Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.238.2017.1.MC
z 20 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 1 września2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych ze spłatą odsetek od pożyczek po przejęciu składników majątkowych spółki przejmowanej i kontynuowaniu jej działalności gospodarczej w wyniku połączenia Wnioskodawcy ze spółką przejmowaną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych ze spłatą odsetek od pożyczek po przejęciu składników majątkowych spółki przejmowanej i kontynuowaniu jej działalności gospodarczej w wyniku połączenia Wnioskodawcy ze spółka przejmowaną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą usytuowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącą polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. W rezultacie, Wnioskodawca podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce ich osiągania.

Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest spółka prawa holenderskiego (dalej: „Wspólnik”)z siedzibą usytuowaną na terytorium Holandii.

Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka Przejmowana”), z siedzibą usytuowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącą polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Działalność gospodarcza Spółki Przejmowanej koncentruje się na świadczeniu usług hotelarskich.

Wnioskodawca zawarł w przeszłości umowy pożyczki ze Wspólnikiem. Celem zawarcia powyższych umów było pozyskanie środków finansowych na nabycie udziałów w Spółce Przejmowanej.

Zgodnie z postanowieniami zawartych umów pożyczki Wnioskodawca jest zobowiązany do uiszczania odsetek na rzecz Wspólnika w czasie trwania powyższych umów.

Planowane jest przeprowadzenie połączenia Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1577; dalej; „k.s.h.”), tj. przez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na Wnioskodawcę (dalej: „Połączenie”). Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem Spółki Przejmowanej, zgodnie z art. 515 § 1 k.s.h. kapitał zakładowy Wnioskodawcy nie zostanie podwyższony w związku z Połączeniem.

Przeprowadzenie Połączenia zapewni zwiększenie efektywności struktur grupy Wnioskodawcy poprzez ograniczenie kosztów administracyjnych i zarządczych związanych z funkcjonowaniem odrębnych podmiotów prawnych oraz usprawnienie rozliczeń i przepływów środków pieniężnych w ramach grupy.

W rezultacie Połączenia Wnioskodawca, jako podmiot przejmujący, przejmie wszystkie składniki majątkowe Spółki Przejmowanej i w szczególności, jako następca prawny Spółki Przejmowanej, wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów zawartych przez Spółkę Przejmowaną. Zatem po przeprowadzenia Połączenia, Wnioskodawca będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną przez Spółkę Przejmowaną.

W związku z powyższym Wnioskodawca chciałby potwierdzić skutki podatkowe na gruncie ustawy o CIT związane ze spłatą odsetek od pożyczek po przejęciu składników majątkowych Spółki Przejmowanej i kontynuowaniu jej działalności gospodarczej w wyniku Połączenia Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po planowanym Połączeniu Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną odsetki wynikającez umów pożyczek zawartych przez Wnioskodawcę ze Wspólnikiem będą mogły być zaliczane przez Wnioskodawcę, jako następcę prawnego Spółki Przejmowanej, kontynuującego działalność gospodarczą Spółki Przejmowanej prowadzoną przez nią w ramach przejętych przez Wnioskodawcę składników majątkowych, do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty, kapitalizacji lub uregulowania w innej formie, w szczególności poprzez potrącenie, bez względu na moment naliczenia odsetek?

Zdaniem Wnioskodawcy po planowanym Połączeniu Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną odsetki wynikające z umów pożyczek zawartych przez Wnioskodawcę ze Wspólnikiem będą mogły być zaliczane przez Wnioskodawcę, jako następcę prawnego Spółki Przejmowanej, kontynuującego działalność gospodarczą Spółki Przejmowanej prowadzoną przez nią w ramach przejętych przez Wnioskodawcę składników majątkowych, do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty, kapitalizacji lub uregulowania w innej formie, w szczególności poprzez potrącenie, bez względu na moment naliczenia odsetek.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Art. 7 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o CIT zawierający definicję dochodu stanowi, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10. art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Zdanie drugie powołanego przepisu stwierdza natomiast, że jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Definicja kosztów uzyskania przychodów została zawarta w art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Na podstawie brzmienia powyższego przepisu należy stwierdzić, że aby określony wydatek (koszt) można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy polegający na tym, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie bądź zwiększenie tego przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu. Z oceny wskazanego związku przyczynowego powinno zatem wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztu lub w przyszłości.

W świetle wykładni powołanego przepisu podkreśla się, że poza literalnie wskazanym w treści art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wymogiem poniesienia przez podatnika kosztu w celu osiągnięcia przychodu / zwiększenia wielkości przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów zakwalifikowanie danego wydatku (kosztu) jako kosztu uzyskania przychodu jest możliwe, pod warunkiem że:

• wydatek zostanie poniesiony przez podatnika, co oznacza, że w ostatecznym rozrachunku będzie on pokryty z zasobów majątkowych podatnika, ponieważ za koszt uzyskania przychodu po stronie podatnika nie uznaje się wydatków, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik,
  

• wydatek będzie miał charakter definitywny ze względu na to, że jego wartość nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• wydatek będzie pozostawał w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, przy czym ze względu na rozróżnienie kosztów pośrednich i bezpośrednich wystarczające jest powiązanie wydatku z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, oraz
  

• wydatek będzie właściwie udokumentowany.
  
  
  

Druga ustawowa przesłanka składająca się na definicję kosztu uzyskania przychodów na gruncie ustawy o CIT odnosi się do zamkniętego katalogu wydatków (kosztów), które z woli ustawodawcy nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów. W konsekwencji przy dokonywaniu oceny czy dany wydatek (koszt) może podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w pierwszej kolejności zasadne jest odniesienie się do przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o CIT wskazujących, których wydatków (kosztów) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów mimo potencjalnego spełnienia przesłanki ich poniesienia w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Do odsetek odnosi się również pośrednio art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej pod pewnymi warunkami wskazanymi w dalszej części przepisu.

Istotny w kontekście możliwości zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodów jest również art. 26 ust. 7 ustawy o CIT, zgodnie z którym wypłata, o której mowa w art. 26 ust. 1, lc, ld i 2c ustawy o CIT oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek. Choć powołany przepis reguluje zasady poboru tzw. zryczałtowanego podatku dochodowego, w szczególności od odsetek wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, istotne jest zawarte w nim szerokie rozumienie pojęcia wypłaty, które powinno być analogicznie rozumiane również w innych przypadkach na gruncie ustawy o CIT.

Powołane przepisy wskazują w ocenie Spółki, że w przypadku odsetek co do zasady stają się one kosztem uzyskania przychodów nie w momencie ich naliczenia, lecz w momencie:

• zapłaty - co wynika z wnioskowania z przeciwieństwa z treści przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów), lub
  

• kapitalizacji - co wynika z treści przepisu art. 16 ust. 1 punkt 10 lit a) ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), a stanowisko to zostało potwierdzone między innymi w piśmie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1997 r. (sygn. PO-3/7258-722-761/HS/97, publikacja w Serwisie Podatnika z 1999 roku, nr 5, poz. 15), w którym Minister Finansów potwierdził, że „w aspekcie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych kapitalizacja odsetek od kredytów i pożyczek oznacza ich zapłacenie”, lub
  

• wykonania (uregulowania) zobowiązania do ich zapłaty w jakiejkolwiek innej formie,w szczególności poprzez potrącenie - co wynika pośrednio z treści art. 26 ust. 7 ustawy o CIT, na mocy którego wypłata odsetek oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez potrącenie.
  
  
  

Ponadto należy wskazać, że stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8 zdanie pierwsze ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych. Zdanie drugie powołanego przepisu stanowi jednocześnie, że wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Przepisy ustawy o CIT nie definiują wprost, co należy rozumieć pod pojęciem wydatków na nabycie lub objęcie udziałów lub akcji. Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT obejmuje swoim zakresem wyłącznie wydatki pozostające w bezpośrednim związku z nabyciem udziałów lub akcji, a więc tego rodzaju wydatki, bez których poniesienia nie byłoby możliwe nabycie lub objęcie udziałów lub akcji w spółce.

Za takim rozumieniem art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT przemawia wykładnia literalna tego przepisu i posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem „wydatki na objęcie lub nabycie [...] udziałów (akcji)”, a nie przykładowo „wydatki poniesione w celu objęcia lub nabycia udziałów (akcji)”. W sposób jednoznaczny wskazuje to na konieczność istnienia ścisłego i bezpośredniego związku tego rodzaju wydatków z nabyciem lub objęciem udziałów lub akcji.

Należy zauważyć, że wskazany powyżej przepis jest umiejscowiony w art. 16 ustawy o CIT, który zawiera katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, a więc katalog wyjątków od ogólnej zasady uznawania wydatków określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT za koszty uzyskania przychodów. W konsekwencji przepisy art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym także pojęcie wydatków na nabycie lub objęcie udziałów lub akcji zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT nie powinny być interpretowane rozszerzająco, lecz w sposób ścisły.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy pojęcie wydatków na nabycie lub objęcie udziałów lub akcji swoim zakresem obejmuje wyłącznie wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie, takie jak: cena nabycia / wpłata środków pieniężnych na pokrycie nowych udziałów / akcji, opłaty notarialne, podatek od czynności cywilnoprawnych związany z objęciem nowych akcji czy np. prowizje biura maklerskiego. Zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie to nie obejmuje natomiast odsetek od kredytu czy pożyczki na zakup udziałów lub akcji lub ich objęcie.

Analogiczne stanowisko na przestrzeni ostatnich lat było jednolicie prezentowane zarówno przez organy podatkowe, jak i sądy administracyjne. W tym względzie Spółka na potwierdzenie zasadności swojego stanowiska pragnie powołać:

• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 stycznia 2006 roku (sygn. II FSK 229/05), którego teza stanowi, że „przez wydatki na nabycie akcji, o których mowa w jej art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz. U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./należy rozumieć wydatki dokonane przez podatnika, bezpośrednio związane z nabyciem akcji. Są nimi w szczególności cena nabycia, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego. Przy takim rozumieniu pojęcia wydatków, nie można do nich zaliczyć odsetek od kredytów zaciągniętych przez podatników na nabycie akcji, ponieważ wydatki z tego tytułu nie pozostają w bezpośrednim związku z ich nabyciem”.
  

• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2006 roku (sygn. II FSK 508/05), którego teza stanowi, że „ w wypadku zaciągnięcia przez podatnika kredytu bądź pożyczki na wydatki związane z objęciem lub nabyciem udziałów, wkładów, akcji i innych papierów wartościowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT, odsetki od kredytu bądź pożyczki oraz inne opłaty z tym związane nie są wydatkami na objęcie lub nabycie w rozumieniu powołanego przepisu i stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.”
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 4 czerwca 2008 roku (sygn. I SA/Bk 120/08), w którym Sąd wskazał, że „pojęcie wydatków na objęcie lub nabycie udziałów w spółce lub akcji nie obejmuje wszelkich wydatków, należy bowiem odróżnić wydatki na nabycie udziałów (akcji) od źródeł ich finansowania. Do typowych kosztów warunkujących nabycie udziałów lub akcji zaliczyć należy zapłaconą cenę udziałów lub akcji oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem np. opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego. Natomiast koszt zaciągniętego kredytu, czyli odsetki, prowizje oraz różnice kursowe nie są traktowane jako wydatki na nabycie udziałów lub akcji, lecz jako zapłata za kredyt, wobec czego są one kosztem uzyskania przychodu w dacie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji. W konsekwencji w przypadku zaciągnięcia przez podatnika kredytu na wydatki związane z nabyciem akcji - odsetki od kredytu oraz inne opłaty z tym związane nie są wydatkami na objęcie lub nabycie w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT i stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia. ”
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2009 roku (sygn. 111 SA/Wa 1483/09), w którym Sąd stwierdził, że „podzielić należy stanowisko wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2006 roku sygn. akt II FSK 508/05 zgodnie z którym w wypadku zaciągnięcia przez podatnika kredytu bądź pożyczki na wydatki związane z objęciem lub nabyciem udziałów, wkładów, akcji i innych papierów wartościowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT, odsetki od kredytu bądź pożyczki oraz inne opłaty z tym związane nie są wydatkami na objęcie lub nabycie w rozumieniu powołanego przepisu. W konsekwencji, wydatki takie uznać należy za koszty uzyskania przychodu. ”
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 16 kwietnia 2013 roku (sygn. I SA/Bd 39/13), w którym Sąd uznał, że „przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT [...] należy rozumieć wydatki podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego [...] Innymi słowy od danego wydatku musi być uzależnione nabycie akcji, tj. bez jego poniesienia nabycie to nie byłoby możliwe - wydatek ten stanowi warunek skutecznego zakupu akcji. W konsekwencji [...] do tak rozumianych wydatków na zakup akcji nie kwalifikują się wydatki poniesione na pozyskanie środków na sfinansowanie tego zakupu, w szczególności wydatki związane z zawarciem umowy kredytowej (prowizja bankowa, oplata skarbowa) i rozłożeniem kredytu na raty (odsetki) ”
  

• pismo urzędowe Ministra Finansów z dnia 31 października 1996 roku (sygn. P04/AK-722- 622/96), w którym organ ten uznał, że sformułowanie „(...)„wydatki na nabycie” oznacza wszelkie koszty bezpośrednio warunkujące nabycie akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie akcji nie byłoby możliwe. Jeżeli więc na zakup akcji czy udziałów zaciągnięty zostanie przez daną osobę prawną kredyt, odsetki będące zapłatą za kredyt (a nie wydatkami na nabycie akcji czy udziałów) są kosztem w dacie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji. ”
  

• interpretację urzędową Ministra Finansów z dnia 7 sierpnia 2002 roku (sygn. PB4/AK-8214- 6905-192/02), w której organ ten uznał, że „odsetki od takich pożyczek i kredytów (zaciągniętych na nabycie udziałów/akcji) nie stanowią wydatków na nabycie (objęcie) udziałów (akcji), niewątpliwie jednak pozostają w związku z przychodami podatnika. Dlatego też odsetki od tego rodzaju pożyczek i kredytów zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 11 Ustawy o CIT są kosztem w momencie zapłaty lub kapitalizacji”,
  

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 stycznia 2016 roku (sygn. IPPB6/4510-446/15-2/AK), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „ odsetki od zaciągniętego finansowania na nabycie udziałów w Spółkach Zagranicznych będą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy każdorazowo w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji. ”
  

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 lutego 2016 roku (sygn. IBPB-1-3/4510-723/15/AB), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „naliczone i zapłacone odsetki od udzielonego na podstawie Umowy kredytu inwestycyjnego na zakup udziałów, nie są wydatkami w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 updop i stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop, każdorazowo w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji. ”
  

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lutego 2016 roku (sygn. IPPB3/4510-1067/15-2/MC), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „stwierdzić należy, iż art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o p.d.o.p. nie będzie miał w przedstawionej sytuacji zastosowania. Należy bowiem stwierdzić, że odsetki od zaciągniętych pożyczek przeznaczonych na sfinansowanie nabycia/objęcia akcji, nie są wydatkami na nabycie/objęcie akcji, lecz zapłatą za finansowanie, wobec czego są one kosztem uzyskania przychodu w dacie ich zapłaty, kapitalizacji lub rozliczenia w innej formie (np. w formie potrącenia) ”.
  

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 lutego 2016 roku (sygn. ILPB3/4510-1-529/15-2/JG), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „odsetki od pożyczki zaciągniętej na zakup przez Wnioskodawcę udziałów Spółki zależnej będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji. ”
  

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 czerwca 2016 r., (sygn. IPPB6/4510-227/16-2/AM), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „odsetki od Pożyczki nie powinny być traktowane jako wydatki na nabycie udziałów Spółki Córki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT. Ustawa o CIT nie definiuje co prawda tego rodzaju wydatków, nie mniej jednak zgodnie z powszechnie akceptowaną wykładnią art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, wydatkami na nabycie udziałów są wydatki pozostające w ścisłym bezpośrednim związku z nabyciem udziałów, warunkujące skuteczność transakcji (bez których transakcja nie mogłaby dojść do skutku). Odsetki od Pożyczki przeznaczonej na nabycie udziałów w Spółce Córce nie mieszczą się w kategorii „wydatków na nabycie udziałów”, gdyż ich związek z transakcją ma charakter jedynie pośredni. Stanową one bowiem koszty pozyskania finansowania zakupu udziałów i jako takie nie warunkują skuteczności całej transakcji. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT nie będzie więc miał zastosowania do odsetek od Pożyczki. W świetle powyższego, nie ulega wątpliwości, że w świetle art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 8, 10 i 11 ustawy o CIT, odsetki od Pożyczki udzielonej Wnioskodawcy w celu sfinansowania zakupu udziałów Spółki Córki, która następnie została przejęta przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia przez przejęcie całego majątki Spółki Córki, stanową dla Wnioskodawcy w całości koszty uzyskania przychodów w podatku CIT w momencie ich zapłaty/kapitalizacji ”.
  

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 stycznia 2017 roku (sygn. 1462- IPPB6.4510.608.2016.1.AMW), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „w przedmiotowej sprawie odsetki od obu pożyczek nie stanowią w ocenie Wnioskodawcy wydatku warunkującego nabycie udziałów (akcji). Wydatkami warunkującymi nabycie udziałów (akcji), jak wskazano wyżej, są cena nabycia, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego. Natomiast wydatek w postaci spłaty odsetek od obu pożyczek jest związany jedynie ze sposobem sfinansowania zapłaty ceny nabycia, a nie z samym nabyciem udziałów (akcji). Wobec tego, w ocenie Spółki, odsetki te nie stanowią "wydatków na nabycie udziałów" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PDOP”.
  

• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 marca 2017 r. (sygn. 2461 - IBPB-1-3.4510.70.2017.1.AB), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „bezsporne jest również, że odsetki od Kredytu/pożyczki nie są kwalifikowane jako wydatki na nabycie lub objęcie udziałów w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 UPDOP, czyli wydatki pozostające w bezpośrednim związku, warunkujące objęcie lub nabycie udziałów/akcji, takie jak w szczególności cena nabycia, opłaty notarialne, czy opłaty skarbowe. Odsetki od kredytu lub pożyczki na nabycie udziałów stanowią bowiem wydatek na pozyskanie kapitału i nie pozostają w bezpośrednim związku z nabyciem udziałów (możliwe jest bowiem nabycie udziałów, bez konieczności ponoszenia kosztu w postaci odsetek), a zatem nie mogą być uznane za wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo akcji”. I dalej „biorąc powyższe pod uwagę, odsetki uregulowane przez Wnioskodawcę od Kredytu/pożyczki będą stanowić dla Wnioskodawcy KUP w momencie ich uregulowania, tj. kapitalizacji, zapłaty lub potrącenia ”.
  
  
  

Uwzględniając powyższą argumentacją i powołane stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych należy podnieść, że po planowanym Połączeniu Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną odsetki wynikające ze wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego umów pożyczki zawartych między Wnioskodawcą a Wspólnikiem będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT przez Wnioskodawcę w momencie ich zapłaty, kapitalizacji lub uregulowania w innej formie, w szczególności poprzez potrącenie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazany cel zawarcia umów pożyczki spełnia warunki wywodzone z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ wydatki stanowiące odsetki będą ponoszone przez Wnioskodawcę w szczególności w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,w ostatecznym rozrachunku będą pokrywane z zasobów majątkowych Wnioskodawcy i nie zostaną jej w jakikolwiek sposób zwrócone, będą pozostawać w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą jako powiązane z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz zostaną właściwie udokumentowane.

Stanowisko spójne z przedstawionym przez Wnioskodawcę na przestrzeni ostatnich lat było jednolicie prezentowane przez organy podatkowe. W tym względzie Wnioskodawca na potwierdzenie zasadności swojego stanowiska pragnie powołać:

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 lutego 2013 roku (sygn. IBPBI/2/423-1424/12/JS), w której organ stwierdził, że: „stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów przez spółkę przejmującą, odsetek od kredytu zaciągniętego na nabycie udziałów/akcji tej spółki, zapłaconych przez spółkę przejmującą lub skapitalizowanych po dniu połączenia spółek, należy uznać za prawidłowe. ”
  

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2014 roku (sygn. IPTPB3/423-117/14-3/GG), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „przejęcie obowiązku spłaty odsetek od Kredytu w wyniku połączenia z będą stanowiły dla Niego koszt uzyskania przychodu z momentem ich zapłaty lub kapitalizacji. Wynika to po pierwsze z faktu sukcesji podatkowej określonej w art. w art. 93 § 2 pkt 1w związku z art. 93 § 1 Ordynacji, po drugie ze spełnienia przez Spółkę przesłanek do zaliczenia przedmiotowych wydatków jako koszt uzyskania przychodu po dokonaniu przejęcia przez Spółkę. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają zarówno interpretacje indywidualne prawa podatkowego, jak i wyroki sądów administracyjnych”.
  

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lipca 2014 roku (sygn. IPPB3/423-400/14-2/MC), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „odsetki od pożyczki zaciągniętej przez Spółkę i przeznaczonej na nabycie udziałów Nabywanej Spółki mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji, zarówno przed jak i po planowanym połączeniu”,
  

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 listopada 2015 roku (sygn. IBPB-1-2/4510-458/15/JW), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „odsetki z tytułu zaciągniętej przez Akcjonariusza pożyczki będą stanowić dla niego koszty uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji. [...] na powyższą konkluzję nie powinno mieć wpływu planowane połączenie Akcjonariusza ze Spółką Zależną.”
  

• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2017 r. (sygn. 1462- IPPB3.4510.17.2017.1 .KK), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „ art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT nie będzie miał w przedstawionej sytuacji zastosowania. Należy bowiem stwierdzić, że odsetki od zaciągniętych pożyczek przeznaczonych na sfinansowanie nabycia / objęcia akcji / udziałów nie są wydatkami na nabycie/objęcie akcji/udziałów, lecz zapłatą za finansowanie. Wobec tego są one kosztem uzyskania przychodu w dacie ich zapłaty, kapitalizacji lub rozliczenia w innej formie. Jest to zbieżne z ogólną zasadą zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty łub kapitalizacji, bowiem zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Wnioskodawca pragnie również wskazać, iż w jego opinii na prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu zapłaconych, skapitalizowanych lub rozliczonych w innej formie odsetek od Pożyczki nie powinno mieć wpływu przewidywane połączenie ze Spółką Przejmowaną”.
  

• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 marca 2017 roku (sygn. 1462-IPPB3.4510.53.2017.1.MC), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „w sytuacji gdy po ewentualnym połączeniu, spółką przejmującą będzie Spółka B, natomiast spółką przejmowaną Spółka A to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do uznania odsetek od kredytu/pożyczki udzielonych przez bank komercyjny i/lub Udziałowca na nabycie przez Spółkę A udziałów w Spółce B za koszt uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji po planowym połączeniu Spółek”,
  

• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 marca 2017 roku (sygn. 1462-IPPB3.4510.54.2017.1.MC), w której organ ten uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, stosownie do którego „w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy po ewentualnym połączeniu, spółką przejmującą będzie Spółka A, natomiast spółką przejmowaną Spółka B to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do uznania odsetek od kredytu/pożyczki udzielonych przez bank komercyjny i/lub Udziałowca na nabycie przez Spółkę A udziałów w Spółce B za koszt uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji po planowym połączeniu Spółek”.
  
  
  

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, po planowanym Połączeniu Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną, odsetki wynikające z umów pożyczki zawartych przez Spółkę Wnioskodawcę ze Wspólnikiem, będą mogły być zaliczane przez Wnioskodawcę, jako następcę prawnego Spółki Przejmowanej, kontynuującego działalność gospodarczą Spółki Przejmowanej prowadzonej przez nią w ramach przejętych przez Wnioskodawcę składników majątkowych, do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty, kapitalizacji lub uregulowania w innej formie, w szczególności poprzez potrącenie, bez względu na moment naliczenia odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.