preparat zawierający co najmniej jedną substancję czynną, w postaciach, w jakich są dostarczone użytkownikowi, przeznaczony do niszczenia, odstraszania, unieszkodliwiania, zapobiegania działaniu lub kontrolowania w jakikolwiek inny sposób organizmów szkodliwych przez działanie chemiczne lub biologiczne.

Stosownie natomiast do art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, w obrocie i stosowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą znajdować się tylko te produkty biobójcze, na które:

1. zostało wydane pozwolenie na wprowadzanie do obrotu, zwane dalej „pozwoleniem”,
2. zostało wydane pozwolenie tymczasowe,
3. została wydana decyzja o wpisie do rejestru produktów biobójczych niskiego ryzyka, zwana dalej „wpisem do rejestru”,
4. zostało wydane pozwolenie na obrót, o którym mowa w art. 54

- oraz są sklasyfikowane, opakowane i oznakowane zgodnie z wymaganiami określonymi w ustawie.

Na podstawie art. 5 ust. 1 powołanej ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2011r.), pozwolenie wydaje oraz wpisu do rejestru dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia, na okres nie dłuższy niż 10 lat, licząc od daty pierwszego albo kolejnego włączenia substancji czynnej do załącznika I lub IA do dyrektywy 98/8/WE, i nieprzekraczający terminu ważności określonego dla danej substancji czynnej w tych załącznikach.

W myśl art. 5 ust. 1 powołanej ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2011r.), pozwolenie wydaje oraz wpisu do rejestru dokonuje Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwany dalej "Prezesem Urzędu", na okres nie dłuższy niż 10 lat, licząc od daty pierwszego albo kolejnego włączenia substancji czynnej do załącznika I lub IA do dyrektywy 98/8/WE, i nieprzekraczający terminu ważności określonego dla danej substancji czynnej w tych załącznikach.

Z kolei, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy z dnia 13 września 2002r. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2011r.), wnioski o wydanie pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru, zmiany danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru, przedłużenie terminu ważności pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru podmiot odpowiedzialny składa do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwanego dalej „Prezesem Urzędu”.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2011r.) wnioski o wydanie pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru, zmiany danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru, przedłużenie terminu ważności pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru podmiot odpowiedzialny składa do Prezesa Urzędu.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni zajmuje się sprzedażą środka chemicznego o nazwie HUWA-SAN TR-50. Środek ten zgodnie z zasadami metodycznymi PKWiU mieści się w grupowaniu 20.20.14.0. Wymieniony preparat HUWA-SAN TR-50 jest oparty na mieszaninie koloidalnego srebra z nadtlenkiem wodoru, głównie jako środek dezynfekujący, również stosowany jako stymulator wzrostu do roślin ozdobnych i warzyw.

Produkt posiada pozwolenie Ministra Zdrowia nr 4236/10 na obrót produktami biobójczymi. W/g powyższego pozwolenia produkt przeznaczony jest do dezynfekcji narzędzi, sprzętu, wyposażenia (nie będących wyrobami medycznymi) i powierzchni w obszarze medycznym oraz innych placówkach użyteczności publicznej a także do dezynfekcji powierzchni, urządzeń, armatury i rurociągów w zakładach przemysłu spożywczego, tytoniowego i kosmetycznego. Posiada właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze, prątkobójcze i wirusobójcze. Może być stosowany do urządzeń i powierzchni zarówno mających jak i nie mających kontaktu z żywnością i środkami żywienia zwierząt.

Jak wynika z treści poz. 83 ww. załącznika Nr 3 do ustawy o VAT, nie wszystkie środki odkażające, dopuszczone do obrotu i stosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w trybie przewidzianym przepisami powołanej wcześniej ustawy z dnia 13 września 2002r. o produktach biobójczych, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8%. Ustawodawca zawęził bowiem możliwość stosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% wyłącznie do, klasyfikowanych według nomenklatury PKWiU 2008 do grupowania 20.20.14.0, preparatów odkażających o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mających zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych.

Oznacza to również, że nie stanowi wystarczającej przesłanki do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT fakt, że wprowadzenie od obrotu i stosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej danego środka odkażającego nastąpiło w oparciu o, przewidziane przepisem art. 4 ust. 1 pkt 1 i 4 ww. ustawy o produktach biobójczych, pozwolenie na wprowadzanie do obrotu lub pozwolenie na obrót, o którym mowa w art. 54 tej ustawy.

Wskazać należy, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i nie podlegają ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. Należy zatem uznać, że stawki te winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

W przedmiotowej sprawie preparat HUWA-SAN TR-50 posiada pozwolenie Ministra Zdrowia nr 4236/10 na obrót produktami biobójczymi, przy czym jak wyjaśniła Wnioskodawczyni preparat ten może uzyskać tylko pozwolenie na obrót na podstawie art. 54 ustawy o produktach biobójczych. W tych okolicznościach, w odniesieniu do ww. preparatu, nie są spełnione, wskazane w poz. 83 załącznika Nr 3 do ustawy o VAT, przesłanki do zastosowania przy jego dostawie obniżonej 8% stawki podatku VAT.

Mając zatem na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony przez Wnioskodawczynię zaistniały stan faktyczny należy stwierdzić, iż dostawa preparatu, o którym mowa we wniosku, będzie podlegać opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawczynię zaklasyfikowania wskazanego we wniosku preparatu według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji towaru według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Tak więc to Wnioskodawczynię obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania ww. towaru według PKWiU, a w razie wątpliwości Wnioskodawczyni może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Jednocześnie tut. organ zauważa, iż nie jest uprawniony do badania, czy spełnione zostały warunki związane z wprowadzeniem ww. preparatu do obrotu. Kwestia ta wykracza bowiem poza zakres uprawnień przewidzianych przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zaistniałego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.