Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB3/423-372/14-10/S/17/MS
z 14 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2485/14 (data wpływu orzeczenia 9 września 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2014 r. uzupełnionym na wezwania organu, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• art. 4 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 8 listopada z 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1387; dalej: „Nowelizacja”) — jest prawidłowe,

• art. 25 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 roku (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.; „Ustawa CIT”) — jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 4 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 8 listopada z 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym oraz art. 25 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 roku.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 23 czerwca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPB3/423-372/14-5/MS w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 4 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 8 listopada z 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym oraz art. 25 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 roku. Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 czerwca 2014 r. znak: IPPB3/423-372/14-5/MS wniósł pismem z dnia 7 lipca 2014r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Skargę wniesiono w dniu 10 lipca 2014r. (data wpływu 14 lipca 2014r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 marca 2015 r. sygn. Akt III SA/Wa 2485/14 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W dniu 3 czerwca 2015r. organ wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2485/14, uchylającego interpretację indywidualną Ministra Finansów dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 4 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 8 listopada z 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym oraz art. 25 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 roku. Uwzględniając jednolitą linię orzeczniczą zapadających w ww. zakresie rozstrzygnięć pismem z dnia 18 maja 2017r. sygn. akt. 0110-KWR3.4020.13.2017.1.JW organ wniósł o cofnięcie skargi kasacyjnej wniesionej w przedmiotowej sprawie oraz umorzenie postępowania sądowego. Naczelny Sąd Administracyjny pismem z dnia 30 maja 2017 r. sygn. akt II FSK 2341/15 w sprawie ze skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie: Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku z dnia 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2485/14 w sprawie ze skargi Wnioskodawcy na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2014 r. nr IPPB3/423-372/14-5/MS w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych wydał postanowienie o umorzeniu postępowania kasacyjnego. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2485/14 jest prawomocny od dnia 30 maja 2017r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, ww. wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną z siedzibą w Polsce (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”). Spółka została wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS przez właściwy sąd rejestrowy w dniu 2 lipca 2013 r. Zgodnie z obecnym brzmieniem statutu Spółki (§ 41 Statutu): „Rokiem obrotowym Spółki jest okres 12 (dwunastu) kolejnych miesięcy kalendarzowych trwający od 1 (pierwszego) grudnia do 30 (trzydziestego) listopada kolejnego roku. 2. W związku z rozpoczęciem pierwszego roku obrotowego Spółki w pierwszej połowie roku, pierwszy rok obrotowy rozpoczęty w 2013 (dwa tysiące trzynastym) roku kończy się 30 (trzydziestego ) listopada 2013 roku.” Przyjęcie roku obrotowego zgodnie z powyższym brzmieniem 41 Statusu zostało wpisane do rejestru przedsiębiorców KRS przez właściwy sąd rejestrowy przed 12 grudnia 2013r. Zatem rok obrotowy Spółki, zgodnie z obecnym brzmieniem jej statutu, trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada kolejnego roku. Zgodnie ze statutem, obecnie trwający rok obrotowy Spółki nie zakończył się w dniu 31 grudnia 2013 r. Obecnie trwający rok obrotowy, zgodnie ze statutem, zakończy się po dniu 1 stycznia 2014 r. Walne Zgromadzenie Spółki nie dokonało od 12 grudnia 2013 r. zmiany przyjętego przez Spółkę w statucie roku obrotowego. W związku z tym żadna zmiana roku obrotowego Spółki nie została i nie zostanie też zarejestrowana w Rejestrze Przedsiębiorców KRS w tym czasie. W odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 maja 2014 r. o sygn. IPPB3/423-372/14-2/MS Wnioskodawca wyjaśnił, że: według wiedzy Wnioskodawcy, akcje w spółce posiadają obecnie i posiadały w 2013 r. osoby fizyczne. Wiedzę tę Spółka opiera na tym, że nie zgłosił się do niej dotychczas nowy akcjonariusz, tj. nabywca akcji, który by je nabył od pierwszych akcjonariuszy, którzy objęli i opłacili akcje w procesie zawiązywania Spółki a komplementariuszem Spółki w 2013 r. ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym jest (i była) osoba prawna — spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Pismem z dnia 17 października 2017 r. nr IPPB3/423-372/14-8/S/17/MS, doręczonym 18 października 2017r. wezwano Wnioskodawcę do doprecyzowania stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego poprzez podanie dokładnej daty zmiany umowy Spółki odnośnie trwania roku obrotowego od 1 października do dnia 30 września oraz daty wpisania tej zmiany w Krajowym Rejestrze Sądowym. Uzupełnienia dokonano w dniu 24 października 2017r. (data wpływu: 27 października 2017 r.). W uzupełnieniu do wniosku stwierdzono, że zmiana umowy Spółki nastąpiła 2 października 2013r., a wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym odnośnie zmiany został dokonany 16 stycznia 2014r.

W trakcie analizy danych zawartych w opisie zdarzenia przyszłego zaprezentowanego przez Wnioskodawcę we wniosku oraz informacji przekazanych w ww. piśmie stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu ustalono rozbieżności mające istotny wpływ na ocenę stanowiska Wnioskodawcy. W zaistniałej sytuacji pismem z dnia 15 listopada 2017r. znak IPPB3/423-372/14-9/S/17/MS, doręczonym 23 listopada 2017r. ponownie wezwano Spółkę do wyjaśnienia rozbieżności. Odpowiedzi udzielono w dniu 30 listopada 2017r. (data wpływu 6 grudnia 2017r.) stwierdzając, że:

1. rok obrotowy wskazany w pierwotnym brzmieniu umowy spółki trwał od 1 grudnia do 30 listopada, zaś pierwszy rok obrotowy zakończył się w dniu 30 listopada 2013 r.,
   
2. Wnioskodawca w dniu 2 października 2013 r. dokonał zmiany roku obrotowego spółki na rok obrotowy trwający od 1 października do 30 września.
3. Zmiana informacji o roku obrotowym została zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 16 stycznia 2014 r.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca zgodnie z przepisem art. 4 ust. 2 Nowelizacji ma obowiązek zamknąć księgi rachunkowe na dzień 31 grudnia 2013 r.?
2. Czy Wnioskodawca zgodnie z przepisem art. 4 ust. 1 Nowelizacji ma obowiązek płacić na konto właściwego urzędu skarbowego zaliczki, o których mowa w art. 25 Ustawy CIT za poszczególne miesiące obecnie trwającego roku obrotowego Spółki?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma on obowiązku zamykania ksiąg rachunkowych na dzień 31 grudnia 2013 r.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 9) ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. 2013 r. poz. 330 ze zm. dalej „Ustawa o Rachunkowości”) „(…) Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę (…)”. Zgodnie z treścią tego przepisu rokiem obrotowym może być rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 pełnych miesięcy kalendarzowych.

Zgodnie z treścią statutu Spółki, którego brzmienie zostało przyjęte przez Walne Zgromadzenie i zarejestrowane w Rejestrze Przedsiębiorców KRS rokiem obrotowym Spółki jest okres od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada kolejnego roku. Zgodnie zatem ze statutem, obecnie trwający rok obrotowy Spółki nie zakończył się w dniu 31 grudnia 2013 r. Przyjęty przez Wnioskodawcę rok obrotowy zgodnie ze statutem zakończy się po dniu 1 stycznia 2014 r. Mając na względzie treść art. 4 ust. 2 Nowelizacji Wnioskodawca jest spółką, której „rok obrotowy rozpoczęty w 2013 r. nie kończy się w dniu 31 grudnia 2013 r.”. Od 12 grudnia 2013 r. nie nastąpiła zmiana Statutu Wnioskodawcy w zakresie roku obrotowego, Spółka zaś powstała (została zarejestrowana w KRS) przed ogłoszeniem Nowelizacji. Rok obrotowy Spółki został więc skutecznie ustalony, przyjęty i zarejestrowany. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy nie znajduje do niego zastosowania przepis art. 4 ust. 2 Nowelizacji przewidujący obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawca nie jest bowiem ani spółką „powstała po dniu wejścia w życie niniejszego przepisu, a jej rok obrotowy rozpoczęty w 2013 r. nie kończy się w dniu 31 grudnia 2013 r. (…)” ani spółką, która „dokonała zmiany roku obrotowego po dniu wejścia w życie niniejszego przepisu”. Rok obrotowy Wnioskodawcy, rozpoczęty w 2013 r., będzie więc trwał (zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 Ustawy o Rachunkowości oraz z przyjętym brzmieniem statutu) do końca przyjętego przez Spółkę roku obrotowego.

Ad 2. Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przyjęciem w statucie roku obrotowego trwającego od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada następnego roku kalendarzowego, nie ma on obowiązku zapłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za poszczególne miesiące obecnie trwającego roku obrotowego Spółki.

Przepis art. 25 ust. 1 Ustawy CIT stanowi, że „Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Przepis art. 25 ust. 1a Ustawy CIT nakłada na podatników obowiązek odprowadzenia zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób prawnych w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Dla przykładu, oznacza to, że zaliczkę miesięczną za styczeń 2014 roku podatnik na podstawie powyższych przepisów miał obowiązek wpłacić do 20 dnia lutego 2014 r., zaliczkę miesięczną za luty 2014 roku podatnik na podstawie powyższych przepisów miał obowiązek wpłacić do 20 dnia marca 2014 roku, natomiast zaliczkę miesięczną za marzec 2014 roku podatnik na podstawie powyższych przepisów miał obowiązek wpłacić do 20 dnia kwietnia 2014 roku. Za każdy kolejny miesiąc podatnik ma obowiązek wpłacić zaliczkę do 20 dnia następnego miesiąca. Wnioskodawca nie miał jednak obowiązku odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za styczeń 2014 roku do dnia 20 lutego 2014 roku, nie miał obowiązku odprowadzenia zaliczki za lutu 2014 roku do dnia 20 marca 2014 roku, nie będzie miał obowiązku odprowadzenia zaliczki za marzec 2014 roku do dnia 20 kwietnia 2014 roku oraz nie będzie miał obowiązku odprowadzenia zaliczek za poszczególne miesiące obecnie trwającego roku obrotowego spółki z uwagi na brzmienie przepisów art. 4 ust. 1 Ustawy nowelizującej, który stanowi, że: „W przypadku spółki komandytowo-akcyjnej posiadającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów z uczestnictwa w takiej spółce, z zastrzeżeniem przepisu art. 6, w tym z tytułu objęcia (nabycia) udziałów takiej spółki, przepisy ustaw wymienionych w przepisie art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od pierwszego dnia roku obrotowego tej spółki rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2013 r.”

Zgodnie ze statutem obecnie trwający rok obrotowy Spółki, rozpoczęty w 2013 r., nie zakończył się w dniu 31 grudnia 2013 r. W związku z powyższym Wnioskodawca nie miał obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień 31 grudnia 2013 r. Zatem nie ma wobec niego zastosowania przepis art. 4 ust. 2 Nowelizacji stanowiący, iż pierwszy rok podatkowy takiej spółki rozpoczyna się z dniem 1 stycznia 2014 r. i trwa do końca przyjętego roku obrotowego. W związku z powyższym rok podatkowy Spółki nie rozpocznie się w dniu 1 stycznia 2014 roku. Z tego względu Spółka z dniem 1 stycznia 2014 r. nie stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Nie będzie zatem zobowiązana do zapłaty zaliczki na podatek za poszczególne miesiące obecnie trwającego roku obrotowego Spółki.

Podsumowując, przyjęty przez Wnioskodawcę, zgodnie ze statutem, rok obrotowy trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada i w związku z brzmieniem przepisu art. 4 ust. 1 i ust. 2 Nowelizacji, będzie w niezmienionej formie trwał do końca obecnie przyjętego przez Wnioskodawcę w statucie roku obrotowego. Wnioskodawca nie ma więc obowiązku rozpoczęcia nowego roku podatkowego od dnia 1 stycznia 2014 r. W związku z tym faktem na Wnioskodawcy nie ciąży również obowiązek odprowadzenia na konto właściwego urzędu skarbowego zaliczki, o której mowa w przepisie art. 25 Ustawy CIT za poszczególne miesiące obecnie trwającego roku obrotowego Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji oraz w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2015 sygn. akt III SA/Wa 2485/14.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.