Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.152.2017.2.AŻ
z 30 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2017 r. (data wpływu 11 maja 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 czerwca 2017 r. (data wpływu 28 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją operacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją operacji. Wniosek uzupełniono w dniu 28 czerwca 2017 r. o doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz o adres elektroniczny w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina od 1 marca 2010 r. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej VAT). Gmina wypełniając swoje cele ustawowe realizować będzie zadanie własne polegające na budowie terenu rekreacyjnego – siłowni na wolnym powietrzu.

Gmina podpisała z Województwem umowę o przyznaniu pomocy finansowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację operacji w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy A” objętego Programem w zakresie: Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej.

Gmina realizować będzie operację pt. „Budowa terenu rekreacyjnego – siłowni na wolnym powietrzu”. W wyniku operacji osiągnięty zostanie następujący cel: Budowa siłowni na wolnym powietrzu w celu udostępnienia mieszkańcom nowego obiektu infrastruktury rekreacyjnej do spędzania wolnego czasu.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy w zakresie ładu przestrzennego, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy).

Gmina przystępując do realizacji planowanej operacji wytworzy nowy obiekt infrastruktury rekreacyjnej, z którego będą mogli korzystać wszyscy mieszkańcy. Urządzenia siłowni będą się znajdowały na wolnym powietrzu, dostęp do nich będzie bezpłatny i powszechnie dostępny.

Gmina zakłada, że po zakończeniu projektu powstała infrastruktura będzie stanowić własność Beneficjenta, będzie służyć do celów niekomercyjnych, nieodpłatnych, wszyscy mieszkańcy będą mogli swobodnie korzystać ze wszystkich urządzeń.

Powstała infrastruktura rekreacyjna i sportowa nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług (VAT) z tytułu wykonania operacji polegającej na budowie terenu rekreacyjnego – siłowni na wolnym powietrzu w miejscowości?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym pismem z dnia 21 czerwca 2017 r.), Gmina przystępując do realizacji projektu pt. „Budowa terenu rekreacyjnego siłowni na wolnym powietrzu” wykonuje zadanie ustawowe wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), jakim jest zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Jest to zadanie własne gminy. Wytworzona w wyniku realizacji operacji infrastruktura rekreacyjna, nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Każdy mieszkaniec wspólnoty będzie miał bezpłatny i powszechny, nieograniczony dostęp do korzystania z urządzeń siłowni na wolnym powietrzu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uprawnienie do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje tylko w stosunku do tych towarów i usług, które podatnik wykorzystuje do wykonywania czynności opodatkowanych. Realizowana inwestycja, polegająca na budowie terenu rekreacyjnego – siłowni na wolnym powietrzu, nie będzie służyła do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Korzystanie przez mieszkańców z wytworzonej infrastruktury rekreacyjnej nie będzie skutkowało transakcjami opodatkowanymi, których następstwem byłoby określenie podatku należnego.

Zatem Gminie, nie będzie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dotyczących wykonania realizowanej operacji, tj. fakturach z tytułu nabycia towarów i usług dokumentujących czynności objęte zakresem rzeczowym zadania.

Realizowane przez Gminę zadanie nie będzie służyło do celów działalności komercyjnej, działalności gospodarczej, jest to zadanie własne gminy. Przystępując do jego realizacji Gmina nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, tylko realizuje cele wspólnoty wynikające z ustawy o samorządzie gminnym. Zatem brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją operacji pt. „Budowa terenu rekreacyjnego – siłowni na wolnym powietrzu”.

W piśmie z dnia 21 czerwca 2017 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca doprecyzował, że Gmina przystępując do realizacji projektu pt. „Budowa terenu rekreacyjnego siłowni na wolnym powietrzu” wykonuje zadania ustawowe wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), jakimi jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Jest to zadanie własne gminy. Wytworzona w wyniku realizacji operacji infrastruktura rekreacyjna, nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Każdy mieszkaniec wspólnoty będzie miał bezpłatny i powszechny, nieograniczony dostęp do korzystania z urządzeń siłowni na wolnym powietrzu. Korzystanie przez mieszkańców z wytworzonej infrastruktury rekreacyjnej nie będzie skutkowało transakcjami opodatkowanymi, których następstwem byłoby generowanie podatku należnego. Zatem Gmina nie będzie miała prawa odzyskania podatku naliczonego (VAT), brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją wyżej wymienionego zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zadania własne obejmują sprawy m.in. w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina od 1 marca 2010 r. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina wypełniając swoje cele ustawowe realizować będzie zadanie własne polegające na budowie terenu rekreacyjnego – siłowni na wolnym powietrzu. Gmina podpisała z Województwem umowę o przyznaniu pomocy finansowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację operacji w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy A” objętego Programem w zakresie: Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej. Gmina realizować będzie operację pn. „Budowa terenu rekreacyjnego – siłowni na wolnym powietrzu” W wyniku operacji osiągnięty zostanie następujący cel: Budowa siłowni na wolnym powietrzu w celu udostępnienia mieszkańcom nowego obiektu infrastruktury rekreacyjnej do spędzania wolnego czasu. Gmina przystępując do realizacji planowanej operacji wytworzy nowy obiekt infrastruktury rekreacyjnej, z którego będą mogli korzystać wszyscy mieszkańcy. Urządzenia siłowni będą się znajdowały na wolnym powietrzu, dostęp do nich będzie bezpłatny i powszechnie dostępny. Gmina zakłada, że po zakończeniu projektu powstała infrastruktura będzie stanowić własność Beneficjenta, będzie służyć do celów niekomercyjnych, nieodpłatnych, wszyscy mieszkańcy będą mogli swobodnie korzystać ze wszystkich urządzeń. Powstała infrastruktura rekreacyjna i sportowa nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gmina ma możliwość odzyskania naliczonego podatku od towarów usług z tytułu wykonania operacji polegającej na budowie terenu rekreacyjnego – siłowni na wolnym powietrzu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że Gmina nie będzie nabywać ich w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym dokonując zakupów nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem, w analizowanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizowanej operacji nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca realizując przedmiotową operację nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji operacji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Tym samym, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego związanego z opisaną inwestycją, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie mieć również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działać jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy w związku z realizacją operacji pn. „Budowa terenu rekreacyjnego – siłowni na wolnym powietrzu”, Gmina nie będzie miała prawa do odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, z tych względów Gminie nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.