Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.355.2017.1.IF
z 14 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawcy przysługuje prawo własności lokalu mieszkalnego wraz przynależnym do tego lokalu udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu (dalej jako „Lokal”). Lokal został nabyty przez Wnioskodawcę i jego żonę w 2001 roku w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej.

Lokal nie był związany ani z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy ani z działalnością gospodarczą jego żony. Lokal został nabyty przez Wnioskodawcę i jego żonę w ich prywatnych celach mieszkaniowych. Wnioskodawca nie wynajmował Lokalu osobom trzecim.

W związku z ustaniem małżeńskiej wspólności majątkowej w 2017 roku Wnioskodawca na skutek dziedziczenia stał się jedynym właścicielem Lokalu. Wnioskodawca Lokal sprzedał, z wykorzystaniem usług profesjonalnych firm pośredniczących w obrocie nieruchomościami.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość odnośnie zastosowania w przedstawionej sytuacji art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tj. z dnia 7 grudnia 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 2032, ze zm.; dalej jako „UPDOF”)).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu sprzedaży Lokalu Wnioskodawca osiągnął przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu sprzedaży Lokalu nie osiągnął on przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF z uwagi na okoliczność, iż sprzedaż Lokalu nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a od momentu nabycia Lokalu przez Wnioskodawcę upłynęło pięć lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) UPDOF źródło przychodu stanowi odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 UPDOF, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 2 pkt 1 UPDOF przychody z działalności gospodarczej stanowią przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanymi na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2c UPDOF. Zgodnie zaś z art. 14 ust. 2c UPDOF do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 UPDOF, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Powyższe pozwala stwierdzić, że przychód ze zbycia nieruchomości stanowi przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF w sytuacji, gdy nie stanowi on przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 UPDOF, a także w przypadku wskazanym w art. 14 ust. 2c UPDOF (red. J. Marciniuk, PIT. Komentarz, art. 14, nb. 72).

Zaznaczenia wymaga, że Lokal nie był nigdy wykorzystywany przez Wnioskodawcę w związku z jego działalnością gospodarczą, oraz że został on nabyty w prywatnych celach mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego żony. Sprzedaż Lokalu przez Wnioskodawcę nie nastąpiła zatem w wykonaniu działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Powyższe prowadzi do wniosku, że do przedstawionego stanu faktycznego zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF.

W świetle przedstawionego przyszłego stanu faktycznego wskazać należy jednak, że Lokal został nabyty przez Wnioskodawcę w 2001 roku. W związku z okolicznością, że od momentu nabycia Lokalu przez Wnioskodawcę upłynął pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF, Wnioskodawca nie osiągnął zatem przychodu na skutek sprzedaży Lokalu. Wnioskodawca jest bowiem zdania, że nabycia przez małżonka pozostałego przy zbyciu udziału w nieruchomości nabytej do majątku wspólnego, ponad własny udział po ustaniu wspólności majątkowej na skutek śmierci drugiego z małżonków nie należy traktować jako ponownego nabycia, w związku z którym należałoby liczyć od początku pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF.

Odmienna interpretacja nie brałaby pod uwagę bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności majątkowej. W związku z małżeńską wspólnością majątkową obu współwłaścicielom Lokalu przysługiwało bowiem pełne prawo do całego Lokalu. W przedstawionej sytuacji nie sposób zatem mówić o nowym nabyciu Lokalu na skutek dziedziczenia, gdyż Lokal został nabyty przez Wnioskodawcę już wcześniej w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej. Odmienna interpretacja prowadziłaby w sposób nieuprawniony do rozszerzenia zakresu stosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF (S. Brzeszczyńska, Umowy w obrocie nieruchomościami. Aspekty podatkowe i cywilnoprawne, Legalis 2017, r. 7, pkt 4.2.4.13).

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko jego w powyższej kwestii potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych. Zgodnie z uchwałą NSA z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c [UPDOF- M.P.] (...) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”. Stanowisko wyrażone we wskazanej uchwale NSA, należy uznać za właściwe, gdyż przedstawiona tam interpretacja art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF jest zgodna z przyjętą w prawie podatkowym zasadą in dubio pro tributario, a także wykładnią językową, celowościową i systemową wskazanego przepisu (podobnie orzeczono np. wyroku WSA w Łodzi z dnia 20 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 131/17; wyroku WSA w Szczecinie z dnia 19 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 67/17).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z ich sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką nabył w 2001 r. w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej lokal mieszkalny wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu (dalej jako Lokal). W związku z ustaniem małżeńskiej wspólności majątkowej w 2017 r., Wnioskodawca na skutek dziedziczenia stał się jedynym właścicielem przedmiotowego lokalu. Wnioskodawca sprzedał ww. Lokal za pośrednictwem profesjonalnych firm pośredniczących w obrocie nieruchomościami. Przedmiotowy Lokal nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej, nie był również wynajmowany.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W celu ustalenia momentu nabycia przedmiotowego Lokalu należy odnieść się również do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez NSA Uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa, przedstawiony opis stanu faktycznego oraz Uchwałę NSA należy stwierdzić, że za datę nabycia przez Wnioskodawcę zarówno udziału w Lokalu nabytego w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, jak i udziału nabytego w drodze dziedziczenia po zmarłej małżonce należy uznać rok 2001, kiedy to ww. Lokal został nabyty do majątku wspólnego. Zatem, odpłatne zbycie w 2017 roku udziałów Wnioskodawcy w Lokalu nie podlega w ogóle opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym sprzedaż udziałów w przedmiotowym Lokalu nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać w tym miejscu należy, że z uwagi na fakt, iż przedmiotowy Lokal nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej oraz nie był wynajmowany, powołany we własnym stanowisku przepis art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.