Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.429.2017.2.JO
z 31 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu 10 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 października 2017 r. (data wpływu 20 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie stawki podatku dla usługi montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier oraz zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług naprawy okien i rolet zewnętrznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie stawki podatku dla usługi montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier oraz zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług naprawy okien i rolet zewnętrznych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 października 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca rozlicza się z podatku na podstawie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest m.in. montaż wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier oraz naprawa okien i rolet zewnętrznych. Na wykonane usługi montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier Wnioskodawca stosuje symbol PKWiU 33.20.12.0 – „Usługi instalowania pozostałych metalowych wyrobów gotowych”, natomiast na naprawę okien Wnioskodawca stosuje symbol PKWiU 43.32.10.0, a na naprawę rolet zewnętrznych Wnioskodawca stosuje symbol PKWiU 43.39.19.0 – „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”.

Wykonana usługa zakończona jest podpisaniem protokołu odbioru prac. Zakres usługi montażu obejmuje pomiar, nabycie towaru, transport oraz usługę zamontowania. Jeżeli chodzi o naprawę okien i rolet zewnętrznych to prace polegają na usprawnieniu okien i rolet, tak aby chroniły budynek przed szkodliwym wpływem warunków atmosferycznych (tj. śnieg, wiatr, grad, czy też chroniły przed wydobywaniem się ciepła z budynku).

Wnioskodawca świadczy wymienione usługi jako podwykonawca. Na wykonaną usługę montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier Wnioskodawca wystawia fakturę VAT ze stawką 23%, natomiast na usługę naprawy (remontu) okien i rolet zewnętrznych Wnioskodawca wystawia fakturę z odwrotnym obciążeniem.

W piśmie z dnia 17 października 2017 r. (data wpływu 20 października 2017 r.) stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Usługobiorcy są podatnikami, o których mowa w art. 15, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.
2. Świadczy usługi, o których mowa we wniosku, na rzecz głównego wykonawcy, który dokonuje sprzedaży usługi budowlanej, o której mowa w załączniku nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.
3. Świadczone przez niego usługi naprawy okien i rolet zewnętrznych, o których mowa we wniosku, nie są wykonywane w budynkach zaliczanych do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 2 pkt 12 oraz art. 41 ust. 12a i 12b ustawy.
4. Świadczone przez niego usługi naprawy okien i rolet zewnętrznych dokonywane są w ramach remontu, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stosowane przez Wnioskodawcę stawki podatku są odpowiednie? Jeżeli nie, jakie stawki podatku od towaru i usług powinny być zastosowane?

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowana 23% stawka podatku VAT na montaż wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji oraz moskitier jest prawidłowa, ponieważ wewnętrzne rolety, żaluzje oraz moskitiery traktowane są jako wyposażenie budynku, a nie jako usługa budowlana uprawniająca do zastosowania w tym przypadku mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług naprawy okien oraz rolet zewnętrznych, stawka jest prawidłowa, gdyż usługa ta jest usługą budowlaną znajdującą się w załączniku nr 14 do ustawy. Naprawa okien oraz rolet zewnętrznych ma na celu ochronę budynku przed szkodliwym wpływem warunków atmosferycznych. Zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Jeśli obiekt jest wyposażony w rolety zewnętrzne, czy okna to ich naprawa, z zastosowaniem części wymiennych będzie stanowiła remont.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji czynności dokonanych przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował dokonywane czynności do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. 33.20.12.0, 43.32.10.0, 43.39.19.0. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tutejszy organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważa się, że zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług – do dnia 31 grudnia 2017 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem świadczonych czynności.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika. I tak, na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wynika, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9;
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Ponadto, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego – art. 17 ust. 2 ustawy.

Według art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Równocześnie należy zauważyć, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest m.in. montaż wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier oraz naprawa okien i rolet zewnętrznych.

Na naprawę okien Wnioskodawca stosuje symbol PKWiU 43.32.10.0, a na naprawę rolet zewnętrznych Wnioskodawca stosuje symbol PKWiU 43.39.19.0 – „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”. Usługobiorcy Wnioskodawcy są podatnikami, o których mowa w art. 15, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Wnioskodawca świadczy usługi, o których mowa we wniosku, na rzecz głównego wykonawcy, który dokonuje sprzedaży usługi budowlanej, o której mowa w załączniku nr 14 do ustawy.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca w pierwszej kolejności powziął wątpliwości w zakresie kwestii zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do świadczonych przez niego usług naprawy okien i rolet zewnętrznych.

W świetle powołanych wyżej przepisów, ustalenie, czy dane usługi podlegają rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dane świadczenia są usługami wymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługi te są świadczone przez podwykonawcę. Dla zastosowania odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi – naprawy okien oraz naprawy rolet zewnętrznych – sklasyfikowane odpowiednio do PKWiU 43.32.10.0 oraz do PKWiU 43.39.19.0, wymienione zostały pod poz. 31 i poz. 38 załącznika nr 14 do ustawy jako te, do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, ww. usługi świadczy na rzecz generalnego wykonawcy, który jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz dokonuje sprzedaży usługi budowalnej, o której mowa w załączniku nr 14 do ustawy.

Zatem, spełnione są obie przesłanki pozwalające zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia w przedmiotowej sprawie, ponieważ Wnioskodawca świadczy usługi polegające na naprawie okien i rolet zewnętrznych, które zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy oraz Wnioskodawca działa w charakterze podwykonawcy, bowiem działa na zlecenie generalnego wykonawcy. W konsekwencji, świadczone przez Wnioskodawcę ww. usługi, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca prawidłowo stosuje mechanizm odwrotnego obciążenia dla świadczonych przez niego usług naprawy okien i rolet zewnętrznych wykonywanych dla generalnego wykonawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również określenia stawki podatku dla usługi montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy tym należy wskazać, że zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – według art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei, w myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego – rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca na wykonane usługi montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier stosuje symbol PKWiU 33.20.12.0 – „Usługi instalowania pozostałych metalowych wyrobów gotowych”. Wykonana usługa zakończona jest podpisaniem protokołu odbioru prac. Zakres usługi montażu obejmuje pomiar, nabycie towaru, transport oraz usługę zamontowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia stawki podatku dla usługi montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier.

W tym miejscu należy wskazać, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest montaż wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier obejmujący obmiar, nabycie towaru, transport oraz usługę zamontowania, wówczas nie można z przedmiotu tego wyłączyć poszczególnych elementów, kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (pomiar, transport, itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności należy zatem zbadać, czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier mieści się w czynnościach, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Przepisy ustawy nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

„Termomodernizacja” – według internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) – oznacza ocieplanie budynku. W budownictwie polega ona na dokonaniu ulepszenia budynku, które wpłynie na zmniejszenie zapotrzebowania na energię końcową dostarczoną przez systemy techniczne na potrzeby ogrzewania i wentylacji, podgrzania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia, oświetlenia.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wobec powyższego należy zauważyć, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie lub w przepisach wykonawczych do niej. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Co istotne, sama usługa montażu, czy też instalacja poszczególnych towarów, nie może być traktowana jako budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których podnosi się, bądź też przywraca poprzedni stan faktyczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, usługę taką można traktować jako ww. usługi, o których mowa w ustawie.

Zatem, obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie wtedy, gdy montaż określonych towarów następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). Należy więc badać stopień konstrukcyjnego połączenia montowanych towarów i elementów obiektu budowlanego/lokalu. Nie chodzi tutaj o badanie powiązania elementów montowanych z konstrukcyjnymi w rozumieniu techniki budowlanej elementami obiektu budowlanego/lokalu, lecz o tak silne połączenie konstrukcyjne elementów montowanych i elementów obiektu budowlanego/lokalu, że powstaje trwała całość spełniająca określoną funkcję użytkową.

Innymi słowy montaż towarów niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w przepisie art. 41 ust. 12 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie należy podkreślić, że w wyniku montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier nie nastąpi zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku (lokalu). Z uwagi na rodzaj materiałów, z których wykonywane są ww. towary, nie mogą one pełnić funkcji ochrony i izolacji samego budynku. Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie dotyczą budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy, nie mieszczą się zatem w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, gdyż w istocie czynności te będą jedynie zaopatrywaniem budynku (lokalu mieszkalnego) w elementy wyposażenia, niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych.

Niewątpliwie współczesne wymagania rodzą potrzebę modernizacji budynków zarówno mieszkalnych, jak i niemieszkalnych. Prace modernizacyjne wiążą się często ze zmianami konstrukcyjnymi w budynku. Przyczyną modernizacji jest konieczność unowocześnienia istniejących budynków, zmiana rozwiązań przestrzenno-funkcjonalnych oraz poprawienie standardu wyposażenia – założenia nowych instalacji np. grzewczych, czy nowych urządzeń technicznych.

Jednak takie usługi jak montaż wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier nie dotyczą substancji samego budynku (lokalu) lecz są zaopatrywaniem budynku w elementy wyposażenia – na indywidualne zamówienie klienta. Wyposażenie – w postaci wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier – z pewnością nie stanowi elementów konstrukcyjnych budynku. Zatem, ww. czynności nie stanowią modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Dlatego też w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawcę usług montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier, zastosowanie ma podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca prawidłowo stosuje podstawową stawkę podatku VAT w wysokości 23% do świadczonych przez niego usług montażu wewnętrznych rolet materiałowych, żaluzji i moskitier.

Tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie wniosku dotyczącym potwierdzenia prawidłowości zaklasyfikowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług do odpowiednich symboli PKWiU zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.