Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-113/16/BK
z 26 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2016 r. (data wpływu 28 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu 20 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 20 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia lokalu mieszkalnego.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 6 października 2014 r. w wyniku ugody o podział majątku wspólnego Wnioskodawczyni uzyskała prawo własności lokalu mieszkalnego położonego w ..., przy ul. ... Lokal ten jako własność wspólna z byłym małżonkiem była przekazana na podstawie umowy ustanowienia i umowy darowizny z dnia 30 września 1997 r. Przyznanie Wnioskodawczyni wyłącznej własności lokalu nastąpiło bez spłat i dopłat tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym. Przedmiotem podziału majątku wspólnego nie był wyłącznie ww. lokal. Wartość składników majątkowych (w tym przedmiotowego lokalu) otrzymanych w wyniku podziału majątku mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni przed tym podziałem.

W dniu 16 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Środki uzyskane ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na spłatę kredytu zaciągniętego w 2011 r. na zakup mieszkania. Sprzedaż lokalu nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Jaką datę należy uznać za datę nabycia, czy datę podziału majątku, czy też datę nabycia do majątku wspólnego?

Zdaniem Wnioskodawczyni przychód ze sprzedaży lokalu nie podlega opodatkowaniu. Datą nabycia jest data nabycia do majątku wspólnego, nie zaś data podziału majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest zatem ustalenie daty nabycia, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Z analizy wniosku wynika, że w dniu 6 października 2014 r. w wyniku ugody o podział majątku wspólnego Wnioskodawczyni uzyskała prawo własności lokalu mieszkalnego położonego w ..., przy ul. ... Lokal ten jako własność wspólna z byłym małżonkiem była przekazana na podstawie umowy ustanowienia i umowy darowizny z dnia 30 września 1997 r. Przyznanie Wnioskodawczyni wyłącznej własności lokalu nastąpiło bez spłat i dopłat tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym. Przedmiotem podziału majątku wspólnego nie był wyłącznie ww. lokal. Wartość składników majątkowych (w tym przedmiotowego lokalu) otrzymanych w wyniku podziału majątku mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni przed tym podziałem.

W dniu 16 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Środki uzyskane ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na spłatę kredytu zaciągniętego w 2011 r. na zakup mieszkania. Sprzedaż lokalu nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 583).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tej rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Tym samym, za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku wspólnym.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, mając na względzie, że wartość majątku jaki przypadł Wnioskodawczyni po dokonanym podziale mieściła się w udziale jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym małżeńskim, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności lokalu mieszkalnego, będącego przedmiotem sprzedaży dokonanej w dniu 16 lipca 2015 r. należy przyjąć rok 1997 tj. rok jej nabycia przez Wnioskodawczynię i małżonka do majątku wspólnego w czasie trwania związku małżeńskiego.

Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 1997 r. Termin ten upłynął więc z dniem 31 grudnia 2002 r.

W konsekwencji, sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego w 2015 r. przez Wnioskodawczynię nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) –c) ustawy, w związku z upływem okresu 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

W związku z powyższym , dla oceny skutków podatkowych opisanej we wniosku sprzedaży nie ma znaczenia fakt, czy pieniądze z tej transakcji przeznaczy Wnioskodawczyni na spłatę kredytu zaciągniętego w 2011 r. na zakup mieszkania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.