INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2011 r. (data wpływu 18 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym na potrzeby VAT UE i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje dostawy towarów (telewizorów i monitorów LCD) dla kontrahentów z innych krajów Unii Europejskiej. W wyniku dostawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Nabywca towaru posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy towaru. Spółka składa deklaracje podatkowe miesięcznie. Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy nie zawsze posiada dowody, z których wynika, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W szczególności nie zawsze otrzymuje od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju dokumenty przewozowe, z których wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W związku z tym nie ujmuje tej dostawy w ewidencji sprzedaży za okres rozliczeniowy, w którym została dokonana dostawa towaru i nie stosuje za ten okres stawki podatku 0%, właściwej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Spółka otrzymuje dokumenty przewozowe dopiero w ciągu dwóch następnych okresów rozliczeniowych po upływie pierwszego okresu rozliczeniowego, w którym miała miejsce dostawa towarów. W momencie otrzymania dokumentów przewozowych, z których wynika, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, Spółka posiada wraz z innymi dokumentami, tj. kopią faktury oraz specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, komplet dowodów, które łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. A zatem, jest uprawniona do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

W momencie otrzymania dokumentów przewozowych, Spółka dokonuje korekty deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce dostawa towarów.

Przykładowo:

Spółka dokonała dostawy towarów w miesiącu styczniu, dokumenty przewozowe do tej transakcji otrzymuje dopiero w miesiącu marcu i dokonuje wówczas korekty deklaracji podatkowej za miesiąc styczeń wykazując w niej dostawę towaru jako wewnątrzwspótnotową dostawę towarów ze stawką 0% oraz korekty informacji podsumowującej za miesiąc styczeń wykazując w niej wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W ten sposób istnieje konieczność ze strony Spółki dokonywania wielu korekt deklaracji i informacji podsumowujących.

Wobec powyższego Spółka, w celu uniknięcia korekt, ma zamiar wykazywać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0% w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym otrzymała dokumenty przewozowe i wykazywać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w informacji podsumowującej za ten sam okres.

Przykładowo:

Spółka dokonała dostawy towarów w miesiącu styczniu, dokumenty przewozowe do tej transakcji otrzymuje dopiero w miesiącu marcu i wykazuje wówczas wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0% w deklaracji podatkowej za miesiąc marzec oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w informacji podsumowującej za miesiąc marzec.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Za który okres rozliczeniowy, Spółka będąca podatnikiem VAT, która składa deklaracje podatkowe miesięcznie i otrzymuje dowody uprawniające do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów po upływie terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce dostawa, powinna wykazać w ewidencji sprzedaży, deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką 0%, czy jest to okres rozliczeniowy, w którym Spółka otrzymała dokumenty będące dowodami dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 42 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy nie otrzyma dowodów, które łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, to w przypadku gdy otrzyma dokumenty stanowiące takie dowody po upływie terminu do złożenia deklaracji za dany okres, w przypadku podatników składających deklaracje podatkowe za okres miesięczny, wówczas wykazuje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0% w ewidencji za okres rozliczeniowy, w którym ta dostawa została dokonana i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej za ten sam okres.

W przypadku Spółki oznacza to, że jeśli otrzyma dokumenty przewozowe od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w okresie rozliczeniowym po upływie terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, to może przyjąć, że dostawa została dokonana w miesiącu otrzymania tych dokumentów i wykazuje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0% w ewidencji sprzedaży, deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za ten okres rozliczeniowy, w którym otrzymała dokumenty stanowiące dowody potwierdzające dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Art. 13 ust. 6 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (…).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym również dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Podatek od towarów i usług rozlicza on za okresy miesięczne. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów dla kontrahentów z innych krajów Unii Europejskiej posiadających właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadane przez państwa właściwe dla danego nabywcy.

Art. 106 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Ponadto wskazać należy, iż stosownie do postanowień art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b.

Natomiast. 20 ust. 2 ustawy określa, iż w przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Stosownie do treści art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych: wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Art. 100 ust. 3 ustawy określa, iż informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7

Z opisu sprawy wynika, iż w celu udokumentowania dokonanej wewnątrzwspolnotowej dostawy towaru Spółka otrzymuje dokumenty przewozowe dopiero w ciągu dwóch następnych okresów rozliczeniowych po upływie pierwszego okresu rozliczeniowego, w którym miała miejsce dostawa towarów. W momencie otrzymania dokumentów przewozowych, z których wynika, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, Zainteresowany posiada wraz z innymi dokumentami, tj. kopią faktury oraz specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, komplet dowodów, które łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. A zatem, jest uprawniony do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

W momencie otrzymania dokumentów przewozowych, Wnioskodawca dokonuje korekty deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce dostawa towarów.

Na podstawie art. 42 ust. 12 pkt 2 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 12a ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż przepisy art. 42 ust. 1, ust. 12 pkt 2 oraz ust. 12a ustawy, obejmują swoją hipotezą dwie sytuacje.

Pierwszą z nich jest sytuacja, kiedy podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła dostawa znajduje się w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów stanowiących przedmiot dostawy wewnątrzwspólnotowej z terytorium kraju oraz ich dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Drugą sytuacją wskazaną w powyższych przepisach jest sytuacja, kiedy podatnik nie posiada ww. dokumentów w terminie do złożenia deklaracji podatkowej za okres, w którym nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, za okres następny oraz za kolejny po następnym okresie okres rozliczeniowy.

Brak wymaganych dokumentów na dzień upływu terminu do złożenia deklaracji za miesiąc dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie obliguje jeszcze podatnika do opodatkowania realizowanej transakcji według krajowej stawki VAT. Przepisy wydłużają bowiem okres oczekiwania podatnika na otrzymanie wymaganych dokumentów o dwa miesiące.

Przepisy pozwalają podatnikowi na niewykazywanie danej transakcji ze stawką właściwą dla dostawy krajowej (w braku zgromadzenia dokumentów do czasu złożenia odpowiedniej deklaracji) co nie oznacza jednak, iż jest on uprawniony do zastosowania preferencyjnej stawki VAT, gdy nie dysponuje wymaganymi dokumentami. Prawo do wykazania danej dostawy ze stawką 0% przysługuje bowiem podatnikowi dopiero z chwilą uzyskania odpowiednich dokumentów. W przypadku ich braku podatnik początkowo jest uprawniony do niewykazywania danej transakcji przez określony w przepisach okres, a następnie powinien zastosować do danej transakcji właściwą „krajową” stawkę podatku VAT. Co więcej, otrzymanie dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% obliguje do wykazania transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zawsze w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Tym samym stwierdzić należy, iż analiza powyższego pozwala dojść do wniosku, że przepis art. 42 ust. 12a ustawy, ma zastosowanie każdorazowo do sytuacji, w której podatnik (rozliczający się z podatku za okresy miesięczne) dokonując dostawy, nie zgromadził dokumentacji uprawniającej go do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% przed upływem terminu do rozliczenia podatku za miesiąc, w którym miała miejsce dostawa.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest moment wykazania wewnatrzwspótnotowej dostawy towarów w sytuacji, gdy Zainteresowany nie posiada dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym dokonał tej dostawy.

Jako przykład Spółka wskazała sytuację, w której dokonała dostawy towarów w miesiącu styczniu, natomiast dokumenty przewozowe do tej transakcji otrzymała dopiero w miesiącu marcu. Wnioskodawca wykazuje wówczas wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0% w deklaracji podatkowej za miesiąc marzec oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w informacji podsumowującej za miesiąc marzec.

Jak wynika z treści cyt. art. 42 ust. 12a ustawy, w przypadku otrzymania dowodów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ich wywóz z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, podatnik uzyskuje prawo do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie, opierając się na przykładzie wskazanym przez Zainteresowanego stwierdzić należy, że skoro dokonał on wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w miesiącu styczniu 2011 r, to po otrzymaniu stosownych dokumentów potwierdzających wywóz z terytorium kraju towarów stanowiących przedmiot tej dostawy i ich dostarczenie do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego w miesiącu marcu 2011 r., powinien on dokonać zaewidencjonowania oraz rozliczenia tej dostawy opodatkowując ją stawką podatku w wysokości 0%, poprzez sporządzenie deklaracji korygującej oraz korekty informacji podsumowującej za miesiąc dokonania dostawy, czyli za miesiąc styczeń 2011 r.

Zatem stanowisko Spółki, zgodnie z którym we wskazanym przykładzie można przyjąć, iż dostawa została dokonana w miesiącu otrzymania dokumentów stanowiących dowody potwierdzające dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (marzec 2011 r.) i należy wykazać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0% w ewidencji sprzedaży, deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za ten okres rozliczeniowy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.