Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.561.2017.1.DG
z 29 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 październik 2017 r. (data wpływu 23 październik 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług w dziedzinie specjalistycznego projektowania wraz z przekazaniem praw autorskich wg stawki VAT w wysokości 8% – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług w dziedzinie specjalistycznego projektowania wraz z przekazaniem praw autorskich wg stawki VAT w wysokości 8%.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z planowanym prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie specjalistycznego projektowania (kod PKD 74.10.Z) Wnioskodawca będzie wykonywał, głównie, projekty budowlane i projekty wykonawcze związane z:

1. budową bądź modernizacją kanalizacji teletechnicznej / kablowej
2. budową bądź modernizacją instalacji światłowodowych
3. instalacją sieci komputerowych
4. instalacją systemów SSWIN
5. instalacją systemów CCTV
6. instalacją kontroli dostępu
7. instalacją automatyki budynkowej (BMS / KNX)
8. instalacją systemów telekomunikacyjnych na stacjach bazowych operatorów komórkowych.
   
   

Do wykonywania ww. projektów Strona posiada stosowne wykształcenie, jest dyplomowanym magistrem systemów telekomunikacyjnych i inżynierem radiokomunikacji cyfrowej. Wszystkie projekty Wnioskodawca sporządzi samodzielnie i będą one wynikiem Jego pracy.

Przygotowanie projektów odbywać się będzie na podstawie umowy zawartej z Inwestorem, a za jej wykonanie będzie przysługiwać określone honorarium. Planowana umowa z Inwestorem będzie przekazywać prawo autorskie ideologii projektu do jednokrotnego wykorzystania przez Inwestora, wyłącznie do obiektu budowlanego, którego dotyczy umowa.

Każdy projekt przez Wnioskodawcę wykonany, będzie indywidualny i niepowtarzalny oraz powstanie z uwzględnieniem, uwarunkowań technicznych lokalizacji (wnętrza lub działki) jak również indywidualnych wymagań Inwestora i będzie autorską odpowiedzą na zadany problem. W procesie projektowym Strona będzie kierować się różnymi wytycznymi i stworzy jedyny i niepowtarzalny projekt, którego składową będzie wiele czynników zewnętrznych, a także długotrwała praca intelektualna. Projekty Wnioskodawcy nie będą powieleniem cudzej pracy, a efektem indywidualnej pracy twórczej. Każdy projekt podpisywany będzie też nazwiskiem Strony - wykonując projekty Wnioskodawca będzie działał jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 880, z późn. zm.). Wszystkie projekty powstałe w wyniku działalności Wnioskodawcy należy traktować jako utwory i przedmioty prawa autorskiego w rozumieniu przepisów art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach działalności w opisanym powyżej zakresie, Wnioskodawca może stosować stawkę VAT 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy wykonywane przez Niego projekty wraz z przeniesieniem praw autorskich będą podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2014 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 181, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 3 ustawy, wykaz towarów i usług objętych tym załącznikiem nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka 8%.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych
(Dz. U. z 2017 r., poz. 880 z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do postanowień art. 1 ust. 2 ww. ustawy – w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Zgodnie z art. 2 ust. 1 cyt. ustawy – opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

1. mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
2. stanowić przejaw działalności twórczej,
3. posiadać indywidualny charakter.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Według art. 8 ust. 2 niniejszej ustawy – domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu tej ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie „przejaw działalności twórczej” oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia „utwory” wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności jako przedmiotu prawa autorskiego konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 cyt. ustawy, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesieniu autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystaniu z utworu, zwanej licencją.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 2 ww. ustawy – jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.
   
   

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia „honorarium”, zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), wg którego „honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach”. Ustawa ta nie definiuje także pojęcia „wolnego zawodu”. Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznego projektowania (kod PKD 74.10.Z), w ramach której będzie wykonywał, głównie, projekty budowlane i projekty wykonawcze związane z budową bądź modernizacją kanalizacji teletechnicznej / kablowej, instalacji światłowodowych, instalacją sieci komputerowych, systemów SSWIN, systemów CCTV, kontroli dostępu, automatyki budynkowej (BMS / KNX), systemów telekomunikacyjnych na stacjach bazowych operatorów komórkowych.

Wnioskodawca do wykonywania ww. projektów posiada stosowne wykształcenie, jest dyplomowanym magistrem systemów telekomunikacyjnych i inżynierem radiokomunikacji cyfrowej. Wszystkie projekty Strona sporządzi samodzielnie i będą one wynikiem Jego pracy.

Przygotowanie projektów odbywać się będzie na podstawie umowy zawartej z Inwestorem, a za jej wykonanie będzie przysługiwać Wnioskodawcy określone honorarium. Planowana umowa z Inwestorem będzie przekazywać prawo autorskie ideologii projektu do jednokrotnego wykorzystania przez Inwestora, wyłącznie do obiektu budowlanego, którego dotyczy umowa. Każdy projekt przez Wnioskodawcę wykonany, będzie indywidualny i niepowtarzalny oraz powstanie z uwzględnieniem, uwarunkowań technicznych lokalizacji (wnętrza lub działki) jak również indywidualnych wymagań Inwestora i będzie autorską odpowiedzą na zadany problem.

Projekty Wnioskodawcy nie będą powieleniem cudzej pracy, a efektem indywidualnej pracy twórczej. Każdy projekt podpisywany będzie też nazwiskiem Strony - wykonując projekty będzie działał jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 880, z późn. zm.). Wszystkie projekty powstałe w wyniku działalności Wnioskodawcy należy traktować jako utwory i przedmioty prawa autorskiego w rozumieniu przepisów art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy stawkę podatku w wysokości 8% należy stosować w odniesieniu do usług polegających na sporządzaniu projektów budowlanych
i projektów wykonawczych związanych z budową bądź modernizacją kanalizacji teletechnicznej/kablowej, instalacji światłowodowych, z instalacją sieci komputerowych, systemów SSWIN, systemów CCTV, kontroli dostępu, automatyki budynkowej (BMS/KNX), systemów telekomunikacyjnych na stacjach bazowych operatorów komórkowych wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych na nabywcę.

Twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym i nowym wytworem intelektu. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem cechować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi. Zatem dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności projektanta (np. projektu instalacji światłowodowych) jako przedmiotu prawa autorskiego, konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy.

Należy również podkreślić, że nie każdy projekt budowlany czy też projekt wykonawczy związany z budową bądź modernizacją kanalizacji teletechnicznej/kablowej, instalacji światłowodowych, instalacji sieci komputerowych, systemów SSWIN, systemów CCTV, kontroli dostępu, automatyki budynkowej (BMS/KNX), systemów telekomunikacyjnych spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności projektów będących powieleniem innych projektów, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również projektów typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania. Projekty takie nie podlegają ochronie autorskoprawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W rozpatrywanej sprawie należy zauważyć, że przedmiotem prawa autorskiego jest utwór, którym może być również np. projekt instalacji sieci komputerowych, projekt kanalizacji teletechnicznej/kablowej, czy też projekt systemów telekomunikacyjnych itp., posiadający indywidualny charakter własnego pomysłu. Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy.

Jak wskazano na wstępie na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi twórców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, korzystają z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro przedmiotowe projekty budowlane czy też projekty wykonawcze związane z budową bądź modernizacją kanalizacji teletechnicznej/kablowej, instalacji światłowodowych, instalacji sieci komputerowych, systemów SSWIN, systemów CCTV, kontroli dostępu, automatyki budynkowej (BMS/KNX), systemów telekomunikacyjnych, Zainteresowany wykonuje jako twórca na zlecenie innych podmiotów wraz z przeniesieniem praw autorskich do tego projektu, za które otrzymuje określone w umowie honorarium –
to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży projektu oraz autorskich prawa majątkowych, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że dla świadczonych usług wskazanych we wniosku może stosować stawkę podatku w wysokości 8% należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii uznania Wnioskodawcy za twórcę oraz zakwalifikowania wykonywanych przez niego czynności do usług wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, ponieważ zagadnienia te nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego.

Ponadto, tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.