Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.329.2017.2.MD
z 21 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2017 r. (data wpływu 30 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem z 10 lipca 2017 r. (data wpływu 10 lipca 2017 r. ) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży drewna oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z usługami pielęgnacji i wycinki drzew celem pozyskania drewna – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży drewna oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z usługami pielęgnacji i wycinki drzew celem pozyskania drewna. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 lipca 2017 r. (data wpływu 10 lipca 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 10 lipca 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.329.2017.1.MD.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Gmina jest czynnym podatnikiem VAT, dokonuje sprzedaży drewna, pochodzącego z wycinki drzewa z należnych do niej terenów.

Gmina dokumentuje przedmiotowe transakcje fakturami VAT z wykazanym podatkiem, ujmuje je w rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT oraz odprowadza VAT należny do urzędu skarbowego.

Jednocześnie, Gmina otrzymuje faktury VAT dokumentujące wydatki na usługi:

• melioracje agrotechniczne,
• czyszczenie późne,
• ścinka drzew trudnych,
• zrywka drewna,
• sadzenie na glebie,
• zakup sadzonek,
• palikowanie młodych drzew np. modrzewia (ochrona przed zwierzyną),
• wycinka drzew.
  
  

Ww. wydatki ponoszone są celem pielęgnacji i pozyskania powyższego drewna (z wykazaną stawką podatku VAT). Usługi te świadczy na rzecz Gminy podmiot zewnętrzny, posiadający odpowiednie umiejętności oraz odpowiedni do tego typu prac sprzęt.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż drewna przez Gminę podlega opodatkowaniu VAT?
2. Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych, że sprzedażą drewna, tj. usługami pielęgnacji i wycinki drzew celem pozyskania drewna?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1 Sprzedaż drewna przez Gminę podlega opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei przez towar, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższego wynika w sposób jednoznaczny, że sprzedaż drewna należy traktować jako odpłatną dostawę towarów.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższego uznać należy, że z tytułu sprzedaży drewna Gmina jest podatnikiem VAT, gdyż przedmiotowe transakcje realizuje na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (z nabywcą drewna). W konsekwencji uznać należy, że Gmina dokonuje odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym, transakcja sprzedaży drewna winna, zdaniem Gminy, podlegać opodatkowaniu VAT.

Ad. 2 W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych podatnikowi, o których mowa

w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanej powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT, w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku,
• pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
  
  

Zdaniem Gminy, w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełnione zostały obie ze wskazanych powyżej przesłanek. W szczególności, w odniesieniu do analizowanych transakcji Gmina jest podatnikiem VAT oraz poniesione przez Gminę wydatki mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że sprzedaż drewna jest uwarunkowana wcześniejszym poniesieniem określonych wydatków, tj. sadzeniem, pielęgnacją i wycinką drzew. W ocenie Gminy, w analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż bez poniesienia wydatków na uprawę oraz wycinkę drzew, sprzedaż drewna byłaby niemożliwa, tj. w ogóle nie powstałby przedmiot transakcji.

Zatem, w ocenie Gminy, mając na uwadze fakt, że w analizowanym przypadku spełnione zostały przesłanki zdefiniowane w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych w imieniu Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 11 września 2013 r. sygn. ILPP1/443-497/13-5/JSK stwierdził, że: „Analizując okoliczności przedstawione we wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki ponoszone w związku z pozyskiwaniem drewna przez Zainteresowanego są i będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Reasumując, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pozyskaniem drewna przeznaczonego do sprzedaży”.

Również w interpretacji indywidualnej z 6 grudnia 2013 r., sygn. IPTPP2/443-788/13-3/PR Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał, że: „Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będzie spełniony, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy efekty powstałe w wyniku realizacji inwestycji będą służyły wykonaniu czynności opodatkowanych”.

Gmina podkreśla, że stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższego organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, dokonuje sprzedaży drewna pochodzącego z wycinki drzewa z należących do niej terenów. Jak wskazał Wnioskodawca ww. transakcje dokumentowane są fakturami VAT z wykazanym podatkiem, Gmina ujmuje je w rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT oraz odprowadza VAT należny do urzędu skarbowego. Jednocześnie Gmina otrzymuje faktury VAT dokumentujące wydatki na pielęgnację i pozyskanie drewna (z wykazaną stawką podatku VAT). Usługi te świadczy na rzecz Gminy podmiot zewnętrzny, posiadający odpowiednie umiejętności oraz sprzęt.

W związku z powyższym Gmina ma m.in. wątpliwości, czy transakcja sprzedaży drewna przez Gminę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy wskazać, że drewno stanowi towar, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż należy uznać za odpłatną dostawę towarów zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 ustawy. Transakcje sprzedaży drewna są/będą przez Gminę realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych z nabywcami drewna, a zatem Gmina w odniesieniu do tych transakcji – stosownie do treści art. 15 ust. 1 i ust. 6 ustawy – działa/będzie działać w charakterze podatnika VAT.

W konsekwencji, dokonywana przez Gminę sprzedaż drewna zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii prawa do odliczenia do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych ze sprzedażą drewna, tj. usługami pielęgnacji i wycinki drzew celem pozyskania drewna.

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy. W przepisie tym wskazano, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, bowiem Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki związane z pozyskaniem drewna (tj. usługi pielęgnacji i wycinki drzew) będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. ze sprzedażą drewna, z tytułu której Gmina rozlicza podatek VAT należny.

Podsumowując, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z pozyskaniem drewna (tj. usług pielęgnacji i wycinki drzew) przeznaczonego do sprzedaży. Zaznaczenia wymaga, że powyższe uprawnienie Gmina będzie mogła realizować pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.