Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.292.2017.2.MGR
z 28 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 6 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2017 r. (data wpływu 2 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z dobrowolnym umorzeniem udziałów i dobrowolnym zbyciem udziałów przez innego wspólnika bez wynagrodzenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2017 r. do tutejszego Organu podatkowego wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 9 października 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.292.2017.1.MMA, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 9 października 2017 r. (data doręczenia 26 października 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 30 października 2017 r. (data wpływu 2 listopada 2017 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki pocztowej operatora publicznego w dniu 31 października 2017 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych i udziałowcem w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”), która jest osobą prawną, posiadającą miejsce siedziby i zarządu na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Udziały w Spółce posiada również inna osoba fizyczna, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „wspólnik”).

Możliwe, że w przyszłości podjęta zostanie decyzja o dobrowolnym umorzeniu udziałów wspólnika bez wynagrodzenia, zgodnie z art. 199 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych. W takiej sytuacji możliwe, że Wnioskodawca dalej pozostanie udziałowcem w Spółce. Możliwe jest również, że w przyszłości to Wnioskodawca podejmie decyzję o dobrowolnym umorzeniu udziałów Spółki bez wynagrodzenia. W takiej sytuacji, Wnioskodawca przestanie być wspólnikiem Spółki.

W piśmie z dnia 30 października 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że na dzień nabycia udziałów przez Spółkę w celu umorzenia umowa Spółki będzie przewidywać dobrowolne umorzenie udziałów bez wynagrodzenia. W przypadku nabycia przez Spółkę od Wnioskodawcy udziałów w celu ich umorzenia wszystkie udziały należące w chwili obecnej do Wnioskodawcy zostaną umorzone w całości. Natomiast w sytuacji nabycia przez Spółkę od wspólnika udziałów w celu ich umorzenia oraz ich umorzenia, Wnioskodawca stanie się posiadaczem 100% udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Zaś w przypadku nabycia przez Spółkę od wspólnika udziałów w celu ich umorzenia, Spółka nabędzie wszystkie udziały należące w chwili obecnej do wspólnika i zostaną one umorzone w całości. Wnioskodawca nadmienił także, że zgodnie z art. 199 § 2 Kodeksu spółek handlowych, w Spółce zostanie podjęta uchwała Zgromadzenia Wspólników w sprawie umorzenia udziałów bez wynagrodzenia. Natomiast zbycie udziałów, rozumiane jako nabycie udziału przez Spółkę w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia nastąpi w trybie art. 199 § 1 w związku z art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych. Umorzenie udziałów nastąpi bez obniżenia kapitału zakładowego. Zbycie udziałów, rozumiane zgodnie z art. 199 § 1 jako nabycie udziałów przez Spółkę, nastąpi w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia.

Dodatkowo Wnioskodawca nadmienił, że zgodnie z art. 199 § 1 Kodeksu spółek handlowych, udział może być umorzony jedynie po wpisie Spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa Spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez Spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa Spółki. W ocenie Wnioskodawcy, skoro przepis stanowi, że udział może być umorzony w drodze nabycia udziałów przez Spółkę, to czynność ta jest tożsama ze zbyciem przez Wnioskodawcę tego udziału Spółce. Zgodnie bowiem z art. 200 § 1 Kodeksu spółek handlowych, Spółka nie może obejmować lub nabywać ani przyjmować w zastaw własnych udziałów. Zakaz ten dotyczy również obejmowania lub nabywania udziałów bądź przyjmowania ich w zastaw przez Spółkę albo spółdzielnię zależną. Wyjątek stanowi nabycie w drodze egzekucji na zaspokojenie roszczeń Spółki, których nie można zaspokoić z innego majątku wspólnika, nabycie w celu umorzenia udziałów oraz nabycie albo objęcie udziałów w innych przypadkach przewidzianych w ustawie. Zbycie przez Wnioskodawcę udziału Spółce w celu jego umorzenia jest, w ocenie Wnioskodawcy, tożsame z nabyciem tego udziału przez Spółkę w celu umorzenia, nie może bowiem nastąpić nabycie udziału przez Spółkę z jednoczesnym brakiem zbycia tego udziału przez Wnioskodawcę tejże Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy dobrowolne umorzenie udziałów należących do wspólnika, bez wynagrodzenia dla wspólnika, w drodze nabycia udziału przez Spółkę, spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy, pozostającego udziałowcem w Spółce, przychodu podlegającego opodatkowaniu, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy dobrowolne umorzenie udziałów należących do Wnioskodawcy, bez wynagrodzenia dla Wnioskodawcy, w drodze nabycia udziału przez Spółkę, spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy dobrowolne zbycie Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, należących do wspólnika udziałów, w celu umorzenia tych udziałów przez Spółkę, bez wynagrodzenia dla wspólnika, spowoduje po stronie Wnioskodawcy, pozostającego udziałowcem w Spółce, powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4. Czy dobrowolne zbycie Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, należących do Wnioskodawcy udziałów, w celu umorzenia tych udziałów przez Spółkę, bez wynagrodzenia dla Wnioskodawcy, spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do pytań Nr 1 i Nr 3, natomiast w zakresie pytań oznaczonych Nr 2 i Nr 4, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, dobrowolne umorzenie udziałów wspólnika bez wynagrodzenia nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy, pozostającego wspólnikiem Spółki, powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Kwestie związane z umarzaniem udziałów zostały uregulowane w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578, z późn. zm.). Istotą umorzenia udziałów jest ich prawne unicestwienie. W przypadku umorzenia dobrowolnego podstawą dla dokonania tego typu umorzenia udziałów przez Spółkę jest ich nabycie od udziałowców.

Umorzenie udziałów co do zasady odbywa się za wynagrodzeniem. Kwestia ustalenia wynagrodzenia dla wspólnika za zbywane w celu umorzenia udziały jest pozostawiona swobodzie stron. Zgodnie z art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych, za zgodą wspólnika można w zupełności odstąpić od wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z kolei, z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że dochodem jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera jednakże przepisu regulującego przychód w powyższej sytuacji. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów innego wspólnika Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością bez wynagrodzenia, nie powstanie przysporzenie majątkowe po stronie innego wspólnika pozostającego w Spółce, gdyż nie osiąga on żadnych korzyści majątkowych, w tym żadnego wynagrodzenia z tego tytułu. Nie osiąga on zatem przychodu (dochodu), który mógłby podlegać opodatkowaniu w momencie umorzenia dobrowolnego udziałów innego udziałowca. W związku z umorzeniem udziałów danego udziałowca pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy, ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są pozostawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności zbycie na rzecz Spółki w celu umorzenia udziałów należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników. Stąd na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można mówić w takim przypadku o powstaniu przychodu podatkowego. Tym samym, w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia za zgodą Spółki, po stronie Wnioskodawcy, pozostającego udziałowcem w tej Spółce, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sytuacja pozostającego w Spółce wspólnika zmienia się o tyle, że uzyskuje on tylko możliwość uzyskania w przyszłości większego dochodu. Jakkolwiek w związku z umorzeniem udziałów jednego udziałowca bez wynagrodzenia lub za wynagrodzeniem wartość udziałów może wzrosnąć, to i tak ewentualny dochód będzie mógł powstać dopiero w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę definitywnego przysporzenia majątkowego, powstałego w wyniku wzrostu wartości bilansowej posiadanych przez Niego udziałów Spółki, co może mieć miejsce w przyszłości, w razie np. odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę posiadanych udziałów.

W związku z powyższym, w wyniku umorzenia udziałów wspólnika w Spółce nie dojdzie do powstania faktycznego przysporzenia po stronie Wnioskodawcy, który pozostanie w Spółce. Ewentualny dochód w związku z posiadaniem przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce będzie mógł powstać dopiero w momencie otrzymania przez Niego dywidendy ze Spółki albo w związku ze sprzedażą posiadanych przez Niego udziałów w Spółce.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdza szereg interpretacji indywidualnych, np. interpretacja:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 lipca 2014 r., Nr IPPB2/415-376/14-2/PW,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 lipca 2014 r., Nr IPPB2/415-377/14-2/MK1,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 czerwca 2014 r., Nr IBPBII/2/415-309/14/JG,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 maja 2014 r., Nr IPPB2/415-121/14-2/PW,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 lutego 2014 r., Nr ITPB/415-1213/13/MP,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 stycznia 2014 r., Nr ILPB2/415-1035/13-2/TR.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, kontroli celno-skarbowej. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.