INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana prowadzącego działalność, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2011 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego 16 sierpnia 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 26 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 13 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży środka odkażającego sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 20.20.14.0 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży środka odkażającego "V” sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 20.20.14.0. Dnia 13 października 2011 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem wniosku są produkowane przez firmę Wnioskodawcy środki biobójcze: „V”, „F” i „O”. Są to środki odkażające o silnych właściwościach bakteriobójczych przeznaczone do utrzymania higieny w pomieszczeniach inwentarskich, tj. kurniki, chlewnie i obory itp. Środki są przeznaczone wyłącznie do użytku profesjonalnego w sektorze rolniczym i wykorzystywane wyłącznie jako środki odkażające mające zastosowanie w ochronie zdrowia.

Według opinii Ośrodka Klasyfikacji Nomenklatur Urzędu Statystycznego produkt „V’ mieści się w grupowaniu PKWiU 20.20.14.0 „Środki odkażające”.

Zdaniem Wnioskodawcy środki „F” i „O” należą do tego samego grupowania PKWiU, ponieważ ich właściwości i zastosowanie jest identyczne, jak w przypadku produktu „V”.

Wszystkie wyżej wymienione środki posiadają pozwolenie na obrót produktem biobójczym, wydawane przez Urząd Rejestracji Produktów Biobójczych w kategorii I grupie 3 przeznaczonej do stosowania w celu utrzymania higieny weterynaryjnej w miejscu hodowli, przetrzymywania i transportu zwierząt – według rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 stycznia 2003 r. w sprawie kategorii i grup produktów biobójczych według ich przeznaczenia (Dz. U. Nr 16, poz. 150).

W poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymieniono sklasyfikowane w PKWiU z roku 2008 w grupowaniu ex 20.20.1 „Pestycydy i pozostałe środki agrochemiczne, z wyłączeniem środków odkażających (PKWiU ex 20.20.14)”.

Natomiast w poz. 83 tego załącznika, z grupy towarów o symbolu PKWiU ex 20.20.14.0 wskazane zostały jedynie „Środki odkażające – wyłącznie preparaty odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mające zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów bakteriobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych.

W konsekwencji Wnioskodawca zwraca się o wydanie rozstrzygnięcia w sprawie stosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% dla wyżej opisanych produktów biobójczych mieszczących się w grupowaniu PKWiU 20.20.14.0 „Środki odkażające”.

Dnia 13 października 2011 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego powielając informację, że przedmiotem wniosku są produkowane przez Wnioskodawcę środki biobójcze „V’, „F”, „O”, „Vx” i „A”. Są to środki odkażające o silnych właściwościach bakteriobójczych przeznaczone do utrzymania higieny w pomieszczeniach inwentarskich, tj. kurniki, chlewnie, obory i itp. Środki są przeznaczone wyłącznie do użytku profesjonalnego w sektorze rolniczym i wykorzystywane jako środki odkażające mające zastosowanie w ochronie zdrowia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 11 października 2011 r.).

Jaka jest stawka podatku VAT dla produktu biobójczego „V” sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 20.20.14.0 nadanego przez Urząd Statystyczny...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 11 października 2011 r.), według opinii Ośrodka Klasyfikacji Nomenklatur Urzędu Statystycznego produkt „V” mieści się w grupowaniu PKWiU 20.2014.0 „środki odkażające”, a przez co zdaniem Zainteresowanego pozostałe środki biobójcze „F”, „O”, „Vx” i „A” należą do tego samego grupowania PKWiU, ponieważ ich właściwości i zastosowanie jest identyczne, jak w przypadku produktu „V”.

Wszystkie wyżej wymienione środki posiadają pozwolenie na obrót produktem biobójczym wydane przez Urząd Rejestracji Produktów Biobójczych w kategorii I grupie 3 przeznaczonej do stosowania w celu utrzymania higieny weterynaryjnej w miejscach hodowli, przetrzymywania i transportu zwierząt – wg. rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 stycznia 2003 r.

W poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymieniono sklasyfikowane w PKWiU z roku 2008 w grupowaniu ex 20.20.1 „Pestycydy i pozostałe środki agrochemiczne z wyłączeniem środków odkażających (PKWiU ex 20.20.14)”. Natomiast, w poz. 83 tego załącznika, z grupy towarów o symbolu PKWIU ex 20.20.14.0 wskazane zostały jedynie środki odkażające – wyłącznie preparaty odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mające zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych”.

W związku z powyższym firma „C” wnioskuje o wydanie postanowienia w sprawie stosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% dla wyżej opisanych produktów biobójczych mieszczących się w grupowaniu PKWIU 20.20.14.0 „Środki odkażające.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12 c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od tej reguły ustawodawca ustanowił pewne wyjątki, tzn. przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146 a pkt 2 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011r., art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) oraz z dniem 1 kwietnia 2011 r. art. 1 pkt 33 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), dokonano zmiany załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, iż wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W pozycji nr 83 załącznika nr 3 do ustawy wskazano „Środki odkażające – wyłącznie preparaty odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mające zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych” - PKWiU ex 20.20.14.0.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex - rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (…).

Zatem umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru”.

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru z danego grupowania.

W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU przez Wnioskodawcę, towarów objętych zapytaniem.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „w ochronie zdrowia”. W procesie stosowania prawa organ podatkowy dokonuje interpretacji norm prawnych zawartych w ustawach i rozporządzeniach za pomocą różnych wykładni. Jednakże w przypadku prawa podatkowego dominującą wykładnią jest wykładnia literalna, gdyż w prawie tym obowiązuje prymat wykładni gramatycznej.

Zgodnie z definicją zawartą we „Współczesnym słowniku języka polskiego” (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r.) „ochrona” oznacza „zabezpieczenie przed czymś złym, niekorzystnym, niebezpiecznym, strzeżenie kogoś, czegoś, obrona, opieka”.

Z kolei przez „zdrowie” zgodnie z ww. słownikiem należy rozumieć „stan prawidłowo funkcjonującego, niedotkniętego chorobą, żywego organizmu”.

Wobec powyższego analiza treści zapisu „wyłącznie w ochronie zdrowia” - zawartego w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług - dokonana w oparciu o wykładnię językową prowadzi do wniosku, że przedmiotowe preparaty muszą być przeznaczone tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Zatem „ochrona” ta dotyczy wszelkich organizmów żywych, bez względu na ich gatunek lub rodzaj. Preparaty te winny mieć za zadanie obronić daną jednostkę przed czymś, co może stanowić dla jej zdrowia zagrożenie.

Podkreślić należy, iż istotny z punktu widzenia „zastosowania” tych preparatów jest cel ich sprzedaży do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia, a nie ich dalsze, faktyczne wykorzystanie przez nabywcę. Ponadto, ustawodawca w żaden sposób nie wskazuje, że przedmiotowe preparaty muszą być wykorzystywane wyłącznie przez podmioty zajmujące się ochroną zdrowia. Zatem nie ma podstaw prawnych aby uznać, że produkty te muszą być nabywane przez placówki z zakresu opieki zdrowia, tj. przychodnie, gabinety zabiegowe, stomatologiczne, kosmetyczne, hurtownie farmaceutyczne. Ważnym elementem jest sprzedaż tych produktów jako środków do zastosowania wyłącznie w ochronie zdrowia, a nie charakter miejsca, w którym zostaną one użyte.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 13 września 2002 r. o produktach biobójczych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 252 ze zm.), produkt biobójczy stanowi substancję czynną lub preparat zawierający co najmniej jedną substancję czynną, w postaciach, w jakich są dostarczone użytkownikowi, przeznaczony do niszczenia, odstraszania, unieszkodliwiania, zapobiegania działaniu lub kontrolowania w jakikolwiek inny sposób organizmów szkodliwych przez działanie chemiczne lub biologiczne.

W myśl pkt 2 ww. artykułu, produkt biobójczy niskiego ryzyka to produkt biobójczy, który łącznie spełnia następujące warunki:

1. zawiera jako substancje czynne jedną lub więcej substancji czynnych zamieszczonych w załączniku IA do dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz. Urz. WE L 123 z 24.04.1998, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 23, str. 3), zwanej dalej „dyrektywą 98/8/WE”,
2. nie zawiera substancji potencjalnie niebezpiecznej,
3. w warunkach użytkowania stwarza tylko niewielkie ryzyko dla ludzi, zwierząt lub środowiska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, w obrocie i stosowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą znajdować się tylko te produkty biobójcze, na które:

1. zostało wydane pozwolenie na wprowadzanie do obrotu, zwane dalej „pozwoleniem”,
2. zostało wydane pozwolenie tymczasowe,
3. została wydana decyzja o wpisie do rejestru produktów biobójczych niskiego ryzyka, zwana dalej "wpisem do rejestru"
4. zostało wydane pozwolenie na obrót, o którym mowa w art. 54

oraz są sklasyfikowane, opakowane i oznakowane zgodnie z wymaganiami określonymi w ustawie.

Na podstawie art. 5 ust. 1 powołanej ustawy, pozwolenie wydaje oraz wpisu do rejestru dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia, na okres nie dłuższy niż 10 lat, licząc od daty pierwszego albo kolejnego włączenia substancji czynnej do załącznika I lub IA do dyrektywy 98/8/WE, i nieprzekraczający terminu ważności określonego dla danej substancji czynnej w tych załącznikach.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2011 r.), wnioski o wydanie pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru, zmiany danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru, przedłużenie terminu ważności pozwolenia, pozwolenia tymczasowego albo wpisu do rejestru podmiot odpowiedzialny składa do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

W treści wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest producentem środków biobójczych m. in. „V”. Jest to środek odkażający o silnych właściwościach bakteriobójczych przeznaczony do utrzymania higieny w pomieszczeniach inwentarskich, tj. kurniki, chlewnie i obory itp. Środek jest przeznaczony wyłącznie do użytku profesjonalnego w sektorze rolniczym i wykorzystywany wyłącznie jako środek odkażający mający zastosowanie w ochronie zdrowia. Według opinii Ośrodka Klasyfikacji Nomenklatur Urzędu Statystycznego produkt „V” mieści się w grupowaniu PKWiU 20.20.14.0 „Środki odkażające”. Wyżej wymieniony środek posiada pozwolenie na obrót produktem biobójczym, wydawane przez Urząd Rejestracji Produktów Biobójczych w kategorii I grupie 3 przeznaczonej do stosowania w celu utrzymania higieny weterynaryjnej w miejscu hodowli, przetrzymywania i transportu zwierząt.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny stwierdzić należy, iż dostawa środka biobójczego o nazwie „V”, może korzystać z preferencyjnej, tj. 8% stawki podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż wytwarzany przez Wnioskodawcę wyżej wskazany produkt jest środkiem odkażającym o silnych właściwościach bakteriobójczych, mającym zastosowanie w ochronie zdrowia, zatem spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy w związku z art. 41 ust. 2 oraz poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić także należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wskazanych we wniosku preparatów według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji towarów według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania ww. towarów według PKWiU, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej stawki podatku VAT dla sprzedaży środka odkażającego „V” sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 20.20.14.0. Rozstrzygnięcie w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży innych środków sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 20.20.14.0, zostało zawarte w interpretacji nr ILPP1/443-1147/11-4/MK z dnia 25 listopada 2011 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.