Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.321.2017.1
z 27 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 28 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 20 kwietnia 2001 r. Wnioskodawca wraz z małżonką został na równych prawach, posiadaczem własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W dniu 31 maja 2012 r. wyrokiem Sądu został rozwiązany związek małżeński, bez orzekania o winie. Wyrokiem tym, ustalono również wartość dzielonego majątku oraz na zgodny wniosek małżonków dokonano jego podziału. W wyniku tego podziału, Wnioskodawcy przyznano spółdzielcze własnościowe prawo do ww. lokalu mieszkalnego. Jak wynika z sentencji wyroku Sądu, majątek został podzielony za wspólną zgodą, po połowie, z czego Wnioskodawcy przypadł całościowy udział do przedmiotowego mieszkania. Całość dzielonego majątku opiewała na kwotę 545.000 zł. Z czego Wnioskodawcy przypadło 42,20% udziału stanowiącego kwotę 230.000 zł. Jak wynika z powyższego wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę rzeczy (praw) w wyniku podziału majątku mieści się w udziale jaki przysługiwał mu w majątku wspólnym małżeńskim.

W dniu 22 grudniu 2015 r. aktem notarialnym została potwierdzona sprzedaż mieszkania, które Wnioskodawca uzyskał w wyniku podziału majątku małżeńskiego.

Wnioskodawca w dniu 5 kwietnia 2016 r. złożył w Urzędzie Skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2015. W zeznaniu wykazał całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży mieszkania w 2015 r., jako wartość dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. l pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca chciał zostawić sobie punkt wyjścia w przypadku, gdyby jego interpretacja była nieprawidłowa. W przypadku błędnej interpretacji, mógłby przeznaczyć środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży ww. mieszkania na inne cele mieszkaniowe i nie poniósłby konsekwencji karnoskarbowych, za niezłożenie zeznania podatkowego w terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca prawidłowo uznał, iż nabycie własnościowego prawa do lokalu w 2001 r. jest jednoznaczne z nabyciem własności i od tego roku należy liczyć pięcioletni okres, po upływie którego można skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania przy jego sprzedaży, a co za tym idzie nie ma obowiązku przeznaczania dochodu ze sprzedaży na inne cele mieszkaniowe, aby uniknąć opodatkowania z tytułu jego sprzedaży?.

Zdaniem Wnioskodawcy dochód uzyskany w 2015 r. ze zbycia nieruchomości, której właścicielem był od 2001 r. korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż upłynął 5-cio letni okres od jej nabycia, a o którym mowa w art. 10 ust. pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pośród czynności opodatkowanych podatkiem dochodowym, ustawodawca nie wymienił umowy o podział majątku wspólnego i majątkowej umowy małżeńskiej.

W opinii Wnioskodawcy podział majątku jest instytucją prawa rodzinnego i opiekuńczego, i wykazuje cechy odrębne od zniesienia współwłasności, która jest konstrukcją prawną unormowaną w Kodeksie cywilnym. Podziału majątku nie można zaklasyfikować jako zniesienie współwłasności w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, są to dwie odrębne konstrukcje, a w konsekwencji taka czynność nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Nawet jeśli w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków uzyskamy przysporzenie majątkowe, to takie przysporzenie nie może być utożsamiane z nabyciem majątkowym w drodze zniesienia współwłasności - w części dotyczącej spłat i dopłat. I dlatego w tym przypadku za datę nabycia nie może być uznana data orzeczenia o rozwodzie i podziale majątku tj. 31 maja 2012 r. i od tej daty nie można liczyć pięcioletniego okresu do zwolnienia z opodatkowania. Podział majątku między małżonkami nie został wymieniony jako czynność podlegająca opodatkowaniu, a więc nie ma znaczenia fakt, że przy podziale majątku może wystąpić jakaś spłata pieniężna.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w 2001 r. jest nabyciem własności i datą od której należy liczyć pięcioletni okres do zwolnienia z opodatkowania, w przypadku sprzedaży tej nieruchomości. Natomiast złożenie zeznania PIT-39 za 2015 r. było czynnością zbędną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z analizy wniosku wynika, że w dniu 20 kwietnia 2001 r. Wnioskodawca wraz z małżonką został na równych prawach, posiadaczem własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W dniu 31 maja 2012 r. wyrokiem Sądu został rozwiązany związek małżeński, bez orzekania o winie. Wyrokiem tym, ustalono również wartość dzielonego majątku oraz na zgodny wniosek małżonków dokonano jego podziału. W wyniku tego podziału, Wnioskodawcy przyznano spółdzielcze własnościowe prawo do ww. lokalu mieszkalnego. Jak wynika z sentencji wyroku Sądu, majątek został podzielony za wspólną zgodą, po połowie, z czego Wnioskodawcy przypadł całościowy udział do przedmiotowego mieszkania. Całość dzielonego majątku opiewała na kwotę 545.000 zł. Z czego Wnioskodawcy przypadło 42,20% udziału stanowiącego kwotę 230.000 zł. Jak wynika z powyższego wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę rzeczy (praw) w wyniku podziału majątku mieści się w udziale jaki przysługiwał mu w majątku wspólnym małżeńskim.

W dniu 22 grudniu 2015 r. aktem notarialnym została potwierdzona sprzedaż mieszkania, które Wnioskodawca uzyskał w wyniku podziału majątku małżeńskiego.

Wnioskodawca w dniu 5 kwietnia 2016 r. złożył w Urzędzie Skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2015. W zeznaniu wykazał całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży mieszkania w 2015 r., jako wartość dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. l pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca chciał zostawić sobie punkt wyjścia w przypadku, gdyby jego interpretacja była nieprawidłowa. W przypadku błędnej interpretacji, mógłby przeznaczyć środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży ww. mieszkania na inne cele mieszkaniowe i nie poniósłby konsekwencji karnoskarbowych, za niezłożenie zeznania podatkowego w terminie.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku, choć, jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017, poz. 459 z późn.zm.) podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zatem, za datę nabycia nieruchomości (prawa), która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej (jego) nabycia w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości (prawa) w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości (prawa) przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (prawa), która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy bowiem rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów na tle przedstawionego stanu faktycznego uznać należy, iż w związku z tym, iż wartość spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które otrzymał Wnioskodawca w wyniku podziału majątku mieściła się w udziale jaki przysługiwał mu w majątku dorobkowym małżeńskim to za datę nabycia tego prawa, którego sprzedaży Wnioskodawca dokonał w 2015 r. należy przyjąć 2001 r. tj. rok nabycia jego do majątku wspólnego. Z tego właśnie powodu, a nie z uwagi na argumenty przedstawione przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca 2001 roku. Termin ten upłynął więc z dniem 31 grudnia 2006 r. Zatem odpłatne zbycie ww. prawa w 2015 r. nastąpiło po upływie wskazanego wyżej terminu i nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Należy również wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca nie uzyskał z ww. tytułu dochodu, który mógłby podlegać zwolnieniu w związku z przeznaczeniem przychodu na cele mieszkaniowe. Zatem nie był zobowiązany do złożenia zeznania PIT-39 za 2015 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.