Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.63.2017.2.AA
z 20 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2017 r. (wg daty wpływu), uzupełnionym w dniu 9 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3, § 4 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 czerwca 2017 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.63.2017.1.AA na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 8 czerwca 2017 r., natomiast w dniu 9 czerwca 2017 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 8 czerwca 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Syn Wnioskodawczyni otrzymał decyzję o wypłacie na jego rzecz przez „A” renty alimentacyjnej, którą będzie otrzymywał do momentu kiedy się uczy. Rentę otrzymuje z „A” po śmierci ojca, który zginął w wypadku drogowym. Sprawca wypadku miał obowiązkowe ubezpieczenie OC pojazdu w „A”.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku wskazano, że syn Wnioskodawczyni ma 5 lat, otrzymał z „A” rentę alimentacyjną (świadczenie wypłacone przez ubezpieczyciela z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej). Rentę tą przyznano mu po śmierci ojca, który zginął w wypadku samochodowym. Sprawca wypadku był ubezpieczony w „A” (tzn. pojazd sprawcy wypadku był ubezpieczony w „A”). Syn Wnioskodawczyni otrzymał również jednorazowe odszkodowanie (zadośćuczynienie) wypłacone przez „A” (nie było żadnej rozprawy sądowej, ubezpieczyciel uznał, że sprawca wypadku był winny śmierci ojca dziecka).

Wnioskodawczyni, partnerka zmarłego, również otrzymała odszkodowanie jednorazowe, świadczenie zostało wypłacone przez „A” z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Przy przyznawaniu świadczeń, które Wnioskodawczyni wraz z synem otrzymała nie doszło do rozprawy sądowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek wykazywania tej renty w zeznaniu podatkowym – „A” poinformowało, że nie otrzyma żadnego dokumentu na podstawie którego ma uzupełnić swojego PIT-a. Syn Wnioskodawczyni otrzymał również zadośćuczynienie oraz odszkodowanie za śmierć ojca.
2. Czy Wnioskodawczyni musi od tych kwot odprowadzić podatek?
3. Czy te świadczenie (renta alimentacyjna oraz zadośćuczynienie) wypłacone przez ubezpieczyciela podlegają opodatkowaniu?
   
   

Powyższe pytania wynikają z wniosku i jego uzupełnienia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z pisma jakie otrzymała z Biura Rzecznika praw ubezpieczanych wynika, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych. Powyższą interpretację potwierdzają również organy podatkowe np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 października 2009 r. (sygn. ILPB2/415-797/09-5/WM).

Reasumując, w opinii Rzecznika otrzymane świadczenia są zwolnione z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, dochody małoletnich dzieci dolicza się po połowie do dochodu każdego z małżonków.

Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do małżonków, w stosunku do których orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów (art. 7 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że 5-letni syn Wnioskodawczyni otrzymał z „A” rentę alimentacyjną (świadczenie wypłacone przez ubezpieczyciela z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Syn otrzymał również jednorazowe odszkodowanie (zadośćuczynienie) wypłacone przez „A”. Wnioskodawczyni wskazała, że nie było żadnej rozprawy sądowej.

Odszkodowanie jak i zadośćuczynienie są szczególnym rodzajem świadczeń polegających na naprawieniu szkody. Mają służyć naprawieniu uszczerbku jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo (zarówno materialnych jak i niematerialnych).

Jak stanowi art. 444 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.) w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. Z przepisu art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego wynika, że jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.
   
   

Z treści art. 805 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny wynika, że przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:

1. przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku;
2. przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.
   
   

Zgodnie z art. 822 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej jest rodzajem ubezpieczenia majątkowego, o którym mowa w art. 822 ustawy Kodeks cywilny. Świadczenie należne od ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia OC ma wyrównywać uszczerbek majątkowy powstały już w wyniku wystąpienia zdarzenia wyrządzającego szkodę osobie trzeciej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że 5-letni syn Wnioskodawczyni otrzymał z „A” rentę alimentacyjną oraz odszkodowanie, Wnioskodawczyni, partnerka zmarłego, również otrzymała jednorazowe odszkodowanie wypłacone przez „A”. Zatem biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że świadczenia wypłacone przez ubezpieczyciela w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w postaci odszkodowania (zadośćuczynienia) oraz renty, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.