Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.226.2017.1.AG
z 11 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2017 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 11 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 czerwca 2017 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 czerwca 2017 r.) oraz pismem z dnia 12 lipca 2017 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 13 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT, w sytuacji, gdy brak jest prawa do odliczenia ww. podatku z faktur dokumentujących zakup do ww. środka trwałego paliwa, części, napraw (pytanie Nr 4) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

W dniu 26 czerwca 2017 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynęło uzupełnienie wniosku.

Powyższy wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 czerwca 2017 r., w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 i w art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym Organ podatkowy pismem z dnia 10 lipca 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.107.2017.1.AG, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 10 lipca 2017 r. i doręczono w dniu 10 lipca 2017 r. Uzupełnienie ww. wniosku wpłynęło w dniu 13 lipca 2017 r., nadane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 13 lipca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest między innymi:

• działalność portali internetowych,
  

• działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych,
  

• działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki
  

• pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej nie sklasyfikowana.
  
  

W związku z podpisaniem przez Wnioskodawcę w styczniu 2017 r. z jednym z klientów długoterminowego kontraktu na realizację usługi Koordynatora procesu informatyzacji i w związku z tym obowiązkiem bezpośredniego nadzorowania tego procesu we wszystkich lokalizacjach (siedzibach i delegaturach) klienta (w początkowej fazie umowy kilkaset lokalizacji na terenie całego kraju) Wnioskodawca podjął decyzję o wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych samochodu specjalnego o przeznaczeniu kempingowym. Pojazdem tym Wnioskodawca będzie się poruszał pomiędzy koordynowanymi jednostkami ograniczając w ten sposób koszty związane z ewentualnymi noclegami, jak i zwiększając liczbę koordynowanych jednostek bez konieczności powrotu do siedziby Wnioskodawcy. W kalkulacji wynagrodzenia i ilości prac wynikających z zawartego kontraktu z klientem Wnioskodawca uwzględnił wykorzystanie w działalności wyżej wymienionego samochodu.

Ponadto, Wnioskodawca podjął decyzję że od stycznia 2017 r. w czasie w którym nie będzie On świadczył usług na rzecz powyższego klienta będzie prowadził portal internetowy, związany z promowaniem Polski jako regionu turystycznego, poprzez wykonywanie i umieszczanie na nim zdjęć i opisów. Portal ten będzie oferował odpłatnie możliwość zakupu wykonanych materiałów fotograficzno-reklamowych oraz umieszczanie reklam przez firmy świadczące różnego rodzaju usługi na danym terenie.

Ponadto, Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu komercyjnego prowadzenia drugiego portalu związanego z genealogią. W ramach prowadzonego portalu Wnioskodawca będzie dokonywał rejestracji danych, w tym dokumentacji fotograficzno-filmowej z terenu całej Polski. Portal będzie miał za zadanie promowania genealogii, oferowania odpłatnych usług z zakresu pozyskiwania danych w tym danych z ksiąg kościelnych, cmentarzy i archiwów państwowych. Na powyższym portalu będą umieszczane również reklamy firm o podobnym charakterze działalności.

W realizacji prowadzenia powyższych czynności Wnioskodawca będzie wykorzystywał wymieniony we wniosku samochód kempingowy, jako pomieszczenie służące do noclegu, jak i do prac biurowych prowadzonych na miejscu.

Samochód został zakupiony przez Wnioskodawcę jako auto używane w 2013 r. (rok produkcji 2008 r.). Auto było do remontu. Na zakupiony samochód, na przeprowadzone remonty i zakup części Wnioskodawca nie posiada faktur. Najprawdopodobniej po okresie gwarancji zostały wyrzucone.

W piśmie z dnia 26 czerwca 2017 r. Wnioskodawca dodał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W odpowiedzi na pytanie: „Na kogo będą wystawione faktury dotyczące zakupu towarów i usług będących przedmiotem zapytania?” wskazał, że wystawia faktury na firmy będące czynnymi zarejestrowanymi podatnikami od towarów i usług z którymi ma podpisane umowy (obecnie dwie stałe umowy) na realizację usług na terenie całego kraju oraz na firmy, które pozyska w ramach rozwijanych portali internetowych (głównie reklama i sprzedaż materiałów multimedialnych). Kamper wykorzystuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przy czym, nie będzie miał możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje Mu prawo do obniżenia kwot podatku należnego, od kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których takie prawo nie przysługuje. Masa dopuszczalna całkowita kampera wynosi 3 500 kg. Kamper nie jest pojazdem określonym, zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.).

W piśmie z dnia 12 lipca 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą prowadzi od 1 czerwca 2001 r., dla potrzeb tej działalności prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Od 1 czerwca 2001 r. prowadzi ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Samochód kempingowy będzie służył jako pojazd, którym Wnioskodawca będzie się poruszał do miejsc, w których będzie wykonywał zdjęcia i dokumentację fotograficzną, jako miejsce biurowe, w którym Wnioskodawca posiada zainstalowaną sieć internetową, laptopa, skaner, drukarkę oraz jako miejsce noclegu.

W przypadku portalu genealogicznego Wnioskodawca będzie się poruszał do miejsc, w których będzie dokonywana dokumentacja fotograficzna, głównie są to cmentarze, parafie i inne archiwa kościelne i państwowe, jak również do noclegu w trakcie poruszania się pomiędzy tymi miejscami, a także do noclegu podczas konferencji genealogicznych, na których Wnioskodawca będzie promował swój portal i usługi.

Samochód kempingowy został nabyty przez Wnioskodawcę w 2013 r., i Wnioskodawca nie posiada obecnie dokumentu nabycia (nie może go odnaleźć). Ponieważ Wnioskodawca nie może odnaleźć dokumentu nabycia nie jest w stanie podać dokładnie jego ceny nabycia. Nie posiada również dokumentów związanych z kosztami remontu.

Wnioskodawca wyjaśnił, że samochód ten jest ocieplony i posiada gazowy system grzewczy marki …, jest wyposażony w dwie butle gazowe 11 kg.

Charakter działalności wymieniony we wniosku jak i pozostała działalność niewymieniona wcześniej, a polegająca na zdalnym wsparciu klientów, ekspresowych tłumaczeniach dokumentów z języka angielskiego, prowadzeniu sklepu internetowego spowodowała, że Wnioskodawca musi posiadać mobilne biuro umożliwiające w każdym momencie realizowanie zleceń. Wnioskodawca nie wynajmuje żadnych pomieszczeń na cele biurowe, nie prowadzi również działalności gospodarczej w miejscu zamieszkania. Począwszy od 2017 r. dodatkowo zawarł dwie umowy długoterminowe, są to umowy całoroczne i nie przewidują one sezonowości. Wnioskodawca zakłada wykorzystanie samochodu kempingowego przez cały rok.

Samochód ten po zakupie, od 2013 r. do końca 2016 r. był wykorzystywany tylko do celów prywatnych. Wnioskodawca jest jedynym właścicielem tego samochodu.

Wnioskodawca jest trzecim właścicielem pojazdu. Według Karty Pojazdu pierwszym właścicielem w okresie od 26 maja 2008 r. do 28 czerwca 2010 r. był … Leasing Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Jaktorowie i w tym okresie samochód był wykorzystywany w wypożyczalni samochodów kempingowych pod marką ….

Wnioskodawca wskazał, że okres jaki upłynął od dnia oddania samochodu kempingowego do używania po raz pierwszy do dnia wprowadzenia go przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, licząc od dnia 26 maja 2008 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., wynosi ponad 7 lat.

Wyjaśnił, że samochód przez pierwszych dwóch właścicieli był eksploatowany jako pojazd wypożyczany, w wyniku czego jego stan zniszczenia wynikający z eksploatacji był znaczący. Zakres przeprowadzonych prac wymagał naprawy zabudowy, wymiany tapicerki, instalacji wodnej, i elektrycznej, naprawy lodówki oraz systemu grzewczego. Naprawie również podlegał silnik oraz zawieszenie.

Samochód kempingowy zaczął wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej od 1 stycznia 2017 r. Pojazd ten wprowadzony został do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych od 1 stycznia 2017 r.

Wnioskodawca wskazał, że siedziba klienta z którym w styczniu 2017 r. podpisał długoterminowy kontrakt na realizację usługi koordynatora, mieści się w …, a jego jednostki okręgowe w: …. Przy czym, w umowie zawartej pomiędzy klientem, a wykonawcą systemu, którą Wnioskodawca koordynuje została określona liczba lokalizacji na minimum 1000 miejsc na terenie całego kraju.

Wydatki jakie ponosi Wnioskodawca w związku z wykorzystaniem samochodu kempingowego do celów prowadzonej działalności gospodarczej to: zakup paliwa, opłaty parkingowe i drogowe, zakup części i koszty napraw, koszty ubezpieczenia i przeglądu technicznego. Wydatki dotyczące ubezpieczenia są dokumentowane polisą, wydatki dotyczące parkingu i opłat drogowych dokumentowane są paragonami, pozostałe wydatki dokumentowane są fakturami.

Wnioskodawcy przysługuje, zgodnie z art. 86a ust. 1, art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku od towaru i usług. Zgodnie z zasadą przeznaczenia pojazdu do użytkowania „mieszanego”.

Wnioskodawca wskazał, że samochód ten był kompletny i zdatny do użytku w dniu nabycia przez pierwszego właściciela, czyli od 2008 r. Wszystkie większe prace remontowe wykonane przez Wnioskodawcę zostały zakończone w 2015 r., przy czym ich zakres nie wyłączał pojazdu z użytkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wprowadzając samochód kempingowy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2017 r. Wnioskodawca prawidłowo zastosował ustalenie wartości początkowej środka trwałego na podstawie przeprowadzonej wyceny na dzień 31 grudnia 2016 r. (wartość pojazdu ustalono na kwotę poniżej 20 tys. Euro)?
2. Czy wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych samochód kempingowy, ze względu że jest pojazdem całorocznym i będzie wykorzystywany cały rok, uprawnia Wnioskodawcę do naliczania amortyzacji we wszystkich miesiącach w roku i uznania jej za koszt uzyskania przychodu w całości, w prowadzonej działalności?
3. Czy w związku z zakupem powyższego pojazdu jako auta używanego i wprowadzonego po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, Wnioskodawca może zastosować indywidualną stawkę w wysokości 40% rocznie dla amortyzacji tego pojazdu?
4. Czy Wnioskodawca przy założeniu, że nie będzie prowadził ewidencji przebiegu powyższego pojazdu (wprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% od faktur dokumentujących zakup paliwa, części i napraw, a podatek VAT w stosunku do części, do której Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia, również będzie stanowił koszt uzyskania przychodu?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 4 w części odnoszącej się do podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytań Nr 1, 2 i 3 wydane zostaną odrębne interpretacje. Kwestia dotycząca podatku od towarów i usług, będąca przedmiotem pytania Nr 4, rozstrzygnięta została odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, prawidłowo zaliczył On nieodliczony podatek naliczony do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) oraz art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Zatem, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

• faktycznego poniesienia wydatku,
  

• istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,
  

• braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,
  

• odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.
  
  

Przy czym, obowiązek wskazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
  

• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
  
  

Powyższy przepis wskazuje, że kosztem podatkowym może być podatek od towarów i usług w sytuacji, gdy zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, podatek naliczony nie może zostać odliczony od podatku należnego lub zwrócony. Zasada ta, w zakresie podatku dochodowego dotyczy podatników, którzy na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) nie będą korzystać ze 100% odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z używaniem pojazdu samochodowego, o ile samochód ten będzie wykorzystywany przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 1 czerwca 2001 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia portali internetowych, związaną z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych, doradztwa w zakresie informatyki oraz pozostałej działalności usługowej w zakresie informacji, gdzie indziej nie sklasyfikowanej oraz polegającą na zdalnym wsparciu klientów, ekspresowych tłumaczeniach dokumentów z języka angielskiego, prowadzeniu sklepu internetowego. W styczniu 2017 r. Wnioskodawca zawarł z jednym z klientów długoterminowy kontrakt na realizację usługi koordynatora procesu informatyzacji. Powyższe usługi świadczył będzie na rzecz klienta, którego siedziba mieści się w …, a jego jednostki okręgowe w: …. Przy czym, w umowie zawartej pomiędzy klientem, a wykonawcą systemu, który Wnioskodawca koordynuje, liczba lokalizacji określona została na minimum 1 000 miejsc na terenie całego kraju.

Wnioskodawca podjął również decyzję, że od stycznia 2017 r., w czasie w którym nie będzie świadczył usług na rzecz powyższego klienta, będzie prowadził portal internetowy związany z promowaniem Polski jako regionu turystycznego, poprzez wykonywanie i umieszczanie na nich zdjęć i opisów. Portal ten będzie oferował odpłatnie możliwość zakupu wykonanych materiałów fotograficzno-reklamowych oraz umieszczanie reklam przez firmy świadczące różnego rodzaju usługi na danym terenie.

Dodatkowo, Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu komercyjnego prowadzenia drugiego portalu związanego z genealogią. W ramach prowadzonego portalu Wnioskodawca będzie dokonywał rejestracji danych w tym dokumentacji fotograficzno-filmowej z terenu całej Polski. Portal będzie miał za zadanie promowania genealogii, oferowania odpłatnych usług z zakresu pozyskiwania danych, w tym danych z ksiąg kościelnych, cmentarzy i archiwów państwowych. Na powyższym portalu będą umieszczane również reklamy firm o podobnym charakterze działalności. Począwszy od roku 2017 r. dodatkowo zawarł dwie umowy długoterminowe, są to umowy całoroczne i nie przewidują one sezonowości.

W związku z powyższym, by ograniczyć koszty związane z ewentualnymi noclegami, a w przypadku kontraktu na realizację usługi koordynatora procesu informatyzacji zwiększyć liczbę koordynowanych jednostek bez konieczności powrotu do siedziby, Wnioskodawca podjął decyzję, że do realizacji powyższych czynności będzie wykorzystywał samochód specjalny o przeznaczeniu kempingowym (kamper). W kalkulacji wynagrodzenia i ilości prac wynikających z ww. kontraktu Wnioskodawca uwzględnił wykorzystanie w działalności wyżej wymienionego samochodu. Kamper będzie służył jako pomieszczenie do noclegu oraz do prac biurowych prowadzonych na miejscu. Wnioskodawca posiada w nim zainstalowaną sieć internetową, laptopa, skaner, drukarkę. Będzie również służył jako pojazd, którym Wnioskodawca będzie się poruszał do miejsc, w których będzie wykonywał zdjęcia i dokumentacje fotograficzną. W przypadku portalu genealogicznego Wnioskodawca będzie się poruszał do miejsc, w których będzie dokonywana dokumentacja fotograficzna, głównie są to cmentarze, parafie i inne archiwa kościelne i państwowe. Powyższy samochód wykorzystywał będzie również do noclegu podczas konferencji genealogicznych, na których będzie promował swój portal i usługi. Wnioskodawca nie wynajmuje żadnych pomieszczeń na cele biurowe, nie prowadzi również działalności gospodarczej w miejscu zamieszkania. Zamierza wykorzystywać samochód kempingowy przez cały rok. Samochód ten jest ocieplony, posiada gazowy system grzewczy marki … i jest wyposażony w dwie butle gazowe 11 kg.

W związku z wykorzystywaniem ww. samochodu do celów prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi wydatki na: zakup paliwa, opłaty parkingowe i drogowe, zakup części i koszty napraw, koszty ubezpieczenia i przeglądu technicznego. Wydatki dotyczące ubezpieczenia są dokumentowane polisą, wydatki dotyczące parkingu i opłat drogowych dokumentowane są paragonami, pozostałe wydatki dokumentowane są fakturami. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 86a ust. 1, art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku od towaru i usług, z uwagi na to, że jest to pojazd samochodowy przeznaczony do użytku „mieszanego”.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej naliczony podatek od towarów i usług od wydatków na zakup paliwa, opłaty parkingowe i drogowe, zakup części i koszty napraw, koszty ubezpieczenia i przeglądu technicznego, którego nie może odliczyć od podatku należnego na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. 50% tego podatku, stosownie do przepisu art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, że podatek od towarów i usług, niepodlegający odliczeniu od podatku należnego nie będzie podlegał ujęciu w kosztach uzyskania przychodów w sytuacji, gdy ww. samochód użytkowany byłby na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. np. na cele prywatne.

Wnioskodawca winien tu mieć na uwadze, że obowiązek wskazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na Nim.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Informuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.