2017.12.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.294.2017.1.EN
z 21 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 października 2017 r. (data wpływu do Organu 3 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie:

możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej likwidowanych Budynków i Budowli (w wysokości odpowiadającej posiadanemu prawu do udziału w zyskach Sp.k.) w związku z rozpoczęciem nowej Inwestycji,
możliwości uwzględnienia ww. kosztu uzyskania przychodów w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy trwający od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r.,

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie:

możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej likwidowanych Budynków i Budowli (w wysokości odpowiadającej posiadanemu prawu do udziału w zyskach Sp.k.) w związku z rozpoczęciem nowej Inwestycji,
możliwości uwzględnienia ww. kosztu uzyskania przychodów w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy trwający od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe :

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Do 31 lipca 2017 r., kiedy to X Spółka z o.o. Sp.k. (dalej: „Sp.k.”) uległa przekształceniu w Y Sp. z o.o., Wnioskodawca był komplementariuszem Sp.k., zobowiązanym do rozliczenia podatku dochodowego z tytułu posiadanego prawa do udziału w zyskach Sp.k. Po przekształceniu Sp.k. w Y Sp. z o.o., Wnioskodawca sprzedał udziały w Y Sp. z o.o. do Z Spółki z o.o. Sp. k.

W dniu 19 grudnia 2013 r., Sp.k. nabyła prawo użytkowania wieczystego działek gruntu o numerach ewidencyjnych 73/4, 73/5, 73/6 oraz 73/7 wraz z naniesieniami, na które składały się budynki i budowle wybudowane w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku (działki gruntu, budynki oraz budowle - dalej łącznie: „Nieruchomość”). Nabycie Nieruchomości zostało udokumentowane fakturą VAT. Zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta z maja 2017 r. działka nr 73/6 została podzielona na działki numerach ewidencyjnych 73/8 oraz 73/9.

Na aktualnej działce gruntu nr 73/8 w momencie nabycia znajdowały się następujące budynki: budynek magazynowy, garaże i zadaszenia, portiernia, stacja obsługi i garaż samochodowy (dalej: „Budynki”). Na aktualnej działce gruntu nr 73/8 w momencie nabycia znajdowały się również budowle, które były częściowo położone na sąsiadujących działkach gruntu, tj. oświetlenie zewnętrzne, sieć cieplna, sieć wodno-kanalizacyjna zewnętrzna, drogi i place, parking samochodowy, ogrodzenie (dalej: „Budowle”).

Na moment nabycia budynek magazynowy, garaże i zadaszenia, stacja obsługi i garaż samochodowy, place oraz parking samochodowy były oddane w najem podmiotom trzecim. Portiernia nie była przedmiotem najmu, była bowiem wykorzystywana przez Sp.k. do celów działalności gospodarczej (korzystała z niej osoba odpowiedzialna za ochronę obiektu, która kontrolowała wejścia na jego teren). Pozostałe budowle, tj. oświetlenie zewnętrzne, sieć cieplna, sieć wodno-kanalizacyjna zewnętrzna, drogi, ogrodzenie służyły do obsługi wszystkich obiektów znajdujących się na Nieruchomości.

W związku z powyższym, w grudniu 2013 r., Sp.k. ujęła ww. Budynki i Budowle w rejestrze środków trwałych i od stycznia 2014 r. rozpoczęła ich amortyzację do celów rachunkowych. Jednocześnie Wnioskodawca rozpoczął rozpoznawanie, jako koszty uzyskania przychodów wartości odpisów amortyzacyjnych do celów podatkowych w wysokości odpowiadającej posiadanemu przez niego prawu do udziału w zyskach Sp.k. Po nabyciu ww. obiektów przez Sp.k. umowy najmu były nieprzerwanie kontynuowane do momentu podjęcia decyzji o wyburzeniu wszystkich obiektów znajdujących się na aktualnej działce gruntu 73/8 w roku 2016. W związku z podjęciem decyzji o realizacji inwestycji budowlanej na aktualnej działce gruntu 73/8, polegającej na wybudowaniu budynku A na tej działce, będącego częścią kompleksu biurowego składającego się z trzech budynków A, B, C wraz z towarzyszącymi naniesieniami, Sp.k. podjęła szereg działań związanych z jej realizacją. W dniu 2 stycznia 2017 r., Spółka zawarła umowę na wykonanie prac wyburzeniowych („Prace Wyburzeniowe”) dotyczących Budynków i części Budowli położonych na aktualnej działce nr 73/8. W dniu 15 lutego 2017 r., Sp.k. zawarła umowę na wykonanie robót budowlanych w zakresie stanu surowego budynku A w ramach realizacji inwestycji polegającej na budowie kompleksu biurowego składającego się z trzech budynków A, B, C z częścią usługowo-handlową, podziemnym garażem dla samochodów osobowych, budynkiem technicznym, stacją transformatorową, wewnętrznym układem drogowym i pieszym, miejscami postojowymi w poziomie terenu, instalacjami wewnętrznymi i zewnętrznymi na działce nr 73/8, budową dwóch zjazdów i dojazdu przeciwpożarowego z ulicy, likwidacją instalacji wewnętrznych, przebudową stacji transformatorowej, przebudową sieci gazowej na działkach nr 290/2, 380/2, 381 infrastrukturą techniczną i zagospodarowaniem. Na aktualnej działce nr 73/8 ma powstać budynek A wraz z towarzyszącymi naniesieniami (dalej łącznie: „Inwestycja”).

Po wykonaniu prac wyburzeniowych podpisano 31 marca 2017 r. protokół likwidacji Budynków i Budowli położonych na działce nr 73/8 (Budowle w części, która była położona również na innych działkach nie uległy wyburzeniu). Z podpisanego protokołu wynika, że wyburzone zostały wszystkie Budowle w części położonej na aktualnej działce nr 73/8, które jednocześnie stanowią odpowiednio:

oświetlenia zewnętrzne: 60% wobec stanu istniejącego na Nieruchomości;
sieć cieplna: 10% wobec stanu istniejącego na Nieruchomości;
sieć wodno-kanalizacyjna zewnętrzna: 30% wobec stanu istniejącego na Nieruchomości;
drogi i place: 20% wobec stanu istniejącego na Nieruchomości;
parking samochodowy: 100% wobec stanu istniejącego na Nieruchomości;
ogrodzenie: 30% wobec stanu istniejącego na Nieruchomości.

W dniu 31 marca 2017 r., Sp.k. dokonała również tzw. likwidacji księgowej ww. Budynków i Budowli w części znajdujących się na aktualnej działce nr 73/8. Likwidacja księgowa oznacza, że Sp.k. wyksięgowała dany środek trwały (lub odpowiednią część jego wartości początkowej) z konta „Środki trwałe” oraz z konta „Umorzenie środków trwałych”. Do celów rachunkowych zlikwidowana nieumorzona wartość Budynków i Budowli położonych na aktualnej działce nr 73/8 została przeksięgowana na dzień 31 marca 2017 r. na konto „środki trwałe w budowie”, gdzie księgowane są wydatki związane z realizacją ww. Inwestycji. Wartość ta zostanie również zaliczona do celów rachunkowych do wartości początkowej tej Inwestycji po jej wybudowaniu.

Na tej podstawie Sp.k. usunęła również z ewidencji środków trwałych stosowanej do celów rachunkowych Budynki oraz odpowiednią część wartości początkowej Budowli odpowiadającej wyburzonej części tych budowli, położonych na aktualnej działce nr 73/8.

W celu ustalenia odpowiedniej części wartości początkowej Budowli położonych na aktualnej działce nr 73/8 jaka uległa likwidacji i przeksięgowaniu oraz usunięciu z ewidencji środków trwałych stosowanej do celów rachunkowych, Sp.k. zastosowała współczynnik wskazany w protokole likwidacji do wartości początkowej danej Budowli. Otrzymana wartość stanowiła wartość początkową przypisaną do danej Budowli w części jaka była położona na aktualnej działce nr 73/8. Następnie wartość ta została pomniejszona o wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych do których został zastosowany współczynnik wskazany w protokole likwidacji. Wynikiem przedmiotowego działania była wartość poszczególnych Budowli położonych na aktualnej działce nr 73/8 jaka uległa likwidacji. Spółka zaprzestała amortyzacji ww. środków trwałych do celów rachunkowych.

W związku z likwidacją ww. środków trwałych przez Sp.k., od 1 marca 2017 r., Wnioskodawca zaprzestał rozpoznawania, jako koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tych Budynków oraz części Budowli położonych na działce 73/8 w wysokości odpowiadającej posiadanemu przez Spółkę prawu do udziału w zyskach Sp.k., a zaliczył w koszty uzyskania przychodów nieumorzoną wartość początkową Budynków i Budowli położonych na działce 73/8 w wysokości odpowiadającej posiadanemu przez Spółkę prawu do udziału w zyskach Sp.k.

Y sp. z o.o. buduje budynek A z zamiarem uzyskania przychodów z wynajmu jego powierzchni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do ujęcia straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej Budynków i Budowli położonych na aktualnej działce nr 73/8 w wysokości odpowiadającej posiadanemu prawu do udziału w zyskach Sp.k., jako pośrednich kosztów uzyskania przychodów w dacie, w której fakt fizycznej likwidacji został odpowiednio ujęty w księgach rachunkowych Sp.k., tj. w rozliczeniu za marzec 2017 r.?
Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do uwzględnienia straty, w postaci nieumorzonej wartości początkowej Budynków i Budowli położonych na działce nr 73/8, w wysokości odpowiadającej posiadanemu prawu do udziału w zyskach Sp.k. w kwocie osiągniętego dochodu (lub poniesionej straty) uwzględnianym (uwzględnianej) w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy trwający od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. składanym do 31 marca 2018 r.? (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2)

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy, jest uprawniony do ujęcia straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej Budynków i Budowli położonych na aktualnej działce nr 73/8, w wysokości odpowiadającej posiadanemu prawu do udziału w zyskach Sp.k., jako pośrednich kosztów uzyskania przychodów w dacie, w której fakt fizycznej likwidacji został odpowiednio ujęty w księgach rachunkowych Sp.k, tj. w rozliczeniu za marzec 2017 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zd. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem sądów administracyjnych, kosztem uzyskania przychodów jest zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku jest on pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
został poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie kosztów, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

A contrario, jeżeli strata powstała w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, a środki te utraciły przydatność gospodarczą z innej przyczyny aniżeli na skutek zmiany rodzaju działalności, to można tę stratę zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Decyzja dotycząca wyburzenia Budynków oraz Budowli położonych na aktualnej działce nr 73/8 nie była spowodowana zmianą zakresu działalności Sp.k. Celem likwidacji Budynków i Budowli było bowiem rozpoczęcie realizacji planów inwestycyjnych polegających na budowie kompleksu biurowego, tj. rozpoczęciu budowy budynku A na aktualnej działce nr 73/8.

Mając powyższe na uwadze, w analizowanych stanie faktycznym, skoro:

zarówno nabycie likwidowanych Budynków jak i Budowli (umowa oraz faktura VAT), jak również ich likwidacja zostały należycie udokumentowane (protokół likwidacji),
wyburzenie Budynków jak i Budowli zostało dokonane z zamiarem wybudowania budynku A, który powstanie na działce nr 73/8, który będzie przez Sp.k. wykorzystany do celów uzyskania przychodów z tytułu wynajmu jego powierzchni. Bez dokonania fizycznej likwidacji Budynków i Budowli niemożliwa byłaby budowa budynku A.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do rozpoznania straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej Budynków oraz Budowli położonych na aktualnej działce nr 73/8 w wysokości odpowiadającej posiadanemu przez Spółkę prawu do udziału w zyskach Sp.k., jako kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, potwierdzających stanowiska wnioskodawców, zgodnie z którymi.:

Efektem przeprowadzenia procedury wycofania (likwidacji) środka trwałego przez Wnioskodawcę będzie poniesienie straty wynikającej z faktu, że usuwany z ewidencji środek trwały nie został w pełni zamortyzowany. Spółce przysługuje jednak prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. straty związanej z likwidacją tego środka trwałego, w części niepokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 czerwca 2017 r., Znak: 0112-KDIL3-3.4010.6.2017.1.KP;
Ponadto likwidacja przez Spółkę domu wczasowego była racjonalna i ekonomicznie uzasadniona z punktu widzenia całokształtu działalności gospodarczej, którą Spółka zamierza prowadzić w ośrodku narciarskim. Jak zostało bowiem wskazane w opisie stanu faktycznego, inwestycja prowadzona przez Spółkę polega na wybudowaniu jednego z najnowocześniejszych ośrodków narciarskich w Polsce [...] W konsekwencji, Spółka podjęła decyzję o zaniechaniu modernizacji oraz o likwidacji domu wczasowego i umiejscowieniu w jego miejscu parkingu. Jednocześnie Spółka prowadzi budowę innego nowoczesnego obiektu świadczącego usługi zakwaterowania i usługi gastronomiczne w pobliżu górnej stacji wyciągu. Podsumowując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, należy uznać, że straty wynikłe z likwidacji środka trwałego - budynku domu wczasowego mogą zostać przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, ponieważ likwidacja nie była związana ze zmianą prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, a jednocześnie była uzasadniona pod względem biznesowym. W dłuższej perspektywie przyczyni się ona bowiem do zwiększenia przychodów Spółki z działalności prowadzonej na terenie stacji narciarskiej - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.917.2016.1.MS.
Spółka dokonała bowiem wyburzenia środków trwałych z innych przyczyn aniżeli związanych ze zmianą rodzaju działalności. Celem likwidacji środków trwałych było zabezpieczenie źródła przychodów w postaci zaoszczędzenia wydatków na środki trwałe. Oznacza to, że likwidacja jest uzasadniona ekonomicznie, a zatem spełnione są przesłanki (wskazane w ad. 1 stanowiska Wnioskodawcy) zaliczenia straty z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym strata w postaci nieumorzonej wartości początkowej środków trwałych może stanowić koszt uzyskania przychodów - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 24 sierpnia 2015 r., Znak: IPTPB3/4510-160/15- 6/PM.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy o CIT, za wartość początkową środków trwałych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Kosztem wytworzenia mogą być więc wyłącznie takie wydatki, które są ściśle związane z procesem inwestycyjnym i które składają się łącznie na wartość substancji wytwarzanego środka trwałego.

W ocenie Spółki, nie sposób uznać, że strata w postaci nieumorzonej wartości początkowej Budynków i Budowli położonych na aktualnej działce nr 73/8 powinna zostać skapitalizowana do wartości początkowej wytwarzanego przez Sp.k. środka trwałego (tj. budynku A), pozostaje ona bowiem bez wpływu na wytworzenie jego wartości.

Zgodnie z ustawą o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d ww. ustawy).

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f- 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o CIT).

W ocenie Spółki, strata w postaci nieumorzonej wartości początkowej Budynków i Budowli położonych na działce nr 73/8 stanowi pośrednie koszty uzyskania przychodów. Poniesienie tych kosztów przyczyni się bowiem (lub może się przyczynić) w przyszłości do osiągnięcia przychodów z wynajmu powierzchni budynku A.

Zgodnie z art. 5 ust. 1-2 ustawy o CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe; zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do ujęcia straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej Budynków i Budowli położonych na aktualnej działce nr 73/8 w wysokości odpowiadającej prawu do udziału Wnioskodawcy w zyskach Sp.k., jako pośrednich kosztów uzyskania przychodów w dacie, w której fakt fizycznej likwidacji został odpowiednio ujęty w księgach rachunkowych Sp.k., tj. w rozliczeniu za marzec 2017 r.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, potwierdzających iż.:

Na moment sprzedaży nieruchomości ani obiekty budowlane ani ruchomości nie będą istniały, w więc nie zostaną sprzedane przez Wnioskodawcę. Skoro więc obiekty budowlane i ruchomości nie będą przedmiotem sprzedaży nie można ich niezamortyzowanej wartości (wydatków na ich nabycie albo wytworzenie i ewentualne ulepszenie, pomniejszonych o dokonane odpisy amortyzacyjne) wiązać - w tym wiązać bezpośrednio - z przychodami z tej sprzedaży [...] Koszty te powinny zostać uwzględnione w rachunku podatkowym Spółki w momencie, gdy fakt fizycznej likwidacji środków trwałych zostanie odpowiednio ujęty w jej księgach rachunkowych (art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 8 kwietnia 2015 r., Znak: ITPB4/4510- 13/15/MT;
Reasumując, strata z tytułu likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego, spowodowana zdarzeniem niezwiązanym ze zmianą rodzaju działalności, powinna być uznana jednorazowo za koszt uzyskania przychodu w wysokości niezamortyzowanej wartości tego budynku. Koszt ten winien być rozpoznany w momencie faktycznej likwidacji środka trwałego (data sporządzenia protokołu zakończenia fizycznej likwidacji środka trwałego) pod warunkiem ujęcia tego zdarzenia w księgach - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 sierpnia 2014 r., Znak: IPPB5/423-594/14-2/PS;
Decyzja o wyburzeniu istniejącego budynku i wybudowaniu nowego obiektu nie była podyktowana zmianą zakresu działalności firmy. Była ona związana przede wszystkim z planami inwestycyjnymi Wnioskodawcy i miała na celu zwiększenie w przyszłości przychodów firmy. W związku z tym należy stwierdzić, iż Spółka może zaliczyć bezpośrednio do pozostałych kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowaną wartość wyburzonego budynku w miesiącu zakończenia jego fizycznej likwidacji - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 lipca 2015 r., Znak: ILPB4/4510-1-152/15-2/DS.

Ad.2.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie uprawniony do uwzględnienia straty, w postaci nieumorzonej wartości początkowej Budynków i Budowli położonych na działce nr 73/8, w wysokości odpowiadającej posiadanemu prawu do udziału w zyskach Sp.k., w kwocie osiągniętego dochodu (lub poniesionej straty) uwzględnianym (uwzględnianej) w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy trwający od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. składanym do 31 marca 2018 r.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 1-2 ustawy o CIT).

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

W świetle powyższego przepisu, mając na uwadze, że Spółka jest uprawniona do ujęcia straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej Budynków i Budowli położonych na działce nr 73/8 (w wysokości odpowiadającej posiadanemu przez Spółkę prawu do udziału w zyskach Sp.k.), jako pośrednich kosztów uzyskania przychodów w dacie, w której fakt fizycznej likwidacji został odpowiednio ujęty w księgach rachunkowych Sp.k., tj. w rozliczeniu za marzec 2017 r., to Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia tej straty w kwocie osiągniętego dochodu (lub poniesionej straty) uwzględnianym (uwzględnianej) w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, za rok podatkowy trwający od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r., składanym do 31 marca 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, że zgodnie z zadanymi pytami (wyznaczającymi zakres rozpatrzenia wniosku) przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była kwestia prawidłowego ujęcia w księgach rachunkowych Spółki ww. straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej Budynków i części Budowli. Interpretacja indywidualna jest bowiem pisemną interpretacją przepisów prawa podatkowego, przez które rozumie się przepisy ustaw podatkowych, a nie ustawy o rachunkowości (art. 3 pkt 2 i art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej). W związku z tym tut. Organ podatkowy nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy i innych przepisów z zakresu prawa bilansowego, a w szczególności nie jest upoważniony do oceny prawidłowości stosowanych przez Spółkę księgowań. Ponadto przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była również kwestia momentu od którego Wnioskodawca był zobowiązany do zaprzestania rozpoznawania, jako koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych od Budynków i Budowli, o których mowa we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin