Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.291.2017.2.AP
z 5 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2017 r. (data wpływu 14 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania w całości lub części podatku VAT naliczonego od planowanej inwestycji „Przebudowy i doposażenia wielofunkcyjnego kompleksu rekreacyjnego w miejscowości A – I etap” zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania w całości lub części podatku VAT naliczonego od planowanej inwestycji „Przebudowy i doposażenia wielofunkcyjnego kompleksu rekreacyjnego w miejscowości A – I etap” zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem w dniu 29 sierpnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dokumenty, z których wynika prawo osób podpisanych pod ww. wnioskiem ORD-IN do reprezentowania Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Towarzystwo Sportowe (dalej Wnioskodawca) złożyło wniosek o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Przedsięwzięcie 1.1.1 „Budowa i przebudowa infrastruktury kulturalnej, turystycznej i rekreacyjnej wpływającej na rozwój kapitału społecznego”.

Wniosek Towarzystwa Sportowego obejmuje zadanie: „Przebudowa i doposażenie wielofunkcyjnego kompleksu rekreacyjnego w miejscowości A – I etap”.

Przedmiotem projektu są roboty elektryczne, sanitarne oraz budowlane na przebudowanym kompleksie rekreacyjnym. Umożliwi to zwiększenie atrakcyjności niekomercyjnej i ogólnodostępnej infrastruktury oraz wpłynie na poprawę jakości życia mieszkańców. Montaż automatycznych zraszaczy murawy będzie rozwiązaniem innowacyjnym. Unowocześnienie obiektu obniży koszty jego utrzymania oraz ograniczy koszty utrzymania murawy poprzez oszczędność wody i energii elektrycznej. Powyższa operacja przewiduje wymianę siedzisk na trybunach, montaż ławek parkowych, modernizację sceny oraz schodów. Kompleksowa przebudowa zaplecza socjalnego stworzy możliwość organizacji zawodów sportowych, iventów, imprez integracyjnych oraz spotkań o charakterze rekreacyjnym, jak również przyczyni się do wzmocnienia kapitału infrastruktury rekreacyjnej w gminie. Jest to element niezbędny do prawidłowego funkcjonowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Przewidywany jest również zakup dmuchanego zamku dla najmłodszych. Elementy siłowni zewnętrznej, stół do tenisa stołowego i szachów to atrakcje przewidziane dla młodzieży i dorosłych. Do prawidłowego funkcjonowania obiektu stworzony zostanie regulamin korzystania z kompleksu rekreacyjnego, który potwierdzi ogólnodostępność dla klubów sportowych, organizacji pozarządowych, stowarzyszeń oraz mieszkańców gminy. Powyższe działania pozwolą obiektowi pełnić funkcję kompleksu wielofunkcyjnego. Wszystkie zadania realizowane będą w ramach działalności statutowej Towarzystwa Sportowego.

Do przyznania pomocy niezbędna będzie interpretacja indywidualna dotycząca podatku od towarów i usług VAT. Ponieważ Towarzystwo Sportowe jako Wnioskodawca chce zaliczyć koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowalnych i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać, że podatek VAT nie będzie mógł być przez Wnioskodawcę odzyskany w całości lub w części zarówno podczas realizowania inwestycji ani po jej zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji może zaliczyć podatek VAT poniesiony na realizację zadania jako wydatek kwalifikowalny projektu.

Wnioskodawca, pismem z dnia 23 sierpnia 2017 r., uzupełnił opis sprawy o następujące informacje:

Towarzystwo Sportowe nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją zadania pn.: „Przebudowa i doposażenie wielofunkcyjnego kompleksu rekreacyjnego w miejscowości A – I etap” nie będą wykorzystywane przez Towarzystwo Sportowe do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do planowanej „Przebudowy i doposażenia wielofunkcyjnego kompleksu rekreacyjnego w miejscowości A – I etap” Towarzystwo Sportowe będzie miało możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części zarówno w trakcie realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Towarzystwo Sportowe w związku z projektem pn.: „Przebudowa i doposażenie wielofunkcyjnego kompleksu rekreacyjnego w miejscowości A – I etap” nie będzie miało możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję, jak i po jej zakończeniu. Towarzystwo Sportowe nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, więc nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w ramach ww. inwestycji. W związku z powyższym podatek VAT jest kosztem kwalifikowalnym, co jest zgodne z zapisami art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Towarzystwo Sportowe nie prowadzi działalności gospodarczej, a więc nie ma podstawy do odliczenia i zwrotu podatku od towarów i usług poniesionych w związku z realizacją projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r., poz. 210) stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Przedsięwzięcie 1.1.1 „Budowa i przebudowa infrastruktury kulturalnej, turystycznej i rekreacyjnej wpływającej na rozwój kapitału społecznego”.

Wniosek Zainteresowanego obejmuje zadanie: „Przebudowa i doposażenie wielofunkcyjnego kompleksu rekreacyjnego w miejscowości A – I etap”.

Przedmiotem projektu są roboty elektryczne, sanitarne oraz budowlane na przebudowanym kompleksie rekreacyjnym. Umożliwi to zwiększenie atrakcyjności niekomercyjnej i ogólnodostępnej infrastruktury oraz wpłynie na poprawę jakości życia mieszkańców. Montaż automatycznych zraszaczy murawy będzie rozwiązaniem innowacyjnym. Unowocześnienie obiektu obniży koszty jego utrzymania oraz ograniczy koszty utrzymania murawy poprzez oszczędność wody i energii elektrycznej. Powyższa operacja przewiduje wymianę siedzisk na trybunach, montaż ławek parkowych, modernizację sceny oraz schodów. Kompleksowa przebudowa zaplecza socjalnego stworzy możliwość organizacji zawodów sportowych, iventów, imprez integracyjnych oraz spotkań o charakterze rekreacyjnym, jak również przyczyni się do wzmocnienia kapitału infrastruktury rekreacyjnej w gminie. Jest to element niezbędny do prawidłowego funkcjonowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Przewidywany jest również zakup dmuchanego zamku dla najmłodszych. Elementy siłowni zewnętrznej, stół do tenisa stołowego i szachów to atrakcje przewidziane dla młodzieży i dorosłych. Do prawidłowego funkcjonowania obiektu stworzony zostanie regulamin korzystania z kompleksu rekreacyjnego, który potwierdzi ogólnodostępność dla klubów sportowych, organizacji pozarządowych, stowarzyszeń oraz mieszkańców gminy. Powyższe działania pozwolą obiektowi pełnić funkcję kompleksu wielofunkcyjnego. Wszystkie zadania realizowane będą w ramach działalności statutowej Wnioskodawcy.

Zainteresowany nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją zadania pn.: „Przebudowa i doposażenie wielofunkcyjnego kompleksu rekreacyjnego w miejscowości A – I etap” nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy, przy tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, dotyczą kwestii, czy w odniesieniu do planowanej „Przebudowy i doposażenia wielofunkcyjnego kompleksu rekreacyjnego w miejscowości A – I etap” Towarzystwo Sportowe będzie miało możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części zarówno w trakcie realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Towarzystwo Sportowe nie jest zarejestrowane jako czynny podatnik od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Ponadto, jak wskazał Zainteresowany, towary i usługi nabywane w związku z realizacją przedmiotowego zadania nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W zakresie przedmiotowego działania Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Towarzystwo Sportowe nie spełnia tych warunków, nie będzie miało więc możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Towarzystwo Sportowe, w związku z realizacją projektu „Przebudowy i doposażenia wielofunkcyjnego kompleksu rekreacyjnego w miejscowości A – I etap”, nie będzie miało możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości, jak i w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję jak i po jej zakończeniu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, a ponadto wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Ponadto, należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.