Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.627.2017.1.EB
z 22 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn. „A” 2018 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn. „A” 2018.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina ubiega się o przyznanie środków z budżetu państwa w ramach Resortowego programu rozwoju instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 „A” 2018 na dofinansowanie Miejskiego Żłobka. Program ten realizowany ma być w okresie od stycznia do grudnia 2018 r.

Głównym celem programu jest zwiększenie dostępności terytorialnej i finansowej miejsc opieki w żłobkach dla wszystkich dzieci, w tym dzieci niepełnosprawnych oraz wymagających szczególnej opieki.

W ramach projektu Gmina stara się o uzyskanie wsparcia z modułu 1b, który zakłada utworzenie nowych miejsc w żłobku i zapewnienie ich funkcjonowania na terenie Gminy gdzie funkcjonuje już żłobek oraz z modułu 2, który przeznaczony jest na zapewnienie funkcjonowania miejsc opieki w żłobku utworzonych w ramach wcześniejszych edycji programu.

Zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności jest Gmina – jednostka samorządu terytorialnego posiadająca osobowość prawną.

Realizacja zadań wchodzących w skład ww. projektu jest jednocześnie realizacją zadań zaliczanych do zadań o charakterze publicznym w zakresie wsparcia rodziny art. 7 ust. 1 pkt 6a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), ponadto w związku z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2017 r., poz. 1428).

Faktury zakupu usług i towarów w ramach realizacji projektu, po przeprowadzonej centralizacji VAT, będą wystawiane ze wskazaniem:

• Nabywca: Gmina;
• Odbiorca: Miejski Żłobek.
  
  

Efekty uzyskane w ramach realizacji programu pn. „A” 2018 nie będą w żaden sposób wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Miejski Żłobek, w którym będzie realizowany projekt świadczy usługi opiekuńczo-wychowawcze nad dziećmi do lat 3, które podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług art. 43 ust. 1 pkt 24a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług nabytych w celu realizacji ww. projektu w całości lub części?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług w stosunku do całej działalności jest Gmina – jednostka samorządu terytorialnego posiadająca osobowość prawną. Realizacja zadań wchodzących w skład ww. projektu jest jednocześnie realizacją zadań zaliczanych wyłącznie do zadań o charakterze publicznym. Ponadto Miejski Żłobek, w którym będzie realizowany projekt, świadczy usługi opiekuńczo-wychowawcze nad dziećmi do lat 3, które podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług art. 43 ust. 1 pkt 24a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z p. zm.).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Gmina przy realizacji tego projektu pn. „A” 2018, dofinansowanego w ramach Resortowego programu rozwoju instytucji opieki nad dziećmi do lat 3, nie będzie miała możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na realizacje projektu, jak i po jego zakończeniu.

Nabyte towary i usługi niezbędne do realizacji planowanej inwestycji będą służyły Gminie do wykonywania czynności pozostających poza regulacjami podatku VAT (zadania własne gminy) oraz czynności podlegających ustawie o VAT, lecz zwolnionych od tego podatku zgodnie z cytowanym powyżej przepisem.

Wyklucza to zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Generalnie zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej (art. 7 ust. 1 pkt 6a ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina ubiega się o przyznanie środków z budżetu państwa w ramach Resortowego programu rozwoju instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 „A” 2018 na dofinansowanie Miejskiego Żłobka. Program ten realizowany ma być w okresie od stycznia do grudnia 2018 r. Głównym celem programu jest zwiększenie dostępności terytorialnej i finansowej miejsc opieki w żłobkach dla wszystkich dzieci, w tym dzieci niepełnosprawnych oraz wymagających szczególnej opieki.

W ramach projektu Gmina stara się o uzyskanie wsparcia z modułu 1b, który zakłada utworzenie nowych miejsc w żłobku i zapewnienie ich funkcjonowania na terenie Gminy gdzie funkcjonuje już żłobek oraz z modułu 2, który przeznaczony jest na zapewnienie funkcjonowania miejsc opieki w żłobku utworzonych w ramach wcześniejszych edycji programu.

Zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności jest Gmina – jednostka samorządu terytorialnego posiadająca osobowość prawną.

Realizacja zadań wchodzących w skład ww. projektu jest jednocześnie realizacją zadań zaliczanych do zadań o charakterze publicznym w zakresie wsparcia rodziny. Faktury zakupu usług i towarów w ramach realizacji projektu, po przeprowadzonej centralizacji VAT, będą wystawiane ze wskazaniem:

• Nabywca: Gmina;
• Odbiorca: Miejski Żłobek.
  
  

Efekty uzyskane w ramach realizacji programu pn. „A” 2018 nie będą w żaden sposób wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Miejski Żłobek, w którym będzie realizowany projekt świadczy usługi opiekuńczo-wychowawcze nad dziećmi do lat 3, które podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24a ustawy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Gmina ma wątpliwości, czy będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części z faktur otrzymanych w związku z wydatkami poniesionymi na realizację inwestycji pn. „A” 2018.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Wnioskodawca wskazał, że efekty uzyskane w ramach realizacji programu „A” 2018 nie będą w żaden sposób wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, będą związane z czynnościami zwolnionymi od podatku. Zatem podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie będzie spełniony.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w całości bądź w części, związanego z realizacją projektu pn. „A” 2018.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.