Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.37.2017.1.SK
z 12 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z 31 maja 2017 r., (data wpływu 8 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód uzyskany przez spółdzielnią mieszkaniową ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej będzie objęty zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód uzyskany przez spółdzielnią mieszkaniową ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej będzie objęty zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia realizuje różnego rodzaju przedsięwzięcia, w wyniku których następuje zmniejszenie zużycia energii cieplnej oraz elektrycznej. W związku z tym postanowiła ubiegać się o świadectwa efektywności energetycznej na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2167 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki dokonywał wyboru przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej, za które można uzyskać świadectwa efektywności energetycznej. W tym celu ogłaszał, organizował i przeprowadzał przetarg.

Jak wynika z art. 25 ww. ustawy ze świadectwa efektywności energetycznej związanego ze zrealizowanym przedsięwzięciem wynikają prawa majątkowe, które są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne. W celu pozyskania świadectw efektywności energetycznej Spółdzielnia zawarła umowę z Instytutem Gospodarki Nieruchomościami której przedmiotem jest:

1. Wykonanie przez Instytut na rzecz Spółdzielni usług obejmujących specjalistyczne doradztwo w zakresie efektywności energetycznej, mające na celu wykonanie analizy dziedzin, zakresów i przedsięwzięć po stronie Spółdzielni pozwalających na wykorzystanie systemu białych certyfikatów celem pozyskania przez Spółdzielnię środków finansowych z tytułu uzyskania świadectwa efektywności energetycznej.
2. Opracowanie audytów efektywności energetycznej zgodnie z obowiązującymi przepisami.
3. Sporządzenie w imieniu Spółdzielni deklaracji przetargowych pozwalających na uczestnictwo w przetargu ogłoszonym przez Prezesa URE.
4. Złożenie, w przypadku pozyskania świadectw efektywności energetycznej, wniosku o wydanie pozyskanych dla Spółdzielni świadectw oraz dokonanie odpowiednich rejestracji na Giełdzie Towarowej Energetyki (GTE).
5. Sprzedaż pozyskanych świadectw na GTE po najkorzystniejszych cenach.
   
   

Instytut miał otrzymać wynagrodzenie za sukces po sprzedaży świadectw efektywności energetycznej na giełdzie.

Spółdzielnia sporządziła upoważnienie dla Instytutu do występowania w ww. przetargu. Do przetargu zgłoszono kilka przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej zrealizowanych w budynkach mieszkalnych Spółdzielni. Przedsięwzięcia te dotyczyły nieruchomości wspólnych. Budynki, w których były przeprowadzone obejmują wyłącznie lokale mieszkalne lub lokale mieszkalne i użytkowe. W deklaracji przetargowej jako podmiot przystępujący do przetargu wskazano Instytut. W związku z tym, świadectwa efektywności energetycznej zostały wystawione na Instytut, a nie na Spółdzielnię, która zrealizowała przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej.

Po sprzedaży świadectw, Spółdzielnia wystawiła faktury dla Instytutu za pozyskanie i sprzedaż świadectw efektywności energetycznej zgodnie z zawartą umową na świadczenie usług doradztwa. Natomiast Instytut wystawił faktury dla Spółdzielni obciążając ją wynagrodzeniem za zrealizowanie wyżej wymienionej umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychody Spółdzielni otrzymane od Instytutu z tytułu pozyskania i sprzedaży świadectw efektywności energetycznej oraz koszty poniesione w celu uzyskania tych przychodów, w tym wynagrodzenie dla Instytutu, kształtują dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 5 marca 2008 r. Znak: DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82 zasobami mieszkaniowymi objęta jest m.in. nieruchomość wspólna, którą zgodnie z ustawą o własności lokali, stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, jak np. windy, klatki schodowe, chodniki przed budynkami mieszkalnymi, media na terenach, na których znajdują się te budynki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zrealizowane przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej dotyczyły zasobów mieszkaniowych. Spółdzielnia osiągnęła przychody dzięki wykonaniu prac w częściach wspólnych budynków mieszkalnych, a koszty jakie poniosła były związane z uzyskaniem tych przychodów. Zatem, przychody Spółdzielni otrzymane od Instytutu z tytułu pozyskania i sprzedaży świadectw efektywności energetycznej oraz koszty poniesione w celu uzyskania tych przychodów, w tym wynagrodzenie dla Instytutu, związane są z gospodarką zasobami mieszkaniowymi. W związku z tym, kształtują dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych pod warunkiem przeznaczenia go na cele związane z utrzymaniem tych zasobów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2016 r. (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 831; dalej: „uee”) reguluje system świadectw efektywności energetycznej (tzw. „białych certyfikatów”). Jest to mechanizm stymulujący i wymuszający zachowania prooszczędnościowe. Ustawa ta przewiduje, że można je uzyskać tylko za przedsięwzięcia o najwyższej efektywności energetycznej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 uee, podmioty, o których mowa w ust. 2, zwane dalej „podmiotami zobowiązanymi”, są obowiązane:

1. zrealizować przedsięwzięcie lub przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej u odbiorcy końcowego, w wyniku których uzyskuje się oszczędności energii finalnej w wysokości określonej w art. 14 ust. 1, potwierdzone audytem efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 25, lub
   
2. uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 20 ust. 1
   

• z zastrzeżeniem art. 11.
  
  

W myśl art. 10 ust. 2 uee, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, realizują:

1. przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu energią elektryczną, ciepłem lub gazem ziemnym i sprzedające energię elektryczną, ciepło lub gaz ziemny odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będący członkiem giełdy w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 719) lub członkiem rynku organizowanego przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, w odniesieniu do transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez ten podmiot;
3. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będący członkiem giełdowej izby rozrachunkowej w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji zawieranych przez niego poza giełdą towarową lub rynkiem, o których mowa w pkt 2, będących przedmiotem rozliczeń prowadzonych w ramach tej izby przez spółkę prowadzącą giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r. poz. 94 ze zm.);
4. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sprowadzający gaz ziemny w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, w odniesieniu do ilości tego gazu zużytego na własny użytek;
5. towarowy dom maklerski lub dom maklerski w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji realizowanych na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, na zlecenie odbiorców końcowych przyłączonych do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej na podstawie informacji, o której mowa w art. 24 ust. 2 i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta (art. 30 ust. 2 uee). Prawa te są towarem giełdowym i są zbywalne (art. 30 ust. 1 uee).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia realizuje różnego rodzaju przedsięwzięcia, w wyniku których następuje zmniejszenie zużycia energii cieplnej oraz elektrycznej. W związku z powyższym postanowiła ubiegać się o świadectwa efektywności energetycznej na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej. W tym celu Spółdzielnia zawarła umowę z Instytutem Gospodarki Nieruchomościami której przedmiotem jest:

1. Wykonanie przez Instytut na rzecz Spółdzielni usług obejmujących specjalistyczne doradztwo w zakresie efektywności energetycznej, mające na celu wykonanie analizy dziedzin, zakresów i przedsięwzięć po stronie Spółdzielni pozwalających na wykorzystanie systemu białych certyfikatów celem pozyskania przez Spółdzielnię środków finansowych z tytułu uzyskania świadectwa efektywności energetycznej.
2. Opracowanie audytów efektywności energetycznej zgodnie z obowiązującymi przepisami.
3. Sporządzenie w imieniu Spółdzielni deklaracji przetargowych pozwalających na uczestnictwo w przetargu ogłoszonym przez Prezesa URE.
4. Złożenie, w przypadku pozyskania świadectw efektywności energetycznej, wniosku o wydanie pozyskanych dla Spółdzielni świadectw oraz dokonanie odpowiednich rejestracji na Giełdzie Towarowej Energetyki (GTE).
5. Sprzedaż pozyskanych świadectw na GTE po najkorzystniejszych cenach.
   
   

Po sprzedaży świadectw efektywności energetycznej na Giełdzie Instytut otrzymał wynagrodzenie. Spółdzielnia sporządziła upoważnienie dla Instytutu do występowania ww. przetargu. Do przetargu zgłoszono kilka przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej. Przedsięwzięcia te dotyczyły nieruchomości wspólnych i obejmują wyłącznie lokale mieszkalne lub lokale mieszkalne i użytkowe.

Po sprzedaży świadectw, Spółdzielnia wystawiła faktury dla Instytutu za pozyskanie i sprzedaż świadectw efektywności energetycznej zgodnie z zawartą umową na świadczenie usług doradztwa, a Instytut wystawił faktury dla Spółdzielni obciążając ją wynagrodzeniem za zrealizowanie umowy.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1222 ze zm.; dalej: „usm”), celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 usm, przedmiotem działalności spółdzielni może być:

1. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych;
2. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
3. budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
4. udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
5. budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
   
   

Zgodnie z art. 1 ust. 6 usm, spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1, czyli zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.; dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu, zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody, m.in. spółdzielni mieszkaniowych, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Wobec powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

• gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
• innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  

Zauważyć należy, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W konsekwencji przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w wyżej wymienionym przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, należy rozumieć:

1. znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.:
• dźwigi osobowe i towarowe,
  
• aparaty do wymiany ciepła,
  
• kotłownie i hydrofornie wbudowane,
  
• klatki schodowe,
  
• strychy, piwnice, komórki,
  
• balkony, loggie,
  
• garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:
• budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, np.: spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych,
  
• kotłownie i hydrofornie wolno stojące,
  
• osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.:
• zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,
  
• rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,
  
• sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,
  
• budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,
  
• budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,
4. inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
   
   

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze, odsetki za zwłokę od nieterminowych ich wpłat) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 updop). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody spółdzielni mieszkaniowych otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów; nie spełniony bowiem będzie jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 updop.

Odnosząc przedstawiony powyżej stan prawny do opisu stanu faktycznego sprawy stwierdzić należy że przychody i koszty kształtujące dochód uzyskany przez Spółdzielnię ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej nie stanowią przychodów i kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Uzyskane przychody ze sprzedaży „białych certyfikatów” nie będą bowiem przychodami uzyskanymi bezpośrednio z tytułu korzystania z zasobów mieszkaniowych (opłaty, czynsze, wpłaty na fundusz remontowy itd.). Dochody te nie pozostają również w związku z podstawowym celem spółdzielni mieszkaniowej, którym jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków spółdzielni oraz ich rodzin.

Dochód ten nie może być uznany za uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi także z uwagi na zawarte w wyroku NSA z 18 stycznia 2000 r. sygn. akt III SA 120/99 rozumienie tego pojęcia. W wyroku tym czytamy, że pod pojęciem gospodarki zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć „działania mające na celu utrzymanie substancji pomieszczeń mieszkalnych”. Dochód ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej w obrocie giełdowym przez Spółdzielnię mieszkaniową nie mieści się w zakresie tego pojęcia.

Także z porównania zakresu podmiotowego uregulowań dotyczących systemu białych certyfikatów oraz zakresu podmiotowego zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop można wnioskować o braku możliwości objęcia tym zwolnieniem dochodów będących przedmiotem zapytania Spółdzielni. Skoro podmioty prowadzące działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej będące adresatem normy wynikającej z art. 17 ust. 1 pkt 44 (spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe, towarzystwa budownictwa społecznego, samorządowe jednostki organizacyjne) są tylko jedną z wielu kategorii podmiotów mogących starać się o pozyskanie świadectw efektywności energetycznej, to dochody związane z działalnością objętą unormowaniem ustawy o efektywności energetycznej w żaden sposób nie mogą być utożsamiane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi. Należy także mieć na uwadze, że dochód Spółdzielni ze zbycia świadectw o jakich mowa we wniosku jest dochodem ze zbycia praw majątkowych, a nie z zasobów mieszkaniowych.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że skoro ww. dochód nie pochodzi ze źródła jakim jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi to nie może on zostać objęty zwolnieniem, wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop. W konsekwencji uzyskany przez Spółdzielnię dochód z innego źródła niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi - nawet w sytuacji przeznaczenia go na utrzymanie tych zasobów - nie będzie korzystał z omawianego zwolnienia, bowiem nie został spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w ww. przepisie. Wobec powyższego, dochód Spółdzielni ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej nie będzie zwolniony z opodatkowania zgodnie z cyt. art. 17 ust. 1 pkt 44 updop.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Spółdzielni uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się przywołanej przez Wnioskodawcę interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 5 marca 2008 r. Znak: DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82 należy stwierdzić, że rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie pozostaje w zgodzie z wyżej oznaczoną interpretacją, w której Minister Finansów wskazał, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz dochody z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Powyżej wykazano, że dochodów ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej nie można uznać za uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Należy jednocześnie nadmienić, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko w zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy tj. zwolnienia z opodatkowania dochodów ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej. Stąd też nie jest przedmiotem interpretacji indywidualnej kwestia umowy i rozliczeń Spółdzielni z Instytutem Gospodarki Nieruchomościami, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem pytania i przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.